இந்திய கடற்படையின் கிழக்குக் கரையோரத் தலைமையக நகரத்தில் பயணம் - 11 - அரக்கு பழங்குடி மக்கள் அருங்காட்சியகம்

பகுதி 10, பகுதி 9, பகுதி 8, பகுதி 7, பகுதி 6,  பகுதி 5,  பகுதி 4, பகுதி 3, பகுதி 2, பகுதி 1

பத்மாபுரம் தாவரவியல் பூங்காவைப் பார்த்த பிறகு, அடுத்து பழங்குடி மக்கள் அருகாட்சியகம் சென்றோம். அதைப் பற்றி அடுத்த பதிவில்//

என்று சொல்லியிருந்தேன். இடையில் அன்பினால் பொறுப்புகள் சில. பதிவைத் தொடர இயலாமல் போனது.  தொடர்ந்து எழுத முடியவில்லை என்றாலும் என் பதிவுகளை வாசித்துக் கருத்திடும் நட்புகள், பார்த்துவிட்டுக் கடந்து செல்லும் அன்பர்கள் அனைவருக்கும் மிக்க நன்றி. இதோ பதிவு தொடர்கிறது.

அரக்கு பழங்குடி மக்கள் அருங்காட்சியகம், பத்மாபுரம் தாவரவியல் பூங்காவிலிருந்து ஏகதேசம் 2.5 கிமீ தொலைவுக்குள் இருக்கிறது. ரயில் நிலையத்திலிருந்தும் தோராயமாக 2.5 கிமீ தூரத்திற்குள்தான் இருக்கிறது. அரக்கு பேருந்து நிலையத்திலிருந்து மிக அருகில் எட்டினாற்போல் இருக்கிறது. 

பத்மாபுரம் தாவரவியல் பூங்காவிலிருந்து நடக்கும் தூரம்தான் என்றாலும் நேரம் மிச்சப்படுத்துவதற்காகவும், கூட வந்தவர்களுக்கு மீண்டும் நடக்க சிரமம் என்பதாலும் அங்கிருந்து இரு ஆட்டோக்கள் வைத்துக் கொண்டு அருங்காட்சியகத்தை அடைந்தோம்.

இந்த அருங்காட்சியகத்தைப் பற்றிச் சொல்வதென்றால், அரக்கு பள்ளத்தாக்குப் பகுதியில் வாழும் பல பழங்குடி மக்களைப் பற்றிய காட்சியகம். (19 வகை என்று சொல்லப்பட்டது) இனப் பெயர்கள் எல்லாம் எங்களுக்கு முன்னர் சென்ற குழுவுக்கு ஒருவர் விளக்கிக் கொண்டு வந்தார். பெயர்கள் எதுவும் டக்கென்று மனதில் பதியவில்லை. 

இப்பழங்குடி மக்களின் வாழ்வியல் கலாச்சாரம், உணவு, உடை, நடனம், அவர்கள் பயன்படுத்தும் பொருட்கள் போன்றவற்றை எல்லோரும் அறியும் வண்ணம் காட்சிப்படுத்த வேண்டி, ஆந்திர சுற்றுலா வளர்ச்சிக் கழகம் 1996 ஆம் ஆண்டு இதை வடிவமைத்திருக்கிறது.

நுழைவு வாயில்

நுழைவு வாயில் வழி நுழையும் போது, திடீரென்று சில பழங்குடிப் பெண்கள் எங்கள் முன் சென்ற குழுவினைச் சூழ்ந்து கொண்டனர், எங்கள் அருகிலும் ஓரிருவர் வந்தனர். எதற்காக இருக்கும் என்று நான் சிந்தித்துக் கொண்டே அவர்களிடம் பேசி ஃபோட்டோ எடுக்கலாமா என்று நினைப்பதற்குள் கூட வந்தவர்கள், அவர்கள் பைசா கேட்பார்கள் அதெல்லாம் வேண்டாம் என்று சொல்லிட எனக்குப் புஸ் என்று ஆனது. 

பைசா கேட்டல் என்ன? ஃபோட்டோ எடுத்துக்கொண்டு, பேசி விஷயங்களைத் தெரிந்து கொள்ளலாமே என்பதற்கும் ஆப்பு வைக்கப்பட்டதால் புகைப்படம் எடுக்க  முடியவில்லை. இதுக்குத்தான் நான் தனியாகச் செல்ல விரும்புவது!!!!! அப்பெண்கள் அப்படி வந்ததும் கூட இப்படிப் புகைப்படம் எடுக்க விரும்புபவர்கள் எடுத்துக் கொள்ளலாம் என்பது பின்னர் தெரியவந்தது!! டூ லேட்!

இப்படங்களிலேயே பெயர்கள், விவரங்கள் இருப்பதால் தனியாக நான் கொடுக்கவில்லை. கீழே உள்ள பாராவில் மேலோட்டமாகச் சொல்லியிருக்கிறேன்

நுழைவு வாயிலைக் கடந்து காட்சியக அரங்கினை நோக்கிச் செல்லும் போது அரக்கு பள்ளத் தாக்கிற்கு வரும் ரயில் தடம், குகைகள், பள்ளத்தாக்கில் உள்ள பார்க்க வேண்டிய இடங்கள் எல்லாம் அழகாக வடிவமைக்கப்பட்டு  zone 1, zone 2 என்று காட்சிப்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன. அவற்றில் 4 படங்கள் மேலே. 

காட்சியகத்தின் பின் புறம்

வளாகத்திற்குள் நுழைந்ததும் செயற்கையாக வடிவமைக்கப்பட்ட சிறிய குளம் இருக்கிறது. காட்சியக அரங்கு இரண்டு தளங்களாக அழகான வட்ட வடிவக் கட்டிடமாக மிக நேர்த்தியாக இருக்கிறது. அரங்கினுள் நுழையும் போதே அம்மக்களின் திருமண நிகழ்வுகள் படங்களாக இருக்கின்றன. 

அதைக் கடந்து உள்ளே சென்றால் பிரமிப்புதான். நிஜமாகவே மனிதர்கள் உள்ளனரோ என்று நினைக்கும் அளவு காட்சிக் கூடங்கள், தத்ரூபமாக மனித உருவங்கள் வடிவமைக்கப்பட்டு, குடில்களாகவும் பிரிக்கப்பட்டு, ஒவ்வொரு குடில்களிலும் அவர்களது உடைகள், அணிகலன்கள், பயன்படுத்தும் பாத்திரங்கள், கருவிகள், இசைக் கருவிகள் என்று மிக அழகாகக் காட்சிப்படுத்தியிருக்கிறார்கள்.   

பின்புறச் சுவர்கள் நல்ல அரக்கு (அதான் அரக்கு என்ற பெயரோ??!!!!) வண்ணத்தில் இருக்க, அதில் வெள்ளை நிறத்தில் கோலங்கள், வெள்ளை வண்ணத்தில் கதவுகள் ஜன்னல்கள் என்று குடில்களுக்கு அமைத்திருப்பது மிகவும் கவர்ச்சிகரமாக இருந்தது எனலாம். தினசரி வாழ்வியல் முப்பரிமாணக் காட்சிகளாகவும் வடிவமைக்கப்பட்டிருந்தது. அடுக்களை, கூடம், திண்ணை, தொழில் கூடங்கள், சந்தை, வேட்டையாடும் கருவிகள் என்று பல.

அங்கு வாழும் பழங்குடியினரின் நடனமான திம்சா மற்றும் மயூர் எனும் இரு வகை நடனக் காட்சிகளும் இடம் பெற்றுள்ளன. 

அரங்கிற்குள் நான் இவற்றை முதலில் படம் பிடிக்கத் தொடங்கினேன். என்னுடன் வந்தவர் 'அங்க பாரு என்ன எழுதியிருக்குன்னு' என்று சொல்லவும் பார்த்தால் புகைப்படம் எடுக்கக் கூடாது என்று மிகச் சிறிய அளவில் எழுதிய அறிவிப்பு கண்ணில் பட, என் மூன்றாவது விழி கண்ணை மூடிக் கொண்டது! கூடவே, நான் கவனிக்காததற்கு எனக்கு அர்ச்சனையும் விழுந்தது என்பது வேறு விஷயம்! ஹூம் எல்லாம் என் ஆர்வக் கோளாறு.

நிறுத்தி நிதானமாகப் பார்க்க வேண்டும் என்றால் கண்டிப்பாக இரண்டு மணி நேரம் தேவைப்படும். குறிப்பாக என் போன்றவர்களுக்கு. என்னதான் தகவல் பலகைகள் அங்கு இருந்தாலும் நமக்கு விளக்கிச் சொல்லப் பணியாளர்கள் யாரும் இருக்கவில்லை. இருந்தால் நன்றாக இருக்கும். ஆந்திரா சுற்றுலா மேம்பாட்டுத் துறை கவனத்தில் கொள்ளலாம்.  

எங்கள் முன்னால் சென்ற குழுவை பின்பற்றிச் சென்றிருந்தாலேனும் தகவல்கள் காதில் விழுந்திருக்கலாம். ஆனால் எங்கள் குழு விரைவு வண்டிக் குழு!!! எனவே முன்னோட்டுச் சென்றுவிட்டது. நானும் அதி வேக விரைவு வண்டிதான் ஆனால் இப்படியான இடங்களில் ஸ்லோ கோச்! ஹூம் ஊர் சுற்றிப் பார்க்கவும் கொடுப்பினை வேண்டும். இந்த அளவாவது கிடைத்ததே என்று சமாதானப்படுத்திக் கொண்டேன்!

பழங்குடி மக்களே நடத்தும் கடைகளும், வெளியாட்கள் நடத்தும் கடைகளும் மரத்தினால் ஆன பொம்மைகள், கைவினைப் பொருட்கள் எல்லாம் விற்பனைக்கு இருக்கின்றன என்றாலும் எல்லாமே நம் பட்ஜெட்டிற்கு அதிகமான விலை.  உணவுக் கடைகளும் இருக்கின்றன. எதுவும் பரிசோதித்துப் பார்க்கலை. போன இடத்தில் எதற்கு வம்பு!!!

அவர்களின் கைவினைக் கலைஞர்களின் கைவினைத் திறனை ஊக்குவிக்கும் வகையில் மட்பாண்டம் செய்தல், நெய்தல் போன்றவற்றிற்குப் பயிலரங்குகளும் இருக்கின்றன. 

ஒரு சிறிய குளம் இருக்கிறது. அங்கு குழந்தைகள் படகில் சவாரி செய்யலாம். படம் இல்லை.

பார்வையாளர்களுக்காகப் பழங்குடிப் பெண்கள் திம்சா நடனம் ஆடிக் காட்டும் நிகழ்வும் இருக்கிறது. நாமும் அவர்களோடு படம் எடுத்துக் கொள்ளலாம். அவர்கள் சிறு அன்பளிப்பையும் பெற்றுக் கொள்வார்கள். என்றாலும் நாங்கள் அதைக் காணச் செல்லவில்லை. நேரமின்மை. என்றாலும்

திம்ஸா நடனம் உருவ பொம்மை வடிவம் - காட்சியக அரங்கின் வெளியே

திம்ஸா நடனம் பற்றிய தகவல். படத்தைப் பெரிது செய்து பார்த்தால் வாசிக்க முடியும் என்று நினைக்கிறேன்

என்றாலும் திம்ஸா நடன உருவ பொம்மைகள் வடிவங்கள் 6 பெண்கள் இடுப்பில் கை இட்டு அணைத்துக் கொண்டு இருப்பது போன்று வளாகத்தினுள், காட்சி அரங்கின் வெளியில் உள்ளதால் அதன் நடுவிலும் நாம் நின்று புகைப்படம் எடுத்துக் கொள்ளலாம். நிறையப் பேர் எடுத்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.  அவர்கள்  யாரும் இல்லாத போது ஒரு க்ளிக்!

மேலும் (மேலே அரக்கு பள்ளத்தாக்கு வடிவங்களின் படங்கள் இருக்கிறதே அது போன்று)  பழங்குடி மக்களின் வழக்கங்களைச் சொல்லும் உருவங்கள், கள்ளு எடுத்தல், தலையின் மேல் பல தண்ணீர்ப் பானைகளை வைத்துக் கொண்டு செல்லுதல் போன்ற உருவங்கள். இவற்றை எல்லாம் படம் எடுக்கத் தடையில்லை. 

அருகில் இரும்புக் கம்பிகளிள் வடிவங்களை சுவற்றில் இப்படிப் பதித்திருக்கிறார்கள்.  

ஒரு திறந்தவெளி அரங்கமும் இருக்கிறது. சுற்றிலும் அமர்ந்து பார்க்கும் வகையில் கேலரி. அழகான வடிவமைப்பு!

அருங்காட்சியக நேரம் - காலை 10 மணி - மாலை 6 மணி 

நுழைவுக்கட்டணம் - பெரியவர்களுக்கு - ரூ 10 : சிறியவர்களுக்கு ரூ 5

அங்கிருந்து வெளியில் வந்து ஒரு கார் ஏற்பாடு செய்து கொண்டு (பேருந்து நிலையத்தின் அருகிலேயே நிறைய கிடைக்கின்றன) போரா குகைகள் பார்க்கப் பயணித்தோம். 36.5 கிமீ. வழியில் சில இடங்கள் பார்த்தோம். அதை அடுத்த பகுதியில் சொல்லிவிட்டு அதற்கும் அடுத்த பதிவில் போரா குகைகள் பற்றிச் சொல்லி விசாகப்பட்டினப் பதிவை முடித்துவிடத் திட்டம்.  

'கீதா அடுத்த பொறுப்பு வருவதற்குள் முடித்துவிடு' என்று உள்ளே எச்சரிக்கை மணி அடிக்கிறது. 

அடுத்த பதிவில் விரைவில் ??!!! பார்ப்போம். 

------கீதா