இந்திய கடற்படையின் கிழக்கு கரையோர தலைமையக நகரத்தில் பயணம் - 4

 

பட்டியலில் இருந்த மற்றொரு இடம் அவர்களில் கண்களில் பட்டுவிட.... மெஜாரிட்டி வின்ஸ்! அந்த மெஜாரிட்டி வின்ஸ் இடம் எது என்று அடுத்த பதிவில்!//

அந்த மெஜாரிட்டி ஓட்டு பெற்ற இடம் சிம்மாச்சலம். மற்ற இடங்கள் கைவிடப்பட்டன. 

ஆர் கே  பீச்சிலிருந்து சிம்மாச்சலம் 19 கி மீ தான். காரில் என்றால் 1/2-3/4 மணி நேரம்தான். பேருந்து என்றால் 1 மணிநேரம் 15 நிமிடங்கள். எல்லோருமே பேருந்துக்கு வாக்களித்தார்கள். ஆச்சரியமான ஆச்சரியம்!

எதிர்புறத்தில் கடற்கரையை ஒட்டி இருக்கும் பேருந்து நிறுத்தம் சென்றதும் உடனே பேருந்து கிடைத்திட ஏறிவிட்டோம்.  பயணச்சீட்டின் விலை ஒருவருக்கு ரூ20க்குள் என்று நினைவு.

நான்தான் கொஞ்சம் முன் ஜாக்கிரதை முத்தண்ணியாச்சே. இணையம் இருந்ததால், பேருந்து விவரங்கள், டாக்சி விவரங்கள் எல்லாம் முன் கூட்டியே நெட்டில் பார்த்துக் குறித்துக் கொண்டிருந்தேன். 

நரசிம்மர் கோயில் என்பதால் அம்மலை சிம்மாச்சலம் மலை என்ற பெயர் பெற்றிருக்கும் என்றே நினைக்கிறேன். ஏனென்றால் கோயில் ரத்னகிரி மலைத்தொடர்களின் நடுவில் அமைந்திருக்கிறது. ஆனால் சிம்மாச்சல மலைக்கு இக்கோயிலோடு தொடர்புடைய வரலாறு உண்டு.  வரலாறு பற்றி அதிகம் நான் பேசவில்லை. கூகுள் தேவதையைக் கேட்டால் நிறையத் தருவாள் என்பதால். 

மலையில் ஏறும் வழியில் மிக அருமையான காட்சிகள்.  மலையின் அடிவாரத்தில் ஒரு புஷ்கரணி இருக்கிறது, மலை மேலும் புஷ்கரணி 'ஆந்திராவிலேயே திருப்பதிக்கு அடுத்தாப்ல பணம் குவியும் பெரிய கோயில்!' என்று குழுவில் இருந்தவர் தகவல் கொடுத்தார். 

கோயில் நிஜமாகவே ஒரு மாளிகை போல பல மண்டபங்களுடன் இருக்கிறது. அழகான சிற்பங்கள். ஒரிஸா பாணியோ? என்றும் தோன்றியது.  அதிகம் படங்கள் எடுக்க  முடியவில்லை, (எடுத்தா அப்படியே எல்லாம் ஒழுங்கா வந்துடப் போறாப்ல பேச்சு!!) காரணம் ஏதோ புனரமைப்புப் பணிகள் நடந்துகொண்டிருந்தன. மற்றும் வெளியில் மட்டுமே புகைப்படங்கள் எடுக்க முடிந்தது. பணிகள் நடப்பது புகைப்படங்களில் தெரியும்.

எடுத்த படங்களில் பல சரியாக வரவும் இல்லை. அதான் சொல்லியிருந்தேனே என் மூன்றாவது விழி அவ்வப்போது இமையை சரியாக மூடித் திறக்காது.

இப்போது எல்லாமே மாறியிருக்கும் இருந்தாலும் நான் பார்த்ததை நினைவில் இருப்பதைச் சொல்கிறேன்.

பேருந்துநிலையத்திலிருந்து கொஞ்சம் மேலே ஏறிச் சென்றதும் இடது புறம் மிகப் பெரிய ஹால் ஆஸ்பெஸ்டாஸ் வேயப்பட்ட ஒன்று இருந்தது. காலணிகளுக்குத் தனி இடம். ஹாலில் பல கவுண்டர்கள். எந்தப் பொருளுக்கும் உள்ளே அனுமதி கிடையாது.  எல்லாவற்றையும் அங்கு ஒப்படைத்துவிட்டு டோக்கன் வாங்கிக் கொண்டு வெறும் கையோடு செல்ல வேண்டும். நம்மையும் பரிசோதனை செய்துவிட்டுத்தான் உள்ளே அனுமதித்தார்கள்.

சோதனைக்குச் செல்லும் முன்பே மூன்றாவது காதையும் எடுக்கச் சொன்னார் சோதனை செய்த ஒரு பெண்மணி.  அதை எதோ ப்ளூடூத் என்று நினைத்துவிட்டார் போலும். அது என் மூன்றாவது காது அகற்ற முடியாது!!!! (கர்ண கவசம்!!!) என்று நான் விளக்கினேன். அந்தப் பெண்மணிக்கு அது புரியவில்லை என்றே தோன்றியது. 

'அப்படி எடுக்க வேண்டும் என்றால் பரவாயில்லை, நான் வெளியில் இருக்கிறேன்' என்று சொல்லி ஒதுங்கிவிட்டேன்.  இவர்கள் உள்ளே சென்று வருவதற்குள் மலையைச் சுற்றிப் பார்த்து ரசித்து ஃபோட்டோ ஷூட் நடத்திவிடலாமே என்று மனம் கணக்கு வேறு போட்டது!!!!

கூட வந்தவர்கள் உடனே என்னைத் திட்டினார்கள். அதன் பின் ஒருவர் அங்கு வந்து நீங்கள் உள்ளே போங்கள் என்று என்னைச் சொன்னதும் உள்ளே சென்றோம். வெளியில் வரும் போது மூன்றாவது விழி நல்லபடியாக இருக்க வேண்டுமே. வாங்கி வைத்தவர்கள் அதை டொக்கென்று வைத்தார்களே!! மனம் அதைத்தான் நினைத்துக் கொண்டிருந்தது. 

இந்த இடத்தின் தலவரலாறு, கோயில், இறைவன் பற்றிய புராணக் கதைகள் எல்லாம் இணையத்தில் நிறைய இருப்பதால் நான் கதைகள் எதுவும் இங்கு சொல்லவில்லை. ஆர்வம் உள்ளவர்கள் இணையத்தில் தேடித் தெரிந்து கொள்ளலாம்.

அனுபவங்களும் நான் கண்டவையும் மட்டுமே சொல்கிறேன்.  திருப்பதி அளவு அதிகம் கூட்ட இல்லை என்றாலும் ஓரளவு இருந்தது.  தள்ளு முள்ளு இல்லை அப்போது. வளைந்து வளைந்து கம்பித் தடுப்புகளுக்கிடையே வேகமாகச் சென்று அதன் பின் ஒரு பகுதியிலிருந்து மெதுவாக ஊர்ந்தது. அந்த மண்டபம் மிக அழகு. ஒரு மணி நேரம் ஆனது. சன்னதி நெருங்கும் இடத்தில் நிறைய சித்திரங்கள், சில சிலைகள். நெருங்க நெருங்க சிலு சிலு. ஆஹா என்ன இது என்றால் ஏசி!  

சன்னதிக்குள் சென்றதும், என்ன இது தெய்வ உருவம் எதுவும் இல்லையே என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்த போது அர்ச்சகர் தெலுங்கில் செப்பினார். இறைவன் வராக லக்ஷ்மி நரசிம்மர். கொஞ்சம் அகோர உருவம். வைகாசி மாதம் வளர் பிறையில் மூன்றாம் நாள் அன்று மட்டும் சந்தன பூச்சு விலக்கப்பட்டு நரசிம்மரின் உண்மை தரிசனம் காட்டப்படுகிறது என்றார். 

த்ரிபங்க தோரணை. இரண்டு கைகள், காட்டுப் பன்றியின் தலை, சிங்க வால், மனித உடல் ஆகியவற்றுடன் காட்சி தருவார் என்று குழுவில் இருந்த ஒருவர் சொன்னார். மற்ற தினங்களில் முழுவதும் சந்தனம் பூசிக்கொண்டுதான் இருப்பார். நல்லகாலம் அன்றும் சந்தனத்தால் கவர் செய்யப்பட்டுத்தான் இருந்தார். அகோர உருவங்கள் வழிபாட்டில் மனம் ஒன்றுவதில்லை.

கருவறையினுள் ஒரு சிறிய மேடை போன்று உள்ளது அதன் மீதுதான் சந்தனம் பூசப்பட்டு கிட்டத்தட்ட சிவலிங்கம் போன்ற காட்சி. எல்லோரும் அங்கு ஆழ்ந்த தரிசனத்தில் இருந்தனர். நான் வெளியே வந்துவிட்டேன். 

கருவறையின் இடப்புறம் என்று நினைவு, அங்கு ஒரு தூண் உள்ளது. அது பட்டுத் துணிகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டு மணிகள் எல்லாம் கட்டப்பட்டிருந்தன. அது கம்பஸ்தம்பம் என்று சொன்னார்கள்.  அதன் அடியில் சந்தான கோபாலன் யந்திரம் இருப்பதாகவும், அந்தக் கம்பத்தைக் கட்டிக் கொண்டால் குழந்தைப்பேறு கிடைக்கும் என்றும் சொன்னார்கள்.

ஸ்ரீதேவி பூதேவி, ஆண்டாள், ஆழ்வார் என்று தனி தனி சன்னதிகள் இருக்கின்றன. ஒரு சுற்று சுற்றி விட்டு வெளியில் வந்தாச்சு. இன்னமும் பிரசாதம் கொடுக்கும் இடத்தைக் காணலையே என்று தேடினால், வெளியில் இறங்கும் இடத்தில் பிரசாதம். புளிஹோரை! ஆஹா இதற்குத்தானே ஆசைப்பாட்டாய் கீதா! ஆமாம் ஆமாம்!  

அங்கும் அழகான மண்டபம். சுற்றிலும் மலையும், பூங்காவுமாக அந்த இடம்தான் ரம்மியம் சிம்மாச்சலத்தில். எனக்கு வெளிப்புறம் மிகவும் பிடித்திருந்தது. அங்கேயே உட்கார்ந்து ரசித்துவிட்டு,  கோயிலை வெளிப்புறம் கொஞ்சம் ஃபோட்டோ ஷூட் நடத்திவிட்டு – எல்லா படங்களும் சரியாக வரவில்லை - முன்புறம் கலி கோபுரம் என்று சொல்லப்படும் முன் கோபுரம் வழி இறங்கினால், அங்கு அழகான காயத்ரி பீடம், அதுவும் அந்த வாயிலின் இரு புறமும் இருக்கும் யானைகள் (உருவங்கள்) கண்ணில் பட்டுவிட்டன.

கோயிலில் இருந்து இறங்கினால் முன் மண்டபத்தின் அருகே பேருந்து நிலையம். அதன் கீழே ஸ்ரீ மாதா காயத்ரி நிவாஸம் என்றும் காயத்ரி பீடம் என்றும் இருந்தது. கோயில் என்றுதான் நினைக்கிறேன். பல படிகள் ஏறிச் செல்ல வேண்டும். ஆனால் மூடியிருந்ததால் படிகள் ஏறிச் செல்லவில்லை. 

இப்பீடத்தின் உள்ளே இந்த நிலைப்படி தாண்டிச் சென்றும் எடுத்தவை ஃப்ளாப்! மேலே சொன்ன அதே காரணம்தான்.  

மதியச் சாப்பாடு பற்றி யோசனை வந்ததும், கோயில் பிரசாதமே எல்லோருக்கும் போதும் என்றதால், வேறு எங்கும் சாப்பிடவில்லை. 

பேருந்து நிலையம்

குளிர்ந்த ஃப்ளேவர்ட் பால் குடித்துக் கொண்டிருந்த போது புறாக்கள் பறக்கத் தொடங்கியதும் பறப்பதை எடுக்க ஆசைப்பட்டு டக்கென்று மூன்றாவது விழியை இயக்கி எடுத்ததால் இப்படி 

காயத்ரி பீடத்தின் நேரேயேதான் பேருந்து நிலையம். பேருந்து நிலையம் சென்றதும், பேருந்து வரும் வரை – 10 நிமிடம்தான், அங்கு இருந்த கடைகளை நோட்டம் விட்டுக் கொண்டே குளிர்ந்த சுவையூட்டப்பட்ட பால் குடித்துக் கொண்டிருந்த போது பேருந்து வந்தது. ஏறி, விசாகப்பட்டினம் ரயில் நிலையம் நிறுத்தத்தில் இறங்கிக் கொண்டு அங்கிருந்து அருகில்தானே தங்கியிருந்த இடம், என்பதால் அங்கு சென்றுவிட்டோம். மதியம் 2 மணிதான் ஆகியிருந்தது என்பதால் கொஞ்சம் ஓய்வு எடுத்துக் கொண்டு 3 மணி அளவில் மீண்டும் ஊர் சுற்றக் கிளம்பினோம்.   

அடுத்து என்ன பார்த்தோம் என்று அடுத்த பதிவில் தொடர்கிறேன். அது மிகவும் சுவாரசியமான ஒன்று.  

(எனக்குக் கோயில் பற்றி அதிகம் எழுதத் தெரியவில்லை. ஆன்மீகம் தெரிந்தவர்கள், அதில் ஆர்வம் உள்ள வல்லிம்மா, பானுக்கா, கீதாக்கா துரை அண்ணா, கோமதிக்கா, கமலாக்கா,  நெல்லை போன்றவர்கள் எழுதியிருந்தால் இன்னும் சுவாரசியமாகவும் நிறைய தகவல்களும் சொல்லியிருப்பார்களாக இருக்கலாம்.)

--------கீதா