இந்திய கடற்படையின் கிழக்கு கரையோர தலைமையக நகரத்தில் பயணம் - 3

 

முதல் பகுதி, இரண்டாம் பகுதி

இதற்கு முந்தைய பகுதியையையும், துளசியின் சென்ற பதிவையும் வாசித்துக் கருத்திட்ட அனைவருக்கும் மிக்க நன்றி.

இரண்டாம் பகுதியில் //வெளியில் வந்து கடற்கரைச் சாலைக்கு வந்தால், எதிரே வா வா என்று அழைக்கும் அழகான கடற்கரை. அலைகளின் சங்கீதத்தைக் கேட்போம்! கடற்கரை பற்றியும் அனுபவங்களும் அடுத்த பகுதியில். //  என்று சொல்லி முடித்திருந்தேன் இல்லையா....நீட்டி முழக்காதே மேலே சொல்லு என்று நீங்கள் சொல்வதற்குள் தொடங்கிவிட்டேன்.

கவிதை பாடும் அலைகள் ஓய்வதில்லை.  நம்மை (ஸ்ரீராமை, ஜெசி அண்ணாவை, துரை அண்ணாவை) கவிதை பாடவும் வைக்கும். ஒரு வித மோன நிலைக்கு நம்மை அழைத்துச் செல்லும்.

ஆர் கே கடற்கரை மிக அழகான மனதைக் கொள்ளை கொள்ளும் கவர்ச்சியான நீளமான அகலமான கடற்கரை.  அதைப் பறவைப் பார்வையில் பார்த்தால் அதன் அழகு வேறொரு கோணத்தில் மிளிரும்! அதுவும் அந்த நீண்ட சாலையும் கடற்கரையும் பார்ப்பதற்கே அத்தனை அழகாக இருக்கும். விவரிக்க வார்த்தைகள் இல்லை.  கடற்கரை மணலில் அப்படியே நீண்ட தூரம் நடந்து நடைப்பயிற்சி செய்யலாம். அவ்வளவு விரிந்த கடற்கரை.

இங்கு அந்த ஸ்தூபி போன்ற இடத்தில் மக்கள் தெரிகிறார்களா? அவர்கள்தான் கீழே உள்ள படத்தில் காணப்படும் பொருட்களைப் போட்டுவிட்டுப் போயிருக்கிறார்கள்

துணிகள், சாமிபடம்...இந்த ஸ்தூபி போல இருப்பது என்ன என்று தெரியவில்லை. அதில் உள்ள எழுத்துகளும் தெளிவாக இல்லை. இணையத்திலும் தேடியும் எதுவும் அதைப் பற்றி எதுவும் கிடைக்கவில்லை.

சுத்தமாகத்தான் இருக்கிறது என்றாலும் சில இடங்களில் படத்தில் உள்ளது போல் குப்பைகள் ஆங்காங்கே இருக்கத்தான் செய்கின்றன. அதுவும் சாமி படங்கள், துணிகள் என்று கண்ட குப்பைகள். மக்கள் திருந்தவே மாட்டாங்கப்பா.

இந்தப் படத்தில் தூரத்தில் தெரிகிறது இல்லையா அதுதான் டால்ஃபின் முனை மலை. கீழே சொல்கிறேன்.

கடற்கரையில் ஆங்காங்கே சிறிய பாறைக்கற்களும் பெரிய பாறைகளுமாக இருப்பதும் கூடுதல் ரம்மியம்.  பார்த்தவுடன் வாவ் என்று சொல்ல வைக்கும் அழகு.  பலருக்கும் அலைகளில் விளையாடுவதற்கு ஏற்ப இருக்கிறது.

காலையிலேயே வெயில் அடித்தாலும் கடற்கரையில் அலைகளில் விளையாடி, குளியல் போட்டு அனுபவித்த குழந்தைகளையும் பெரிய குழந்தைகளையும், குறிப்பாகச் சுற்றுலாப்  பயணிகளையும் பார்க்க மகிழ்ச்சியாக இருந்தது! 

பொதுவாக நான் மக்கள் இருக்கும் பகுதியை மூன்றாவது விழிக்குள் அகப்படுத்த மாட்டேன். நான் எடுக்க விரும்பும் இடம், காட்சி எவ்வளவு அழகாக இருந்தாலும் ஃப்ரேமிற்குள் மக்கள் தெரிந்தால் தவிர்த்து விடுவது வழக்கம். தூரத்தில் என்றால் ஓகேதான் என்றாலும் கூடியவரைத் தவிர்ப்பது நல்லது என்று நினைப்பேன்.

அலைகள் பாறைகளில் மோதித் தெறித்து, காற்றின் வேகத்தில் திவலைகளாய்ச் சிதறி...

நாங்கள் நின்றிருந்த இடத்தில் சுற்றுலா வந்திருந்த வட இந்தியக் குடும்பத்தின் இளைஞர்களும் குழந்தைகளும் அலைகளில் விளையாடிக் கொண்டிருந்தார்கள். பெரிய குழு. எனவே நான் அவர்களைத் தவிர்த்து தவிர்த்து கடல் அலைகள் மேலேழுந்து வந்து பாறையில் மோதித் தெறிக்கும் காட்சிகளை எடுத்துக் கொண்டிருந்தேன்.

அலைகள் வந்து பாறையில் மோதித் தெறிக்கும் காட்சியை க்ளிக் செய்ய வேகமாக வந்த அலையை ஃபோக்கஸ் செய்த போது டக்கென்று அந்தக் குழுவிலிருந்த ஒரு பையன் ஒருவர் அந்தப் பாறையில் ஏறி நிற்க, மற்றொரு பையனும், பெண்ணும் ஃபோட்டோ எடுக்க என் ஃப்ரேமிற்குள் சிக்கினார்கள். அழித்துவிடலாமா என்று யோசித்து தற்செயலாகக் கிடைத்த அழகான ஷாட் என்று வைத்துக் கொண்டேன்.

நான் அடுத்த அலையைக் குறி வைத்து கோணம் பார்த்து மூன்றாவது விழியைச் சுழற்றிக் கொண்டே வர, இந்த ஷாட் சிக்கியது. அக்குழுவின் மற்றொரு இளைஞர் பச்சை டீஷர்ட் நின்றது கீழ் பகுதி. அதற்கும் மேலே நிற்க வேண்டும் என்று இந்தப் பையன் நினைத்திருப்பார் போலும்.  ஏறி நிற்க அந்த அலை அந்தப் பையனை முழுவதும் மூடியது. நல்ல ஷாட் என்று இதையும் வைத்துக் கொண்டேன்.

இரண்டு படங்களிலும் உள்ளவர்களும் டக்கென்று ஃப்ரேமில் சிக்கியவர்கள். இப்பகுதி ஆழமில்லாத பகுதி.

அந்தக் குழுவில், அலைக்குப் பயந்து தள்ளி நின்று கொண்டிருந்த ஒரு அப்பாவி அப்பாவை, குழந்தைகள் கையைப் பிடித்துக் கொண்டு இழுத்து வந்தார்கள். அவரோ பயந்து பயந்து தயங்கிக் கொண்டே வர இந்தப் பாறைக்கு அருகே குழந்தைகள் நிறுத்திட அவரது மனைவி கூப்பாடு போட்டார்!!!! அப்படித்தான் நினைக்கிறேன்.  

மற்றொரு குழந்தையை திட்டி மனிதரின் இடக்கையைப் பிடிக்கச் சொல்லிப் போகச் சொல்ல அக்குழந்தை ஓடி வந்து உடனே  இடக்கையைப் பிடித்துக் கொண்டு நின்றதும் வந்த அலை அவர்களை நனைத்துச் சென்றுவிட்டது. அந்த அப்பாவுக்கு ஒரே மகிழ்ச்சி. பயந்தவருக்கு கரைக்குச் செல்ல மனமில்லை. அடுத்த அலைக்கு நிற்போம் என்று நிற்க... 

அடுத்த அலையின் வருகையைப் பார்த்ததும் அந்த அம்மாவிற்குப் பயம் அவரும் ஓடி வர, கூடவே சிலர் வந்து பிடித்துக் கொண்டனர். அலை வந்து கொண்டிருந்தது. மோதிய அப்படத்தை நான் எடுக்கவில்லை.  இந்த இரண்டுமே அலைகளை எடுக்கும் ஆர்வத்தில் மூழ்கியதில் ஃப்ரேமை கவனிக்கவில்லை.

நான் ஃபோக்கஸ் செய்து எடுக்காததால் ஓரத்தில்தான் தெரிவார்கள். அவர்கள் நான் எடுத்துக் கொண்டிருந்ததைக் கவனித்துவிட்டார்கள். எனக்குப் பயம். குழந்தைகள் ஓடி வந்து பிதாஜி, சாச்சாஜி ஃபோட்டோவில் இருக்காரா என்று கேட்டன. அழித்துவிடலாம் என்று நினைத்திருந்த நான் அதைக் காட்டினேன். உடைந்த ஹிந்தியில் தற்செயலாக சிக்கியது என்றேன். 

இப்படி ஃபோக்கஸ் செய்யாத ஷாட்டையும் கூட ரசித்துப் பார்த்தார்கள். அனுப்ப முடியுமா என்றும் கேட்டார்கள். அனுப்ப முடியாதே! குழந்தைகளுக்கு வருத்தம்.  நம்பர் கொடுக்க குழுவின் அண்ணன்மார்களைத் தேடினார்கள். அவங்க எங்க இங்க. எல்லாரும் பாறையில் நின்று அலை வந்து மூடுவதை வித விதமான போஸ்களில் ஒரே ஃபோட்டோ ஷூட்டில் பிஸி. மொபைலில்.

தீம் பார்க்குகளில் தண்ணீரில் சறுக்கி வரதையும், வந்து நனைந்ததும் நனைந்த உடையுடன்  ஒரு ஃபோட்டோ ஷூட் எடுத்துக்குவாங்களே அப்படி எடுத்துக் கொண்டே இருந்தார்கள். பாறையின் மீது படுத்துக் கொண்டு, தவம் செய்வது போல் உட்கார்ந்து கொண்டு இருவர் கை கோர்த்துக் கொண்டு என்று வித விதமான போஸ்களில். அப்பப்ப சமூக வலைத்தளங்களில் பிஸி போஸ்டிங்க்!  

எனக்குத்தான் கவலை மொபைல் உப்புத் தண்ணியும் காத்தும் பட்டு காத்துகறுப்பு பட்டுடாதோன்னு! உப்புத் தண்ணின்றதுனால நோ திருஷ்டியோ!!!!

தூரத்தில் தெரிகிறது பாருங்க டால்ஃபின் முனை....கூடவே துறைமுகம் போன்று தெரிகிறது.

கடற்கரைக்கு வந்ததுமே இந்தப் பாறைக் குவியலைப் பார்த்து  கொஞ்சம் க்ளிக்ஸ்.  அதுதான் மேலேயும். அருகில் சென்று  ஸ்தூபி போலத் தெரிவதை விடுவமா? போயாச்சு. அதில் ஏதோ எழுதியிருந்தது. தெளிவாக இல்லை. அங்கு ஒரு ஃபோட்டோ ஷூட். கடலையும், கரையோரம் ஒதுங்கும் அலைகளையும், அலைகள் வருடிச் செல்லும் அழகான நிற மணலையும். தூரத்தில் தெரியும் டால்ஃபின் முனையையும்.

இந்தப் பெரிய குழா இங்கு மட்டும் தான் அலைகள் மணலை அரித்துச் சென்றிட.....இந்தக் குழாய் எங்கிருந்து வருகிறது என்று தெரியவில்லை.

இந்த ஸ்தூபியில் ஒரு காக்கை வந்து அமர்ந்து தன்னந்தனியே ஒரு கச்சேரி ஆலாபனை செய்து கொண்டிருந்தது. சென்ற பதிவில் போட்டிருந்தேன் படம். கடல் அலையின் சத்தம் தான் ரிதம். யாருமே இல்லாத கடலைப் பார்த்துக் கொண்டு எதற்கு இப்படி ஒரு கச்சேரி? என்னாச்சோ திடீர்னு ஒரு துக்கடாவை சோகத்தில் கரைந்தது. பாவம் அப்படி ஒரு தீனக் குரல்!  

என் மூன்றாவது விழியைச் சுழற்றினேன். 

பக்கத்துப் பாறைல இன்னொரு காகம்.  ஆ எனக்கு விஷயம் புரிஞ்சு போச்சு. அது இதோட தோழனோ தோழியோ?  ஊடலோ? இந்தக் காகம் அந்தக் காகத்தின் ராகத்தைக் கேட்டுத் திரும்பிப் பார்த்துட்டு பார்க்காத மாதிரி கடலையே வெறித்துக் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது

ராகம் பாடிய காகம் பறந்து வந்து இதன் அருகில் அமரவும்  முகத்தை இடப்பக்கம் திருப்பிக் கொண்டது.  கச்சேரி செய்த காகத்திற்கும் கோபம் போலும் அதுவும் இந்தப் பக்கம் திரும்பிக் கொண்டது.  

அது பறக்கும் என்று மனதில் தோன்றியது. எனக்கு டக்கென்று மூளையில் பளிச். ரொம்ப நாட்களாகவே பறப்பதை ஃபோட்டோ எடுக்க வேண்டும் என்று, உடன கன்டினுவஸ் ஷாட் ஆப்ஷனைத் தேர்ந்தெடுத்து வைத்துக் கொண்டேன். என் அனுமானம் சரி. கரைந்த காகம் 'சரி நான் போறேன் நீ பேச மாட்டேங்கற' என்று பறக்க யத்தனித்த போது க்ளிக்கத் தொடங்கினேன்

உடனே கோபத்தில் இருந்த காகமும் பறக்கத் தொடங்கியது.  

சுழற்றி அவை எங்கே செல்கின்றன என்பதையும் அகப்படுத்தலாம் என்றால் எங்கள் குழுவில் அனைவரும் நடந்து சற்று தூரத்தில் சென்றிருந்தனர் எனவே க்ளிக் பட்டனிலிருந்து கையை எடுத்துவிட்டேன். எனவே இது வரை மட்டுமே

சரி தூரத்தில் தெரிந்த டால்ஃபின் முனையையும் டக் டக் என்று சில ஷாட்ஸ் எடுத்துக் கொண்டு விட்டேன்.

இந்த டால்ஃபின் முனை மலை மேல் அழகான சுற்றுலா தலம்தான். 'அட பாரடா எனும் அழகான யாரடா (Yarada) பீச்' அருகில், துறைமுகம், அங்கிருக்கும் லைட் ஹவுஸ் என்று என் பட்டியல். இந்த இடம் ஆர் கே பீச்சிலிருந்து 18 கிமீ. படத்தில் தெரியும் பாருங்க இங்கிருந்து கிட்டேதான். ஆனால் நேர் வழி இல்லை என்பதால் சுற்றித்தான் செல்ல வேண்டும்.   

ஆர்கே கடற்கரையிலேயே பார்ப்பதற்கு ஐ என் எஸ் குர்சுரா நீர்மூழ்கிக் கப்பல் அருங்காட்சியகம் இருக்கிறது. ஆனால் அது 2 மணிக்கு மேல்தான் பார்க்க அனுமதி. எதிரில் விமானங்கள் காட்சியகம் இருக்கிறது. எதிர்ப்புறத்தில் காளி கோயில் பக்கத்தில் மத்ஸ்ய தர்ஷினி எனும் மீன் காட்சியகம் இருக்கிறது. 

அதற்கு முன் கடற்கரையின் எதிரே இருந்த காஃபி டே யில் காஃபி குடிக்கலாம் என்று சென்றோம். அப்படிச் சென்ற போது கடற்கரையில் இருக்கும் குழந்தைகள் பூங்கா வழி சென்றதால் அதையும் சில கிளிக்ஸ். புதிய மேம்படுத்தல் பணி வேறு நடந்துகொண்டிருந்தது.

என்னை பயமுறுத்திய இரு சிலைகள்!!!!

பூங்கா என்றால் பூ இல்லாமலா! ஆனால் பராமரிப்புப் பணிகள் நடந்து கொண்டிருந்தன

எல்லோரும் சூடாகக் காஃபி என்றிட நான் சர்க்கரை சேர்க்காத குளிர்ந்த காஃபி, கணவருக்கு இரு மடங்கு சர்க்கரை சேர்த்த குளிர்ந்த காஃபி என்று குடித்துக் கொண்டே அடுத்து எங்கு செல்லலாம் என்று கேட்டார்கள். மணி 10 தான் ஆகியிருந்தது.

மேலே சொன்ன இடங்களைப் பற்றிச் சொல்லி டால்ஃபின் முனை, யாராடா பீச் எல்லாம் சென்று விட்டுத் திரும்பினால் நீர்மூழ்கிக் கப்பல் காட்சியகம் திறக்கும் நேரம் சரியாக இருக்கும் என்று நான் சொல்லிக் கொண்டே வர பட்டியலில் இருந்த மற்றொரு இடம் அவர்களில் கண்களில் பட்டுவிட.... மெஜாரிட்டி வின்ஸ்! அந்த மெஜாரிட்டி வின்ஸ் இடம் எது என்று அடுத்த பதிவில்! 

அதுவரை ஆர் கே கடற்கரையையும் அலைகளையும் ரசித்துக் கொண்டிருங்கள்!

(கடற்கரை க்ளிக்ஸ் இன்னும் இருக்கின்றன. எல்லாம் தொகுத்து படங்களின் காணொளியாகப் போட வேண்டும் அப்புறம். காணொளிகளும் ஓரிரண்டு இருக்கின்றன அதுவும்.)

-------கீதா