மதங்களைப் பாரோம்......உயர் ஜன்மம் இத் தேசத்தில் எய்தின ராயின்

                ஒற்றுமை என்பது இரு நாடுகள் தங்கள் எல்லைகளில் அமைதிக் கொடி பிடிப்பதில் அல்ல. அந்நாட்டிற்குள் வாழும் மக்கள் உணர்வு பூர்வமாக ஒன்றி வாழ்வதே! இது எல்லா நாட்டவர்க்கும், நாடுகளுக்கும் பொருந்தும் என்றாலும், நம் நாட்டிற்கு அது மிகவும் இன்றியமையாத ஒன்று.  எல்லா மதத்தவர்களையும் தன்னகத்தே கொண்டு, எல்லா மதத்தவரும் சம உரிமை பெற்று வாழ்வதுடன், அவர்களுக்கு எந்தவித இடையூறும் ஏற்படுத்தாமல் மதாசார்பற்ற நாடாக விளங்கும் நாடு என்று சொல்லுவது உதட்டளவிலும், எழுத்தளவிலும் மட்டும்தானோ என்று நினைக்கும்படியான சில சம்பவங்கள் சமீபத்தில் நடந்தது எல்லோரும் அறிந்திருக்கலாம்.  மனதிற்கு வேதனையும் தந்தவை.

     அதில் ஒன்று, சில நாட்களுக்கு முன் மஹாராஷ்டிரா சடனில் பணிபுரியும், ரம்சான் நோன்பிலிருந்த அர்ஷத் ஜுபயர் என்பவரின் வாயில் சிவசேனை எம்.பி, சப்பாத்தியைத் திணித்த சம்பவம்.  அரசியல்வாதிகள் மட்டுமல்ல, எல்லா ஊடகங்களைச் சேர்ந்தவர்களும் இதை இஸ்லாம் மதத்தவரின் மனம் புண்படும் விதம் கையாண்ட விதம் மிகவும் வேதனைக்குரியது. 

அது போலவே தெலுங்கானா மாநிலத்தின் அம்பாசிடராகத் தேர்ந்தெடுக்கவிருந்த டென்னிஸ் வீராங்கனை சானியா மிர்சாவை, அவர் பாகிஸ்தானின் மருமகள் ஆனதால், அவரைத் தேர்ந்தெடுக்கக் கூடாது என்று வாதித்த பாஜக எம் எல் ஏ வின் வார்த்தைகள்.  “நான் ஒரு இந்தியப் பெண்,  மரணம் வரை இந்தியப் பெண்ணாகவே இருப்பேன்” என்று கண்ணீர் மல்கப் பேசிய சானியா மிர்சாவை நினைக்கும் போது ஒரு விதத்தில் பெருமையாகவும், இன்னொரு விதத்தில், இப்படிப்பட்ட ஒரு சூழல் ஏற்பட்டுவிட்டதே என்று வேதனையாகவும் இருக்கிறது. இறுதியில் அவர் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டுவிட்டார். மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்படும் சட்டமன்ற மற்றும் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள், பொறுப்பற்று, அதன் பின்விளைவுகளைப் பற்றிச் சிந்திக்காமல் இது போன்ற செயல்களைச் செய்யும் போதும், பேசும் போதும், நம் நாட்டின் ஒருமைப்பாடும் நாட்டின் அமைதியும் சீர்குலைய வழிவகுக்கின்றது. மதக்கலவரங்கள் நிகழவும் காரணமாகின்றது.

இப்படிப் பொறுப்பாக இருக்க வேண்டியத் தலைவர்கள் பொறுப்பற்று சுயநலம் கருதிச் செயலாற்றிக் கொண்டிருக்க, பிற மதங்களையும் மதிக்கும் நல்ல மனமுள்ள பொதுமக்களும் நம்மிடையே வாழ்வதால்தான், நமது நாடு,  மதக் கலவரங்களால் பாதிக்கப்பட்டாலும் அதிலிருந்து மீண்டு எழுந்து, “அரசியல்வாதிகள் நீங்கள் என்ன வேண்டுமானாலும் செய்து கலவரம் மூட்டினாலும் நாங்கள் ஒற்றுமையானவர்கள்தான் என்று” சொல்லிக் கொள்ளும் வகையில் சம்பவங்களும் நடக்கின்றன.  அப்படிப்பட்ட ஒரு சம்பவம்தான் இதோ இங்கே, கேரளாவில் மலப்புரம் அருகேயுள்ள கொழிக்கரையில் நடந்திருக்கின்றது.

60 வருடங்களுக்கு முன்பு கொழிக்கரையைச் சேர்ந்த மரக்கார்,  மாதவன் நாயர் என்பவரிடமிருந்து விலைக்கு வாங்கிய 75 சென்ட் நிலத்தில் ஒரு கோயில் இருந்தது. அந்தக் கோயிலை இடிக்காமல் மரக்காரின் குடும்பத்தினர் பாதுகாத்து வந்தனர்.  வருடங்களுக்குப் பிறகு அங்கு வாழ்ந்த இந்து மதத்தினர், அக்கோயிலை பராமரிக்கும் எண்ணத்துடன், மரக்காரின் மருமகளும் இப்போதைய இட உரிமையாளருமான புலாக்கல் மரயங்காட்டில் பாத்திமாவை அணுகினர்.  மண்ணாசையும், பொன்னாசையும் உள்ள மனிதர்கள் நடுவில், மத வேறுபாடுகள் நிறைந்த நம் சமூகத்தில் வாழும் மனிதர்கள் போல் அல்லாமல், பாத்திமா தன் வாரிசுகளிடம் கலந்தாலோசித்த பின் கோவிலையும், அதைச் சுற்றியுள்ள இடத்தையும் பணமேதும் பெற்றுக் கொள்ளாமல் இலவசமாகக், கோயில் பராமரிக்க வேண்டி வந்தவர்களிடம் கொடுத்திருக்கின்றார்.  ரம்சான் மாதத்தில் “சக்காத்து” எனும் தானம் செய்தல் மிகவும் புனிதமான ஒன்று.  அப்படித், திருமதி பாத்திமா லட்சக்கணக்கான விலைமதிப்புள்ள இடத்தையும், கோயிலையும் “சக்காத்து” நல்கி, மனிதரில் இது போன்ற நல்லவர்களும் இருக்கத்தான் செய்கின்றார்கள் என்பதை நிரூபித்துள்ளார்.

இது போன்ற ஒருமைப்பாட்டை வலியுறுத்தும் நிகழ்வுகள் அவ்வப்போது நாடெங்கிலும் நடக்கத்தான் செய்கின்றன. 

இந்தியாவிலுள்ள மக்கள் எந்த மதத்தைச் சேர்ந்தவகளாக இருந்தாலும் தாங்கள் முதலில் இந்தியர் என்ற எண்ணம் பெரும்பான்மையானவர்களுக்கு உண்டு என்பதைத்தான் “ஒரு பானைச் சோற்றுக்கு ஒரு சோறு பதம்” என்பதன் படி திருமதி பாத்திமாவின் செயலும், சானியா மிர்சாவின் வார்த்தைகளும் நமக்கு உணர்த்துகின்றன.  இனியவை உள்ள பொது இன்னாததைக் கூறி, ஏன் வீணே கனியிருக்கக் காய் கவர்வானேன்?! எனவே, இவர்களை வாழ்த்துவோம்!  நம் நாட்டிற்குப் பெருமை சேர்க்கும் இது போன்ற மக்களுக்கு நாம் ஆதரவும் தெரிவிப்போம்!

பல மதச் சுவர்களால் வேறுபட்டாலும் சுதந்திர இந்திய சுவாசக்காற்றால் ஒன்றுபடுவோம்

    படங்கள் : இணையம்