சில்லு சில்லாய் - 6 - வைரல் பாய்ஸ், பாட்டி, திரு சைலேந்திர பாபு

 

இப்போதைய பெரும்பான்மை இளைஞர்கள், பெண்கள் பொறுப்பில்லாமல் இருக்கிறார்கள், செலவு செய்கிறார்கள், அப்பா அம்மாவின் கஷ்டம் புரிந்து கொள்வதில்லை என்ற பரவலான பொதுவான கருத்துகள் எங்கும், வலைத்தளங்களிலும் சொல்லப்படுகிறது. விதிவிலக்குகளை நான் சொல்லவில்லை.

சமீபத்தில் ஒரு வைரஸ் பற்றிய தகவல்கள் தேடப் போக தேவையில்லாத காணொளி ஒன்று வந்து கொண்டே இருந்தது. இப்படித்தான், நம் விஷயங்களில் தேவையில்லாமல் மூக்கை நுழைப்பவர் போல இந்தக் கொடை வள்ளல் கூகுள் நாம் தேடும் விஷயங்களில் உள்ள ஒரு சொல்லை மட்டும் எடுத்துக் கொண்டு அதற்கான விஷயங்களை, காணொளிகளைக் காட்டிக் கொண்டே இருக்கும்.

சரி பார்ப்போம் நமக்கும் எழுத ஒரு மேட்டர் கிடைச்சா நல்லதுதானே! பார்த்தேன். அடக் கடவுளே! இந்த நீயா நானாவில் ஒரு நிகழ்வில் கலந்து கொண்ட பையன்களின் பேச்சு பிராபல்யமாகி, அவர்களுக்கு வைரல் பாய்ஸ்னு ஒரு பட்டம்! விழா எடுக்காத குறையாக அதை வேறொரு யுட்யூப் சானல்  பேட்டி வேறு கண்ட காணொளி!!!

கடலை போடும் பெண்ணுடன் ஊர் சுற்றுவது, செலவழிப்பது, வீட்டிற்குத் தெரியாமல், அதற்குத் துணை போகும் நண்பர்களாம்,…. 7,8 பேர் கொண்ட குழு.

அந்தப் பையன் அப்பெண்ணுடன் ஹோட்டலில் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருப்பானாம், திடீரென்று நண்பர்கள் குழுவுக்குப் ஃபோன் செய்து ரகசியக் குரலில் 900 என்பானாம். அது மட்டும்தான் சொல்லுவானாம். மீண்டும் அவனை அழைத்தால் அது மட்டும் சொல்லிவிட்டு அழைப்பைத் துண்டித்துவிடுவானாம்.

அப்போது இவர்களுக்குப் புரியுமாம், பையனுக்குப் பணம் வேண்டும் அங்கு திண்டாட்டம் என்று. உடனே குழு பரபரப்பாக அதைத் திரட்டிக் கொண்டு சென்று கொடுப்பார்களாம். இப்படி அவர்களது சாகசங்களை எல்லாம் நீயா நானாவில் பேசிட, அது வைரலாகி, வைரல் பாய்ஸ் பட்டம்!!!

 யுட்யூப்ல சென்சார் கொண்டுவாங்க சுந்தர் பிச்சை!

சரி….எனக்கு ஒரு டவுட். இந்தப் பெற்றோர் என்னதான் செஞ்சுட்டுருக்காங்க? ஜஸ்ட் கடலை போட நண்பர்களிடம் கடன் வாங்கி எப்போது அதைக் கொடுப்பான் எப்படிக் கொடுப்பான்? இதுக்கெல்லாம் கடன் வாங்கறோமே என்ற உணர்வு இருக்காதோ? அப்படி ஒன்றும் பெரிய பணக்காரப் பையன்களாகவும் தெரியவில்லை.

அப்புறம் ஏன் தங்களுக்கு வேலை கிடைப்பதில்லை என்று கூப்பாடு போடுறாங்கப்பா? போட்டி உலகில்  முன்னேறும் மாணவர்களைக் கண்டு, அவர்கள் ஏதோ இவர்களுக்கு முட்டுக்கட்டையாக இருப்பது போல் பேச்சு வேறு. இவர்கள் பொறுப்பில்லாமல் செய்வது ஏன் அவர்கள் கண்ணில் படுவதில்லை?

கொஞ்சம் ஃப்ளாஷ் பேக்

பாட்டிகள் படு சிக்கனம். பாட்டிகளின் பொருளாதாரக் கொள்கைகள் வீட்டிற்கு மட்டுமல்ல ஒரு நாட்டிற்கே அடிப்படையாக எடுத்துக் கொள்ளலாம். 

“இதப் பாரு… உன் குழந்தைகளுக்கு நீ ஒண்ணும் சொத்து ஒண்ணும் சேத்து கொடுக்க வேண்டாம். (இதை அப்படியே நாட்டிற்கு எடுத்துக் கொள்ளலாம், மக்களுக்கு எந்த இலவசமும் கொடுக்க வேண்டாம்) பிள்ளையோ பொண்ணோ நன்னா படிக்க வைச்சு அவா சொந்தக் கால்ல நின்னா போறும். (இலவசம் கொடுக்கறதுக்குப் பதிலா படிக்கத் தரமான அரசுப் பள்ளிகளை உருவாக்கி ஊக்குவித்து முன்னேற்ற வேண்டும்). அவா படிக்கறதுக்கு செலவானா லோன் போட்டுடலாம். அதை அவா அப்புறமா உனக்கு அடைக்கட்டும். (இதையும் அரசுக்குப் பொருத்திப் பார்க்கலாம். நான் அப்படித்தான் படித்தேன்.) அவாளுக்குப் பொறுப்பு வரணும் இந்தக் காசு ஒண்ணும் சும்மா வரலைன்னு. அப்போதான் அவா சம்பாதிக்கறப்ப செட்டா குடித்தனம் பண்ணி அவா குழந்தைகளுக்கும் இந்தப் பொறுப்பு வரும்.”

“படிக்கற குழந்தைக்கு போக வர பஸ் காசு தவிர - அது கூட நடந்து போய் படிச்சுட்டு வரலாம் - வேறு எதுக்குக் காசு? காசு என்ன மரத்துல விளையறதா?”

அப்படியான காலத்தில் வளர்ந்த குழந்தைகள் பெற்றோராகும் போது தாத்தா பாட்டிகளாகும் போது, “நாங்கள் வறுமைல கஷ்டப்பட்டது போல் நீங்களும் கஷ்டப்பட வேண்டாம்" என்று எப்படியோ கஷ்டப்பட்டேனும் அவர்கள் கேட்பதை வாங்கிக் கொடுத்துவிடுகிறோம்.

அப்படி வளரும் குழந்தைகளுக்கு நாம் எது கேட்டாலும் கிடைக்கும் என்று தெரிகிறது. கிடைக்காவிட்டால் அதை எப்படிப் பெறுவது என்ற வழிமுறைகளும் தெரிகிறது. இப்படி இருக்கும் போது எப்படிக் கஷ்டம் தெரியும்?

ஆனால் குழந்தைகளுக்குக் கஷ்டங்கள் உங்கள் அனுபவங்கள் தெரிந்திருக்க வேண்டும். மாறி வரும் காலத்திற்கேற்ப நாம் வாழ்ந்தாலும் குழந்தைகளுக்குப் பொறுப்பு வருவதில் நாமும் உதாரணமாக இருக்க வேண்டும் என்பது என் தனிப்பட்டக் கருத்து.

நாம் கஷ்டப்பட்டோம் நம் குழந்தைகள் கஷ்டப்படக் கூடாது என்று எள்ளு என்றால் எண்ணையாய் நிற்கிறோம். தவறில்லை. ஆனால் அதுதான் காரணம் எல்லாம் எளிதாக அடைந்துவிட முடியும் என்ற எண்ணம் அவர்களுக்கு வருவது.

பொருட்களை வாங்கிக் கொடுப்பதை விட குழந்தைகளின் படிப்பிற்கு, குழந்தைகள் நிஜமாகவே விருப்பப்படும் படிப்பைக்  கஷ்டப்பட்டேனும் படிக்க வைக்கலாம். ஆனால் அந்தக் கஷ்டம் குழந்தைகளுக்குப் புரிய வேண்டும். பொறுப்புடன் படிக்க வேண்டும். தன் பெற்றோர் செலவழிப்பதை அவர்களுக்குத், தாங்கள் கடமைப் பட்டிருக்கிறோம் என்ற பொறுப்பு வர வேண்டும்.

இப்போதைய குழந்தைகள் பிறக்கும் போதே Born with mobile.  

நல்ல பெற்றோர், நல்ல குழந்தைகள் விதிவிலக்குகள் பட்டியலில்.

இப்போதைய காலகட்டத்திலும் கூட கூலி வேலை, சிறு சிறு வேலைகள் பார்த்து உழைக்கும் பெற்றோர் தங்கள் குழந்தைகளை எப்படியேனும் படிக்க வைக்க வேண்டும் என்று பாடுபடுகிறார்கள். ஆனால் பிள்ளைகளோ? 

கில்லர்ஜி, சமீபத்துல வீடியோஸ் போட்டாரே… வாழ்க்கையில் எந்தக் குறிக்கோளும் இவங்களுக்குக் கிடையாதோ?

எனக்குப் பிடித்த ஆளுமை, எங்கள் ஊர்க்காரர் (எனக்கு இதில் கொஞ்சம் பெருமை உண்டு) திரு சைலேந்திரபாபு சமீபத்தில் உடல் & மன வளம் மிக்க சமுதாயம் உருவாக்க என்ற தலைப்பில் டாக்டர் அஸ்வின் விஜய் அவர்களுடன் உரையாடிய போது சொன்னது நினைவில் வருகிறது.

https://www.youtube.com/watch?v=i49B4f7Sixk

நேர மேலாண்மை என்பது ஒரு நிமிடத்தைக் கூட வீணாக்காமல் பயன்படுத்துவதுதான். ஆனா நான் என்ன நினைக்கிறேன் நாம தேவையில்லாத விஷயங்களுக்கு நிறைய நேரம் செலவழிக்கிறோமோன்னு. சரி தேவையில்லாத என்றால் என்னங்க? வெட்டிப் பேச்சு பேசுவது, தேவையில்லாததைச் செய்வது. ஸோ வாழ்க்கைல ஒரு செயல்திட்டத்தில் இருக்கும் ஆள், ஒரு கனவு இருக்கும் ஆள், அல்லது ஏதாவது சாதிக்க நினைக்கும் மனிதன் அவங்களுக்கு நேரத்தை வீணாக்குவதற்கு நேரமே கிடையாது.

நம்ம சமுதாயமே ஒரு பொழுது போக்கு சமுதாயம்தான்னு சொல்லுவேன். வெட்டியா பேச்சு பேசிட்டிருப்பாங்க. ஆனா இளைய சமுதாயத்தைப் பொருத்தவரைக்கும் அவங்களுடைய நேரம் ரொம்ப ப்ரிசியஸ் ரொம்ப ப்ரிசியஸ் (அழுத்தமாகச் சொல்கிறார்).

அவங்க ஒரு மொழி கத்துக்கணும். நம்ம தாய்மொழி கத்துக்கணும். இங்கிலிஷ் கத்துக்கணும். கணக்கு கத்துக்கணும்ங்க. இந்த பூமி எப்படி இருக்கு எங்க, எங்க எல்லாம் என்ன ஊர் இருக்கு. இந்த ஊருக்கு எப்படி போவது. எங்க மலை இருக்கு. எங்க ஆறு இருக்கு. இதுவும் தெரிஞ்சுக்கணும். மனிதனுடைய சரித்திரம் தெரிஞ்சுருக்கணும். சயின்ஸ் ரொம்ப ரொம்பத் தெரிஞ்சுருக்கணும். சயின்ஸ் இல்லாம உலகத்துல எதுவுமே கிடையாது.

நாங்கள்லாம் வளரும் போது சைபர் க்ரைம்ன்றதே கிடையாது. இப்ப சைபர் க்ரைம்ன்றாங்க. சைபர் க்ரைம்னா என்ன? அதை நாம தெரிஞ்சுக்கிட்டே ஆகணும். இப்படி சில வித்தைகளை நாம தெரிஞ்சுக்கிடறதுக்குத்தான் நமக்கு நேரம் இருக்கு.

பொழுது போக்கு வேண்டாவே வேண்டாம்னு நான் சொல்லலை. ஆனா, ஏதோ நம்ம இளைஞர்கள் இந்தப் பொழுது போக்குக்குத் தேவைக்கும் அதிகமாக முக்கியத்துவம் கொடுக்கறீங்களோ அப்படீன்ற ஒரு எண்ணம் எனக்கு இருக்கு. நீங்கள் முக்கியத்துவம் கொடுக்க வேண்டியது  ஸ்கில் செட் – Skill set.  

நேரமேலாண்மையோடு prioritisation – அதாவது முன்னுரிமை கொடுத்தல். முன்னுரிமை கொடுக்க வேண்டியவற்றை முதலில் செய்தல். Eat the frog. இது ஒரு நேர மேலாண்மை பற்றிய புத்தகம். இதன் பொருள் என்னவென்றால் அன்றைய தினத்தின் உங்கள் பணிகளில் மிகக் கடினம் என்று எதை நினைக்கிறீர்களோ அதை முதலில் செய்து முடிப்பது.

வாழ்க்கையில் குறிக்கோள் இல்லாமல் சுற்றும் வைரல் பாய்ஸ் கூட்டத்தைச் சேர்ந்தவர்கள், இளைஞர்கள் இதைக் கவனியுங்கள். அவர்களுக்கு மட்டுமல்ல எல்லோருமே மனதில் கொள்ள வேண்டிய விஷயம்.

 

-----கீதா

(உடற்பயிற்சி தொடரே போட்டா போரடிக்குமோ என்று இடையில் சில்லு சில்லாய். அடுத்து தொடர் வரும். சென்ற பதிவை வாசித்த, கருத்திட்ட அனைவருக்கும் நன்றி)