எனது மூன்றாவது விழியின் பார்வையில் - 18 - வீட்டுத் தோட்டத்தில் கூ...குக்கூ

சென்ற பதிவை வாசித்த கருத்திட்ட அனைவருக்கும் மிக்க நன்றி. ஒரு சிலருக்குப் பயிற்சிகள் பயன்பட்டன என்பதும் மகிழ்ச்சி.

நாங்க ஜிப்சி கூட்டம். ஊர் ஊரா மாறுவோம் இல்லைனா வீடு மாறுவோம். வீடு  கூட மாறலைனா எப்படி? இருப்புக் கொள்ளாது. ஏதானும் ஒரு காரணம் கிடைத்துவிடும்! அப்படி ஊரைத் தெரிஞ்சுகிட்டேன் உலகம் புரிஞ்சுகிட்டேன்! கிடைத்துக்கொண்டே இருக்கும் அனுபவங்கள்.

அதனால் இப்ப இருக்கற வீடு, முன்ன இருந்த வீடு இப்படித்தான் சொல்வது.  

இவ்வளவுதான் இடமே. மண் தடுப்புக் கல் ஒரு பக்கம் தெரியும். முன்பக்கம் தெரியாமல் நான் வைத்த ஓமவல்லி படர்ந்திருக்கிறது . நான் நட்ட சுண்டைக்காய்ச் செடி மரமாகிப் படர்ந்து....

அப்படி இருந்த ஒரு வீட்டில் தோட்டம். தோட்டம்னதும் பெரிய ஏக்கரா அளவுன்னு நினைத்துவிடக் கூடாது. குளியலறை அளவே உள்ள நிலம். நமக்கு நிலத்தைக் கண்டுவிட்டால் போதும். ஏதோ பெரிசா விவசாயம் பண்ணும் எண்ணம் வந்துவிடும்!

அந்த வீட்டிற்குக் குடியேறிய போது மண் இருக்கும் அந்தக் குட்டியூண்டு இடத்தில் இரு கறிவேப்பிலை மரங்கள், இரு மல்லிப்பூ செடிகள், சிறிய இன்சுலின் செடிகள் மட்டுமே இருந்தன. மல்லிச் செடி இரு பக்கமும் படர்ந்து இருந்தது. நடுவிலும் சுற்றிலும் வெயில் நன்றாகப் படும் வெறும் இடம். இடம் வெறுமனே இருக்கலாமா? கீதாவின் கை துறு துறு என்றது.

இன்சுலின் செடி - பூ

படர்ந்திருந்த மல்லிச் செடியையும், இன்சுலின் செடியையும் ஒழுங்கு செய்து வெற்றாக இருந்த இடத்தில் நான் நட்டு, விதைத்து விளைந்த பாலக் கீரை, தக்காளி, கத்தரிக்காய், காரட், பாகற்காய், பப்பாளி, பீன்ஸ், வெற்றிலை, பிரண்டை (இரு வகை வைத்தேன். எலிக்கு ரொம்பப் பிடிக்குமாம் அதைத் தூக்கிக் கொண்டு போய்விட்டது. துவையல் செய்யுமோ?!!!), மிளகாய், புதினா, உருளைக் கிழங்கு, வெங்காயம், கொத்தமல்லி விளைச்சல் படங்கள் எல்லாம் பழைய ஹார்ட் டிஸ்கில் மாட்டிக் கொண்டுவிட்டன. இப்ப இருக்கற டிஸ்கில் சிக்கியவற்றை இங்கே பகிர்கிறேன்.

காய்களுக்கான விதைகள் எதுவும் கடையில் வாங்கியவை அல்ல. எல்லாம் வாங்கிய காய்களில் கிடைத்தவை.

மல்லிப் பூ

வீட்டுக் காய்கறிக் கழிவுகள், தேங்காய் நார், வீட்டு வாசலில் மாடு போட்டுச் செல்லும் சாணம் (தண்ணி வைப்போமே அதை சர்ரென்று ஒரே உறிஞ்சலில் பக்கெட் காலியாகிவிடும்) வீட்டில் விழும் இலைகள், காற்று அள்ளிப் போடும் தெரு மரங்களின் இலைகள் என்று கலந்து கட்டி மண்ணுல போட்டேன். 

 பீன்ஸ் பூ பக்கத்தில் தடியாக இருப்பது பப்பாளி மரத்தின் அடிப்பாகம்

இப்படத்தில் வலப்புறம் இளம் மாமரம் ஒன்று தெரிகிறதா? மற்றொன்று அதன் பின் புறம். இதில் வேறொன்று தெரியும். ஒருவர் கண்டு பிடிப்பது உறுதி.

சும்மா ஆர்வத்தில் ரெண்டு சுண்டைக்காய் செடிகள் நட்டேன், வேறு வேறு மாங்காய் வகைச் செடிகள் இரண்டு நட்டேன். சுண்டைக்காய்ச் செடி மரமாக வளர்ந்து முழு இடத்தையும் முள்ளுடனான சோலையாக்கியது!! குடியேறிய போது காய்ந்து கிடந்த கறிவேப்பிலை  பச்சைப் பசேல் என்று இரண்டும் செழித்து வளர்ந்தன. 

தெருவில் போவோரும் வருவோரும், கறிவேப்பிலையை ரூபாய்க்குப் பறிக்கக் கேட்டாங்க. பக்கத்தில் இருந்த உணவகம் வந்து குத்தகைக்குக் கேட்டாங்க. இல்லைனா முழுசும் பறிச்சுக்கறோம் ரூபாய் தரோம்னும் ஆனால் நாங்க சும்மா பறிச்சுக்கோங்கன்னு சொல்லி எல்லாரும் பறித்துக்கொண்டார்கள். நம்ம வீட்டுலதான் ஏணி இருக்கிறதே.

ஆனால் ஹோட்டல் காரர்கள் பறிக்கும் போது நாங்கள் கவனமாக இருந்து மொட்டையடித்துவிடாமல் பார்த்துக் கொண்டோம். மற்றவர்கள் பறிக்கும் போதும், கன்னா பின்னான்னு பறிச்சு கிளையை உடைத்தால் என் மனம் படபடக்கும் ஆ! மரத்தைப் பாழாக்குகிறார்களே, அதற்கு வலிக்குமே என்று. அப்படிப் பறிக்கும் போதும் கவனமா இருந்தேன்.  

நட்ட இரு மாமரக் கன்றுகளும் என்னைப் போல இளம் வயதாகி ஆனால் என்னை விட உயரமாகின.  நட்ட ஓமவல்லி கூடையாக கூடையாக வளர்ந்தது.

ஒரு சொலவடை இருக்கே அற்பனுக்கு பவுஷு வந்தால் அர்த்தராத்திரியில் குடைபிடிப்பான்னு அது போல இத்துனூண்டு மண்ணைப் பார்த்த ஆர்வக் கோளாறில் சின்ன இடத்தில் இத்தனைச் செடிகள் நட்டா?!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

கறிவேப்பிலை மரத்தில் எவ்வளவு காய்கள் பழங்கள்! நாட்டுக் கறிவேப்பிலை. இவை விழுந்து நிறைய சின்ன சின்ன கறிவேப்பிலைச் செடிகள் வளர்ந்திருந்தன.

பாகற்காய் தெரிகிறதா? சுண்டைக்காய் மரத்தில் பற்றிக் கொண்டு...

சுண்டைக்காய்ச் செடி மரமான பிறகு வேறு எந்தக் காய்கறிச் செடிகளும் போட முடியவில்லை. அது சோலையாகியதால் நிழல். பாகற்காய் தவிர. பாகற்காய்க்கு பந்தல் எதுவும் போடலை. அது ஜாலியா நான் தனியா வளர்ந்துக்குவேன்னு சுண்டைக்காய், கறிவேப்பிலை மரத்தைப் பிடித்துக் கொண்டு மளமளவென ஏறியது!!! நிறைய காய்த்தன.

சுண்டைக்காய் மரமோ ஒரே வருடத்தில் அசாத்திய விளைச்சல். மகிழ்ச்சியில் உறவுகள் எல்லார்க்கிட்டயும் சொல்ல டிமான்ட்தான். நாங்களும் ஒவ்வொரு நாளும் பார்த்துப் பார்த்து பறித்து மோரில் போட்டுக் காய வைக்க, நாட்டின் வடக்கு, தெற்கு, மேற்கு, கிழக்குன்னும், கடல் கடந்து அமெரிக்கான்னும் பறந்தது. நம்மால இத்தனை பயனான்னு சுண்டைக்காய் மரம் இன்னும் காய்த்துத் தள்ளியது!! பக்கத்து வீடு, தெரிஞ்சவங்கன்னு எல்லாரும் கேட்க கொடுத்தாச்சு. 

சுண்டைக்காய்

காம்பு எடுக்கப்பட்ட சுண்டைக்காய்கள்

நடுவில் கீறி ....அப்புறம் மோரில் போட்டு

வெயிலில் காய்ந்த சுண்டைக்காய்கள்

ஸ்ரீராம் அவர் கருத்திலோ, பதிவிலோ மதுரை சுண்டை பற்றிச் சொல்ல, நானும் இந்தச் சுண்டையை தரேன் தரேன்னு சொல்லி சென்னைக்கு வீட்டு விசேஷமாகச் சென்ற போது எடுத்துச் சென்றவை எல்லாம் மத்தவங்க கண்ணுல பட, கொடுக்காம இருக்க முடியுமா...பகிரப்பட்டுவிட கடைசில அவர் டர்ன் வரப்ப ஹிஹிஹிஹி. கொஞ்சமே கொஞ்சம்தான் கொடுக்க இருந்தது!!! எனக்கும் அம்புட்டுத்தான்.

அப்படியான அந்தச் சிறிய சோலையில் வண்ணத்துப் பூச்சிகள். விதம் விதமான பூச்சிகள் வந்தன. இவற்றின் படங்கள் அப்பால வரும்.

குயில் தேன்சிட்டு, புல் புல்-கொண்டைக் குருவி, கருங்குருவி, தவிட்டுக் குருவி என்று விசிட். கலகல என்று இருக்கும். மத்த பறவைகளும் அப்பப்ப வந்து வந்து போகும்.

அதுவும் ஏப்ரல் மாதத்திலிருந்து மே மாத முழுவதும் தினமும் காலை 5.30 லிருந்து 6 மணிக்குள் குயில் முதல் விசிட். அடுத்து அவ்வப்போது வரும். பெரும்பாலும் மதியம் 2, 3 மணிக்குள் கடைசி வரவாக இருக்கும்.

வரும் போதே குரல் கொடுத்துக் கொண்டு வரும். ஆனால் பல நேரங்களில் மரத்தில் அடர்ந்த இலைகளுக்கு நடுவில் எங்கு இருக்கிறது என்று காண்பதே கடினம்.

கிட்டே சென்றால் பறந்துவிடுமே என்று கொஞ்சம் ஆங்கிள் பார்த்து அது தெரியும் வகையில் எட்ட நின்று மூன்றாவது விழியின் பார்வையை கிட்டப்பார்வையாக்கி எடுத்த காணொளிகள் கீழே. அவற்றின் இனிய குக்கூ பாடலும், கறிவேப்பிலை பழங்களைச் சாப்பிடும் அழகும்! சாப்பிடும் போதே குக்கூ என்று அழைப்பு விடுப்பது கண் கொள்ளாக் காட்சி. 

கறிவேப்பிலை மரத்தில் குயில். கறிவேப்பிலை பழங்களுக்காக, தன்  ஜோடிக்காகக் காத்திருக்கிறது கூவிக் கொண்டு...

முடிந்தால், நேரமிருந்தால் இரு காணொளிகளையும் பாருங்கள். சிறியவைதான்

https://youtu.be/1o6kWi1BPoc

கன்னிக் குயிலொன்று காவிடத்தே பாடியதோர்

இன்னிசைப் பாட்டினிலே யானும் பரவசமாய்....

குக்குக்கூ என்று குயில் பாடும் பாட்டினிலே

தொக்க பொருளெல்லாம் தோன்றியதென் சிந்தைக்கே (பாரதியார்)

இதா இங்க பழமிருக்கு, நல்ல காத்து, நிழலு குக்கூன்னு கூவுகேன், ஆளைக் காணல, நான் மட்டும் திங்கேன்...

https://youtu.be/UKJO_33VDEU

அங்கிருந்து மாறிய போது மனம் ரொம்ப சங்கடப்பட்டது. அருகில் இரு ஏரிகள், வித விதமான பறவைகளின் கூட்டம், ஏரியைச் சுற்றி பசுமையான பாதை. வீட்டுத் தோட்டத்தையும் தொட்டு தொட்டுப் பார்த்துவிட்டு வந்தேன். இப்போது செடிகள் எல்லாம் காய்ந்து போய்விட்டனவாம். நட்ட மாமரம் உட்பட!  I miss everything.

ஓமவல்லி இலைகளைப் பறித்து காய வைத்து பொடி பண்ணி கொண்டு வந்தேன். 

இப்ப இருக்கும் வீடு தனி வீடென்றாலும் மொட்டை மாடி மூன்றாவது தளம். வத்தல் வடாம் போட்டாலும் சென்று சென்று பார்ப்பது கடினம். நாம தரைத்தளம். பூந்தொட்டிகள் நிறைய இருக்கின்றன ஆனால் மண்ணை எல்லாம் மாற்ற வேண்டும். உழைப்பும், நேரமும் தேவை. யோசனையாக இருக்கிறது. இரண்டாவது, நான் பழைய வீட்டிலிருந்து கொண்டு வந்து இங்கு வைத்த வெற்றிலைக் கொடி இருந்த தொட்டிய யாரோ ஆட்டைய போட்டுட்டாங்க. அதனாலும் யோசனையாக இருக்கு.

தெருவில் மரங்கள் நிறைய இருக்கின்றன. பறவைகள் கண்ணில் படவில்லை. புறாக்கள் மட்டுமே. காகம் அரிது. ஏரிகள் நடக்கும் தூரத்தில் இருக்கின்றன. ஆனால் அதில் பறவைகள் இல்லை. நோ சுண்டைக்காய், நோ கறிவேப்பிலை. நோ ஓமவல்லி. நோ காய்கள். நோ வத்தல், வடாம், மரச்சீனி அப்பளம்! 

(பழைய வீட்டுத் தோட்டப் படங்கள், ஏரிகள், பறவைகள் படங்கள் நிறைய இருக்கின்றன. ஒவ்வொன்றும் வரும்! மெதுவாஆஆஆஆ)

----கீதா