அடையாளம் - 4

முதல் மூன்று பகுதிகளின் இணைப்புகள்

https://thillaiakathuchronicles.blogspot.com/2017/04/Identity-1.html முதல் பகுதி

https://thillaiakathuchronicles.blogspot.com/2017/04/Identity-2.html இரண்டாம் பகுதி

https://thillaiakathuchronicles.blogspot.com/2017/04/Identity-3.html  மூன்றாம் பகுதி

“ஐ ஆம் ஸாரி கார்த்தி, யு ஆர் நாட் பார்ட் ஆஃப் மை லைஃப் எனிமோர்”

இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்டதும் கார்த்தி சற்று ஆடிப் போனான். புரியவில்லை.

“என்ன சொல்லற சம்யுக்த்? சீரியஸ்லி?”

மறு முனையில் விசும்பும் சத்தம் கேட்டது. ஓ! சீரியஸ் தான். ஏன் இப்படி ஒரு முடிவு? கார்த்திக்குப் புரியவில்லை. சம்யுக்தா அழுது கொண்டே

“நீ இப்போ வேற லெவல். ஐ ஆம் அட் லோ லெவல்” என்றாள்

“ஹேய் டோன்ட் பி சில்லி. என்ன வேற லெவல் அது இதுனுட்டு? நான் அதே கார்த்திதான். உனக்குக் கிடைக்கலனு எனக்கும் ரொம்ப வருத்தம்தான். ஆனா அதுக்கும், என்னை வேண்டாம்னு சொல்லறதுக்கும் என்ன தொடர்புனு புரியலை சம்யுக்த்”

“நாம பழகத் தொடங்கும் போது ரெண்டுபேரும் ஒரே லெவல். ஆனா, யு ஹேவ் காண் அப். நான் சந்தோஷமா இல்லை ஏன்னா எனக்குக் கிடைக்கலை. என்னைப் பொருத்தவரை இது வொர்கவுட் ஆகாது.”

“லுக் சம்யுக்த்! உனக்கு அடுத்த வருஷம் கிடைக்கும். நம்மள்ல யாராவது ஒருத்தர் முதல்ல செட்டில் ஆகி சம்பாதிக்கத் தொடங்கினா அடுத்தவருக்கு சப்போர்ட்டிவா இருக்கலாம், வாழ்க்கையைத் தொடங்கலாம் இல்லையா? உனக்குக் கிடைச்சுருந்தாலும் நான் இப்படித்தான் பேசியிருப்பேன்.”

“ட்ரை டு அண்டர்ஸ்டான்ட் மீ. உன்னோடு என்னால சேர்ந்து வாழ முடியாது”

“என்னவோ இப்பவே லைஃப் முடிஞ்ச மாதிரி பேசற? உன் முடிவு எனக்குப் புரியவே இல்ல சம்யுக்த். நீ எனக்குக் கிடைச்சுருக்கறத நினைச்சு ஹேப்பினுதானே சொன்ன. ஆனா, நீ பேசறத பார்த்தா இது….இது……. பட், சம்யுக்த்… என்னால உன்னை அப்படி நினைச்சுப் பாக்க முடியல”

“டு யு திங்க் ஆம் ஐ ஜெலஸ்? எப்படி நீ சொல்லுவ? ஐ ஹேவ் லாஸ்ட் மை லைஃப்…..நான் எல்லாத்தையும் இழந்துட்டேன்…டோட்டல் ஃபெயிலுவர்.” என்று அழத் தொடங்கினாள்.

“சம்யுக்த் லிஸன். ஐ டின்ட் மீன் இட்…. கேளு…..சம்…..” சம்யுக்தா தொடர்பைத் துண்டித்தாள். கார்த்தி “உஃப்” என்று பெருமூச்சுவிட்டான். 10 நிமிடங்கள் அப்படியே அமர்ந்தான். இது தன்னுடனான போட்டியா? எதற்குப் போட்டி? அதுவும் தன்னுடன்? இதைப் பொறாமை என்பதா? இல்லை அவளை அப்படி நினைக்க முடியவில்லையே.  ஏன் இப்படி ஒரு தாழ்வுமனப்பான்மை? யோசித்தான். அவளுடன் நிறைய பேச வேண்டும். இன்னும் தன் பெற்றோரிடம் இதைப் பற்றி பேசவில்லை. கொஞ்சம் போகட்டும். பேச வேண்டும். அம்மாவிடம் பேசினால் தெளிவாகும். ஆலோசனைகளும் தருவார். என்று நினைத்துக் கொண்டான்.

மனதிற்குக் கஷ்டமாக இருந்தாலும், அவள் மனது கொஞ்சம் அமைதியாகி, சமாதானம் அடையட்டும் என்று பொறுமையாக இருந்தான். இரு நாட்கள் கழித்து அவளை அழைத்தான். அவளது தந்தை முதலில் எடுத்து விசாரித்து விட்டு சம்யுக்தாவிடம் கொடுத்தார்.

“எப்படி இருக்க சம்யுக்த்?”

“ஐ ஆம் நாட் ஹேப்பி. என் முடிவுல மாற்றம் இல்லை. உங்கம்மாகிட்ட என் முடிவைப் பத்தி விளக்கமா சொல்லியாச்சு”

“ஓ ஐ சீ! வொய் திஸ் காம்ப்ளெக்ஸ்? சத்தியமா எனக்குப் புரியல சம்யுக்த்”

“திஸ் இஸ் நாட் காம்ப்ளெக்ஸ். உனக்குப் புரியாது, பிகாஸ் யு ஆர் எ மேன்”

“நான் அப்படி உன்னை தாழ்வா ட்ரீட் பண்ணிருக்கேனா? கொஞ்சம் மனச அமைதியாக்கிட்டு, கிடைக்காததுக்கு என்ன காரணம் இருக்கலாம்னு யோசி…”

“ஐ ஹேட் தட் சிஸ்டம். ஐ ஹேட் யு, யு ஆர் ஆல்ஸொ ஒன் அமங்க் தெம்” கார்த்திக்கு ஷாக். இது என்ன கற்பனை?

“ஹேய் என்ன சம்யுக்த் இப்படி எல்லாம் பேசற? நான் எப்படிக் காரணமாக முடியும்?”

கல்லூரியில் இருந்த போது கார்த்தி, எப்படித் தேர்வு செய்கிறார்கள் என்ற அந்த ஸிஸ்டத்தை அறிய ப்ரோக்ராம் கோஆர்டினேட்டர், பேராசிரியர்கள் எல்லோரிடமும் பேசித் தெரிந்து கொண்டான். டீம் வொர்க், அட்டிட்யூட் முக்கியம் என்றார்கள். அந்தக் கோஆர்டினேட்டர் ஸ்டேட்மென்ட் ஆஃப் பர்ப்பஸ், பயோடேட்டா எப்படி இருக்க வேண்டும் என்று சொல்ல அதன் படி கார்த்தி தயார் செய்து அதை சம்யுக்தாவிடமும் காட்டி அவளையும் தயார்படுத்த உதவுவதாகச் சொன்னான்.

“சம்யுக்தா அவங்க ஸிஸ்டம் எதிர்பார்க்கற ஸ்டேட்மென்ட் ஆஃப் பர்ப்பஸ், பயோடேட்டா எப்படி எழுதிருக்கோம்ன்றது முதல் இம்ப்ரெஷன் நம்மள கன்சிடர் பண்ண ஒரு க்ரைட்டீரியா. உனக்கு எல்லாத்துக்கும் ஹெல்ப் பண்றேனுதானே சொன்னேன்? நீ தானே ‘எனக்கு யாருடைய ஹெல்பும் தேவை இல்லை. என் உழைப்புலதான் நான் செலக்ட் ஆகணும்னு சொன்ன.”

“யெஸ். நான் எப்படியான ஹார்ட்வொர்க்கர்னு உனக்கே தெரியும். என் அக்கடெமிக்ஸ்ல குறையா? இல்லை எனக்கு லைசன்ஸ் கிடைக்கலையா? இல்லை நான் எதுல குறைஞ்சேன்? ஏன் என்னை செலக்ட் பண்ணலை? ஆம் ஐ நாட் எ குட் கேண்டிடேட் வொர்த் ஃபார் த ட்ரெய்னிங்க்? ஸோ நான் நல்லா எழுதிருக்க மாட்டேன்னு சொல்ல வரியா?”

“லுக் சம்யுக்த். நீயும் உழைப்பாளிதான். தகுதியானவள்தான். தப்பா எடுத்துக்காத சம்யுக்த். வாழ்க்கைல எல்லாருக்குமே தோல்விகள் வரும். நான் இதுவரை தோல்விகள மட்டுமே சந்திச்சவன். என் மனசு அதுக்குப் பண்பட்டுருச்சு. ஒவ்வொரு முறை தோல்வி வரும் போதும், என் பேரன்ட்ஸ் டேக் இட் ஈஸினு சொல்லி யாரையும் ப்ளேம் பண்ணாம அதுக்கு என் சைட்ல என்ன காரணம்னு லிஸ்ட் போடச் சொல்லுவாங்க. அப்படி நான் கத்துக்கிட்டு அதை சரி பண்ண ட்ரை பண்ணுவேன். ஸோ நீயும் என்ன காரணம் இருக்கலாம்னு யோசி…”

“ஸோ நான் தான் காரணம். நான் தகுதியானவள் இல்லைன்ற?”

“ஓ மை காட்! இங்க பாரு, நான் அவங்க ஸிஸ்டம புரிஞ்சுக்க முயற்சி செஞ்சு, செலக்ட் ஆறதுக்கு என்ன க்ரைட்டீரியானு தெரிஞ்சுக்கிட்டுப் புரிஞ்சுக்கிட்டதுனால, உனக்கும் நான் நிறைய சொன்னேன். அவங்க சிஸ்டம்ல அவங்க எதிர்பார்க்கறதுக்கு ஏத்த மாதிரி நாம நம்ம கொஞ்சம் ட்யூன் பண்ணிக்கணும்னு நான் சொன்னத கொஞ்சம் நினைவு படுத்திப் பாரு.”

“என் வொர்க்க பாக்கமாட்டாங்க? என் திறமைய பார்க்க மாட்டாங்க… ஆனா நான் எப்படிப் பழகறேன்னு பார்ப்பாங்க. யார்கிட்டயும் பழகல….மூடி டைப்…..இதுதான் காரணம்? நான் நடிக்கணும் இல்ல? ஸாரி என்னால என்ன மாத்திக்க முடியாது.”

“இதுக்குப் பேர் நடிப்பு இல்ல சம்யுக்த்.  எந்தத் தொழிலுக்குமே டீம் ஸ்பிரிட் முக்கியம்.  நாம எப்படி எல்லார்ட்டயும் மூவ் பண்ணறோம். டிஸ்கஸ் பண்ணறோம், பேசறோம் இதெல்லாம் முக்கியம்….நம்ம கூட இருக்கறவங்க கிட்ட க்ளினிக் வேலை தவிரித்து, பார்க்கும் போது ‘ஹாய்’ நு சொல்லி, காஷுவலா பேசறதுல தப்பு இல்லையே. அது நல்ல ஃப்ரென்ட்ஷிப்பும், புரிதலும் தானே டெவலப் பண்ணும். நம்ம தொழிலுக்கு அது ரொம்ப  முக்கியம். கொஞ்சம் யோசிச்சுப் பாரு…”

“ஸோ நீ நல்லா நடிச்ச. எல்லார்கிட்டயும் சிரிச்சு சிரிச்சுப் பேசின….அதான் உன்னை ரேங்க் பண்ணிருக்காங்க. உனக்குக் கிடைச்சுருக்கு. என்னால நடிக்க முடியாது… நீ எங்கேயோ போய்ட்ட.  ஸாரி! கார்த்தி. நாம ரெண்டு பேரும் இனி சேர முடியாது! ஐ வில் லூஸ் மை ஐடென்டிட்டி. ஐ வான்ட் டு லிவ் வித் மை ஓண் ஐடென்டிட்டி. எனக்கு என்னுடைய அடையாளத்துல வாழணும். ஒரு ஆணோட அடையாளத்துல என்னால வாழ முடியாது. உங்க அம்மாகிட்டயும் சொல்லிட்டேன். கார்த்திக்கு வேற பொண்ணு பார்த்துக்கங்கனு. ஆனா நீங்க எல்லாரும் ஒன்னு மட்டும் குறிச்சுக்கங்க. என்ன மாதிரி ஒரு நேர்மையான, உண்மையான, டெடிக்கேட்டட் பொண்ணு உங்களுக்குக் கிடைக்க மாட்டா”

“ஹாஹஹ்….அப்படிப் போடு. நீ ரொம்ப நல்ல பொண்ணு சம்யுக்த். ஆனா, உன் பிடிவாதத்த கொஞ்சம் தளர்த்திக்க. ஒரு மரத்து உச்சிய அடைய 5, 6 கிளைகள் இருக்கும். நாம எந்தக் கிளை வழியாவும், கஷ்டமா இருந்தாலும் ஏறறதுக்கு முயற்சி பண்ண நம்ம மைன்ட ஓபனா வைச்சுக்கணும். இந்தக் கிளை வழியா மட்டும் தான் நான் ஏறுவேன்னு பிடிவாதமா இருக்கக் கூடாது. வின் வின் சிச்சுவேஷன் ரொம்ப முக்கியம். அட்டிட்யூட்!! அட்டிட்யூட் இஸ் எவ்ரிதிங்க்! நெகட்டிவா இருக்காம பாசிட்டிவா இரு. உன் அட்டிட்யூட மாத்திக்க. இந்த உலகமே உன்னைத் திரும்பிப் பார்க்கும். இது என் அம்மா சின்ன வயசுல எனக்குப் போதித்தது”

“ஸாரி கார்த்தி! ஃபிலாசஃபி எல்லாம் வேண்டாம். ஐ ஆம் எ பெக்கர் நௌ. நீ இனிமேல் என் லைஃபில் இல்லை”

“ஹஹஹஹ் நீ சொன்ன உடனே நான் வேற பொண்ண கல்யாணம் பண்ணிக்குவேன்னு நினைக்கறியா? ஸாரி. வேற எந்தப் பெண்ணுக்கும் என் மனசுல இடம் இல்லை சம்யுக்த். ஐ வில் வெயிட் ஃபார் யு…எத்தனை வயசானாலும்” அப்போது பிரிந்ததுதான். 15 வருடங்கள் ஓடி விட்டது. இப்போது மீண்டும் கார்த்தி.

இந்த நினைவுகளுடன் ஸம்யுக்தா மறுநாள் தன் க்ளினிக் வேலைக்காக கணினியை உயிர்ப்பித்து மெய்ல்கள் பார்த்தாள். அதில் கார்த்தியின் மெயிலும் இருந்தது. இவள் தன் மெய்ல் ஐடி மாற்ற வேண்டும் என்றும் நினைத்தும் ஏனோ மாற்றவில்லை.  அப்போதிலிருந்து இப்போது வரை கார்த்தி மெய்ல் அனுப்பிக் கொண்டேதான் இருக்கிறான். ஆனால் இவள்தான் அதைத் திறந்து பார்த்ததே இல்லையே! இப்போதும் அதைத் திறக்கவில்லை. வேலைகளைக் குறித்துக் கொண்டு கணினியை மூடிவிட்டுப் படுக்கச் சென்றாள்.

'கார்த்தி! இப்பவும் அப்படியேதான் இருப்பானா? அதே கார்த்தியாக இருப்பானா இல்லை காலம், அவனது ஸ்டேட்டஸ் அவனை மாற்றியிருக்குமோ? காத்திருப்பேன் என்று சொன்னானே! கல்யாணம் பண்ணியிருப்பானோ என்று நினைத்தாலும் ஏனோ மனம் அதை ஏற்க மறுத்தது. இருந்தாலும் அவனுடன் வாழ்வதைக் குறித்தும் யோசிக்க முடியவில்லை. தன் அடையாளத்தை இழந்துவிட்டதாக நினைத்தாள்.  இந்த நினைவுகளுடன் உறங்கியே போனாள்! மறு நாள் காலை வீட்டின் அழைப்பு மணி அடித்த போதுதான் முழிப்பே வந்தது! ஓ அஞ்சலை வந்துவிட்டாள் போலும்! அவ்வளவு நேரம் தூங்கிவிட்டேனோ என்று நினைத்துக் கொண்டே எழுந்தாள்!

தொடரும்....

----கீதா  

(இன்று இரவு அல்லது நாளை காலை நிறைவுப் பகுதி வெளியாகும்.)