மறக்க முடியாத ஆசிரியர் தினம் - செப்டம்பர் 5, 2015

எல்லா ஆசிரியர்களுக்கும் எங்கள் மனமார்ந்த ஆசிரியர் தின வாழ்த்துகள்!!!

இன்று ஆசிரியர் தினம் 05-09-2015. எல்லோரது மனதிலும் பசுமை மாறாதிருக்கும் மாணவப்பருவமும், அப்பருவத்தில் மிக முக்கியமான ஒரு சில  மாற்றங்களுக்குக் காரணமான சில ஆசிரியர்களும் இருக்கத்தான் செய்வார்கள்.  ஆசிரியர்களைப் பற்றிச் சொல்லும் போது நான்கு விதமான ஆசிரியர்கள் உள்ளதாகச் சொல்லப்படுகிறது

'The mediocre teacher tells. The good teacher explains. The superior teacher demonstrates. The great teacher inspires.'

இதில் ஊக்கமளித்து எழுச்சியூட்டும் ஆசிரியர்கள்தான் மாணவ, மாணவியர்கள் மனதில் என்றென்றும் வாழ்ந்து, அவர்களுக்கு வழிகாட்டியாகத் திகழ்பவர்கள்.  ஆரம்பப் பள்ளிகளில் பயிலும் குழந்தைகளுக்கு, அவர்களுடன் அன்பாய் பேசிப்பழகும் ஆசிரியை மற்றும் ஆசிரியர்கள் சொல்லும் வாக்கு வேத வாக்கேதான்.

உயர்நிலைப்பள்ளிகளில் பயிலும் மாணவ மாணவியர்களுக்கு, அவர்களுக்குப் பிடித்த விதத்திலும், எளிதாகப் புரிந்து கொள்ளக்கூடிய விதத்திலும் பாடங்களை எடுத்து வகுப்புகளை நடத்திச் செல்லும், இடையிடையே அவர்களை ஊக்குவித்து பாராட்டி, தேவைப்படும் போது இடித்துரைத்து, அவர்களுக்குத் தேவையான அறிவுரைகளை வழங்கும் ஆசிரிய, ஆசிரியைகளை மிகவும் பிடிக்கும்.

உயர் மேல்நிலைப்பள்ளிகளிலும் அப்படித்தான் என்றாலும் அம் மாணவ, மாணவியர்களுக்கு அறிவுரைகளை விட ஊக்குவித்தலும், பாராட்டுதலும்தான் அதிகம் பிடிக்கும். அப்படிச் செய்யும் ஆசிரிய, ஆசிரியைகளைத்தான் விரும்புவார்கள்.

கல்லூரி மாணவ, மாணவியர்களுக்கு அவர்கள் செய்யும் தவறுகளைக் கண்டும் காணாமல் இருப்பது போல் இருந்து, தனியே எப்போதாவது அவர்களைச் சந்திக்கும் போது, அவர்களுக்குத் தேவையான அறிவுரைகளை வழங்குவது மிகவும் பிடிக்கும்.  பிறர் கேட்க அவர்களைப் பாராட்டுவது மிகவும் பிடிக்கும்.  பாராட்டுவது கூட, மாணவர்களுக்கு, மாணவிகள் கேட்கும் படியும், மாணவிகளுக்கு, மாணவர்கள் கேட்கும்படியாகவும் இருந்தால், அப்படிப் பாராட்டும் ஆசிரிய, ஆசிரியைகள் அவர்களது வாழ்வில் மறக்க முடியாதவர்கள் ஆகியே விடுவார்கள்.

ஆனால், இப்படிப் பாராட்டப்படுவதற்கும், ஊக்குவிக்கப்படுவதற்கும், தகுதியுள்ள மாணவ, மாணவிகளைக் கண்டுபிடிப்பது என்பது எல்லா ஆசிரிய, ஆசிரியைகளுக்கும் இயலாத காரியம்.  மேலோங்கிய கடமை உணர்ச்சியும், பொறுமையும், அர்ப்பணிப்பு மனப்பன்மையும் அதற்கு மிக மிக அவசியம்.  எந்த ஒரு ஆசிரியை அல்லது ஆசிரியர் தான் ஒரு ஆசிரியர் அல்லது பேராசிரியர் மட்டுமல்ல, தான் தன் மாணவ மாணவியர்களுக்கு ஒரு Friend, Philosopher, Guide, Felicitator, Mentor ம் கூடத்தான் என்பதை உணர்ந்து, அதற்கு ஏற்றாற் போல் தன்னை மாற்றிக் கொண்டு, தன் மாணவர்களையும் மாற்ற முற்படுகின்றாரோ, அவருக்கு மேற்கூறிய, பாராட்டுதலுக்கும், ஊக்குவித்தலுக்கும் தகுதியுள்ள மாணவர்களைக் கண்டுபிடிப்பது எளிது. 

அப்படிப்பட்ட ஆசிரிய ஆசிரியைகள், தாம் கற்பிக்கும் பிரதான பாடத்தில் சிறந்த மாணவ, மாணவியர்களை மட்டுமல்ல, பிற பிரதான பாடங்களில் திறமையுள்ளவர்களையும், கலைத்திறமை உள்ளவர்களையும், விளயாட்டுத் துறையில் திறமையுள்ளவர்களையும், பிறருக்கு உதவும் மனப்பான்மை உள்ளவர்களையும் மட்டுமல்ல, அவர்களிடம் உள்ள எல்லா திறமைகளையும், நல்ல குணங்களையும் கண்டுபிடித்து அவர்களைப் பாராட்டி ஊக்குவிப்பார்கள். அப்படிப்பட்ட ஆசிரிய ஆசிரியைகள் எல்லா மாணவர்களிடமும் ஏதேனும் பாராட்டத்தக்க ஒரு தனித் தன்மையை கண்டுபிடித்தே விடுவார்கள். அப்படிப்பட்ட ஆசிரிய ஆசிரியைகள் தாங்கள் கற்பிக்கும் எல்லா மாணவ, மாணவியர்களின் மனதிலும்ஒரு உயர்ந்த இடத்தைப் பெறுவார்கள். அப்படி அல்லாத ஆசிரிய ஆசிரியைகள், கற்பிப்பதில் எவ்வளவு திறமை மிக்கவர்கள் ஆனாலும், மாணவ மாணவியர்களின் மனதில் ஒரு இன்ஸ்பையரிங்க் டீச்சர் ஆகவே முடியாது. 

திரு ஜோஸ் மேத்யூ

நான் கற்பிக்கும் பாலக்காடு, மாத்தூர், CFDVHSS (CFD Vocational Higher Secondary School) அப்படிப்பட்ட மூன்று ஆசிரியர்கள் இருக்கிறார்கள். (சிரிக்க வேண்டாம்!!! அவர்களில் ஒருவராகும் பாக்கியம் எனக்குக் கிடைக்கவில்லை.  கிடைப்பது சிரமம்!), அவர்களில் ஒருவரும், பள்ளி முதல்வருமான திரு. ஜோஸ் மாத்யூவுக்கு 2015 ஆம் ஆண்டுக்கான கேரள மாநிலத்தின் சிறந்த ஆசிரியருக்கான விருது கிடைத்திருக்கிறது. (ப்ரோட்டா கார்த்திக் குறும்படத்தில்– மளையாளத்தில் பள்ளி முதல்வராகவே இவர் நடித்திருக்கிறார். பரோட்டா கார்த்திக் தமிழில்  இமயத்தலைவன் திரு. ராயச் செல்லப்பா அவர்கள் முதல்வர் கதாபாத்திரத்தைச் செய்திருக்கிறார். இவரும் ஆசிரியராக இருந்தவர்தான்).

 

கேரள மாநிலத்தில் 44 சிறந்த ஆசிரிய, ஆசிரியைகளுக்கு இவ்விருது இவ்வருடம் கிடைத்திருக்கிறது.  கேரளாவிலுள்ள 14 மாவட்டங்களிலிருந்து, 14 ஆரம்ப மற்றும் நடுநிலைப் பள்ளி ஆசிரிய ஆசிரியைகளுக்கும், 14 உயர்நிலைப் பள்ளி ஆசிரிய ஆசிரியைகளுக்கும், 9 மேல்நிலைப்பள்ளி மண்டலத்திலிருந்து 9 உயர் மேல்நிலைப்பள்ளி ஆசிரிய ஆசிரியைகளுக்கும், 7 வொக்கேஷனல் மேல்நிலைப்பள்ளி மண்டலத்திலிருந்து 7 வொக்கேஷனல் மேல்நிலைப்பள்ளி ஆசிரிய ஆசிரியைகளுக்கும் இவ்விருது கிடைக்கப் பெற்றிருக்கிறது. அப்படி அந்த 7 வொக்கேஷனல் மேல்நிலைப்பள்ளி ஆசிரியர்களில் ஒருவர்தான் நம் ஜோஸ்மாத்யூ சார்.  சிறந்தவர்களுக்கு விருது கிடைக்கும் போது நமக்குத் தோன்றுமே, “அப்ப எப்பவாவது இதுமாதிரி நடு நிலைமையான தீர்ப்பு வரும் இல்லையா?” என்று! அது போலத்தான் அவருக்குக் விருது கிடைத்த போது எங்களில் பலருக்கும் தோன்றியது.  வொக்கேஷனல் மேல்நிலைப்பள்ளி துணை இயக்குநர்/மேலாளர், அவரை நேரில் அழைத்து விண்ணப்பத்தைக் கொடுத்து, எழுதி வாங்கி தலைமையகத்திற்கு அனுப்பி இருந்தார்.

ஜோஸ்மாத்யு சார் ஆசிரியர் பயிற்சி முகாமில் பயிற்சியாளராக இருந்திருக்கிறார்.

நேற்று மதியம் 12 மணிக்கு திரு ஜோஸ் மாத்யூவுடன், அவரது இரு நெருங்கிய நண்பர்கள், நாங்கள் உள்ளிட்ட மூன்று ஆசிரியர்கள், ஒரு நான் டீச்சிங்க் ஸ்டாஃப், என்று 7 பேர் புறப்பட்டு, மதியம் 1 மணிக்கு பாலக்காடு ஜங்க்ஷனுக்கு வரும் எழும்பூர்-மங்களூர் விரைவு வண்டியில் ஏறி, பரிசு வழங்கப்படும் காசரகோடு அருகே உள்ள காஞ்சங்காடு எனும் இடத்திற்குச் செல்ல ரயில் நிலையத்தை அடைந்தோம்.  மங்களூர் விரைவு வண்டி சென்னையிலிருந்து 200 கிமீ தொலைவில், விருத்தாச்சலம் அருகே, புவனூர் எனுமிடத்தில், ரயிலின் கடைசி 6 பெட்டிகள் தடம் புரண்டு, 38 பேர் காயமடைந்ததாகவும், அதனால், 4 மணி நேரம் தாமதமாகி வருவதாகவும் செய்தி அறிந்ததும், வேறு வழி இன்றி காத்திருந்தோம். 5 மணிக்கு பாலக்காடு சந்திப்பிற்கு வந்து  சேர்ந்தது.

 

இரவு 11.30 மணிக்கு காஞ்சங்காடு ரயில் நிலையத்தை அடைந்தோம்.  ஹோட்டல் க்ரீன்லாண்டில் 2 அறைகள் பதிவு செய்யப்பட்டிருந்தது.  கொசுக்கடியை சட்டை செய்யாமல், வேறு வழியின்றி, களைப்பில் தூங்கியே போனோம்.  காலை எழுந்து, தயாராகி, கேரளாவில் எந்த ஒரு இடத்திலும் ஓரளவு பயமில்லாமல் (பர்சிற்கும், வயிற்றிற்கும்) சாப்பிடமுடிகின்ற இந்தியன் காஃபீ ஹவுசில் வடை மற்றும் மசால் தோசையை சாப்பிட்டு, விழா நடக்கும் காஞ்சங்காடு துர்கா மேல்நிலைப்பள்ளியை அடைந்தோம்.

1950ல், ஹோஸ்துர்க் எஜுகேஷனல் சொசைட்டியால் துவக்கப்பட்ட அந்தப் பள்ளியில், கேரள மாநிலத்தின் பல பாகங்களிலிருந்து வந்திருந்த விருது பெறும் ஆசிரிய ஆசிரியைகளைக் கண்ட போது மனதிற்கு ஏற்பட்ட மகிழ்ச்சியையும், புத்துணர்ச்சியையும் வார்த்தைகளால் விவரிப்பது கடினம். 11 மணிக்குத் துவங்க வேண்டிய விழா 12 மணிகுத்தான் ஆரம்பித்தது. 

கல்வி அமைச்சர் திரு அப்துல் ரஃப் பங்கெடுத்த அந்த விழாவில் இறைவணக்கம் பாடி முடித்து, காசரகோடு மாவட்டக் கல்வி அதிகாரி வரவேற்புரை வழங்கியபோது, திடீரென பார்வையாளர்களாக அமர்ந்திருந்த ஆசிரிய, ஆசிரியைகளில் பெரும்பான்மையோர் எழுந்து “அப்துல் ரஃப் கோ பேக்” என்று கூச்சலிடத் தொடங்கிவிட்டார்கள்.

கல்வி அமைச்சர் அப்துல் ரஃப், இவ்வருடம் மாற்றப்பட்ட பாடப்புத்தகங்கள், மாணவர்களுக்கு காலாண்டுத் தேர்வுக்கு முன் அச்சடித்துக் கொடுக்க முடியாமல், அத்தேர்வையே தள்ளி வைத்தது உள்ளிட்ட பல காரணங்கள் அப்போராட்ட்த்திற்குப் பின் இருந்தது என்றாலும், வரவிருக்கும் பஞ்சாயத்து தேர்தலும் இவற்றிற்கெல்லாம் ஒரு முக்கிய காரணம்தான்.  பின்  நம் கல்வி அமைச்சரும் வீண் விவாதங்கள் ஏற்படுத்துவதில் வித்தகர். தான் பங்கெடுக்கும் விழாக்களில் விளக்கேற்றி விழாவைத் தொடங்கும் பழக்கம், தன் மத நம்பிக்கைக்கு எதிரானது என்று சொல்லி விளக்கேற்றாமல் நிற்பது போன்ற செயல்களைச் செய்து, பிரச்சனைகளை விலைக்கு வாங்குபவர்தான்.

எப்படியோ போலீசார் சமயோஜிதமாக ஈடுபட்டு ஆட்பாட்டக்காரர்களான ஆசிரியர்களை விழா மண்டபத்திலிருந்து வெளியே தள்ளி ஒரு வழியாக விழாவை நடக்கச் செய்தார்கள்.  12.30 குக்கு எல்லா விருது பெற்ற ஆசிரிய ஆசிரியைகளுக்கும் விருதும், சான்றிதழும், பரிசுத் தொகையாக 10 ஆயிரமும் வழங்கப்பட்டது. அப்படி ஒருவழியாய் 12.45க்கு, தடம் புரண்ட ரயில் பயணத்தில் தொடங்கி, எதிர்பாராத ஆசிரியர் ஆர்பாட்டத்தினால் என்னாகுமோ என்று அச்சுறுத்திய விழா ஓரளவு பிரச்சனை இல்லாமல் முடிவடைய, நாங்கள் வித்தியாசமான, மறக்க முடியாத ஒரு ஆசிரிய தின நிகழ்வுகளை மனதில் சுமந்து கொண்டு, சபரிமலை செல்லும் பக்தர்கள் ஐயப்ப தரிசனம் முடிந்த பின் வேகமாக மலை இறங்குவது போல் அப்பள்ளியை விட்டு வெளியேறினோம்.  இனி 8 மணி நேரப் பயணம்.  அதன் பின் தான் வீடு.  அதுதான் இப்போது மனதில்!