தூறல்கள்….

ஆசிரியரின் பேரன்களும், பேத்திகளும்

யதார்த்த வாழ்வியல்

தத்துவ மழையின் தூறல்கள்

என் மேல் பன்னீராய் தூவிட

நிமிர்ந்து கண்ணுற்றேன்

என் வாழ்க்கைப் பரிமாணத்தின்

குறுங்கோணங்கள்

மாறிடத் துடிக்கின்றன

விரி கோணமாய் !

   என்னடா இது தில்லைஅகத்திலிருந்து கவிதை? வியப்பு இல்லையா? வலை நண்பர்கள்/சகோதரிகள் பலரும் கவிதைகளில் கலக்கி வரும் போது அவர்களுக்கு நாங்கள் நிகராக வர இயலாதுதான். தூறல்கள் எனும் இப்புத்தகத்தை வாசித்ததும் மனதில் எழுந்த வரிகள். இது விமர்சனமல்ல. இப்புத்தகத்தில் முழுவதும், ஆழ்கடலில் இருந்து பொறுக்கி எடுக்கப்பட்ட முத்துகள் போன்ற தத்துவ முத்துகள்.  இந்தத் தத்துவ முத்துகளில் பல ஆலங்கட்டி மழை போல “ணங்க்” என்று தெறித்து விழுந்து, தலையில் குட்டி, “இதைக் கொஞ்சம் கவனி” என்று சொல்லுகின்றன.  அவற்றில் சிலவற்றை நாங்கள் இங்கு பகிர்கின்றோம்.

தத்துவம் என்றதும், ஏதோ புரியாத மொழி என்றோ, மத சம்பந்தப்பட்ட ஒன்று என்றோ,  நம்மைப் போன்ற சாதாரண மனிதர்களின் மூளைக்கு எட்டாத ஒன்று என்றோ நினைத்து விட வேண்டாம். ஏனென்றால், மிக நுணுக்கமான சிந்தனையாளர்களுக்குக் கூட தத்துவங்கள் என்றால் ஒவ்வாமை உண்டு. ஆனால், இந்தப் புத்தகத்தில், வாழ்வியல், அனுபவ தத்துவங்களே. இதோ ஆசிரியது வார்த்தைகள்.

“வெவ்வேறு காலகட்டங்களில், சூழல்களில், பல்வேறு பாதிப்புகளில், மனதளவில்-என் குறுகிய எல்லைக்குட்பட்டு, நான் உணர்ந்த ஒரு சில, இங்கே உரத்த சிந்தனைகளாகி உங்கள் பார்வைக்கு வருகின்றன.  யாருக்கும் இவை அறிவுரையோ, உபதேசமோ, பிரச்சனைகளுக்குத் தீர்வோ நிச்சயமாக அல்ல – அந்தக் குல்லாய் எனக்குப் பொருந்தாது”

அவரது சமூகக் கவலையில் நம்மையும் பங்கேற்க வைக்கின்றார்.  அதில் “நான்” என்று அவர் சொல்லியிருப்பது, அந்த நான் அவரை மட்டும் குறிப்பது அல்ல அதை வாசிக்கும் நாமும்  அந்த “நான்” ல் நம்மைப் பொருத்திப் பார்ப்போம், பங்கேற்போம் என்ற நம்பிக்கையில். அதில் அவர் வெற்றியும் கண்டிருக்கின்றார் என்றால் அது மிகையல்ல.

“போய்விட்ட வாழ்க்கை திரும்ப வாழக் கிடைத்தால் எல்லோருமே வேறுவிதமாகத்தான் செயல்படுவார்கள்! ரொம்ப யதார்த்தமானது இது – “நடக்காது” என்று தெரிவதால்!” என்று ஆரம்பத்தில் சொல்லி, உண்மை இனிக்கட்டுமே என்கிறார். உண்மைதான் இல்லையா? ஆனால் உண்மை கசக்கின்றதோ?!

“கீழே விழுந்து விடுதல்” அடிக்கடி நடக்கின்றது. உடல் விழுவது இல்லை; மனம்! பயிற்சி போதாது!” எனும் அவரது வார்த்தைகள் நம் ஒவ்வொருவரது மனதிற்கும் சொல்வதாக இருக்கின்றது.

“அடுத்ததைப் பாருங்கள். பொறி! “பிளவு படாத ஒரே மனம் யாருக்காவது சாத்தியமாகி இருந்திருக்குமா? “மகான்கள்” என்கிறார்களே, அவர்கள் உட்பட?” யாராவது இதற்கு பதில் சொல்ல முடியுமா? முடியாது!

மனித உறவுகளைப் பற்றிப் பேசும் போது வார்த்தைகள் நச். “மனித உறவுகளிலேயே மிக உயர்வானது எது? “நீ யாரோ, நான் யரோ, நிலை தான். உறவுக்கும் பல தகுதிகள், அளவுகோல்கள் உண்டு. பணம், அந்தஸ்து, செல்வாக்கு இவற்றுக்கு அங்கே முக்கியத்துவம் அதிகம்.”

“புரிந்து கொள்வது” என்பது பெரும்பாலும் தவறாகப் புரிந்துகொள்வதே இயல்கிறது. ஒருவருக்குச் சரியெனப்படுவது இன்னொருவருக்குத் தவறாகவே படுகிறது.” இது நம்மை மிகவும் சிந்திக்க வைக்கிறது. நமது புரிந்து கொளல் எந்த அளவு என்று! ஆம், “கருத்து வேறுபாடுகளைப் புரிந்து கொள்ளாவிட்டால், ஒத்துப் போகாததோடு மட்டுமல்லாமல், பிணக்குகள், கோபம், வெறுப்பு எல்லாமே தலை தூக்கிவிடுகின்றன”.  நட்பு, மனித உறவு என்பது வேறு, கருத்து வேறுபாடு வேறு என்பதை நம்மால் சரிவர புரிந்து கொள்ள முடியவில்லைதானே!

     “குடும்ப வாழ்வில் தகுதி இழப்பு என்பது வாழ்வின் பல கட்டங்களில் நேர்கின்றது. உத்தியோகத்தில் “ரிட்டையர்மென்ட்” என்று அதற்குக் கௌரவமான பெயர் சூட்டியிருக்கின்றார்கள். சுய கௌரவம், தன் மதிப்பு என்பதெல்லாம் இப்போது கெட்ட வார்த்தைகள். முதுமைக்கு ஒரு நிரந்தர அடையாளம் உண்டு – “மழை எருமை” என்பது மிகப் பொருத்தமான உவமை."

      “உறவுகளும், நட்புகளும் இல்லாமல் மனித வாழ்வே இல்லை. உறவுகளை விட நட்புக்கு கூடுதல் சலுகை எப்போதும் உண்டு. இங்கே மன நெருக்கம் இயல்பாக இருக்க முடியும். ஆரோக்கியமற்ற சில எதிர்ப்பார்ப்புகள் எளிதாகக் கசப்பை உணர்த்துகின்றன. இதன் பாதிப்பு உறவில் அதிகம். ஆனால் நட்பில் பாதிப்பு அதிகம் இல்லை. என்றாலும் இரண்டும் தும்பும், வாலும் போல, ஏதேனும் ஒன்று வாழ்வில் தேவைப்படுகின்றது பற்றிக் கொள்ள” இதை வாசித்த போது, எங்களுக்கு ஒரு நல்ல வாசகம் முகநூலில் வாசித்தது நினைவுக்கு வந்தது.

“உறவினால் ஏற்படும் அன்பை விட அன்பினால் ஏற்படும் உறவு உன்னதமானது”

“மனிதத்துவம், நல்லொழுக்கம், அறநெறிச் சிந்தனைகள், ஆழ்ந்த கல்வி, தன்னடக்கம், வறுமையிற் செம்மை, வாய்மை, தன்னல மறுப்பு – இவை சமூக அந்தஸ்து பெறுவதில்லை.  இவர்கள் பிழைக்கத் தெரியாதவர்கள். இவர்கள் இருக்கும் இடம் தெரியாது. எல்லாமே அரசியலாய் இயங்கும் ஒரு சமூக மாற்றமே நாம் “முன்னேற்றம்” என்ற தவறான பெயரிட்டு அழைக்கும் இன்றைய நிலை” முன்னேற்றம் என்பதற்கான வார்த்தைகள் சாட்டையடி இல்லையா?!

“வாழ்வில் இலக்குகள் வேண்டும், சுயஅலசல் வேண்டும். நமக்கு நாமே ஒரு இலக்குமணக் கோடு இட்டுக் கொள்ள வேண்டும்” என்று சொல்லிச் செல்பவர் அடுத்து “ராமனுக்கும் அக்னிப் பிரவேசம் தேவைப்படுகிறது. ஏனெனில் சலவைத் தொழிலாளர் புகார்கள் நிரந்தரமானவை, சலனப்படுத்திக் கொண்டுதான் இருக்கும்” என்று பெரிய உண்மையை இப்படிப் போகிற போக்கில் அநாயாசமாகச் சொல்லிச் செல்கின்றார்.

      நடிப்புச் சுதேசிகள் என்று எப்படிச் சொல்லுகின்றார் பாருங்கள் நமது மனதை அப்படியே சொல்லுவது போல.

“ஆன்மீகம் ரொம்பத் துஷ்பிரயோகப்படுத்தப்படுகின்ற வார்த்தையாகியிருக்கிறது. பேசுகிறவர்கள் தங்களின் போலித்தனங்களுக்கான ஜிகினா மேக்-அப்புடன் பொன் மொழிகளை உதிர்க்கிறார்கள். எரிச்சலாகிறது. கோவில், ஆண்டவன், ஒழுக்கம், ஈகோ – விளையாட நிறைய சொற்கள் இருக்கின்றன. ஏதாவது ஒன்றிரண்டு போதும்.  உதைபந்துதான்!

“முற்பிறவி-மறுபிறவி” என்றெல்லாம் பயமுறுத்தல்கள் நிறைய.  எவருக்கும் எதுவும் தெரியாது.  ஆனால் எல்லாம் தெரிந்தது போல பேசுவது சுற்றிலும் அன்றாட ஜோக். சொர்க்கம், நரகம் லிஸ்டில் பல “மெனுக்கள்” தயாராக வைத்திருக்கிறார்கள். எல்லாம் பகவான் செயல் என்பதற்கு மேல் அப்பீல் இல்லை! கழட்டிக் கொள்ள, பொறுப்பு ஏற்காமல் இருக்க! ரொம்ப சாதகமான பாதுகாப்புக் கருவி இந்த மனப்பான்மை. போட்டி வியாபாரிகள் பகுத்தறிவுக் கடை விரித்து வணிகம் நடத்துகிறார்கள்”

“விரதம் என்பது எதன் குறியீடு? மன வலிமைக்கான நிரூபணம் என்ற அளவுக்கு சரிதான். வேறு பயன்கள், விளைவுகள் என்ற கனவுகள் வேண்டியதில்லை. அவை பொய்த்துவிடும். அது ஒரு போலி மனப்பான்மைதானோ? நம்மை நாமே ஏமாற்றிக் கொள்ள, எது ஒன்றைக் கண்டோ அஞ்சி, எதிலிருந்தோ விலக நான் இடையே விரிக்கும் கௌகரியமான திரைதானே?”

அப்பா, உங்களுக்கு எங்கள் பொக்கே! இந்த வரிகளுக்கு! நீங்கள் இருக்கும் முகவரிக்கு மானசீகமாக வந்தடையும்!

 “சுயம் எத்தனை பேரிடம் இருக்கிறது. யாராவது ஒருவரை “ரோல் மாடலா”க்க் கொள்ள வேண்டும் என்று என்ன கட்டாயம்? தன்னம்பிக்கைக் குறைவா, தகுதிப் பிரக்ஞை இல்லாததா? “மூட்” என்பது ஒரு வியாதி. பல வேலைகள் முடிக்கப்படாமல் சோம்பிக் கிடப்பதற்கும் இதுவே காரணம். சுகம் காணும் மனோபாவம்”  நெற்றிப் பொட்டில் ஓங்கி ஒரு அடி கொடுத்தது போல் இருந்தது.

      “சாதனை என்பது சிகரம் தொடுவது அல்ல. சராசரிக்கும் கீழான குடும்பச் சூழலில் பற்பல இன்னல்களுக்கிடையே அடிபட்டு உதைபட்டு கல்விப் படிகளில் மேலே மேலே ஏறி அடுத்த போர்க்களம் நோக்கித் திரும்பும் பாமர மனிதனின் ஒவ்வொரு காலடியும் மகோன்னத வெற்றிதானே! அசாதாரணம் எதுவோ அதுவே வெற்றி என மனித மனம் எடைபோட்டே பழகியிருக்கிறது.”

“எவரும், தான் விரும்புவதில் பற்று வைக்க எந்தத் தடையும் இருக்க முடியாது. அதே சமயம், மற்றவர்களின் உணர்வுகளை மதிக்கிற குறைந்தபட்ச பண்பாடு கூட வேண்டாமா?”

      தலைமுறை இடைவெளியைப் பற்றி இவர் என்ன அழகாகப் பொருத்தமாக மிகத் தெளிவான கருத்தை முன்வைத்துள்ளார் பாருங்கள்.

  “தலைமுறை இடைவெளி”யாமே? நிஜமா!? ஒவ்வொரு காலகட்டத்தில் ஒவ்வொன்று உயர்வாக இருக்கும்.  அல்லது கருதப்படும். அதே சமயம் ஒன்றின் தொடர்ச்சிதான் இன்னொன்றாகவும் இருக்கும். இருக்க முடியும். பெயர் மாறக் கூடும், வடிவம் அதே.

“பேரன் பேத்தி முன்னேற்றம் தாத்தா பாட்டியை இயல்பாகப் பூரிக்க வைக்க வேண்டும்.  எல்லா இடத்திலுமா?  இல்லை.  சில இடங்களில், இவர்களால் புரிந்து கொள்ளப்படவும் இல்லை, ச்வீகரிப்பதும் இல்லை. அடையவேண்டிய பெருமிதத்தையும் தொலைத்துவிட்டு “இடைவெளி” என்று பொய் பேசுகிறோம்.” 

“தகவல் பரிமாற்ற இடைவெளி மிக அதிகமாக வளர்த்து வைத்திருப்பது நம் அண்மைக்கால சாதனை. பேசவே பலருக்கு அலுப்பு. சிலருக்குக் காசு கொடுக்க வேண்டும்.”

      “ஒவ்வொரு கணத்திலும் நொடியிலும் வாழ்க்கை உயிர்த்துடிப்புடன் பிறந்து நகர்கிறது. உடனுக்குடன் அந்நேரத்தை அனுபவிக்கத் தெரிய வேண்டும். இதற்கு அந்தந்தக் கணத்தில் மட்டுமே வாழப் பழகிக் கொள்ள வேண்டும்.”

      இன்னும் இப்படிச் சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்.  பல கேள்விகளும், கருத்துகளும் நம் சிந்தனையை மிகவும் தூண்டுவதாகவே உள்ளது. முதுமை மனசுக்கல்ல என்பதை இந்தப் புத்தகத்தில் நீங்கள் வாசித்துப்பாருங்கள்! அற்புதமாகச் சொல்லியிருக்கிறார். எதை விட, எதை எடுத்துக் கோர்த்து இங்கு தர என்ற மனக் குழப்பத்தில், ஒரு சில மட்டுமே இங்கு.  இன்னும் பல இருக்கின்றது, அதுவும் மிகவும் சுவாரஸ்யத்துடன். ஏற்கனவே இடுகை பெரிதாகிவிட்டது.  நமக்கோ சுருக்கித் தரத் தெரியாது. அதுவும் இப்புத்தகத்தை எப்படிச் சுருக்கித் தருவது என்ற தடுமாற்றம். என்றாலும் இறுதியாக ஒன்று..

      “பெட் காஃபியோடு அன்றைய தினசரியையும் பார்க்காவிட்டால் பலருக்கும் தலை சுக்கல் நூறாகி விடும். அதுவும் எம்மாதிரி செய்திகள் நம் தகவல் ஊடகங்களின் தர்ம கைங்கர்யம்?  கொலை, கற்பழிப்பு சாலை விபத்து, லஞ்சம், நடிகைகளின் வழுவழுப்பான மர்ம பிரதேச தரிசனம், ஒட்டு மொத்த அரசியல்வாதிகளின் உளறல்கள், பொய்கள்.

   மனிதத்துவம் வெல்வதாக, மானுடம் ஜொலிப்பதாக எப்போதாவது சில சில செய்திகள் அத்திப் பூக்கும், தனி நபர்களின் சாதனைகளைப் படிக்கும் போது ஏற்படும் மன எழுச்சி சொற்பம் தான். ஒரே ஒரு பக்கம், அல்லது ஒன்றிரண்டு பத்திகளில் அவற்றைக் தேடித் தேடி வெளியிடும் நிருபர்களும், பத்திரிகைகளும் மகத்தான சேவை செய்கின்றன என்பதில் சந்தேகம் இல்லை. இந்த ஒரே ஒரு பக்க அளவு இன்னும் நிறைய நிறைய பெருகினால், நாட்டில் சுபிட்சம் பொங்கும். எது இல்லாவிட்டாலும் படிக்கின்றவர் மனசாவது டெட்டால் போட்டுக் கழுவப்படும்.”

    அப்பா, உங்களது இந்தக் கனவு, உங்கள் அருமை மகன், எங்கள் நண்பர் ஸ்ரீராம் அவர்களால் அவர்களது தளமாகிய “எங்கள் ப்ளாகில்” சனிக்கிழமை தோரும் பாசிட்டிவ் செய்திகள் என்ற தலைப்பில் பல செய்திகளை நீங்கள் சொல்லி இருப்பது போல் தேடித் தேடி வெளியிட்டு, இந்த உலகம் முழுக்க அதை வாசிக்கும் எங்கள் எல்லோரது மனசையும் டெட்டால் போட்டுக் கழுவிக் கொண்டிருக்கின்றார். புலிக்குப் பிறந்தது பூனையாகுமா!!! நீங்கள்  பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருப்பீர்கள்! மகிழ்ந்து அவரை வாழ்த்திக் கொண்டிருப்பீர்கள்! இல்லையா!!?

  மிக மிக உயரிய கருத்துகளைக் கொண்ட, விரிவான சிந்தனைகளையும், கேள்விகளையும் முன்வைத்து, வாசிப்பவர்களின் சிந்தனைகளையும் தூண்டும் விதத்தில் மிகவும் சுவாரஸ்யமாகப் படைத்துள்ளார் ஆசிரியர். இவ்வளவு நேரம் இதை எழுதியவர் யாராக இருக்கும் என்று உங்களுக்கு ஏற்பட்ட புதிருக்கு, மேலே சொல்லப்பட்ட பத்தியில் விடை கிடைத்திருக்கும். ஆம் நம் நண்பர் “எங்கள் ப்ளாக்” ஸ்ரீராமின் தந்தை, ஹேமலதா பாலசுப்ரமணியம்.  என்னடா தந்தை என்கின்றனர்.  பெயரோ பெண்ணின் பெயராக இருக்கின்றதே என்று உங்களுக்கு வியப்பாக இருக்கிறதல்லவா. பாலசுப்ரமணியம் ஹேமலதா என்பதுதான் அவர் பெயர். (அதிலும் தனது மனைவியிம் பெயர்!)

ஆசிரியரின் மனைவி - நண்பர் ஸ்ரீராமின் தாயார்

மனைவியை நேசிக்கும் ஆண்களின் மத்தியில் இவர் உச்சியில் இருக்கின்றார்.  மனைவியின் மீது கொண்ட மட்டற்ற அன்பினால், மனைவியின் மறைவிற்குப் பின் மனைவி ஹேமலதா தன்னுள் கலந்து இருப்பதாக, மனைவிக்கு முன்னிடம் கொடுத்து தன் பெயரை ஹேமலதா பாலசுப்ரமணியம் என்று இட்டிருக்கின்றார்.  இந்தப் புத்தகத்தையும் தன் மனைவிக்கே படையல் என்று சொல்லி,

என்னில் தானாக ஒன்றித்

தானே நானாக

இறுதி வரை இணைந்தும்

இன்றுள்ள நானாக என்னை

உருவாக்கி வளர்த்தலில்

பரிவு, பாசத்துடன்

முதற் பங்கேற்றும்.........

அவர்களின் திருவடித் தாமைரைக்கு சமர்ப்பித்துள்ளார்.  நண்பர் ஸ்ரீராம் தன் தந்தையைப் பற்றி மேற்சொன்னவற்றைச் சொல்லி தன் தாயின் நினைவுடன் தன் தந்தை வாழ்ந்து வருவதை விவரித்த போது மனது நெகிழ்ந்துவிட்டது. அப்படிப்பட்ட உயரிய தந்தைக்கு எங்கள் மனமார்ந்த, சிரம் தாழ்ந்த வணக்கங்கள்!

இந்தப் புத்தகத்திற்கு அணிந்துரை எழுதியிருப்பவர் திரு. திருப்பூர் கிருஷ்ணன் அவர்கள். அவரது அணிந்துரையை நாங்கள் எழுதி முடித்த பிறகுதான் வாசித்தோம்.  ஏனென்றால், அணிந்துரை வாசித்துவிட்டால், எங்கள் பார்வையில் கலப்பு ஏற்படுமோ என்ற எண்ணம்தான். ஆனால், நாங்கள் தேர்ந்தெடுத்த முத்துக்களில் சில அணிந்துரையிலும் சொல்லப்பட்டுள்ளதைக் கண்ட போது வியப்பாக இருந்தது!  ஆசிரியரின் முத்துக்களின் வீச்சை நினைத்து! 

ஆசிரியர் - நண்பர் ஸ்ரீராமின் தந்தை

இதை எழுதி முடித்துவிட்டு வலைத்தளத்தை மேய்ந்த போது ஓர் ஆச்சரியம்! சகோதரி தேனம்மை லக்ஷ்மணனின் கவிதை! அந்தக் கவிதை இந்தப் புத்தகத்திற்கு, நாங்கள் எழுதிய கவிதையை விட இன்னும் பொருத்தமாக இருக்குமோ என்று நினைத்து அதை இங்கே பகிர்ந்திருக்கின்றோம்.  நன்றி சகோதரி தேனம்மை!

நீரின் பயணம்

எங்கோ பெய்யும்

பெருமழையின்

ஒரு தூறல் என் மேல் விழுந்து

தெரிவிக்கிறது என் உயிர்ப்பை, இருப்பை.

நானும் ஒரு துளியாய்

துளித் துளியாக்

கரையத் துவங்குகிறேன்.

மலைகளில் இருந்து வீழ்ந்து

மடுவில் அடிபட்டு

உள் குகைக்குள் சென்று

சின்னச் சின்ன உருளல்களோடு

நீளக் கோடுகளாய்க்

கடல் நோக்கிக் நகர்கிறதென் பயணம்.

(சகோதரியின் இந்தக் கவிதை கன்னடத்தில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது)

---தேனம்மை லக்ஷ்மணன்

தூறல்கள் புத்தகம் : வெளியீடு: திருமதி. ஹேமலதா பாலசுப்ரமணியம்,

அறப்பணிச் சேவைகள்

14/12 A, மேல அனுமந்தராயன் கோயில் தெரு, மதுரை - 1
தொ. பே: 2346010, அலை பேசி: 9943782928

ஆசிரியர் மதுரையில் இருக்கின்றார்.

முதல் பதிப்பு 2009

விலை : ரூ 40

இந்தப் புத்தகம் விற்பதால் கிடைக்கும் தொகை, அறப்பணிச் சேவைகள்செய்யும் இவ்வமைப்பின் நிதியில் சேர்க்கப்படும்.

இவ்வமைப்பு 2002 ஆம் வருடம் ஆரம்பிக்கப்பட்டு ஏழை எளியோர்க்கு கல்வி, மருத்துவ உதவி, மிக வறிய நிலையில் உள்ள எழுத்தாளர்களுக்கு நிதி உதவி, முதியோர் இல்லங்கள், அனாதைக் குழந்தைகள் விடுதி, ஊனமுற்றோர் பராமரிப்பு மையங்கள் சிலவற்றிற்கு எளிய வகையில் உதவி, வசதியற்றோர்க்கு உடை என்று விரிகின்றது பணிகள். எங்கள் பணிவான வணக்கங்களும், இச்சேவை இன்னும் விரிவடைய வாழ்த்துகளும்!!