தலைக்கு வருவதை தலைப்பாகையோடு போக வைக்கும் மூலிகை மருத்துவம்

தலைக்கு வந்தது தலைப்பாகையோடு போனது என்பது போல் காது போக வேண்டியது காதில் முளைத்திருந்த மரக்காளான் போன்ற பரு போனது எனக்கு மிகுந்த அதிசயத்தையும் ஆச்சரியத்தையும் தந்தது.  என் நண்பன், பிஜுவின் மாமனார் வேலாயுதன் 5 மாதங்களுக்கு முன் தனது வலது காதில், துவாரத்திலிருந்து வெளியே, மரத்தில் பற்றிக் கொண்டு முளைக்கும் காளான் போல், வளர்கின்ற ஒரு பருவால் (wart) துன்புற்றிருந்தார். வலியில்லை என்றாலும் அவர் காது கேட்காத நிலையை அடைந்திருந்ததோடு,  பார்ப்பவர்கள் முகம் சுளிக்கும் வகையில் அது பெரிதாகவும், அருவருப்பாகவும் இருந்தது.  

பல டாக்டர்கள் கொடுத்த பல மருந்துகள், பலனளிக்காமல் போனதால் கோழிக்கோடு மெடிக்கல் காலேஜ் சென்று, E.N.T டாக்டர் மற்றும் சர்ஜனைக் காண, அதை பயாப்சிக்கு உட்படுத்தி, உடனே அறுவை சிகிச்சை செய்ய வேண்டி இருக்கும் என்றும், பெரும்பாலும் பருவை நீக்கும் போது, அது காதோடு பற்றிப் பிடித்திருப்பதால், காதில் ஓட்டை விழ வாய்ப்புண்டு. எனவே, காதையும் ரிமூவ் பண்ண வேண்டியிருக்கும் என்றும் உறுதியாகச் சொல்லிவிட்டார். 

காதைக் காப்பாற்றவும் வேண்டும், வளரும் பருவை அகற்றவும் வேண்டும். செய்வதல்லாது திகைத்தார் வேலாயுதம். ஒற்றை மூலி வைத்தியம், பச்சிலை வைத்தியம், மூலிகை மருத்துவம் என அறுவைச் சிகிச்சைக்குப் போகும் முன், ஓரிரு முயற்சிகளைச் செய்ய முடிவு செய்தார். எங்கு சென்றாலும் எல்லோரது கண்களிலும்படும் இந்தப் பருவுக்கு மருந்து சொன்னவர்கள் ஏராளம். அதில் ஏதோ ஒருவர் சொன்னதை, வேலாயுதனால் ஒரு காதில் வாங்கி மறு காதில் விட முடியவில்லை.

ஏதோ ஒரு தையல் காரர்.  அவரை நம் நண்பர் சென்றுக் கண்டார். தையல் காரரும், வைத்தியரும் ஆன அவருக்கு பண ஆசையெல்லாம் கிடையாது.  ஆனால், அவர் ஒரு கண்டிஷன் போட்டார்.  “இந்த மருந்தை உங்களைப் போல் அவசியமுள்ள ஒருவருக்கு அல்லாது (எப்போதாவது உங்கள் வாழ்வில் நீங்கள் என் முன் வந்தது போல், உங்கள் முன்னும் ஒருவர் வந்து நிற்கும் போது) வேறு யாருக்கும் சொல்லிக் கொடுக்கக் கூடாது. அப்படிச் செய்தால், மருந்தால் அவருக்கும் உங்களுக்கும் பலன் கிடைக்காது. உங்களுக்கு மீண்டும், போன பரு வரவும் செய்யும். (இப்பத்தான் புரியுது, நம் சித்தர்கள் செடிகளுடன் பேசி, அவைகளின் குணம் அறிந்து, மக்களுக்கு பகிர்ந்து நல்கிய பச்சிலை மூலிகை மருத்துவமெப்படி நம் நாட்டிலிருந்து காணாமல் போயிருக்கிறது என்று......கொடுமை!...வேறென சொல்ல!....)

எப்படியோ நம் நண்பர் கடந்த ஓரிரு மாதங்கள் மூன்று மூலிகைகளின் கூட்டான அந்த மருந்தைக் காதில் பூசி, இரு முறை அந்தப் பரு வீங்கி உடைந்து, உதிர்ந்து, மீண்டும் வீங்கிய போதும், வருவது வரட்டும் என்று பல்லைக் கடித்துக் கொண்டு இருந்தார். அதிசயம்.! மூன்றாம் முறை வீங்கி உடைந்த அந்தப் பரு காய்ந்து உதிர்ந்தே போனதாம். அதிசயம் ஆனால் உண்மை! (நம்பள்கிதான் இதன் பின் ஏதேனும் உண்மை இருக்க வாய்பு உண்டா என்று சொல்ல வேண்டும். இல்லை குருவி உட்கார பனங்காய் விழுந்த கதையா?! என்று)

இந்தவகைப்பாம்புகள் ஆப்பிரிக்காவில் அதிகம்

வருடங்களுக்கு முன்பு, ஜிம்பாப்வேயில் (ஆப்பிரிக்கா) நடந்ததாகச் சொல்லப்பட்ட ஒரு சம்பவம் என் நினைவுக்கு வந்தது. சில வருடங்களுக்கு முன், +2 ஆங்கில பாடப்புத்தகத்தில் நான் அதைக் கற்பித்து இருக்கிறேன். வீட்டின் பின்புறம் உள்ள மரத்தில், விளையாடிக் கொண்டிருந்த சிறுவனின் கண்களில் ஏதோ ஒரு விஷப் பாம்பு விஷத்தைச் சீற்ற, அலறி தரையில் விழுந்து உருளும் தன் குழந்தையை எடுத்த அந்த இங்கிலாந்தைச் சேர்ந்த தாய் தன் குழந்தையின் கண்கள் இரண்டும் ஒரு சில வினாடிகளில் சிவந்து வீங்கவும் செய்ததைக் கண்டு அதிர்ந்தார். அந்த வீட்டின் சமையல் காரரான ஆப்பிரிக்கர் அதைப் பார்த்து அலறிக் கொண்டு பைத்தியம் பிடித்தவரைப் போல் ஓடிக் கண்களில் கண்ட இலைகளையெல்லாம் பறித்து, ஓடி வந்து அவற்றின் சாரைப் பிழிந்து குழந்தையின் கண்களில் ஊற்றினார். குழந்தை அழுகையை நிறுத்தி மயங்கி விட்டான்.

அடுத்த ஒரு ம்ணி நேரத்துக்குள் பையனின் அப்பா டாக்டருடன் அங்கு வந்து சேர்ந்தார். பையனின் கண்களைப் பரிசோதித்த டாக்டர் பயப்பட ஒன்றுமில்லை என்றார். பையனின் அம்மா, சமையக்காரரின் பச்சிலை வைத்தியத்தைப் பற்றிக் கூறியதும் மூவரும் அடிசயத்துடன் சமையற்காரரைப் பார்த்ததோடு மட்டுமல்ல, அவரிடம் எந்த இலையை உபயோகித்து, குழந்தையின் பார்வையை எப்படி அவர் திரும்பப் பெற உதவினார் என்று கேட்க, பாவம் அவர் ஓடி ஏதேதோ இலைகளைப் பறித்துக் கொண்டுவந்து அவர்களிடம் கொடுத்து அவர்களையும் குழப்பி, “எனக்கு ஒன்றும் ஞாபகம் இல்லை” என்று சொல்லி அழுது, இடையில் மயங்கி விழுந்து.....இப்படிப் பலதும் செய்ய, அது கண்ட டாக்டர் பெற்றோரிடம்,

“பிரயோஜனமில்லை, ஆப்பிரிக்க மக்களுக்கு இது போல பல அரிய மருத்துவ அறிவும் உண்டு.  ஆனால், அவர்கள் மற்றவர்களுக்குச் சொல்லித் தரமாட்டார்கள். ஆனால். அவசியம் வரும் போது, அதை உபயோகிக்கத் தயங்கவும் மாட்டார்கள்.” என்றார்.

என்ன செய்ய.  எல்லாம் பொது உடமை ஆக்கும் மேலை நாட்டவரின் மருத்துவம்தான் (அலோபதி) நமக்கு விதித்தது. சாப்பிடும் மருந்தே புதுவித நோய் உண்டாக்கும் ஆங்கில மருத்துவம்தான் நம் கை எட்டும் தூரத்தில் இருக்கிறது. சில வருடங்களுக்கு முன்பு எதினோபயாலஜியில் நடத்தப்பட்ட ரிசர்ச்சில், இந்தியாவில் பல பாகங்களில் உள்ள, பழங்குடி மக்கள் மற்றும் கிராமத்தினர், ஏறத்தாழ 7500 மூலிகைச் செடிகளை பலதரப்பட்ட நோய்களுக்கு மருந்தாக உபயோகித்து பயன் பெறுவதாகத் தெரிய வந்தது.  அவற்றைப் பற்றி அறிந்து, அவற்றை உபயோகித்து பயன்பெற அரசும், மருத்துவக் கல்லூரிகளும், மருத்துவ வல்லுனர்களும் ஆவன் செய்ய வேண்டும்.

மாலிக்குலர் பயாலஜி மற்றும் பயோ கெமிஸ்ட்ரியை அடிப்படையாகக் கொண்டு தயாரிக்கப்படும் மருந்துகளுக்கு நோயைக் குணப்படுத்தக் கூடியத் தன்மை இருந்தாலும் அதிலுள்ள சில ரசாயனப் பொருட்கள் கிட்னி, லிவர் போன்ற உடல் உறுப்புகளுக்கு பாதிப்பு ஏற்படுத்தி உடலுக்கு வேறு விதமான பல நோய்களையும் தர வாய்ப்புண்டு. அதே சமயம், நம் மூலிகைகள் எந்த வித பாதிப்பும் உடலுக்கும், உடல் உறுப்புகளுக்கும் ஏற்படுத்தாமல் நோயை குணப்படுத்தி உடலுக்கு பூரண ஆரோக்கியமும், நோய் எதிர்ப்பு சக்தியையும் தர வல்லது. எனவே அதை நம்பி, நாம் உபயோகிக்கலாம். இவற்றில் பலதும் மெடிக்கல் Pharmacopoeia வில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது என்பதையும் நாம் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். எனவே, வரும் தலைமுறை இவற்றின் சிறப்பை உணரும்படியாக அவற்றை நாம் அவர்களுக்கு சொல்லிலும், செயலிலும் விளக்க வேண்டியது மிகவும் அவசியம்.

ஆனால், நம் கைக்கு எட்டும் தூரத்தில் இருக்கும் இம் மூலிகைகளை, மருந்தாகும் செடிகளை யார்தான் நமக்கு அடையாளம் காட்டுவார்கள்? அதற்கு இங்கிலாந்திலிருந்தோ அமெரிக்கவிலிருந்தோ, நம் பச்சிலை மூலிகைகளைப் பற்றி புகழ்ந்து பேசவோ, எழுதவோ செய்தால்தான் உண்டு. அப்படிச் செய்யும் போது அவர்கள் சும்மா போகமாட்டார்கள் காப்புரிமை எடுத்துக் கொண்டுதான் போவார்கள். காப்புரிமையும் நம்மால் கொடுக்க முடியாது. (வேப்பிலையும்....மஞ்சளும் நம் கைவிட்டுப் போக இருந்தது நமது விழுப்புணர்வுதான் அவை நம் கைவிட்டுப் போகாது காத்தது. எல்லோருக்கும் நினைவிருக்குமே). எனவே, நம் மூலிகைகளை உபயோகித்து நம்மவர்கள் நோயற்ற வாழ்வு வாழ உதவும் வகையில் இனியொரு விதி செய்து அதை எந்த நாளும் காப்போம்!!

இந்த இடுகைக்கு வந்த, இதனை ஆமோதிக்கும் வண்ணமும், மூலிகை மருந்தினால் குணமானது என்று அனுபவத்தால் வந்த சில பின்னூட்டங்கள்! விவாதமும் எழுப்பும் நல்ல பின்னூட்டங்கள்!
இந்தப் பின்னூட்டங்களுக்குப் பிறகு, இறுதியில் பொதுவாக, எங்களது கருத்தையும் சொல்லியிருக்கிறோம்!

நம்பள்கி15 ஜனவரி, 2014 3:37 முற்பகல்

[[ஆனால், அவர் ஒரு கண்டிஷன் போட்டார். “இந்த மருந்தை உங்களைப் போல் அவசியமுள்ள ஒருவருக்கு அல்லாது (எப்போதாவது உங்கள் வாழ்வில் நீங்கள் என் முன் வந்தது போல், உங்கள் முன்னும் ஒருவர் வந்து நிற்கும் போது) வேறு யாருக்கும் சொல்லிக் கொடுக்கக் கூடாது. அப்படிச் செய்தால், மருந்தால் அவருக்கும் உங்களுக்கும் பலன் கிடைக்காது. உங்களுக்கு மீண்டும், போன பரு வரவும் செய்யும்.]]

குணம் ஆகியிருக்குமா இல்லையா என்பது இங்கு கேள்வி அல்ல! சொல்லிகொடுத்தால் பலன் கிடைக்காது என்று சொல்லும்போதே நம்பகத் தன்மை முழுவதும் அடிபட்டு போகிறது! அவன் பார்த்தான் இவனுக்கு இப்படி ஆச்சு என்று சொல்வது வழக்கமா கேள்விப்படுகிறது தான். நான் எப்பவும் கேப்பது, "நீ அதை பாத்தியா?" என்பது தான். நூற்றுக்கு நூறு வரும் பதில் நான் பார்க்க வில்லை என் உயிர் நண்பன் சொன்னான்; அவனைக் கேட்டல் அவன் சொன்னான் இவன் சொன்னான் அப்படி இப்படிஎன்று தான் பதில் தான் வரும்.

உங்கள் நண்பர் என்பதால். அந்த டாக்டர் கொடுத்த சீட்டுடன், அதே ENT டாக்டரிடம் காட்டுங்கள்; அவர் என்ன சொல்கிறார் என்றும் பார்ப்போம்.

மேலும், 70 விழுக்காடு மருந்துகள் இயற்கையில் இருந்து தான் கிடைகிறது. சுடுகாட்டில் வளரும் நித்யகல்யாணியில் இருந்து கேன்சருக்கு மருந்து தயாரிக்கிரார்கள்; பெனிசிலின் கண்டு படித்ததே தற்செயலாகத்தான். எங்கோ படித்தது. ஒரு புண்ணின் மீது, ரொட்டி துண்டுடன் சில mold or fungus வைத்து கட்டியபோது புண் ஆறியது என்று.

அல்லோபதி மருத்துவர்கள் தாங்கள் கண்டுபிடித்த கண்டுபிடிப்பு தவறு என்று தெரிந்தால் தங்களை .மாற்றிக்கொள்வார்கள்.

மஞ்சள் வேம்பு கரும்பு, அரிசி இவைகள் எல்லாம் எல்லா --tropical countries-ல் கிடைக்கிறது. புளி , முருங்கைக்காய், வெண்டை, கல்யாண பூசணி, மஞ்சள் பூசினி இவை எல்லாம் எங்களுக்கு இந்தியாவில் இருந்து வருவதில்லை. மாயன் civilization-தொன்மையானது. இந்தியர்கள் எதோ மஞ்சள் இந்தியாவில் மட்டும் தான் விளைகிறது என்று நினைத்துக் கொண்டு இருக்கிர்ர்றாக்கள். இங்குள்ள சில மிளகாய்கள் ஒன்று நம்மூர் பச்சை மிளாகாய் இருபதுக்கு சமம். இங்கு இதை கையால் கூட தொடமாட்ட்ர்கள்.

நிறைய இயற்கை மூலிகைகள் --சந்தேகம் இல்லாமல் health supplements தான். ஏன் நானே கூட எடுத்துக் கொள்கிறேன். அப்படி ஒன்றை சாப்பிட்டு காக்கா உக்கார பனம்பழம் விழுந்த கதையா நான் சிகரெட்டை நிருத்தினேன். அதன் மூலம் மட்டும் தான் நிறுத்த மு.டிந்தது என்று என்ன்னால் உறுதியாக கூற முடியாது அதை ஆராய்ச்சி மூலம் நிரூபிக்கப்படாததால் யாருக்கும் சொல்வது கிடையாது---அப்படி சொல்வது தவறு.

வெறும் தண்ணி மட்டும் கொடுத்து நான் 100 பாம்புக்கடி கடித்தவ்ர்களில் 96 பேரைக் காப்பாற்றுவேன். எப்படி? மொத்தம் இந்தியாவில் இருக்கும் பாம்புகளில் நான்கு வைகை பாம்புகள் மட்டுமே விஷம் மீதி எல்லாம் ஒன்றும் செய்யாது.

ஒரு வெறி நாய் கடிக்கவைத்து, நாகப் பாம்பு கடிக்கவைத்து ஒரு மனிதனை ஆங்கில மருந்து கொடுத்து காப்பாற்ற முடியும்;அதே சமயம் இயற்கை வைத்தியம், மூலிகையினால் காப்பாற்ற சொல்லுங்கள்---அவருக்கு நோபெல் பரிசு நிச்சயம்!

காமக்கிழத்தன்15 ஜனவரி, 2014 5:51 பிற்பகல்

மூலிகை பற்றிய விழிப்புணர்வைத் தூண்டும் பதிவு.

என் மைத்துனருக்குத் தலை முழுக்கப் ‘புழுவெட்டு’ [வட்ட வட்டமான வழுக்கை] பரவியது. ஆங்கில மருத்துவத்தால் பலன் கிடைக்காத நிலையில், ‘ஆடு தீண்டாப் பாலை’என்னும் மூலிகையை ஒருவர் பரிந்துரைத்தார். ஆறு மாதங்களுக்கு மேலாகத் தேய்த்து வந்தததில் மீண்டும் முடி முளைத்துவிட்டது.

மலைப் பகுதிகளில் அரசாங்கமே மூலிகைப் பண்ணைகள் உருவாக்கலாம். தனியாரையும் மானியங்கள் வழங்கி ஊக்குவிக்க வேண்டும்.

2008rupan15 ஜனவரி, 2014 11:50 பிற்பகல்

வணக்கம்
நண்பரே..

நல்ல கருத்தை சொல்லியுள்ளிர்கள் பதிவில்... ஆங்கில மருத்துவத்தை விட மூலிகை மருத்தவம் சிறந்தது... ஏன் என்றால் பக்க விளைவுகள் இல்லை என்றுதான் சொல்ல வேண்டும் உதாரணமா. நமது வீடுகளில் கூட பாட்டிவைத்திய முறைதான் செய்கிறார்கள் ...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
நம்பள்கி சொல்லுகிறார்---
ஒரு வெறி நாய் கடிக்கவைத்து, நாகப் பாம்பு கடிக்கவைத்து ஒரு மனிதனை ஆங்கில மருந்து கொடுத்து காப்பாற்ற முடியும்;அதே சமயம் இயற்கை வைத்தியம், மூலிகையினால் காப்பாற்ற சொல்லுங்கள்---அவருக்கு நோபெல் பரிசு நிச்சயம்!...................

பதில்-
நிச்சயம் காப்பாற்றமுடியும்.. ஏன் என்றால் நான் நேரில் பார்த்தேன் இது உண்மை.. எங்கள் ஊரில் பாம்பு கடித்தால் விசவைத்தியரைத்தாண் நாடுவார்கள். ஒருபெடியனுக்கு..வயது 15 பாடசாலையில் படிக்கும் வயது. அவன் மாலையில் விளையாடும் போது (இரத்த புடையன் பாம்பு கடித்தது அவனது மூக்கு வாய் இவைகளில் இரத்தம் வடிந்தது கண்கள் எல்லாம் சிகப்பாகியது...கண் மூடியது சளி தொண்டையை இறுக்கியது. எல்லோரும் அழுதார்கள்... இறந்து விட்டான் என்று விசவைத்தியர். கண்ணுக்கு (கலிங்கம் என்று சொல்லப்படும் ஒரு மூலிகை சார் விட்டார் பின்பு மூக்கு பகுதிக்கும் மூலிகை சார் விட்டார் தொண்டையை இறுக்கி இருந்த சளி வெளியில் வந்தது கொஞ்சம் கொஞ்சமாக. மெதுவாக கண்ணும் திறந்தான்... செய்யவேண்டிய வைத்தியத்தை செய்தார் விஷவைத்தியர்... பெடியன் உயிர்தப்பினான்.ஆங்கில மருத்துவ முறையை விட மூலிகை மருத்தவம் சிறந்தது...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
இப்படி பாம்பு கடித்த பெடியனை வைத்திய சாலைக்கு சென்றால் கடித்த பாம்பு எங்கே கொண்டுவாருங்கள் என்று உறவினர் இடம் ஆயிரத்தி எட்டு கேள்வி கேட்டு சீரலிப்பார்கள்...ஆங்கில மருத்தவம் மூலம் குணம்மடைந்தாலும் பாம்பின் விசத்தன்மையால் சில காலத்தில் சில நோய்கள் வரும்.. ஆனால் மூலிகை மருந்துவத்தில் அப்படி தன்மை இல்லை வெட்டு ஒன்று துண்டு இரண்டு என்றது போல.... பவர்புள்
(விஷவைத்திய மறை எனக்கும் தெரியும்.. அது படித்தேன்)விஷத்தை கட்டுப்படுத்தஎன்னும் எவ்வளவு மூலிகை யுள்ளது.
பாம்பு கடித்து விட்டதாக விஷவைத்தியரை அழைக்கச் செல்லும் நபரின் நடத்தை கோலம் அவர் சொல்லும் விதம் வைத்த என்ன பாம்பு கடித்தது. என்றும் பாம்பு கடிவாங்கியவர் உயிர் தப்புவரா அல்லத தப்பமாட்டாரா என்று சொல்லும் பக்குவம் மூலிகைவைத்தியருக்கு உண்டு....(இது தனிச்சிறப்பு என்றுதான் சொல்லவேண்டும்)
நண்பரே எழுதினால் என்னும் விரிவாக எழுதிக்கொண்டு போகலாம்...
-நன்றி-
-அன்புடன்-
-ரூபன்-

2008rupan16 ஜனவரி, 2014 12:02 முற்பகல்

வணக்கம்
நண்பரே

நான் மூலிகையை சொல்ல விருமப வில்லை அந்த மூலிகையின் வேர் சப்பி சாப்பிட கொடுப்பார்கள் அதன் வேர்
இனித்தால்- ஒருவகை பாம்பு.
கசக்கினால் ஒருவகைப்பாம்பு.
உகைத்தால்-ஒருவகைப்பாம்பு.
புளித்தால்-ஒருவகைப்பாம்பு.
இவைகளில் ஒன்றும் இல்லை என்றால்-வேறுவகையான து.

த.ம9வது வாக்கு
இப்படியாக அந்த தவரத்தின் வேர் சொல்லும்.. என்னபாம்பு கடித்தது என்று...

Chellappa Yagyaswamy20 மார்ச், 2014 12:17 பிற்பகல்

எப்படித் தவறவிட்டேன் இந்தப் பதிவை- என்று தெரியவில்லை. இன்றுதான் பார்க்கிறேன். மன்னிக்கவும். பயனுள்ள விவாதத்தைக் கிளப்பியுள்ளது. பழனியில் இருக்கும் பிரபல சித்த வைத்தியரிடம் மூலிகை மருந்து பெற்று தடவிக் கொண்டதில் தான் எனக்கு ஆள்காட்டி விரலில் இருந்த WARTS எண்ணும் மறு நிரந்தரமாக மறைந்தது. அதற்குமுன், அல்லோபதியில், அந்த மருவை மின்சாரம் கொண்டு கறுக்கி, அதன் மேல் ஒரு களிம்பு தடவச் சொல்வார்கள். ஒரு மாதத்திற்குப் பின் மீண்டும் அதே மறு முளைத்து எழுந்துவிடும். மறுபடியும் மின்சாரம். களிம்பு. மறுபடியும் முளைத்தெழுதல். இப்படியே ஆறு மாதங்கள் அவதிப்பட்ட பின் ஒருநாள் தற்செயலாகக் கோவை சென்றிருந்தபொழுது பழனி ஆனந்தா வைத்தியசாலை டாக்டர் சங்கரநாராயணன் (இப்போது அமரர்) அவர்களை ஒரு ஓட்டல் முகாமில் சந்தித்தேன். நாளே ரூபாய்க்கு ஒரு மூலிகை களிம்பு கொடுத்தார். பத்து நாட்கள் தடவினேன். இப்போது முப்பது ஆண்டுகள் ஆகின்றன. அந்தப் பரு திரும்பி வரவில்லை. அந்த வைத்தியசாலை இன்னும் இருக்கிறது.

முட்டா நைனா15 ஜனவரி, 2014 6:49 முற்பகல்

விசப் பாம்பு கடிபட்டவர்களை, வெறும் மிளகு, வேப்பிலை மற்றும் கார மிளகாய் கொடுத்தே குணப்படுத்துவதை கிராமங்களில் பார்த்திருக்கிறேன்... ஆனால் அந்த வைத்தியம் தலைமுறைகளுக்குக் கடத்தப் படாமலே மறைந்து போவதுதான் சோகம்...
நல்ல பயனுள்ள இடுகை...

கரந்தை ஜெயக்குமார்15 ஜனவரி, 2014 7:21 முற்பகல்

//ஒரு வெறி நாய் கடிக்கவைத்து, நாகப் பாம்பு கடிக்கவைத்து ஒரு மனிதனை ஆங்கில மருந்து கொடுத்து காப்பாற்ற முடியும்;அதே சமயம் இயற்கை வைத்தியம், மூலிகையினால் காப்பாற்ற சொல்லுங்கள்---அவருக்கு நோபெல் பரிசு நிச்சயம்!//
மூலிகைகளினால் நிச்சயம் காப்பாற்ற முடியும் நண்பரே. ஆனால் அம் மருந்தைச் சொல்வதற்குத்தான் ஆள் இல்லை இப்போது.
நாம்தான் அனைத்தையும் தொலைத்துவிட்டோமே.

Ramani S15 ஜனவரி, 2014 8:18 முற்பகல்

நான் இப்போது கூட சிறு சிறு உடல்
உபத்திரவங்களுக்கு மாத்திரைகளை விட
பாட்டிவைத்திய முறையில்தான் தீர்த்துக் கொள்கிறேன் 

எங்களது கருத்து

Thulasidharan V Thillaiakathu15 ஜனவரி, 2014 7:30 பிற்பகல்

ஆம்! மிகச் சரியே!

அலோபதி மருத்துவம் வெளிப்படையாக உள்லது! மற்ற பாரம்பரிய மருத்துவ முறைகள் இன்னும் அத்தனை வெளிப்படையாகவோ, டாக்குமென்ட் செய்யப்படவோ இல்லை என்பதுதான். அதற்கான நிரூபணங்கள் நம்பள்கி கேட்பது போல் "அதைப் பாத்தியா" என்பதற்கான பதில் வெளிப்படையாக, ஆதாரங்களுடன் இல்லை. அதை அந்த மருத்துவர்கள், உண்மையான விவரங்களுடன் அதாவது எப்படி அவர்கள் நிவாரணம் அளித்தார்கள் என்பதை, அலொபதி மருத்துவம் விளக்குவது போல....அதாவது அந்த மூலிகை எப்படி உடலில் ரியாக்ட் செய்கிறது, பின்விளைவுகள், நிவாரண விதிமுறைகள், காம்பினேஷன், success stories, failure stories போன்ற புள்ளி விவரக் கணக்குடன், தகவல்களுடன் வெளியிட்டால் ஆராய்சிகளுக்கு மேலும் உதவிகரமாக இருக்கும்.