கடவுள் ஏன் கல்லானார்? 2................இந்தக் கல்லில் தங்கள் தலையால் முட்டிக் கஷ்டங்களைத் தீர்த்துவிட நினைப்பவர்களைக் காணாது இருக்கத்தானோ?!

ஏறத்தாழ 35 வருடங்களுக்கு முன், தேனி மாவட்டம், சின்னமனூர் அருகே ஓரிடத்தில், நிலத்தை உழுதபோது ஒருகல் தென்பட்டது. அதில் ஏதோ எழுதப்பட்டிருந்தது.  “இந்தக் கல்லில் மூன்று முறை தன் தலையால் முட்டி தன் துயரங்களையும், ஆசைகளையும் சொன்னால், துயரங்கள் மாறும்: ஆசைகள் நிறைவேறும்,”

என்ற வார்த்தைகள் கொத்தப்பட்ட அந்தக் கல் உடனே கடவுளானது.  தேனி, போடி, தேவாரம், கம்பம் அருகே உள்ள சகல பட்டித்தொட்டிகளில் இருந்தும், இந்த “முட்டுக் கோவிலுக்கு” பக்த கோடிகள் நடந்தும், மாட்டுவண்டிகளிலும், சைக்கிள்களிலும், வந்து முட்ட ஆரம்பித்து விட்டார்கள்! பிரத்யேகமான, PRC (பாண்டியன் ரோடு ட்ரான்ஸ்போர்ட் கார்பொரேஷன்) கோயில் ஸ்பெஷலாக ஓடின. 

நீண்டக் கயூ.  ஆங்காங்கே “காணிக்கை” அண்டாக்கள். சுற்றிலும் ஓலை கட்டி மறைத்த டீக்கடைகள் வளையல் கடைகள் முளைத்தன.  விவசாயத்திற்குக் கூட உபயோகப்படாத தரிசு பூமி இப்படி பலருக்கும்,

திடீரென வருமானம் தேடித்தந்தது. உண்மையான இறையுணர்வு உள்ளவர்களும், பகுத்தறிவு வாதிகளும் முட்டப் போகாமல் இருந்ததோடு மட்டுமல்ல, நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பே மனிதர்களின் மூடநம்பிக்கையை கேலி செய்யும் வகையிலும், இது போல் கல்லில் கொத்தி வைக்கப்பட்டப் பலதிலும் அன்றைய மனிதர்களின் விருப்பு வெறுப்புகள் ஒளிந்திருக்கும் என்று மறை முகமாக மக்களுக்கு வெளிப்படுத்த நினைத்த ஏதோ ஒரு உண்மையான பக்தன், அல்லது சீர்திருத்த வாதியின் செயல்தான் இந்த முட்டுக் கல் என்று உரக்கச் சொல்லவும் எழுதவும் செய்தார்கள்.  அதற்கெல்லாம் செவி சாய்க்காது இருந்த பாமர மக்கள் பலமுறை முட்டியும் பலனில்லாமல் போகவே, தனியே தங்கள் முட்டல்களை ஒரு சில மாதங்களுக்குள் நிறுத்தி விட்டார்கள்.  தாமதமின்றி அங்கிருந்த காணிக்கை அண்டாக்களும் கடைகளும் மறைந்து, அது மீண்டும் கல்லும் முள்ளும் நிறைந்த காட்டுப் பிரதேசமானது.

மூட நம்பிக்கைகளை எதிர்த்துப் போராடுபவர்கள், நாம் வாழும் இந்தக் கால கட்டத்தில் மட்டுமல்ல, நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பும் இருந்திருக்கிறார்கள் என்பதற்கானத் தெளிவுதான் அந்த ‘முட்டுக்கல் கல்வெட்டு’.  அன்றும், இன்றும், மூடநம்பிக்கைகள் எதிர்க்கப்பட்டுக்கொண்டுதான் இருந்தன, இருக்கின்றன.  இதில் மிகவும் வேடிக்கையான சம்பவம் என்னவென்றால், வரும் தலைமுறைக்கு ‘விழிப்புணர்வு’ உண்டாக்கக் குழித்திடப்பட்ட "முட்டுக்கல்லும்" இறைவன் ஆனதுதான். இப்படித் தங்களுக்கு எதிராகப் பிரயோகிக்கப்படும் எந்த ஒரு ஆயுதத்தையும் தங்களுக்குச் சாதகமாக்கிக் கொள்ளும் லாப நோக்கு உள்ளவர்களையும், தாங்கள்தான் இறைவனின் “ப்ரைவட் செக்ரட்டெரிகள்’ என்று சொல்லித் திரியும் கபட பக்தர்களையும் நாம் தத்துவம் பேசித் திருத்த முடியாது. அவர்களிடம் சிக்கி சீரழியக் கூடாது என்று பொது மக்களை எச்சரிக்கத்தான் முடியும்.  இதிலிருந்து நாம் புரிந்து கொள்ளவேண்டிய மற்றொரு உண்மை என்னவென்றால், கல்வெட்டுக்களிலும், ஓலைகளிலும் எழுதப்பட்ட எல்லாவற்றையும் நாம் கண்ணை மூடிக் கொண்டு நம்பக்கூடாது என்பதும்தான்.  அவற்றில் பலதும், சமூகத்தை எளிதாக ஏமாற்றும் திறனுடைய சிலர், தம் குடும்பத்தாரும், இனத்தாரும் சுகமாய் வாழ அவர்களுக்குச் சாதகமாக அவர்களே எழுதி வைத்த புரணங்களும், உப புராணங்களும், ஸ்ம்ருதிகளும், ஆகமங்களும், வேத வியாக்யானங்களும் தான். இத்தகைய இடைச் செருகள்களில்தான் சாதி விவஸ்தையும், பிராமணர்களுக்கு பசு, பொன், மற்றும் பூமி தானம் செய்தால் விஷ்ணு பகவான் வைகுண்ட பதவி தருவார் போன்றவை எல்லாம் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது. எனவே நம் முன்னோர்கள் இப்படி சொன்னதாகச் சொல்லப்படுவதில் எது  பொது நலம் கருதி சொன்னது, எது சுயநலம் கருதி சொன்னது என ஆய்வு செய்து அறிந்து அதில் பொது நலம் கருதி சொன்னதை மட்டும் உட்கொள்ளவேண்டும். இங்கு,

“எப்பொருள் யார்யார்வாய் கேட்பினுன்- அப்பொருள்

மெய்பொருள் காண்பது அறிவு”

என்ற வள்ளுவன் வாக்குத்தான் நமக்கு வேதவாக்காக இருக்க வேண்டுமே ஒழிய, "இது உண்மையிலேயே வேதவாக்குகள்தான்” என்று சொல்லப்படுபவையை  அல்ல.