மாணவனை அடித்த ஆசிரியர் 6 மாதங்களாக மாலத்தீவுச் சிறையில்!!!

ஆசிரியப் பயிற்சி பெற்றவர்களில்  ஏராளமானோர், நம் நாட்டிலுள்ளப் பள்ளிகளில் சேர இயலாததாலும், சேர விரும்பாததாலும், அரேபிய நாடுகள், மாலத்தீவுகள், பூட்டான், ஆப்பிரிக்க நாடுகள் போன்ற தூர நாடுகளுக்குச் சென்று அங்குள்ள பள்ளிகளில் கல்வி கற்பிப்பதுண்டு.  அங்கெல்லாம் நம் நாட்டில் கிடைப்பதை விட நல்ல ஊதியங்கள் கிடைத்தாலும், அங்கெல்லாம் உள்ள ஆசிரிய மாணவ உறவுகள், ஆட்டோ டிரைவர் மற்றும், ஆட்டோ பயணிகளுக்கு இடையே உள்ள உறவு போல் வலுவில்லாத, தற்காலிக உறவுகளே! அதைப் புரிந்து கொண்டு தானுண்டு தன் வேலை உண்டு என்றும், தன் வேலை என்பது மாணவர்கள் விரும்பும் விதத்தில், அவர்களுக்கு ஒரு விதத்திலும் சிரமம் ஏற்படுத்தாமல், அதே சமயம் அவர்கள் சிரமப்படுத்தினாலும் அதை எல்லாம் பொருத்துக் கொண்டு அஹிம்சாவாதியாக அவர்களை நல்வழிப்படுத்த முயல வேண்டும். அல்லாமல் அவர்கள் வகுப்பில் கவனிக்காமல் இருக்கின்றார்கள் என்றோ, ஆசிரியரை மனம் நோகும் விதம் கேலி செய்கிறார்கள் என்றோ, அவர்களது கையிலுள்ள அழுகிய தக்காளி மற்றும் முட்டைகளை ஆசிரியர்கள் மீது வீசுகின்றார்கள் என்றோ....? (இப்படி எல்லாம் மாலத்தீவு அரேபிய நாடுகளில் உள்ள சில பள்ளிகளில் நடப்பதாகச் சொல்லப்படுகிறது) அவர்களிடம் கோபமாகப் பேசி, கோபத்தில் அவர்கள் மீது கையை ஓங்கினால், நம் ஜெயசந்திரன் மொக்கேரிக்கு நேர்ந்த கதிதான். (பிரபாகரன் எனும் ஆசிரியரும் சில மாதங்கள் முன் மாலத்தீவு சிறையில்....)

கோழிக்கோடு, குற்றியாடியைச் சேர்ந்த ஜெயசந்திரன் மொக்கேரி, நல்ல ஒரு எழுத்தாளரும், சமூக சீர்திருத்தவாதியும் கூட. கடந்த 2007 முதல் மாலத்தீவு கல்வி இலாக்காவின் ஃபாப்பு சியலி அட்டோளியில் உள்ள பள்ளியில் ஆங்கில ஆசிரியராகப் பணி புரிகின்றார்.  வகுப்பில் எப்போதும் எல்லா ஆசிரியர்களுக்கும் பிரச்சினைகள் ஏற்படுத்திக் கொண்டிருந்த ஒரு மாணவனை பொறுமையிழந்து அடிக்கப் போய், அதன் காரணமாக கடந்த 6, 7 மாதங்களாக மாலத்தீவுச் சிறையில் விசாரணைக் கைதியாக வைக்கப்பட்டிருக்கிறார்.  ஸ்கூல் அதிகாரிகள் வழக்கைத் திசை திருப்பி மாணவரை ஆசிரியர் பாலியல் பலாத்காரம் செய்ததாகச் சொல்லி ஜெயச்சந்திரனுக்குக் கடுமையான தண்டனைக் கிடைக்கப் பெற முயல்கின்றார்களாம்.  சம்பவம் நடந்த மறு நாளே ஜெயச்சந்திரன் மாணவரின் பெற்றோர்களைச் சந்தித்துப் பேசி வழக்குத் தொடர வேண்டாம் என்று அவர்கள் கையால் எழுதி வாங்கி போலீசாருக்குக் கொடுத்த பின்னும் பள்ளி அதிகாரிகளின் தலியீட்டால் ஜெயச்சந்திரன் அடுத்த நாளே கைது செய்யப்பட்டிருக்கிறார்.  ஜெயச்சந்திரனின் மனைவி மாதம் இரு முறை அவருடன் பேச முடிந்தாலும் வழக்கைப் பற்றியோ விசாரணையைப் பற்றியோ தேவையான விவரங்கள் கிடைப்பதில்லை.  ஜெயச்சந்திரனின் வழக்கறிஞர், ஜெயச்சந்திரனுக்கு எதிராகப் பள்ளி அதிகாரிகள் புதிய புதிய குற்றங்கள் சுமத்தி வழக்கைத் திசை திருப்ப முயல்வதாகச் சொல்கிறார்.  இப்படி, மாலத் தீவு பள்ளி அதிகாரிகள் கடந்த 7 ஆண்டுகளாக அங்கு ஆசிரியராகப் பணியாற்றிய ஜெயச்சந்திரனைக் கொல்லாமல் கொன்று கொண்டிருக்கின்றார்கள்.  அப்பள்ளியில் அவருடன் பணியாற்றும் 10 ஆசிரியர்கள் ஜெயச்சந்திரனுக்கு நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கும் அநீதியைப் பற்றி மாலத்தீவு ஹை கமிஷனருக்கு மனு கொடுத்தும் பலனில்லை.  ஜெயச்சந்திரனின் மனைவி, ஜெயச்சந்திரன் மாலத்தீவில் கைது செய்யப்பட்டதும், கேரள முதல்வருக்கு ஒரு மனு கொடுத்தும் இது வரை பலன் ஒன்றும் இல்லை. 

இந்திய அரசு இச்சம்பவத்தில் ஈடுபட்டு அந்த ஆசிரியரைக் காப்பாற்ற ஆவன செய்ய வேண்டும்.  நம் நாட்டவர்களும், பிற நாடுகளுக்குச் செல்லும் போதும், அங்கு வாழும் போதும் அந் நாட்டின் சட்டங்களைப் புரிந்து, அங்கு நமக்கு வரும் பிரச்சினைகளைத் தீர்ப்பது சிரமம் என்பதை உணர்ந்து பிரச்சினைகள் ஏற்படாமல் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும். Prevention is better than cure! என்பதை மறக்கக் கூடாது.

இங்கிலாந்திலும் இந்த அளவு மனிதாபிமானமற்ற செயல் என்று சொல்ல முடியாத, ஆனால் இது போல் அந்நிய நாட்டின் சட்டம் மறந்ததால் அஜித் அக்வால் என்பவருக்கு அவரது பதவி பறி போயிருக்கின்றது.  பஞ்சாபைச் சேர்ந்த, ஆனால் தற்போது இங்கிலாந்தில் வாழும், அஜித் அக்வால் டெர்பி நகராட்சி கவுன்சிலர் மட்டுமல்ல நீதிபதியும் கூட. விடுமுறைக்கு இந்தியா வந்த அவர் யாரோ சொன்னதைக் கேட்டு ஒரு ஏகே47 துப்பாக்கியைக் கையில் பிடித்தபடி ஒரு ஃபோட்டோவுக்கு போஸ் கொடுக்க அது சமூக வலைத்தளங்களில் வர, அச்சம்பவம் விவாதமாகி, அதன் விளைவாக அவர் தன் தவறுக்கு வருந்துவதாக அறிக்கை விடுத்த பின்பும், பலனின்றி அவரது நீதிபதி பதவி பறி போய் விட்டது.  இப்படி நம்மவர்கள் பிற நாடு சென்று அங்கு வாழும் போது, அந்நாட்டின் சட்டங்களை அறிந்து அதை மதித்து மிகவும் கவனமாக அங்கு வாழும் வரை வாழ வேண்டும். அஜித் அத்வாலுக்குப் பறி போன நீதிபதி பதவி திரும்பக் கிடைக்க நாம் பிரார்த்திக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லைதான்.  ஆனால், ஜெயச்சந்திரனுக்கு விடுதலை கிடைத்து அவர் தன் குடும்பத்தாருடன் ஒன்று சேர்ந்து வாழ நாம் பிரார்த்திப்போமே!