கொக்கரேபெல்லூர் - பறவைகளும் மனிதர்களும் இயைந்து வாழும் கிராமம் - 4 - நிறைவுப்பகுதி

சென்ற பதிவின் தொடர்ச்சி - எங்களை ஏற்றிக் கொண்ட புதிய ஆட்டோகாரர், கிராமத்தின் பேருந்து செல்லும் சாலையில் செல்லாமல் வேறொரு வழியில் சென்றார். இந்த வழி வித்தியாசமாக இன்னும் பசுமையாக இருந்திட நான் அவரிடம் கேட்க, இது "பசுலு பசுலு Road" (பசுமையான சாலை) என்றார். அதே ருத்ராக்ஷிப்பூர்-ஹலகுரு சாலை பேருந்து செல்லாத கிராமத்துச் சாலை. ரொம்பவே வேகமாகச் சென்றார். எனக்கு ஃபோட்டோ எடுப்பது சிரமமாக இருந்தது. "ஐயா கொஞ்சம் மெதுவா போங்கய்யா". ஆனால் மனுஷர் கேட்கத் தயாராக இல்லை. ஏற்கனவே அறிமுகமாயிருந்த ஆட்டோ நண்பர் கிரணிற்கு என் விருப்பம் தெரியும் என்பதால் நிதானமாக ஓட்டிக் கொண்டு வருவார்.

நெல்லையும் அவர் மனைவியும் வந்த வண்டியைக் காணலையே என்றால், 'அவங்க வருவாங்க' என்று சொல்லி வேகமாகச் சென்றார். 'ப்ளீஸ் நிறுத்துங்க, என்று சொல்லி, அந்த ஆட்டோகாரரைக் கூப்பிடுங்க" என்றேன். ஆட்டோ நண்பர் கிரண்  முந்தைய பயணத்தில் சென்ற பேருந்து செல்லும் சாலையில் சென்றது தெரிந்திட, அவரிடம் இந்தச் சாலையில் வருமாறு சொல்லச் சொன்னேன். அடுத்த 10 நிமிடங்களில் அவர்களும் வந்து சேர்ந்தனர்.

நெல்லையும் அவர் மனைவியும் வந்து கொண்டிருந்த ஆட்டோவிற்காகக் காத்திருந்த போது இறங்கி எடுத்த ஒரு படம். மீதி கிராமத்துக் காட்சிகளை வேறொரு பதிவில் படங்கள் காணொளிகள் உலாவில் பகிர்கிறேன். 

சென்று கொண்டே இருந்தப்ப, வயலில் நிறைய பறவைகளைப் பார்த்து பரவசமானேன்.  "ஓ மை கடவுளே" என்று சொல்லி நிறுத்தச் சொன்னாலும் நம்ம ஆளு போய்க் கொண்டே இருந்தார். ஆட்டோ சத்தத்தில் கேட்கவில்லை போலும் என்று சத்தமாகச் சொல்லி நிறுத்தச் சொன்னேன். கிரண் ஓட்டி வந்த ஆட்டோவும் நின்றது. வயலில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தவர்களோடு நிறைய வண்ண நாரைகளும், வெள்ளை அரிவாள்மூக்கன்களும், வெள்ளைக் கொக்குகளும் பயமில்லாமல் இரை தேடிக் கொண்டிருந்தன. காணக் கண்கொள்ளாக் காட்சி. நாங்கள் இறங்கியதும் பறந்தன பாருங்க! என் கேமரா திரை வருவதற்குள் விடிந்துவிடும். எனவே டக்கென்று மொபைலில் கொஞ்சம் எடுத்தேன். ஜெ கே அண்ணாவிற்காகப் படங்களைப் ஒரிஜினல் சைஸில் கொடுத்துள்ளேன்.

பனி விலகாத இளம் வெயில் வீசிய காலை நேரம் தெரிகிறதா? சூரிய வெளிச்சம். எனவே கொஞ்சம் பக்கவாட்டில் நின்று படம் எடுத்தேன். வெள்ளை அரிவாள்மூக்கன் பறவைகள் பறக்கின்றன

வண்ண நாரைகளும் அரிதாகி வருகின்றனவாம்

 வண்ண நாரைகள் பறக்கின்றன 

அரிதாகிவரும் வெள்ளை அரிவாள்மூக்கன்கள்/தலைக்கத்தி சுண்டன்/Black-Headed Ibis தெரிகின்றனரா!! அரிவாள்மூக்கன்கள் தமிழகத்தைச் சேர்ந்தவை. இலக்கியங்களில் அன்றில் பறவை என்று சொல்லப்படுவன. போன பதிவில் கறுப்பு அரிவாள்மூக்கன் போட்டிருந்தேன்.

அரிவாள்மூக்கன்கள் வயலில் இரை தேடுகின்றன ஒரு சின்ன காணொளி.

ஃபோட்டோ ஷூட் முடிந்த பிறகு மீண்டும் பயணம். நம்ம ஆட்டோக்காரர் ஸ்பீடோ ஸ்பீட். சற்று தூரம் சென்றதும் மயில்கள் பார்த்தோம். நம்ம ஆட்டோக்காரரிடம் சொல்லி...ஸ்பாஆஆ முடியலைடா சாமி! இறங்கி கேமரா, அலைபேசி எல்லாம் ஆன் செய்வதற்குள் பறந்துவிட்டன. அதன் பின் பயணம். சற்று தூரத்தில் எங்கள் ஆட்டோவின் முன் இரு மயில்கள் ரோட்டோரத்தில் இருப்பது தெரிந்தது. நம்ம ஆட்டோகாரரிடம் சொல்லச் சொல்ல, அவர் வேகத்தைக் குறைக்காமல் சென்றிட, அவை பறந்து வயலுக்குள் சென்றுவிட்டன. நாங்கள் இறங்குவதற்குள் ஒன்று பறந்து மரங்களுக்கிடையில் சென்றுவிட்டது. மற்றொன்று நடை போட அதை மட்டும் சின்ன வீடியோ எடுத்தேன். இதோ கீழே

நீ நடந்தால் நடையழகு! அழகு!

கடைசியாக ஆட்டோ நின்றதும் தான் தெரிந்தது பறவைகள் கூடு கட்டும் கிராமத்து தெருவுக்கு வந்தாச்சு என்று. மரங்களில் பறவைகளைக் கண்டதும் எனக்கு மகிழ்ச்சியோ மகிழ்ச்சி. அத்தனையையும் கேமராவில் சிறைப்பிடித்திட வேண்டும் என்ற பரபரப்பு. இங்கு சில படங்களையும் ஓரிரு காணொளிகளையும் பகிர்கிறேன். மீதியை பின்னர் பகிர்கிறேன்.

Nature Interpretation Centre-இயற்கை விளக்க மையத்தைப் பார்த்துக் கொள்ளும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணா சொன்னார், மொபைல் கோபுரங்கள் தவிர, இப்பறவைகள் வருவது குறைவுக்கான வேறு காரணங்கள், அருகில் Express way போட்ட போதும், கிராமத்திற்குமான சாலைகள் அமைத்த போதும், ஆல மரங்கள், புளிய மரங்கள் பல வெட்டப்பட்டதாலும், அருகே உள்ள நதியில் மண் அள்ளுவதாலும், குளங்களில் இருந்தும் மண் எடுப்பதாலும்,   கிராமத்தைச் சுற்றியுள்ள சில குளங்கள் வற்றியதாலும் வரத்து குறைந்துள்ளது என்று.

இங்கு உணவும் நீரும் இல்லை என்றால் பறவைகள் ரங்கனத்திட்டுவுக்குச் சென்று விடுமாம். ஒருபக்கம் உலக வனவிலங்கு நிதியகம், வனத்துறை, பறவை இயற்கை ஆர்வலர்கள் மறுபுறம் அரசு! சலிம் அலி அவர்கள் இருந்திருந்தால்? ரங்கனத்திட்டு அமைய போராடி அமைத்தது போல இதற்கும் செய்திருப்பார்.

கீழே நின்று கொண்டிருந்த போது எடுத்த ஃபோட்டோ. வண்ண நாரை தனியாக. ஜோடியைக் காணவில்லை. பறவைகளுக்கு மின்சாரம் தாக்காமல் இருக்க கிராமத்தில் Insulated கம்பிகள்.  கம்பிகளில் இருப்பது போலத் தெரிகிறது இல்லையா? இடப்பக்கம் 3 பறவைகள் சரியாகத் தெரியலை பாருங்க.

இதுவும் கீழிருந்து கேமராவை சரிவாக வைத்து நெட்டுக்காக கொஞ்சம் ஜூம் பண்ணி எடுத்தேன். எதையாச்சும் தேடுகிறதா இப்படி ஒற்றையாக கூட்டைவிட்டுத் தள்ளி .. இந்த சீசனில் இவை இப்படி அடிக்கடி வாயைப் பிளந்து பிளந்து மூடுமாம்

பறவைகள் மரங்களின் மேல்பகுதியில்தான் கூடு கட்டுவதால் கீழிருந்து எடுப்பது சிரமம். மேலும் பல பறவைகள் மரங்களினிடையே கிளைகளில் இருந்ததால் சரியாகத் தெரியவில்லை. புளிய மரம், பூவரசு மரம், அரசமரங்களில் கூடு கட்டியிருந்தன. இலைகளுக்கிடையில் இருந்தவை சரியாகத் தெரியவில்லை. மேலும் கீழும் உள்ள மரங்கள் புளியமரம்

அடைகாக்கும் ஒரு வண்ண நாரை. அதன் ஜோடி அருகில்.  கிளைகளின் இடையில் இருப்பவை தெரியமாட்டேங்குது பாருங்க

அடைகாத்துக் கொண்டிருந்த நாரை "ஹப்பாடா என்று எழுந்து சிறகை விரித்து  ஆசுவாசப்படுத்திக்குது பாருங்க சின்ன காணொளிதான். அருகில் இருந்த கோவிலில் ஐயப்பன் பாடல் ஒலித்துக் கொண்டிருந்தது.

ஆணும் பெண்ணும் ஜோடியாகத்தான் பொறுப்புடன் இருக்குமாம். இந்தப் படம் மற்றும் கீழே உள்ள படத்தில் இருக்கும் மரம் பூவரசு மரம் 

மேலே உள்ளவை இதுவரை வண்ண நாரைகள்

இனி கீழே பெலிக்கன்

பெலிக்கன் / புள்ளிமூக்கு கூழைக்கடா

ஒரு சில மரங்களின் கீழே குஞ்சுகள் கீழே விழுந்தால் அடிபடாமல் இருக்க இப்படி நெட் கட்டியிருந்தார்கள். குறிப்பாகப் பெலிக்கன் பறவைகள்/புள்ளி மூக்கு கூழைக்கடா கூடு கட்டியிருந்த மரங்களின் கீழ். அவை உயரமான மரங்களின் உச்சிக் கிளைகளில் தான் கூடு கட்டும். பனைமரங்களின் உச்சியில் கூட கூடுகட்டும்.

காகங்கள் போல நாரைகள், பறந்து கொண்டே இருந்தன. சின்ன காணொளி. பறப்பதை எப்படியேனும் எடுக்க வேண்டும் என்று முயற்சித்து மொட்டைமாடியில் நின்ற போது, சூரிய வெளிச்சத்தில் திரை கண்ணில் தெரியாமல் இருந்தாலும் சமாளித்து சில எடுத்து எல்லாம் கோர்த்து எடிட் செய்த காணொளி. 

அங்கிருந்த மக்கள் தங்கள் வீடுகளின் மாடியில் நாங்கள் ஏறிப் பார்க்க அன்போடு அனுமதித்ததால் அப்படிப் பார்க்க முடிந்தவற்றை எடுக்க முடிந்தது. பறப்பவற்றை எடுக்க முடிந்தது. மொட்டை மாடிக்கு வெளிப்புறமாக ஏறுவது போன்று இருந்தது. சௌகரியமாக இருந்தது.  ஆனால் மொட்டைமாடி உள்ள வீடுகளை எண்ணிவிடலாம்.  ஓடு வேயப்பட்ட வீடுகள்தான் அதிகம். 

நாங்கள் கிராமத்து தெருக்களில் நடந்து கொண்டே மாட்டுத் தொழுவம், ஆடுகள், ஓட்டில் படர்ந்திருந்த அவரைக்காய் கொடி, காய்த்திருந்த அவரைக்காய்கள், இரு வீடுகளுக்கு இடையில் கழிவு நீர் பகுதி மண் மேட்டில் காய்த்திருந்த தக்காளி, (அங்கு பாம்பு இருக்குமோ என்று நம்ம அண்ணனுக்குப் பயம்! நான் இருக்காது என்றேன். அப்புறம் அவர் அண்ணனாக முன்னே சென்று படம் எடுத்திட நானும் எடுத்தேன்), அடுக்கி வைக்கப்பட்டிருந்த வைக்கோற்போர் காட்சிகளைப் பார்த்துக் கொண்டு, பேசிக் கொண்டு, பாடல் ஒலிக்கும் கோவிலையும் அடையாளம் கண்டு கொண்டு, மரங்களில் பறவைகளையும் பார்த்துக் கொண்டு நடந்தோம். மொட்டைமாடி அதிகம் இல்லாததால் சில மரங்களில் உள்ள பறவைகளை கீழிருந்து கேமராவில் ஓரளவு தெரிந்ததை சிறைப்பிடித்தேன்.  இப்படங்கள் எல்லாம் பட உலாவில் வந்துவிடும். 

நானும் நெல்லையின் மனைவியும் பல சின்ன சின்ன பறவைகளைப் பார்த்தோம் ஆனால் அவற்றைப் படமெடுக்க முடியவில்லை. பேசிக் கொண்டே நடந்தோம். அப்போது ரங்கனத்திட்டுக்கும் சென்று வரலாமா என்றும் பேசிக் கொண்டோம். செயல்படுத்த முடியவில்லை.

ருத்ராக்ஷிபுர் ஹலகுரு சாலையில் வயல் அறுவடைக்குப் பின்னான வேலைகள் நடந்து கொண்டிருந்தன. ஆர்வத்துடன் பார்த்தேன். என் கிராமத்து நினைவுகள்! என் கேமராவின் பேட்டரியும் தன் சக்தியை இழந்து கொண்டிருந்தது. இப்பத்தியின் படங்கள், காணொளிகள் பின்னர் பகிர்கிறேன். 

அதன் பின், பறவைகள் மருத்துவமனை/பாதுகாப்பகம் மற்றும் Nature Interpretation Centre - நெல்லைக்கும் அவரது மனைவிக்கும் காட்ட அங்கு சென்றோம். சென்றமுறை சிகிச்சை பெற்று நலமடைந்த பறவைகளை சீசனில் மற்ற பறவைகளோடு விட்டிருக்கிறார்கள். இப்ப புதியவை சில இருந்தன. 

ஒரு பெலிக்கன் மற்ற மூன்றும் வண்ண நாரை

 புதியவை சிகிச்சைக்கு - பெலிக்கன்

சத்தம் போட்டுக் கொண்டே இருந்த அந்த வண்ணநாரை மட்டும் (முட்டியில் தகடு க்ளிப் தெரிகிறதா) இப்பவும் இருந்தது. பாவம். எல்லாம் சீக்கிரம் குணமடைந்து மற்ற பறவைகளோடு சேர வேண்டும்.

அப்படியாக (எனக்கு மனமில்லாமல்) பறவைகளுக்கும் கிராமத்திற்கும் விடை சொல்லி அங்கிருந்து கிளம்பினோம். 11.30 மணிக்கு  மத்தூர் பேருந்து நிலையத்தை அடைந்துவிட்டோம் பொறுமையாகக் கிட்டத்தட்ட 1 1/2 மணி நேரம் காத்திருந்து ஒத்துழைப்பு கொடுத்த கிரண் மற்றும் புதிய ஆட்டோ நண்பருக்கு நன்றி சொல்லி, சென்ற பதிவில் சொல்லியிருந்த ரேட்தான் - கொடுத்துவிட்டு, கிளம்பும் முன் மீண்டும் Refresh செய்து கொண்டு மதிய உணவு சாப்பிடும் நேரம் ஆகவில்லை என்பதால் பேருந்து நிலையத்தின் எதிர்ப்புறம் வந்து பெங்களூர் வரும் பேருந்தில் ஏறினோம். இருக்கைகளும் கிடைத்திட, 2 மணி நேரப் பயணம். நான் அலைபேசியில் எடுத்தவற்றைப் பார்த்துக் கொண்டே வந்தேன் அந்த நினைவுகளில் மூழ்கி.

சாட்டில்லைட் நிறுத்தத்தில் நெல்லையும் அவர் மனைவியும் இறங்கிடலாம் அங்கிருந்து அவர்கள் வீடு அருகில் என்பதால் எங்களையும் அங்கு வந்துவிட்டுப் போகலாமே என்றனர். எனக்கு ஆசைதான். ஆனால் நம்ம வீட்டவர் Tired ஆகிட அவருக்கு மேலும் சில வயிற்றுப் பிழைப்புப் பணிகள் முடிக்கவேண்டி இருந்ததால் பிறிதொரு சமயத்தில் என்று சொல்ல வேண்டியதானது. நாங்கள் மெஜஸ்டிக்கில் இறங்கினோம். அங்கு வசதியான இடம் பார்த்து உட்கார்ந்து மதிய உணவைச் சாப்பிட்டுவிட்டு மெஜஸ்டிக் ===> (metro) பனசங்கரி. அங்கிருந்து எங்க பகுதிக்குச் செல்லும் பேருந்தில் ஏறி வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தோம்.

(இப்பயண அனுபவங்களில் நான் தெரிந்து கொண்டவை - பறவை ஆர்வலர்களுக்கு - கிராமத்திற்குள் வீடுகள் இருக்கும் குறிப்பிட்ட பகுதியில்தான் மரங்களில் வண்ண நாரைகளும், பெலிக்கன்களும்  அதிகம் கூடு கட்டுகின்றன. ஃபெப்ருவரி மாசம் இரண்டாவது வாரம் போனால் நிறைய பறவைகளைப் பார்க்கலாம். மார்ச் ஏப்ரலில் போனால் குஞ்சுகளையும் பார்க்கலாம். அக்கிராமத்தில் குளிர்காலம் தொடங்கி ஏப்ரல் மே வரை தங்க முடிந்தால், ஒவ்வொரு தினமும் கிராமத்திலும் சுற்றுப் புறங்களிலும் அமைதியான சூழலில் நடைப்பயிற்சியுடன் வெவ்வேறு வகை பறவைகளைப் பார்க்கலாம். கூடவே சின்ன பறவைகளையும் எடுக்கும் விதமான கேமரா வேண்டும்!)

-----கீதா