விலங்குகளும் மருத்துவமும் 1 – இயற்கையின் ரகசியங்கள்

அறிவியல், இயற்கை, விந்தை உலகம் என்று பல தகவல்களின் தொகுப்புகள் இருந்தாலும் அவை எல்லாம் ஆங்கிலத்தில் இருந்ததால், தமிழில் மொழிபெயர்த்து எழுதுவதில், குறிப்பாக, அறிவியல் சார்ந்த வார்த்தைகளுக்குத் தமிழில் என்ன வார்த்தைகள் என்பதில் தயக்கம் இருந்ததால் எழுத இயலாத ஆதங்கம் இருந்து வந்தது/வருகிறது.

கல்லூரிக் காலம் வரை தமிழிலும், ஆங்கிலத்திலும் இருந்த கொஞ்சம் எழுத்தாற்றல், பேச்சாற்றல் எல்லாம் அதன் பின்னான திசை திரும்பிய வாழ்வில் காணாமல் போனது. தமிழில் இலக்கண மரபில் சந்தம் மிக்க கவிதைகள், புதுக்கவிதைகள், கட்டுரைகள் என்று எழுதியவள் இன்று, தமிழும் இல்லை ஆங்கிலமும் இல்லை என்றாகி நிற்கின்றேன்.

28 வருடங்களுக்குப் பிறகு தமிழின் மீதான ஆர்வத்தை மீட்டெடுக்கும் முயற்சியில் எழுதும் போது சற்றுத் தடுமாற்றம் ஏற்படத்தான் செய்கிறது. 

தற்போது அந்த அறிவியல் தகவல்களை எல்லாம் இயன்றவரையில் தமிழில் நாமும் எழுத முயற்சி செய்யலாமோ என்ற ஓர் ஆர்வம் ஏற்படக் காரணமாக, எனக்கு மறைமுகமாகத் தங்களின் எழுத்துகள் மூலம் தூண்டுகோலாக இருப்பவர்கள் சகோதரர்/நண்பர்கூட்டாஞ்சோறு செந்தில், சகோதரிகள்/தோழிகள் க்ரேஸ், கீதாமதிவாணன், ரஞ்சனி நாராயணன். எல்லோருக்கும் இந்த மாணவியிடமிருந்து நன்றிகள், வணக்கங்கள் பல.

அவ்வப்போது என் மொழியில் இருக்கும் குறைகளை, தவறுகளைச் சுட்டிக்காட்டித் திருத்தும் சகோதரர் இபுஞானப்பிரகாசம் அவர்களுக்கும் நன்றிகள் பல. எழுத்தின் முன்னேற்றத்தைப் பாராட்டியும், தவறுகளைச் சுட்டியும் ஊக்கப்படுத்தும் மதுரைத் தமிழனுக்கும், ஜிஎம்பி சாருக்கும், உங்கள் எல்லோருக்கும் நன்றிகள் பல.

சரி இனி கட்டுரைக்கு வருகிறேன். என்னால் இயன்ற வரையில் தமிழில் எழுத முயற்சி செய்திருக்கிறேன். பிழைகள், குறைகள் இருப்பின் தயங்காமல் சுட்டிக் காட்டலாம். 

விலங்குகளும் மருத்துவமும் –  இயற்கையின் ரகசியங்கள் 

இயற்கை பல ரகசியங்களையும், விந்தைகளையும் தன்னுள் பொத்தி வைத்துள்ளது என்பது நாம் எல்லோரும் அறிந்ததே. மனிதன் அதனை ஆராய முற்படுகையில் அந்த ரகசியங்களும், விந்தைகளும் ஒவ்வொன்றாய் வெளியில் தெரிய வரும் போது ஏற்படும் வியப்பிற்கு அளவே இல்லை எனலாம். பெரும்பான்மையான விலங்குகளும், பறவைகளும், பூச்சிகளும் ரகசியங்களின் பொக்கிஷங்கள்.

அந்தப் பொக்கிஷங்களில் ஒன்றான, காட்டில், இயற்கையில் வாழும் விலங்குகளும், பறவைகளும் தங்களுக்கு ஏற்படும் உடல் உபாதைகளுக்குத் தாங்களே மருத்துவம் பார்த்துக் கொள்ளும் திறனை இயற்கையாகவே பெற்றிருக்கின்றன என்பதை நீங்களும் அறிந்திருப்பீர்கள்.

விலங்குகள் எப்படி இலைகள், வேர்கள், விதைகள், பழங்கள், காய்கள், கனிமங்கள் இவற்றைத் தங்களது உடல் உபாதைகளுக்குப் பயன்படுத்துகின்றன என்பதைப் பற்றி, கடந்த 30 வருடங்களாகப் பரவலாகப் பேசப்பட்டு, ஆராய்ச்சியும் மேற்கொள்ளப்பட்டு வளர்ந்து வரும் இந்த அறிவியல் துறையின் பெயர் ஜூஃபார்மகோக்னொசி Zoopharmacognosy

இயற்கையோடு ஒன்றி வாழ்ந்து வந்த/வருகின்ற மக்கள் இந்த விலங்குகளைக் கூர்ந்து நோக்கிக் கற்றுக் கொண்டவைதான் பழங்குடி மக்கள் இப்போதும் தங்கள் வாழ்வியலில் பயன்படுத்தும் மூலிகைகளும், நாட்டு மருந்துகள் என்று சொல்லப்படுவதும்.

நமது மூதாதையர் என்று சொல்லப்படும் உயர் குரங்கினம் (Primates) எப்போதுமே நம்மைக் கவர்பவை. அவை அறிவில் சிறந்தவை மட்டுமல்ல சில கடினமான பணிகளையும் செய்யும் திறன் வாய்ந்தவை. காட்டில் வாழும் குரங்கினங்களைப் பற்றிய ஆராய்ச்சிகளில் ஒன்று, அவை தங்களின் மருத்துவத்தை எப்படித் தாங்களே பார்த்துக் கொள்கின்றன என்பது.

ரீசஸ் மெக்காக்

நேபால் மலைப்பகுதிகளில் வாழும் மெக்காக்(Macaque) குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ரீசஸ்(Rhesus) குரங்குகள், நிலத்தில், தங்கள் நுண்மையான விரல்களால் குழி தோண்டி, ஒரு குறிப்பிட்ட ஆழம் வரை தோண்டியதும், அடி மண்ணிலிருந்து ஒரு கரண்டி அளவு மண்ணை எடுத்து உண்ணும் ஒரு வினோத பழக்கம் உடையவை. முதலில் அவை மண்ணிலுள்ள புழு, பூச்சிகளைத்தான் தின்கின்றன என்று அர்த்தம் கொள்ளப்பட்டது. பின்னர் செய்யப்பட்ட ஆராய்ச்சியில், இந்த மெக்காக் குடும்பம் வாழும் நிலப்பகுதியில் மண்ணில் கெயோலின் (kaolin) எனப்படும் ஒரு வகைப் பொருள் கலந்திருப்பதும், அந்தப் பொருள் வயிற்றுப் போக்கைக் கட்டுப்படுத்தும் தன்மை உடையது என்பதையும் அறிந்திருந்த இந்தக் குரங்குகள் அதைத் தங்களுக்கு வயிறு சரியில்லாத நேரத்தில் உண்பதாகத் தெரியவந்தது.

தென் அமெரிக்க கிளிகள் மற்றும் மக்காவ் (Macaw) இனக் கிளிகளும் கயோலின் அதிகமாக உள்ள மண்ணை உண்ணுகின்றன. இந்த கயோலின், பழங்களின் விதைகளில் உள்ள நச்சுப் பொருளை (ஆப்பிள் விதைகளில் கூட சயனைட் உள்ளதாம்) கிளிகளின் உடலிலிருந்து வெளியேற்ற உதவுகின்றது. இந்த கெயோலின்தான் பல நூற்றாண்டுகளாக, பல கலாச்சாரங்களில், மக்களுக்கு இரைப்பை சம்பம்ந்தப்பட்ட உபாதைகளுக்கு மருந்தாகப் பயன்பட்டது என்ற தகவலும் இந்த ஆராய்ச்சியில் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.

 வெர்னோனியா அமைக்டாலினா தின்னும் சிம்பன்ஜீ

டான்ஜானியா காடுகளில் வசிக்கும் சிம்பன்ஜீக்கள் (Chimpanzees) மிகவும் உடல் நலிந்த நிலையில், அருகில் ஓடும் எறும்புகளைக் கூடப் பிடித்து உண்ணும் நிலையில் இல்லாத போதும் அடர்ந்த காடுகளுக்குள் சில தூரம் கடினப்பட்டு தங்களை இழுத்துக் கொண்டு சென்று வெர்னோனியா அமைக்டாலினா(Vernonia Amygdalina) எனும் வெப்ப மண்டலச் செடியின் இலைகளையும் தண்டினையும் கொத்தாகப் பறித்து அதை மிகக் கவனமாக மென்று அதிலிருந்து கசப்பான ரசத்தை மட்டும் உண்ணுகின்றன. இந்த ரசம் அதன் வயிறு சரியில்லாத போது ஜீரண சக்திக்கு உதவுகின்றது. இந்தக் கசப்பான ரசத்தை உறிஞ்சிய பின் இலை நார்களைத் துப்பிவிடுகின்றன. மறு நாள் உடல் நிலை தேறி மிகவும் உற்சாகமாகி வழக்கமான உணவை உட்கொள்ளுமாம்.

Aspilia உண்ணும் சிம்பன்ஜீ

மற்ற ஆப்பிரிக்கா காடுகளில் உள்ள சிம்பன்ஜீக்கள் வழக்கமாக அருகிலுள்ள பழங்களைத்தான் உண்ணும். சில சமயம், அஸ்டர் (Aster) குடும்பத்தைச் சேர்ந்த அஸ்பிலியா (Aspilia) எனும் செடியைத் தேடி இவை 20 நிமிடங்கள் நடந்து சென்று சாப்பிடுமாம். நல்ல மணமும், சுவையும் இல்லாத இந்தச் செடியினை அவை உண்ணும் போது முகம் அஷ்டகோணலாக ஆகுமாம்.  இந்தச் செடியில் சிவப்பு நிறத்தில் எண்ணெய் போன்று உள்ள திரவம்தான் காரணம். என்றாலும் இந்தத் திரவத்தில் thiarubine A, எனும் ஆண்டிபயாட்டிக் இருப்பதால் சிம்பன்ஜீக்களின் குடல் புழுக்களையும், ஒட்டுண்ணிகளையும்(parasites), பூஞ்சைகளையும்(fungi) கொல்லும் திறன் வாய்ந்த மருந்தாகச் செயல்படுகிறது. டாஞ்ஜானியா கிராம மக்கள் இந்த இரு செடிகளையும்தான் தங்கள் வயிற்று உபாதைகளுக்கும் பயன் படுத்துகின்றனர். 

ரகசியங்கள் தொடரும்...... 

(அடுத்த பதிவில் குரங்குகள் உட்கொள்ளும் மிக முக்கியமான மருந்து பற்றிய தகவலுடன்!!!)

-------கீதா

படங்கள் : இணையத்திலிருந்து.