உயிரா மானமா - 2

படம் இணையத்திலிருந்து

கேரளாவில் சமீபத்தில் தேர்தல் நடந்த 879 பஞ்சாயத்துகளிலும், 147 ப்ளாக் பஞ்சாயத்துகளிலும், 14 ஜில்லா பஞ்சாயத்துகளிலும் வெற்றி பெற்றவர்களில் தலைவர்கள், உப தலைவர்கள், நிர்வாக உறுப்பினர்கள் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டுவிட்டனர்.  அடுத்த 5 வருடம் அவர்கள் ஆள்வார்கள். சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும் போது அள்ளுவார்கள்.  இதில் தோல்வியுற்றவர்களின் எண்ணிக்கை வெற்றி பெற்றவர்களின் எண்ணிக்கையை விட மூன்றோ, நான்கோ மடங்கு அதிகமாகத்தான் இருக்கும். அதில் எல்லோருக்கும் தோல்வியுற்றதில் வருத்தம் இருக்கத்தான் செய்யும்.  அதை எல்லாம் காலப்போக்கில் மறந்து, அவர்கள் எல்லோரும் முன் போல் வாழத் தொடங்கிவிடுவார்கள். 

ஆனால், வயநாடு, மானந்தவாடியைச் சேர்ந்த பயியம் பள்ளி P.V. ஜான் (67வயது) தோல்வியில் மனமுடைந்து, கடந்த, நவம்பர் 8 ஆம் தேதி, மானந்தவாடியில் உள்ள இந்திய தேசியக் காங்கிரஸ் கட்சியின் ப்ளாக் கமிட்டி அலுவலகத்தில் தற்கொலை செய்துகொண்டார்.  தன் தற்கொலைக்குக் காரணம் சொல்லி, அருகே, ஒரு கடிதமும் அவர் எழுதி வைத்திருந்தார்.

797 வாக்குகள் இடப்பட்ட மானந்தவாடி நகர், 34 ஆம் வார்டில், காங்கிரஸ் கட்சி வேட்பாளரான ஜானுக்குக் கிடைத்ததோ 39 வாக்குகள் மட்டும். அவரை எதிர்த்து நின்ற சுயேச்சை வேட்பாளரான ஜாய் 346 வாக்குகள் பெற்று வெற்றி பெற்றதை ஜானால் தாங்கிக் கொள்ளவே முடியவில்லை. ஜான் தன் தோல்வியையும் அதற்குக் காரணமானவர்களையும் மட்டும் நினைத்து வேதனைப்பட்டு, ஆத்திரப்பட்டுத் தற்கொலை செய்து கொண்டார்.  ஆனால், அவர் தன் மனைவி மரியாம்மாவை, மகன் வர்கீசை, மகள்களைப் பற்றி நினைக்கவே இல்லை. 

அது போல், கடந்த 5 ஆம் தேதி திருச்சூர் பாலராமபுரம் ரெயில்வே க்ராசிங்கில் 7 ஆம் வகுப்பில் படிக்கும் 12 வயதான ரமேஷுக்கு அறிவுரை கூறி முத்தம் கொடுத்து வேகமாக வரும் ரயிலின் முன் பாய்ந்து தற்கொலை செய்துகொண்டார், புதுக்காட்டில் வாழும் தென்காசியைச் சேர்ந்த கலா (40வயது).  தாயைக் காப்பாற்ற நினைத்து, ரமேஷ் தன் தாயைப் பிடித்து இழுத்த போதும், அவனை உதறித் தள்ளிவிட்டு ரயிலின் முன் குதித்திருக்கிறார் கலா. ஓய்வு பெற்ற தாசில்தாரான கணவர் அவரைப் பிரிந்து சென்றதால் அவருக்கு ஏற்பட்ட வருத்தமும் ஆத்திரமும்தான் அவரை அப்படிச் செய்யத் தூண்டி இருக்கின்றது என்று ஒரு காரணம் சொல்லப்பட்டாலும், 12 வயதான ரமேஷை தன் மரணம் எப்படிப் பாதிக்கும் என்பதைப் பற்றி எல்லாம் சிந்திக்காமல் தன்னை உதறித் தள்ளிச் சென்றக் கணவனின் மீதுள்ள ஆத்திரத்தால், தன் மகனை உதறித் தள்ளித் தற்கொலை செய்து கொண்டார்.  

இது போலவே கடந்த 1.11.2015, ஞாயிறு அன்று வேறொரு சம்பவம் நடந்தது.  கடந்த 3 வருடங்களாக எங்கள் பள்ளியில் - CFDVHSS, மாத்தூர் – மாணவிகளின் தற்காப்புக்காக கராத்தே வகுப்புகள் நடைபெற்று வருகிறது. மாணவிகளுக்குப் பயிற்சி அளிக்க, ஆலத்தூர் குருகுலம் பள்ளியில் கடந்த 10 வருடங்களாக கராத்தே ஆசிரியாராகப் பணிபுரியும் சூரஜ் (42 வயது) எல்லா சனிக்கிழமைகளிலும் வருவருதுண்டு.

எல்லா வருடமும் 50 மாணவிகளுக்குப் பயிற்சி அளிக்க ரூ 25000 செலழித்து, பாலக்காடு ஜில்லா பஞ்சாயத்துதான் இவ்வகுப்புகளை நடத்த உதவுகிறது. சூரஜ் பாலக்காடு ரைஃபிள் க்ளப்பில் உறுப்பினர் மட்டுமல்ல, பயிற்சியாளரும் கூட.  காவல்துறையினருக்கும் இடையிடையே கராத்தே வகுப்புகள் எடுப்பவரும் கூட.  அதுமட்டுமன்றி தியான வகுப்புகளும் நடத்தி வருபவர்.  கடந்த சில மாதங்களாக அவரது மாணவிகளில் சிலர் அவருக்கு எதிராகக் காவல்துறையில் புகார் கொடுத்ததானால், காவல்துறையினரால் விசாரணை செய்யப்பட்டு வந்தார்.

தன்னிடம் கராத்தே பயிலும் மாணவ மாணவிகளிடையே அவர் காண நேர்ந்த சில தவறான செயல்களுக்கு எதிராக அவர் எடுத்த நடவடிக்கைகள்தான் அவருக்கு எதிராகப் புகார் கொடுக்கக் காரணம் என்றும், அப்படியல்ல அவர் தனது மாணவிகளில் ஒருவரை பாலியல் பலாத்காரம் செய்ய முயன்றதால் அம்மாணவி காவல்துறையினரிடம் புகார் கொடுத்ததாகவும் இரு வேறு கருத்துகள் இங்கு இப்பகுதியில் நிலவுகின்றது. எப்படியோ இடையிடையே நிகழ்ந்த காவல்துறை அதிகாரிகளின் விசாரணை அவரை வேதனைப்படுத்தியிருக்கலாம்.  இதனிடையே அம்மாணவி மகளிர் உரிமை பாதுகாப்புக் கழகத்திலும் புகார் கொடுத்திருக்கிறார்.  அதனால், குருகுலம் பள்ளி நிர்வாகம் சூரஜை பள்ளியிலிருந்து வேலை நீக்கம் செய்துவிட்டது.

நவம்பர் 1 ஆம் தேதி கைது செய்யப்படலாம் என்று யாரோ சொல்லக் கேட்ட அவர் கடந்த 31.10.2015 சனியன்று இரவு ஆலத்தூர் குருகுலம் பள்ளி சென்று, அங்கு கடந்த 10 வருடங்களாக மாணவ மாணவிகளுக்குக் கராத்தே பயிற்சி அளித்த மைதானத்தின் அருகே இருந்த ஒரு மரத்தின் கிளையில் தூக்குப் போட்டுக் கொண்டுத் தற்கொலை செய்து கொண்டார்.  தன் மரணத்திற்குக் காரணமான மாணவ மாணவிகளின் பெயரையும், பள்ளி நிர்வாகத்தின் செயலையும் குறிப்பிட்டு ஒரு கடிதம் எழுதி தன் சட்டைப் பாக்கெட்டில் வைத்திருந்தார்.  தன் மரணத்திற்குக் காரணமாகின்றவர்களைப் பற்றி மட்டும் எண்ணிய அவர் தனது 35 வயதுள்ள மனைவி ஜிம்ஸியைப் பற்றியோ, 4 வயது மகன் த்யான்மகேஸ்வர் பற்றியோ, தன் வயதான பெற்றோர்களைப் பற்றியோ, தான் அத்தனைக் காலம் பெற்ற தன் கராத்தே அறிவு மற்றும் அனுபவங்களைப் பெறக் காத்திருக்கும் மாணவ மாணவியர்களைப் பற்றியோ சிந்திக்கவே இல்லை. 

இப்படி, ஒரு பிரச்சனை ஏற்படும் போது அப்பிரச்சனையைப் பற்றி மட்டும் எண்ணித் தன் கடமைகளை மறந்து, தன் மரணம் தன்னை நேசிப்பவர்களுக்கு எற்படுத்தப் போகும் துன்பங்களையும், துயரங்களையும் மறந்து, தங்கள் மானப்பிரச்சியனையாகக் கருதி, அப்பிரச்சினையிலிருந்துத் தப்ப அல்லது, அப்பிரச்சினை ஏற்படக் காரணமானவர்களுக்கு ஒரு பாடம் புகட்ட ஒரே வழி என்ற அறிவற்ற எண்ணங்களால் தன் உயிரை மாய்த்துக் கொள்வதே வழி என முடிவு செய்து, இது போல் தற்கொலை செய்துகொள்பவர்களின் மேல் நமக்கு ஏனோ பரிதாபப்படத் தோன்றுவதில்லை. இவர்களும் சுயநலவாதிகள்தான்.

அதே நேரத்தில் “போனால் போகட்டும் போடா” என்றும் “உச்சி மீது வானிடிந்து வீழுகின்ற போதிலும் அச்சமில்லை அச்சமில்லை அச்சமென்பதில்லையே”..... என்று தங்களதுப் பிரச்சினைகளை எதிர் கொண்டுப் போராடி வாழ்ந்திருந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருந்திருக்கும் என்று நம்மால் எண்ணாமலும் இருக்க முடியவில்லை. இறந்த குழந்தையின் ஜாதகம் பார்ப்பது போல் இனி அதைப் பற்றிப் பேசிப் பிரயோசனமில்லைதான்.

படம் இணையத்திலிருந்து

இப்போது தற்கொலைகள் அதிகரித்து வருவதாகத்தான் புள்ளியியல் விவரங்கள் தெரிவிக்கின்றன. அந்தக் கோணத்தில், இந்நிகழ்வுகள் நமக்குத் தெரியப்படுத்துவது என்னவென்றால், நம் மக்களுக்கு நல்ல மனவளப்பயிற்சி மிகவும் அவசியம், அதுவும் சிறிய வயதிலிருந்தே என்று. 

ஆனால், என்னதான் மனவளப்பயிற்சி, நல்ல சூழிநிலை கொடுக்கப்பட்டு வளர்ந்தாலும், அதையும் மீறித் தற்கொலைகள், மனநிலைப் பிறழ்வுகள் நடக்கவும் வாய்ப்புண்டு. அது நமது மனதின் (மூளைதான்) இரு பகுதிகளுக்கு இடையே நடக்கும் போராட்டங்களினால், அதாவது, நல்லது சொல்லும் ஹீரோவிற்கும், கெட்டதைச் சொல்லும் வில்லனுக்கும் இடையில் நடக்கும், மூளையில் ஏற்படும் வேதியியல் – ரசாயன நிகழ்வுகளில் வில்லன் வென்றுவிடுவதால் என்று அடிக்கடிச் சொல்லும் கீதாவின் கருத்தையும் மனதில் கொள்ளத்தான் வேண்டுமோ என்றும் தோன்றுகின்றது.

இங்கு இறந்தவர்களைப் பற்றிப் பரிதாபப்படுவதைவிட, நம் மனம் எண்ணுவது இருப்பவர்களின் நல்வாழ்விற்காகத்தான்.

எது எப்படியோ, ஜான், கலா மற்றும் சூரஜின் குடும்பத்தினருக்கு இவர்களது மரணத்தால் நேர்ந்த, நேரவிருக்கும் மன வருத்தத்தையும், வாழ்வின் யதார்த்தங்களையும் எதிர்த்துப் போராடி வாழத் தேவையான மன உறுதியையும், மன வலிமையையும் கொடுக்க எல்லாம் வல்ல இறைவன் அவர்களுக்கு அருளட்டும். 

பின் குறிப்பு: இணையம் மிகவும் பிரச்சனையாக இருப்பதால், இன்னும் சில நாட்களுக்கு இணையத் தொடர்பு இல்லாமலும் போகலாம் எங்கள் தளத்தின் சென்னை தலைமையகத்தில். அதனால் நண்பர்களே தங்கள் தளங்களுக்கு வர இயலவில்லை. அதனால் மறந்துவிடாதீர்கள் ஓகேயா?! இணையத் தொடர்பு சரியானதும் மீண்டும் சந்திப்போம். இணையத் தொடர்பு கிடைத்த சமத்தில் பதிவேற்றம் செய்து ஷெட்யூல் செய்து வைத்திருக்கின்றோம். மிக்க நன்றி.