வட கேரளத்தின் தெய்யம்

 

தெய்யம் எனும் சொல் தெய்வம் எனும் சொல்லில் இருந்து மருவி வந்ததாகச் சொல்லப்படுகிறது. மட்டுமல்ல, மூதாதையர்களை வழிபடும் முறையும் தெய்யத்தில் கடைபிடிக்கப்படுவதால் அதனுடனும் தெய்யத்திற்குத் தொடர்புடையதாக நம்பப்படுகிறது.

வட கேரளத்தில் நிலவி வரும் தெய்யம் கட்டி ஆடல், வழிபடும் முறையில் ஏறத்தாழ 400க்கும் மேற்பட்ட தெய்யங்கள் உள்ளதாகச் சொல்லப்படுகிறது. அவற்றில் அதிகமாகக் கட்டி ஆடப்படும் தெய்யங்கள் – வேட்டைக்கொருமகன், மச்சிலோட்டு பகவதி, ஸ்ரீ முத்தப்பன், கதிவனூர் வீரன் போன்றவைதான். 

வேட்டைக்கொரு மகன் - மச்சிலோட்டு பகவதி

ஸ்ரீ முத்தப்பன் - கதிவனூர் வீரன்

வட மலபார் பிரதேசங்களில் உள்ள காசர்கோடு மற்றும் கண்ணூர் மாவட்டங்களிலும் கோழிக்கோடு மாவட்டத்திலுள்ள கோயிலாண்டி மற்றும் வடகரா தாலுகாக்களிலும் அதிகமாகத் தெய்யம் கட்டி ஆடும் முறை வழிபடும் முறை நிலை நிற்கிறது. 

தெய்யம் கட்டி ஆடப்படும் தெய்வங்கள் எல்லோருமே கேரளாவில் பின்பற்றப்பட்ட சாதி சம்பிரதாயத்தில் பிற்பட்ட சாதியினரின் தெய்வங்களோ, அல்லது அநீதி இழைக்கப்பட்டு உயிரிழந்து இறைவனடி சேர்ந்த, அவர்களது நாயக நாயகிகளாகத்தான் இருக்கிறார்கள். அதனால் அந்த தெய்வத்தின் உருவம் கட்டி ஆடுபவர்களும் பிற்பட்ட சாதியைச் சேர்ந்தவர்களாகத்தான் இருந்தார்கள். இப்போதும் இருக்கிறார்கள்.

தெய்யம் கட்டி ஆடும் காலம் என்பது ஒவ்வொரு வருடமும் ஐப்பசி மாதம் 10 ஆம் தேதியிலிருந்து வைகாசி மாதம் வரை நீண்டிருக்கும் 7 மாத காலம். அக்டோபர் முதல் மே மாதம் வரை.

தெய்யம் திரா என்றும்  களியாட்டம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இதில் திரா என்று சொல்லப்படுவது ஒரு வேளை இறை என்பதிலிருந்து மருவி வந்த சொல்லாக இருக்கலாம். உண்மையிலேயே தெய்யம், இறைவனுடன் நேரடியாகத் தொடர்பு கொள்ளும் ஒரு முறையாகவே கருதப்படுகிறது. அப்படி எல்லோருக்கும் தெய்யத்தின் வாயிலாக அவர்கள் வழிபடும் தெய்வத்தின் அருளாசி நேரடியாகக் கிடைக்கிறது என்று நம்பப்படுகிறது.

தெய்யம் கட்டி ஆடுதல் பெரும்பாலும் எல்லா கிராமங்களிலும் அங்கு இறைவன் குடியிருக்கும் ‘காவு’ எனும் மரம் சூழ்ந்த பாம்புகளும் பறவைகளும் வாழும் பகுதியில் நடத்தப்படுகிறது. தாண்டவம் மற்றும் லாஸ்ய நடன முறைகள் தெய்யம் கட்டி ஆடும் நடனத்தில் பின்பற்றப்படுகின்றன.

தெய்யத்தில் கிரீடம், மார்புக்கவசம், மற்றும் முடி. முடி என்பது முதுகிலிருந்து தலைக்கு  மேல் நீண்டு நிற்கும் ஒன்று. சில நேரங்களில் முடியின் உயரம் 20 அடி முதல் 30 அடி வரை உயர்ந்து நிற்கும்.

இவைகளில் பலதும் மூங்கில்களில் கீறிய பாகங்கள், கனம் குறைந்த பலகைகள், சிவந்த துணி மற்றும் தென்னங்கீற்றுகளால் உருவாக்கப்படுவதால் அவற்றிற்கு அதிகமான பாரம் இருப்பதில்லை.

தெய்யம் கட்டி ஆடும் நபரின் முகத்திலும் உடலிலும் வண்ணம் தீட்டும் முறை பழங்குடி மக்களின் ஓவியக் கலைத்திறனுக்கு ஒரு நல்ல உதாரணம் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். (காணொளியில்) இயற்கையாகவே கிடைக்கும் சிவப்பு, ஆரஞ்சு நிறம், மஞ்சள், கறுப்பு மற்றும் வெள்ளை நிறங்கள்தான் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.  அவை எல்லாம் சந்தனம், சிவப்பு சந்தனம், மஞ்சள், சுண்ணாம்பு, கரி மற்றும் அரிசி மாவு போன்றவைகளில் இருந்து உருவாக்கப்படுவதால் உடலுக்கும் தோலுக்கும் எந்தவித பாதிப்பும் ஏற்படுவதே இல்லை.

உருவம் மாறி காவுக்கு வரும் தெய்யக் கோலம் பூண்டவர் சிறிது நேரத்திற்குள், தான் மேற்கொண்ட உருவமாகவே, தெய்யமாகவே மாறிவிடுகிறார்.

செண்டை, துடி மற்றும் கொம்பு போன்ற இசைக்கருவிகளில் இருந்து வரும் இசையும், பாடலும், தெய்யத்தின் ஆட்டமும் மாற்றத்தை விரைவுபடுத்துவதுடன் நீண்ட நேரம் அம்மாற்றத்தில் நிலை நிற்கவும் செய்கிறது. தெய்யத்தின் இருகைகளிலும் வாள் மற்றும் கேடயமும் இருக்கும்.

பாரம்பரிய நடனங்கள் என்று அழைக்கப்படும் பரதநாட்டியம், குச்சுப்புடி, மோஹினி ஆட்டம் கேரளாடனம் போன்றவைகளின் ஆதிக்கத்தால் பின் தள்ளப்பட்ட கிராமீய நாட்டியத்தைப் போலவே தெய்யத்திலிருந்து உருவான கதகளி, இப்படியான தெய்யம், முடியாட்டம் போன்றவற்றை புறம் தள்ளி, கேரளத்தின் முக முத்திரையாய் மாறியே விட்டது.

எப்படியோ இப்போதும் வட கேரளத்திலுள்ள சில மாவட்டங்களில் தெய்யம் உயிர்வாழ்வதை நினைக்கையில் மனதிற்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியாய் இருக்கிறது. 

https://youtu.be/f4Y_o7_BSj8

காணொளியில் இருக்கும் படங்களுக்கு இணைய தளங்களுக்கு நன்றி. இதில் பயன்படுத்தியுள்ள தெய்யம் காணொளி க்ளிப்புகளுக்கு நன்றி - ஜிதின் அல்லக்கன்! Jithin Allakkan. 

-------துளசிதரன்