ஸ்ரீ வெங்கடேஸ்வரா சுவாமி கோயில்/தக்ஷின திருப்பதி - பகுதி - 2 - தென்பெண்ணை ஆறு

 

தக்ஷின திருப்பதி ஸ்ரீ வெங்கடேஸ்வரா சுவாமி கோயில் பற்றிய முதல் பகுதியை இதோ இந்தச் சுட்டியில் வாசிக்கலாம்.

=====> முதல் பகுதி சுட்டி <=====

முதல் பகுதியை வாசித்தவர்கள், கருத்து சொன்னவர்கள் அனைவருக்கும் நன்றி. 

சென்ற பதிவிலேயே சொன்னது போல பெருமாளை தரிசிக்க உள்ளே செல்ல பெருமாளின் இரு புறமும் தான் வாயில்கள். நேரே இல்லை. ஆனால் கொடிமரம் வெளியில் பெருமாளுக்கு நேரே ஆனால் அங்கிருந்து பெருமாள் தெரியமாட்டார். சுவர்!

கோயிலுக்குள் (ஒரே ஒரு சன்னதிதானே) அந்த இடத்தில் ஓரத்தில் கொஞ்ச நேரம் அமர்ந்து மாபெரும் சக்தியை தியானித்து விட்டு, தீர்த்தம், சடாரி, துளசி எல்லாம் பெற்றுக் கொண்டு அங்கிருந்து வெளியில் வந்த போதுதான் சென்ற பதிவில் எடுத்த வெளிப்புறக் காட்சிகளும் இப்பகுதிக் காட்சிகளும்.  

கோயில் வளாகத்தைச் சுற்றிலும் பள்ளத்தாக்கும் மலைகளும், ஆறும் என்பதால் எல்லோருமே குடும்பமாக வந்தாலும் சரி, காதலர்களாக வந்தாலும் (நிறைய பார்க்க முடிகிறது)  Photo Shoot தான். Selfie எடுத்து தள்ளுகிறார்கள். 

என் கவலை பிரசாதம்! என்னடா இது? பாலாஜி ஏமாத்திட்டாரே பிரசாதம் கொடுக்காம! அதற்கான அறிகுறியே இல்லையே என்று நினைத்துக் கொண்டே கொடிமரத்தைக் க்ளிக்கி விட்டு கேமராவை திருப்பிய போதுதான் குன்றின் விளிம்பை ஒட்டிய அந்த பெரிய ஹால் கண்ணில் பட்டிட அங்குதான் மடப்பள்ளி. ஹாலை ஒட்டிய கம்பித் தடுப்பு வழி போனால் மடப்பள்ளி ஜன்னல் வழி பிரசாதம். அதானே பார்த்தேன்! பாலாஜியாவது சாப்பாடு கொடுக்காம அனுப்புறதாவது! அன்று பிரசாதம் புளியோதரை. பாலாஜிக்கு நன்றி சொல்லிட்டு சாப்பிட்டாச்சு! 

பிரசாதத்தைச் சாப்பிட்டுக் கொண்டே அந்த இடத்திலிருந்து தெரிந்த இயற்கைக் காட்சிகளைப் பார்க்கப் பார்க்க ஆஹா!. சாப்பிட்டதும் பரபரன்னு க்ளிக்ஸ்! பல இடங்களில் பார்த்துக் கொண்டே இருந்தேன் லயித்துப் போய். நம்ம வீட்டவருக்குப் பொறுமை  போய்விடக் கூடாதே! வீட்டவரோ முன்னில் வேகமாக நடக்க, நானும் சில காணொளிகளை எடுத்துக் கொண்டு நடக்கத் தொடங்கினேன். 

அடுத்து ஆற்றுப் பகுதிக்குச் செல்ல வளாகத்தின் வாயிலை நோக்கி நடக்கத் தொடங்கினோம். இப்ப வாங்க கோயில் குன்றிலிருந்து அழகான காட்சிகளைப் பார்த்துட்டு, அப்புறம் இறங்கிச் சென்று தென்பெண்ணை ஆற்றையும் பார்ப்போம். 

பிரசாதம் சாப்பிட்டு விட்டு அப்படிக் குன்றின் மீதிருந்து க்ளிக்கிய சில காட்சிகள் இதோ கீழே. இங்கு எடுத்த காணொளிகள் சென்ற பதிவின் காணொளியில் வந்துவிட்டன. 

சென்ற பதிவில் தெண்பெண்ணை ஆறும் பாலமும் படம் போட்டிருந்தேன் இல்லையா அப்பாலத்தின் வழி செல்ல வேண்டும், தூரத்தில் தெரியும் கிராமத்திற்கு. என்ன அழகு! பாருங்க மலையும் காடும் வயல்களும் ஆறும் சுற்றி...குன்றின் மீதிருந்து பார்த்தால்தான் இவை தெரியும். கீழே ஆற்றிற்குப் போகும் போது கிராமம் தெரியாது. மரங்கள்தான்...அப்படம் கீழே இருக்கிறது. காணொளியிலும் பார்க்கலாம்.

என்ன அழகு இல்லையா? அங்கிருந்து வரவே மனம் வராது.

வளாகத்தின் வாயிலுக்கு வந்தாச்சு. அங்கு வாயிலை ஒட்டி இருக்கும் பலகை. கன்னடத்திலும், தமிழிலும்  ஆங்கிலத்திலும் இருக்கு. வெளியில் ஒரே ஒரு கடை. திருவிழாக்களில் இனிப்புகள், உப்புப் பண்டங்கள் விப்பாங்களே அப்படியான கடை.

********************************

வளாகத்திலிருந்து வெளியில் வந்ததும் நேரே தெரியும் சாலைதான் நெடுஞ்சாலையிலிருந்து உள்ளே  கோயிலுக்கு வரும் சாலை. ஆற்றுக்குச் செல்ல இடப்புறம் சாலை தெரிகிறதா? இடப்புறம் சாலையில்தான் செல்ல வேண்டும். வாங்க என் கூட...1 கிமீ தூரம் நடக்க வேண்டும். நடந்து கொண்டேதான் காணொளி எடுத்தேன். காணொளி இப்பகுதி மட்டும் கொஞ்சம் குதிக்கும் தான்!!! 

அந்தச் சாலையின் இருபுறமும் கொஞ்சம் காடு. வலப்புறத்தில் இப்படி ஒரு பகுதியைப் பார்த்ததும் மழை அதிகம் பெய்தால் காட்டாறு பாயும் பகுதி என்று தோன்றியது. க்ளிக்! காணொளியிலும் இருக்கிறது. 

ஆற்றிற்குச் செல்லும் சாலையில் இடப்புறம் இப்படிக் குன்றும் கோயிலும் தெரியும் இது Zoom செய்து கேமராவில் எடுத்தது

மேலே உள்ள அதே - மொபைலில் Long Shot

மேலே உள்ள படத்தை எடுத்துவிட்டுக் கடந்ததும் ஆற்றை நெருங்கும் போது இப்படி இடப்புறம் ஒரு பரந்த வெளி. அதோ தெரிகிறதா சிறிய கோயில் போன்று? இந்தச் சாலை வழியும் ஆற்றுப்பகுதிக்குச் செல்லலாம். எனக்கு இப்படிச் சென்றும் அது என்ன என்று தெரிந்துகொள்ளவும் ஆவல்,  ஆனால் வீட்டவர் வலப்புறம் தார்ச்சாலையிலிருந்து விலகிச் செல்லும் மண் சாலையில் - அதுவும் தார்ச் சாலைதான் ஆனால் மழையிலும் ஆற்று வெள்ளத்திலும் அரிப்பாகியிருக்கிறது. அப்படிச் சென்றால் பாலம் மற்றும் கிராமத்துக்குச் செல்லும் பாதை. கீழே உள்ள படம். நம்மவர் அப்படிச் செல்லலாம் என்று சொல்லியதால் அந்தச் சிறிய கோயில் என்ன என்றும் அதன் முன்னே பல கல் தூண்கள் இருப்பதைப் பார்க்க முடிந்தது.   

மேலே முந்தைய படத்தின் கீழ் சொல்லியிருக்கிறேனே அதைக் கடந்து இச்சாலையில் வந்து இதோ பாலம் வந்தாச்சு. இடப்புறம் தெரியும் ஒற்றையடிப் பாதையில் ஆற்றிற்குச் சென்றோம்.

ஒற்றையடிப் பாதை வழியாக வந்து ஓடும் ஆற்றினைக் கண்டதும் என் மகிழ்ச்சியை எப்படிச் சொல்ல? இறங்கிக் குளிக்க ஆசை! ஆனால் முடியாது. அதுக்குத் தயாராகச் செல்லவில்லை. இப்பகுதி காணொளியில் இருக்கும். இங்கு பாறையில் அமரலாம் என்று நினைத்த போது பாலத்தில் அடியில் ஒரு குடும்பம், நாங்கள் நின்றிருந்த பகுதியில் ஒரு குடும்பம் அப்புறம் சற்றுத் தள்ளி இன்னொரு குடும்பம் எல்லாரும் பூஜையில் இருந்தார்கள். 

இப்பகுதியில் பல பாறைக் கற்களிலும் ஆற்றில் இருக்கும் கற்களிலும் கூட மஞ்சள் குங்குமம் பூசப்பட்டிருந்தது தெரிந்தது. அதை எடுக்க முயன்ற போது அப்போதுதான் ஒருவர் வந்து, இங்கு இவர்கள் பிண்டம் போட்டு திதி கொடுக்கிறார்கள் அதனால் நீங்கள் பாலத்தின் அந்தப் பக்கம் போய்டுங்க என்றார். சொன்னதோடு நின்றாரா!! தகவல் சொன்னதற்கு ஒரு வேளைச் சாப்பாட்டுக்குப் பணம் கேட்டார்! நம்மவர் ரூ 50 கொடுத்தார்! 

நாங்கள் மீண்டும் ஒற்றையடிப் பாதை வழி சென்று பாலத்தின் மறுபுறம் இறங்கி ஒற்றையடிப் பாதையில் நடந்தோம். காணொளியில் இதுவும் தெரியும்.  

பாலத்தின் மறுபுறம். இடப்புறம் அடியில் தெரியும் பகுதிக்குத்தான் முதலில் சென்றோம்.

இதோ இப்பாறைகளின் வழி நடந்து.....தண்ணீரின் அருகில் ...கீழே

ஆற்றின் காட்சிகள். காணொளியிலும் உண்டு

இந்த இடத்தில் தான் பாறையில் அமர்ந்து நாங்கள் கொண்டு சென்றிருந்த புளியோதரை, தயிர்சாதத்தைச் சாப்பிட்டோம். ஆடிப் பெருக்கு அன்று ஆற்றிற்குச் சென்று சாப்பிட்டு பல பல வருஷங்கள் ஆயிடுச்சு.  இதை அப்படி நினைச்சு சாப்பிட்டோம். ரொம்ப சந்தோஷமாக இருந்தது. நாங்கள் இந்த இடத்துக்குச் சென்ற போது ஒருகுடும்பம் குளித்து விட்டு உடை எல்லாம் மாற்றிக் கொண்டுவிட்டுக் குழந்தைகளுடன்  இப்படத்தில் தெரியும் பாறையில் அமர்ந்து கொண்டு கால்களைத் தண்ணீரில் போட்டுக் கோண்டு புகைபடம் எடுத்துக்கொண்டிருந்தார்கள்!

கொஞ்ச நேரம் இருந்து காணொளிகள் படங்கள் எடுத்து விட்டுக் கிளம்பினோம். எங்களை எடுத்துக் கொள்ளும் வழக்கம் கிடையாது. எனவே காட்சிகள் மட்டும்தான். போகும் போது கிளிக்ஸ். தூரத்தில் பாலமும் கோயிலும்

பாலமும் கோயிலும் கிட்டக்காட்சி..கொஞ்சம் ஜூம் செய்து கேமராவில்

ஆற்றுக்குச் சென்ற சாலையில் மீண்டும் கோயில் வாயில் நோக்கி வந்து இடப்புறம் திரும்பினால் நெடுஞ்சாலைக்குச் செல்லும் சாலையில் நடந்து இதோ நெடுஞ்சாலை அருகில் வந்தாச்சு...

இதோ நெடுஞ்சாலை தெரிகிறதா? வண்டிகள் தெரிகிறதே. இங்குதான் பேருந்து நிறுத்தம். இந்த வளைவைக் கடந்ததும் இடப்புறம் மர நிழலில் ஒரு 10 நிமிடக் காத்திருப்பில் பேருந்து வந்தது. இதோ தெரிகிறதே இதே பகுதியில் தான் நிற்கிறது பேருந்து. பேருந்தில்  ஏறி ஓசூர் நோக்கி....எனக்கு டிக்கெட் கிடையாது. நம்மவருக்கு மட்டும்தான்...12 ரூ டிக்கெட்

பேருந்தில் இருந்து எடுத்த க்ளிக். என்ன என்று தெரிகிறதா? தொரப்பள்ளி நிறுத்தம். மூதறிஞர் ராஜாஜி நினைவு இல்லம் நுழைவு வாயில்

ஓசூர் வந்ததும் பேருந்து நிலையத்தில் இயற்கை அழைப்பை முடித்துக் கொண்டு 1.30க்கு பெங்களூர் செல்லும் பேருந்தில் ஏறி வீட்டை 2.30 மணியளவில் வந்தடைந்தோம். அரை நாள் பயணம் மட்டுமே நாங்கள் மேற்கொள்ள முடிகிறது. எங்களின், அப்பாவின் காஃபி நேரத்துக்கு வீட்டுக்கு வந்தாச்சு! 

https://youtu.be/W1iNmTG4rRk
 முடிந்தால் காணொளியைப் பாருங்கள்