வெற்றிக்குப் பரிசு வெள்ளிக் கோப்பை!...தோல்விக்குப் பரிசு...டுமீல்!

https://www.youtube.com/watch?v=veYnZ0JzF4I

      “வெற்றிக்குப் பரிசு வெள்ளிக் கோப்பை!...தோல்விக்குப் பரிசு...டுமீல்!” நல்ல நேரம் திரைப்படத்தில் மேஜ சுந்தர்ராஜந்தன் தன் யானை ஓட்டப் பந்தயத்தில், எம்ஜிஆரின் யானையிடம் தோல்வி அடைந்ததால், ஆத்திரமடைந்து, தன் யானையைத் துப்பாக்கியால் சுடும் முன் சொல்லும் வசனம் தான் இது. வெற்றி இனிமையானது. அது ஒரு தனிமனிதனின் உழைப்பால் கிடைத்ததாகக் கூட இருக்கலாம்.  இருந்தாலும், அதைப் பகிர்ந்து கொள்ள ஆயிரக்கணக்கானவர்கள் இருப்பார்கள்; எப்பொதும், எந்த இடத்திலும். ஆனால், தோல்வி என்பது கசப்பானது. அதற்குக் காரணமானவர்களாக ஆயிரக் கணக்கானவர்கள் இருந்தாலும், இறுதியில் அதற்கு பலியாடாவது எப்போதும் இது போல் துரதிர்ஷ்டம் பிடித்த ஏதாவது ஒரு ஜீவியாகத்தான் இருக்கும்.

https://www.youtube.com/watch?v=EnRiYirXmJk

      கடந்த தினங்களில் நடந்த இரு சம்பவங்கள் இதை உறுதிப்படுத்தும் வகையில் இருப்பதால் அதை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்வது நல்லது என்று தோன்றுகின்றது.  கேரளா திருச்சூர் அருகே, இரிங்ஞாலக்குடயிலுள்ள க்ரைஸ்ட் கல்லூரி ஸ்டேடியத்தில் 5,211 பேர் பங்கெடுத்த திருவாதிரை நடனம் நடைபெற்றது. இதற்கு முந்தைய கின்னஸ் சாதனையில் பதிவு செய்யப்பட்டது, மும்பையில் 3,640 பேர் அடங்கிய குழு நடத்திய திருவாதிரை நடனம். கின்னஸ் சாதனையை உறுதிப்படுத்த லண்டனிலிருந்து பரிசோதகரான ஃபார்ச்சுனா பர்கும் இதைக் கண்காணிக்க இரிங்ஞாலக்குடாவுக்கு வந்திருந்தார். ஏறத்தாழ 17 நிமிடங்கள் நடை பெற்ற திருவாதிரைக் களியை கண்டு களித்த ½ மணி நேரத்திற்குள் ஃபார்ச்சுனா, இரிங்ஞாலக்குடா திருவாதிரை நடனம் கின்னஸ் சாதனையானதாக அறிவித்தார்.  அவ் வெற்றி நடனமாடிய 5,211 பேரது வெற்றியோ, அதற்கான ஏற்பாடுகள் மற்றும் தேவையான உதவிகள் செய்த ஆயிரக் கணக்கானவர்களது வெற்றியோ மட்டுமல்ல, இரிங்ஞாலக்குடை எனும் இடத்தில் வசிக்கும் எல்லோரது வெற்றியாகவே கருதப்படுகிறது. 

இது போல் வெற்றியைப் பகிர்ந்து கொள்ள எல்லோரும் வருவது போல், தோல்விகள் ஏற்படும் போது எவரும் வருவதில்லை. அதற்குக் காரணமான ஒவ்வொருவரும், தோல்வியை மற்றவர்களின் தலையில் வைத்து தங்களைக் காப்பாற்றிக் கொள்ளத்தான் முயல்வார்கள். அப்படி இறுதியில் ஒருவர் அதற்கான பொறுப்பேற்று (பொறுப்பேற்காவிட்டால் எல்லோரும் அவர் தலையில் தவறைக் கட்டி வைத்து) தண்டனையை ஏற்று மற்றவர்களைக் காப்பாற்றுவதுதான் வழக்கம். 

     

    27 வருடங்களுக்குப் பிறகு, கேரளாவில் நடத்தப்படும் தேசிய விளையாட்டுப் போட்டியின் தொடக்க விழாவிற்கு ஏ.ஆர். ரஹ்மானின் நிகழ்ச்சியை ஏறத்தாழ 5 ½ கோடி செலவழித்து நடத்த முயன்றும், அது நடக்காமல் போனதால் “லாலிசம்” எனும் ஒரு பாடல் மற்றும் ஆடல் குழுவை உருவாக்கி அதை அறிமுகப்படுத்த தக்க சமயம் வரக் காத்திருந்த, பாரத் மோஹன்லாலிடம் சென்று, அதை தேசிய விளையாட்டுப் போட்டியின் தொடக்க விழாவில் ஏன் உட்படுத்தக் கூடாது என்று கேட்டு வற்புறுத்தி அவரை சம்மதிக்க வைத்திருக்கின்றார்கள். அப்படிச் சம்மதிக்க வைத்தவர்களில் கேரளா முதல்வர் உம்மன் சாண்டியும், விளையாட்டுத்துறை அமைச்சர் திருவஞ்சியூர் ராதாக்கிருஷ்ணனும், கமிட்டி சேர்மன் ஆன இயக்குனர் பிரியதர்ஷனைப் போன்றவர்களும் இருந்தார்கள் தான்.

“லாலிசத்தில்” உட்படுத்தவிருக்கும் எல்லா நிகழ்ச்சிகளையும் தொடக்கவிழாவில் உட்படுத்த முடியாது என்றும், அவற்றில் சிலவற்றையும், அதனுடன் போர்ச்சுகீசியர்களை எதிர்த்துப் போராடிய குஞ்ஞாலி மரைக்கார் பற்றிய “ஷோ” வை உட்படுத்துகிறேன் என்றும் சொன்ன மோஹன் லால், தனக்கு அதற்காகப் பணம் ஏதும் வேண்டாம், ஆனால், மற்ற கலைஞர்களுக்கும், ஒலி, ஒளி அமைப்பிற்கும் தேவையான செலவுக்கான பணம் மட்டும் போதும் என்றும் சொல்லி இருக்கிறார். ஹரிஹரன், உதித் நாராயணன் போன்ற பாடகர்கள் பங்கெடுத்தும், மோஹன் லாலுடன் “லாலிசத்தின்” இயக்குநரான ரத்திஷ் வேகாவும், நூற்றுக் கணக்கானக் கலைஞர்களும் பல நாட்கள் பயிற்சிகள் நடத்தி, வேர்வை சிந்தி, உழைத்து உயிர் கொடுத்த அந்நிகழ்ச்சி ஆரம்பித்த ½ மணி நேரத்திற்குள், “தரக்குறைவானது” லாலிசம், லொலிசம் ஆகியது என ஊடகங்கள் வாயிலாக எல்லோரும் அறிய நேர்ந்தது. 

நல்ல நிகழ்ச்சிகள் என்பதை எல்லோரும் மெதுவாகத்தான் பரப்ப முயல்வார்கள்.  ஆனால், மோசமான நிகழ்ச்சி என்றால், உண்ணாமல், உறங்காமல் அதைப் பரப்ப எல்லோரும் முண்டியடித்துக் கொண்டு முயல்வது இயல்புதானே.  அப்படி லாலிசம் பாழிசம் என்ற செய்தி காட்டுத்தீ போல் பரவியது. விளைவோ, நிகழ்ச்சி முடிந்த உடனேயே, “இவ்வளவு மோசமான ஒரு நிகழ்ச்சியை, கோடிக்கணக்கில் பணம் செலவு செய்து தொடக்க விழாவில் உட்படுத்தியதின் பின் ஊழல் நடந்திருக்கிறது” என்று எதிர்க்கட்சியினர் கூச்சல் போட, அதைக் காங்கிரஸ்காரர்களான முரளிதரன், பந்தளம் சுதாகரன் போன்றோர் ஆமோதிப்பது போல் பேசவும் தொடங்கிவிட்டார்கள்.  கல்யாண சமயலிடையே உணவை கிளறிக் கொண்டிருந்த அகப்பை உடைந்து உண்டானப் பிரச்சினையால் கல்யாணமே நின்று போன கதை போல் லாலிசத்தால் தேசிய விளையாட்டுப் போட்டியே நின்று விடுமோ என்ற சந்தேகம் வந்துவிட்டது. ஒவ்வொருவராக “இதற்குப் பொறுப்பு நானல்ல” என்று கை கழுவத் தொடங்கிவிட்டார்கள்.

பாவம், மோஹன்லால் எனும் மனிதர்!. அதிகம் விவாதங்களில் படாமல், அதிகம் பேசாமல், தானுண்டு, தன் நடிப்புண்டு என்று இருப்பவர்.  எல்லோரது ஏளனத்தையும் கேட்டு வருந்திய அவர் இறுதியாக ஒரு முடிவுக்கு வந்தார்.  நிகழ்ச்சிக்குச் செலவான தொகை ஒரு கோடி 63 லட்சத்து 77 ஆயிரத்து 600 ரூபாயையும் தான் திரும்பத் தந்து விடுவதாகவும், இனி இதைப் பற்றிய விவாதம் வேண்டாம் என்றும் சொல்லியிருக்கின்றார்.  விளையாட்டுத் துறை அமைச்சரான திருவஞ்சூர் ராதாகிருஷ்ணனுக்கு அனுப்பியக் கடிதத்தில் “கடந்த 3 வாரங்களாக இரவும் பகலும், இன் நிகழ்ச்சிக்காக செலவழித்த என் உழைப்பையும், அர்ப்பணிபையும் உதாசீனப்படுத்துபவர்கள் மற்றும் அரசின் பணத்தை அபகரித்துவிட்டேன் என என் மீது குற்றம் சாட்டுபவர்களிடம் எனக்குக் கோபமோ, விரோதமோ இல்லை. ஆனால், இது போன்று என் மீது அன்பு பொழிந்து என்னை நானாக்கிய என் அன்பார்ந்த ரசிகர்கள் மற்றும் என் நலன் விரும்பிகளுக்கு, என் மேல் சின்ன சந்தேகத்தின் நிழல் கூட படக் கூடாது என்பதற்காகவே நான் இப்பணத்தை திருப்பிக் கொடுக்க முடிவு செய்திருக்கிறேன்.  ஒரு நடிகன் எனும் நிலையில் மட்டும் கடந்த 36 வருடங்களாக எல்லோரது அன்பிற்கும் பாத்திரமாகி, இந்நிலைக்கு வந்த என்னை, இனிமேலாவது இவ்விவாதத்திலிருந்து வெளியேற அனுமதிக்க வேண்டும்.”  என்றுக் குறிப்பிட்டுருக்கின்றார்.

      பணம் பாராமல் சமயோஜிதமாக மோஹன்லால் எடுத்த இத் தீர்மானம் எல்லாவகையிலும்  மிகச் சிறந்த தீர்மானமேதான். பணமேதான் பிரச்சினை என்றால், “இதோ பணம்! என்னை விடுங்கள்,” என்று சொல்லி, தன் தனித் தன்மையை சினிமாவில் மட்டுமல்ல, நிஜ வாழ்க்கையிலும் காண்பித்து அதை நிரூபித்திருக்கிறார். அப்படித் தன் தோல்வியை, படு தோல்வியாக மாற்ற முயற்சிப்பவர்களது செயல்களை முறியடித்து அதை தன்மானமும், சமயோஜித புத்தியுமுள்ள ஒரு மனிதனின் வெற்றியாக மாற்றியிருக்கிறார் லெஃப்டினன்ட் கர்னல் மோஹன்லால்.

படங்கள்: இணையம் : காணொளிகள் : யூட்யூப்