அந்நியர்கள்

    

     தலைப்பைப் பார்த்ததும் அயல்நாட்டு மனிதர்களைப் பற்றிய பதிவோ என்ற எண்ணம் வரலாம்.  இல்லை. இது உலகம் முழுவதும் உள்ள அந்நியர்களைப் பற்றியது.  உளவியல் சார்ந்த ஒரு பதிவு. “அளவுக்கு மீறினால், அமிர்தம் மட்டுமல்ல, அன்பும் நஞ்சே!” என்ற எங்கள் இடுகைக்கு, சகோதரி மைதிலி அவர்கள் கொடுத்திருந்த பின்னூட்டம்

“நீங்க கணவர் என்று சொல்லும் முன் தோன்றிய விஷயத்தை சொல்கிறேன் தோழி! கொள்கைக்காக வாழ்கிறவர்களுக்கு ஊதியம் இரண்டாம் பட்சம். இதுபோன்ற ஒரு சூழலில் அந்த பணியை தூக்கி எறிந்து விட்டு மற்றொன்றை தேடிக்கொள்ளும் துணிவும் தெளிவும் உங்க உறுதுணையும் இருப்பது பெரிய விஷயம் இல்லையா??

ஒரு நல்ல பெற்றோராய், நல்ல முன்மாதிரியாய் இருக்கிறீர்கள் தோழி!! வாழ்த்துகள்!”

      பின்னூட்டம் மகிழ்வைத் தந்தது என்பதில் எந்த மறுதலிப்பும் இல்லை.  கொள்கைக்காக வாழ்கிறவர்களுக்கு ஊதியம் இரண்டாம் பட்சம் என்பது மிகவும் சரியே!  உயர்வான ஒரு வாழ்க்கை என்பதில் எந்த ஐயமும் இல்லை.  உடன்பாடே!.  அதற்கு அடுத்த்தாக்ச் சொல்லியிருக்கும் விடயமும் சரியே. பெரிய விசயம்தான். ஆனால், ஒரு நாணயத்திற்கு மறுபக்கம் என்று ஒன்று இருக்கின்றதே. அது நடைமுறைக்கு, யதார்த்த வாழ்வியலுக்கு ஒவ்வாது என்பதே எனது கருத்து. நேர்மையாகவும், கொள்கைகளைக் கட்டிக்காப்பதும், அதற்காகச் சில தியாகங்கள் செய்ய வேண்டி வருவதும் நடப்பதுதான். நம்மில் பலர் நேர்மையாகவும், கொள்கைகளுடனும் இருக்கத்தானே செய்கின்றோம்!  ஆனால், யதார்த்தத்தை விட்டு விலகாமல், அதையும் மனதில் உட்கொண்டு அதே சமயம் நமது நேர்மையையும், கொள்கைகளையும் கட்டிக் காப்பது என்பது சர்க்கஸ் வித்தைக்காரர் ஒரு கயிற்றின் மேல் நடப்பதற்குச் சமமாகும். அது ஒரு தனிக் கலை. அதற்குத் தனித் திறமை வேண்டும்.  டாக்டிக்ஸ் வேண்டும். யதார்த்தத்தை உள் வாங்க மனது மறுத்தால், நம் மன நிலை பிறழ்ந்து போகும்.

      நாம் நினைப்பது போல் இந்த சமூகம் இல்லை.  சமூகத்தைப் பற்றி நாம் நம் மனதில் ஒரு கட்டம்/சட்டம் போட்டு அதற்குள் நாம் நினைப்பது போல் இந்த சமூகம் இருக்க வேண்டும் என்று நினைத்தால் ஏமாற்றமே மிஞ்சும். அந்த ஏமாற்றத்தை நாம் சரியான வகையில், வழியில் கையாளத் தெரியவில்லை என்றால் நம் மன நிலை பிறழ்ந்து போகும்.

      நீங்கள் எல்லோருமே “அந்நியன்” திரைப்படம் பார்த்திருப்பீர்கள்.  அந்தத் திரைப்படத்தைப் பற்றிய விமர்சனமோ, நடிப்பைப்பற்றியக் கருத்தோ, இங்கு நான் கேட்கவில்லை. பேசப் போவது இல்லை. அதில் வரும் முக்கியக் கதாபாத்திரத்தைப் பற்றியக் கேள்வி.  அந்தப் படத்தைப் பார்த்ததும், அந்தக் கதாபாத்திரத்தைப் பற்றியத் கருத்து யாது? அந்தக் கதாபாத்திரத்தைப் பற்றி என்ன எண்ணினீர்கள்? அந்தக் கதாபாத்திரம் உங்கள் மனதில் தோற்றுவித்த பாதிப்பு என்ன?

       நமக்கு முதலில் தோன்றும் எண்ணம், ஆ! எப்படி ஒரு நேர்மையான பாத்திரம்! இப்படி அல்லவா ஒவ்வொரு மனிதனும் இருக்க வேண்டும். நடக்கும் அநீதிகளைத் தட்டிக் கேட்கும் ஒரு கதாபாத்திரத்தை யாருக்குத்தான் பிடிக்காது. சமூகத்தில் நடக்கும் அநீதிகளை, குற்றங்களைத் தட்டிக் கேட்கத்தானே வேண்டும். அவன் செய்வது சரிதானே!  தவறு இல்லையே! என்றுதான் தோன்றும். ஆனால், அந்தக் கதாபாத்திரம் யதார்த்தத்த வாழ்க்கையை ஏற்றுக் கொள்ள முடியாமல், dissociative identity disorder, பொதுவாகச் சொல்ல வேண்டும் என்றால்; மன நிலை பிறழ்ந்து வாழும் கதாபாத்திரம். 

 

உங்களுக்குத் தெரியுமா? இது போன்றும், மன அழுத்தத்தினால் பாதிக்கப்பட்டு, மாயையிலும், மாயத் தோற்றத்திலும் ஸ்கிசோஃப்ரினியா என்ற மன நோய்க்கு ஆளாகி, அந்நியர்கள் பலர் இந்த சமூகத்தில் வாழ்கின்றார்கள் என்று?! அவர்களும் பரிதாபத்துக்குரியவர்கள்தாம். அவர்களை இந்தச் சமூகம் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. அதுவும் கிராமங்களிலும், சிறு சிறு நகரங்களிலும் இவர்களை ஏற்றுக் கொள்ளும் மனப்பக்குவம் வரவில்லை. பைத்தியம் என்று முத்திரைக் குத்தப்பட்டு புறக்கணிக்கப்படுகின்றார்கள். இதில் அவர்களின் தவறு எதுவுமே இல்லை என்பதுதான்.  குறிப்பிட்ட காரணம் எதுவும் சொல்ல முடியாது என்றாலும், பரம்பரை காரணமாகவும், வளர்ப்பு முறையும், சூழலும், சிறு வயதில் ஏற்படும் வரம்பு மீறிய அதிர்ச்சிகளாலும், சில சமூகங்களில் பின்பற்றப்படும் சமூக கலாச்சாரங்களினாலும், அதாவது அந்தக் கலாச்சாரங்களை, பழக்கவழக்கங்களை நம்பியும், நம்பவும் முடியாமல், அதை ஏற்றுக் கொள்ளவும், தைரியமாக மறுக்கவும் முடியாமல், குழம்பிய மன நிலையினாலும் மூளையில் ஏற்படும் ரசாயன மாற்றம்தான் காரணங்கள் என்று சொல்லலாம். நமது ஊரில் முக்கியமாக சிறு வயது முதலே சமூகக் கலாச்சாரங்கள், பழக்கவழக்கங்கள் வலியுறுத்தப்பட்டு வளர்க்கப்படுவதும், சமூகம், பெற்றோரின் புறக்கணிப்பும் சொல்லப்படுகின்றது. புள்ளியியலும் அதைத்தான் சொல்கின்றது. பருவ வயதில்தான் முக்கியமாகத் தொடங்குகின்றது. ஆனால் எப்போது, எப்படி என்பது இன்னும் மில்லியர் டாலர்  கேள்வியாகத்தான் இருக்கின்றது எத்தனை ஆய்வுகள் செய்யப்பட்டாலும். சென்ற கல்வி இடுகையில் ஆசான் விஜு அவர்கள் தனது அனுபவத்தை எழுதியிருந்தார் பின்னூட்டமாக.  அது போன்ற அனுபவங்களும் கூட ஒரு குழந்தையை பருவ வயதில் சிறிது சிறிதாக நத்தை போல் சுருங்கச் செய்து, இந்த சமூகத்திலிருந்து அந்நியராக்க வாய்ப்புகள் அதிகம்.  எனது வேண்டு கோள், பெற்றோருக்கும், ஆசிரியர்களுக்கும், பள்ளிகளுக்கும்: தயவு செய்து பருவ வயதில் குழந்தைகளை அந்நியராக்காதீர்கள்!

 

      சென்ற வருடம் எனது மகனுக்கு வட மாநிலத்திலிருந்து ஒரு அழைப்பு வந்தது. எங்கள் உறவினர் ஒருவர் மூலமாக எனது மகனுக்கு வந்த அழைப்பு.  அழைத்தவர் ஒரு பெண்.  அவர் வக்கீல். அவர் எடுத்துக் கொண்டிருந்த வழக்கிற்கு மருத்துவ சம்பந்தமாக ஒரு சில விடயங்களை உறுதி செய்து கொள்ள வேண்டி வந்த அழைப்பு. அவரது கட்சியாளர் 13 வயதுப் பெண். தொடர்ச்சியாக்ச் சில கொலைகள் செய்திருக்கின்றார்.  போலீசில் சிக்குவதற்கு முன் கடைசியாக ஒரு அலுவலகத்தில் சென்று கொலை செய்துவிட்டு வந்து காரில் ஏறும் முன், அந்த அலுவலகத்தில் இருந்த கேமராவில் அந்தக் கொலை பதிவாகிவிட, போலீசில் பிடிபட்டாள். ஆனால், அவள் காரில் ஏறியதும் மிகவும் சாதாரணப் பெண் போன்று பேசியிருக்கின்றாள். ஆனால், தான் கொலை செய்தது அவளுக்குத் தெரியவில்லை.  போலீஸ் அவளைக் கைது செய்ய முயல, அவள் அந்நியப் பெண் ஆகியிருக்கின்றாள்.

ஆனால், இதற்கு முன்னேயே, அவள் தனக்கு ஏதோ உடம்பு அசதியாக இருக்கிறது என்று மருத்துவரிடம் செல்ல, அவளது பேச்சுக்கள் சந்தேகத்தைத் தோற்றுவிக்க, அந்த மருத்துவர் ஒரு மனோதத்துவ மருத்துவரிடம் அழைத்துச் செல்ல, அவளே தான் கொலைகள் செய்ததாகவும், யாருக்கும் தெரியாமல் ஒரு இயக்கம் இயங்குவதாகவும் அந்த இயக்கம் தான் அவளைக் கொலை செய்யச் சொல்லுவதாகவும் சொல்ல, அந்த மருத்துவர் செய்த தவறு அவளை பரிசோதித்துவிட்டுக் கண்டுபிடித்தவுடன் அவளுக்கு மருந்து கொடுத்துத் தங்கள் மருத்துவமனையிலேயே தங்க வைத்து, போலீசில் அறிவித்து மனநிலை பாதிக்கப்பட்டோருக்கான காப்பகத்தில் ஒப்படைக்காமல், அவளுக்கு மருந்து எழுதிக் கொடுத்து வீட்டிற்கு அனுப்பியதுதான். அந்த இடைப்பட்ட கால அவகாசத்தில்தான் சில கொலைகளும், மேற் சொன்ன கொலையும், போலீசில் பிடிபட்டதும். மருத்துவர் தக்க நடவடிக்கை எடுத்திருந்தால், அந்தக் கொலைகள் தவிர்க்கப்பட்டிருக்கலாம்.

      அந்தப் பெண்ணின் பெற்றோர் அவளது சிறு வயதிலேயே பிரிந்திருக்கின்றனர்.  தந்தையும் குடிகாரர். அம்மாவிடம் வளர்ந்த குழந்தை, அம்மாவும் குடிப்பழக்கத்திற்கு ஆளாகியிருந்ததால் கவனிக்கப்படாமல் வளர்க்கப்பட்டதால், சிறு வயதிலேயே பல அதிர்ச்சிகளுக்கு உள்ளாகி மன நிலை பிறழ்ந்து அந்நியராகிப் போனாள். எனவே, மகனிடம் பேசிய வக்கீல் அந்த மருத்துவர் மீது வழக்கு பதிந்து, பெண்ணிற்கு ஆதரவாகப் பேசி மன நிலை காப்பகத்தில் ஒப்படைப்பதற்காக மருத்துவக் குறிப்புகள் பெறுவதற்காக மகனிடம் பேசிய போது அறிந்தவை. ஸ்கிசோஃப்ரினியாவிற்கும், dissociative identity disorder க்கும் மிகச் சிறிய வித்தியாசமே. மனம் சம்பந்தப்பட்ட சில நோய்கள் சாதாரண மனிதர்களால் எளிதில் வித்தியாசப்படுத்திக் கண்டுபிடிக்க இயலாத ஒன்று. அதை மிகவும் நிபுணத்துவம் வாய்ந்த மருத்துவரால் மட்டுமே அறியமுடியும். எனவே, சிறிய மன அழுத்தம் ஏற்பட்டு அதனால் செயல்களில் வித்தியாசம் உணர்ந்தால் உடன் ஒரு நல்ல மருத்துவரைக் கண்டுவிட வேண்டும்.  இல்லையேல் அந்நியராகிவிடலாம்.

      இவர்கள் நமது நெருங்கிய உறவினராக இருந்தால், இவர்களுடன் மன நிலை புரிந்து வாழ்வது என்பது மிகவும் ஒரு பெரிய சவால். மருத்துவக் கண்காணிப்பில் வாழ்க்கை முழுவதும் இருக்க வேண்டிய நிர்பந்தம் இருப்பதால், உடன் இருப்பவர்கள் மிகவும் மனப் பக்குவத்துடன் இருக்க வேண்டும். பல நோயாளிகள் ஷாக் ட்ரீட்மென்ட் கொடுக்கப்பட்டு, சிறிது சிறிதாக மருந்து குறைக்கப்பட்டு, மிகக் குறைந்த  அளவு மருந்து கொடுக்கப்பட்டு சாதாரண மனிதரைப் போன்று வாழ மருத்துவர் உதவி புரிந்தாலும், இவர்கள் கண்காணிப்பில் இருந்து கொண்டேதான் இருக்க வேண்டும்.  இல்லையேல், மீண்டும் மன நிலை பிறழ வாய்ப்புகள் அதிகம்.

      ஒரு சில விசயங்களை தமிழில் கொடுக்க இயலாததால் ஆங்கிலத்தில் இதோ.

·         Being a loner and lacking close friends outside of the immediate family

·         Incorrect interpretation of events, including feeling that external events have personal meaning

·         Peculiar, eccentric or unusual thinking, beliefs or behavior

·         Dressing in peculiar ways

·         Belief in special powers, such as telepathy

·         Perceptual alterations, in some cases bodily illusions, including phantom pains or other distortions in the sense of touch

·         Persistent and excessive social anxiety

·         Peculiar style of speech, such as loose or vague patterns of speaking or rambling oddly and endlessly during conversations

·         Suspicious or paranoid ideas, hypersensitivity, and constant doubts about the loyalty and fidelity of others

·         Flat emotions, or limited or inappropriate emotional responses

இவர்களை சமூகம் அந்நியர்களாக்கி விடுகின்றது. குடும்பங்களிலும், குடும்பத்தாரால் புறக்கணிக்கப்பட வாய்ப்புகள் அதிகம்.  அவர்களைப் புரிந்து கொண்டு வாழ்வது வாழ்க்கை முழுவதுமே தொடரும் ஒன்று. சவாலும் கூட. இவர்கள் குடும்பத் தலைவர்களாக இருந்துவிட்டால் அந்தக் குடும்பம் பலவிதங்களிலும் கஷ்டப்பட வாய்ப்புண்டு. தாயாக இருந்தால் குழந்தைகளும் வளர்க்கப்படுவதில் கஷ்டப்படுவார்கள். இவர்களில் பலர் மத சம்பந்தப்பட்ட தத்துவங்களிலும், நம்பிக்கைகளிலும் தங்களை மிகவும் ஆழமாக ஈடுபடுத்திக் கொண்டு (அதுவும் அந்தக் குடும்ப வளர்ப்பு முறையே காரணம். சில மத சம்பந்தப்பட்ட மூட நம்பிக்கைகளில் அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை காரணமாக விதிக்கப்படும் ஒழுங்கு நடவடிக்கைகள்) அதற்கேற்ப தங்கள் செயல்களை மனக் குழப்பத்துடன் வடிவமைத்துக் கொண்டு தங்களையும் துன்பத்திற்குள்ளாக்கிக் கொண்டு தங்களுடன் வாழ்பவர்களையும் துன்பத்திற்குள்ளாக்குவார்கள். அந்நியன் படத்தில் வருவது போல். இவர்களில் பலர் நேர்மையையும், கொள்கைகளையும் வைத்துக் கொண்டு ஒவ்வொரு விதமாக செயல்படுவர். இவர்கள் பேசுவது சரியாக இருக்கலாம்.  ஆனால், யதார்த்தத்தை ஏற்க முடியாமல் மன நிலை பிறழ்ந்து வாழ்க்கையில் தடுமாறுகின்றனர்.  எனவே பெற்றோர்களாகிய நாம், நம் குழந்தைகளை சிறு வயதிலிருந்தே வாழ்க்கையை யதார்த்தரீதியிலும், வாழ்க்கையை அனுபவித்து வாழவும் கற்றுக் கொடுக்க வேண்டும். உற்ற நண்பர்களுடனும், வெளி உலகத்தைச் சமாளிக்கவும், விளையாட்டுகளிலும், கலைகளிலும் ஈடுபடச் செய்து எந்த விடயத்தையும் யாதார்த்த ரீதியில் அணுகக் கற்றுக் கொடுக்க வேண்டும். பரம்பரையால் வந்தால் அது நம் கையில் இல்லை. அனுபவித்தே ஆக வேண்டும்.

 

உண்மையைச் சொல்ல வேண்டும் என்றால் இவர்கள் பைத்தியம் என்று முத்திரை குத்தப்படுத்தப்பட்டாலும் பைத்தியம் அல்லர். சாதி வெறியினாலும், பதவி ஆசையினாலும், பணம் ஒன்றே குறியென்று அலையும் கூட்டங்களையும், அரசியல்வாதிகளையும் விடவா அவர்கள் கேவலமானவர்கள்? இந்தக் கூட்டம் தானே பைத்தியங்கள்!? எனவே, மன நிலை பிறழ்ந்தவர்களை நாம் கீழ்தரமாகவும், உதாசீனப்படுத்தியும் பார்க்காமல், அவர்களையும் இந்த சமூகத்தின் அங்கத்தினராகப் பார்ப்போம்.  நம்மால் அவர்களுக்கு உதவ முடியவில்லை என்றாலும், அவர்களைப் புறக்கணிக்காமல் இருக்கலாமே. அந்நியர்களாக்காமல் நம்முடன் வாழ்பவர்களாகக் கருதி அன்பு செலுத்த முயற்சிக்கலாமே!

 

(பல மாதங்களாக இந்த தலைப்பில் ஒரு பதிவு எழுத நினைத்திருந்தோம்.  இந்த மன நோய்களைப் பற்றி.  ஆனால், இந்த நோய்களைப் பற்றி அல்ல, அந்த மனிதர்களைப் பற்றி. தற்போது அதை எழுத தோழி மைதிலியின் பின்னூட்டம் தூண்டியது.  மிக்க நன்றி மைதிலி! )

     PICTURES COURTESY GOOGLE