டாஸ்மாக் தமிழ்நாட்டின்/தமிழர்களின் அடையாளமா?!!

டாஸ்மாக்கில் எலைட் வேறு -  ரொம்ப நல்லாருக்குப்பா - நல்ல வளர்ச்சி!!!!

      தமிழ்நாடு என்றால் உங்களுக்கு என்ன நினைவுக்கு வருகின்றதோ இல்லையோ எங்களுக்கு டாஸ்மாக் தான் நினைவுக்கு வருகின்றது இப்போதெல்லாம். பின்ன என்னங்க, இந்த டாஸ்மாக்கும், மதுபானக் கடைகளும் பண்ணுற அலங்கோலங்களை எவ்வளவு நாள்தான் பார்த்துக் கொண்டிருப்பது? சமீபத்திய நிகழ்வுகள் பல தளங்களிலும், ஊடகங்களிலும் பேசப்பட்டு எல்லோரும் அறிந்ததே.

எழுத்து ஒரு கூரிய வாள்! எழுத்தின் சக்தி பெரிது அப்படினு எல்லாம் கூக்குரல் போடத்தான் செய்கின்றார்கள். இதற்கொன்றும் குறைச்சல் இல்லை. நாட்டின் தூண் இந்த ஊடகம் என்றெல்லாம் மார்தட்டிப் பேசுவதுண்டு.  ஆனால் நடைமுறையில் ஊடகங்கள் எந்தப் புரட்சியையும் கொண்டுவருவதாகத் தெரியவில்லை.

ஏன் தமிழ் நாடு அரசு டாஸ்மாக்கை மூடாமல் வைத்திருக்கிறது?  என்று எங்கள் சிறிய அறிவு நச்சரித்துக் கொண்டிருந்த சமயம், நம் பண்டைய தமிழர் வாழ்வு பற்றி வாசிக்க நேர்ந்தது.  என்னாயிற்று? அதற்கும் உங்கள் தலைப்பிற்கும் என்ன தொடர்பு? எல்லோரும் டாஸ்மாக்கிற்கு எதிராகக் கொடி பிடித்து எழுதும் வேளையில் டாஸ்மாக்கையும் பண்டைய தமிழர்களையும் முடிச்சுப் போடுகின்றீர்களே என்ற வியப்பு உங்களுக்கு மேலிடுகின்றது இல்லையா? என்ன இது புதுக்கதை என்று தோன்றுகின்றதா?

இருங்கள் இதோ விஷயத்திற்கு வருகின்றோம். வேறு ஒன்றும் இல்லை, நாங்கள் சமீபத்தில் பழந்தமிழர் வாழ்வும் வளர்ச்சியும் – திரு. சாமி சிதம்பரனார் எழுதிய புத்தகம் வாசிக்க நேர்ந்தது. பண்டைய தமிழர்கள் மதுவை வெறுத்தவர்கள் அல்லர். (மது, புலால் என்று குறிப்பிடப்படுகிறது.  இங்கு தலைப்பிற்கு வேண்டி கள்ளை மட்டும் எடுத்துக் கொண்டிருக்கின்றோம்.) சங்க நூல்களில் கட் குடிப்பு கண்டிக்கப்படவில்லை. அவர்கள் கள்ளை மிகவும் மகிழ்ந்து குடித்ததையும், பாராட்டியதையும் புறநானூறில் காணலாம். பத்துப்பாட்டில் இதை அருந்தாதவர்களும் சங்க காலத்தில் இருந்தார்கள் என்றும் ஆனால் அவர்கள் சிறுபான்மையினர் என்றும், பெரும்பாலான தமிழர்கள்/பழந்தமிழர்கள் மது அருந்தி மகிழ்ந்தார்கள் என்பதைச் சொல்லுகின்றது. எட்டுத்தொகையிலும் வருகின்றது. சிறந்த வள்ளல்கள், பெரிய புலவர்கள் எல்லோரும் விருந்தினர்க்கு மது அளித்து விருந்தோம்ப செய்ததாகச் சொல்லப்படுகின்றது. இவற்றை விலக்கவில்லை.

வடக்கிலிருந்து சமணமும், பௌத்தமும் தமிழ்நாட்டில் பரவத் தொடங்கிய போதுதான், மது, புலால் (உயிர் வதை கூடாது என்று) போன்றவை கண்டிக்கப்பட்டு, போதிக்கப்பட்டதாக இந்த வரலாறு சொல்லிச் செல்கிறது. அந்தக் காலட்டத்தில்தான் பழந்தமிழர், இச் சமயங்களினால் நாகரீக வளர்ச்சி அடையத் தொடங்கியதாகவும் சொல்லப்படுகின்றது. அப்படிப் பார்க்கும் போது, அற்குப் பிறகுதான், அதாவது கடைச்சங்க காலத்திற்குப் பிறகுதான் நம் வள்ளுவரும், எழுதி இருக்க வேண்டும். மது, புலால் மட்டுமல்ல, பல சங்ககாலக் கொள்கைகளைப் புறக்கணித்து கூடா ஒழுக்கம் என்று எழுதியுள்ளார். சைவ, வைணவ மதங்களும், சமண, பௌத்த சமயங்கள் சொன்ன மது, புலால் மறுப்பையும் புலன் அடக்கத்தையும் ஏற்றுக் கொண்டு பின்பற்றத் தொடங்கின.  ஆனால், பிற தத்துவ வேறுபாடுகள் பல இருந்தன. (விஜு அவர்கள் தனது ஊமைக்கனவுகள் தளத்தில் சமணம் பற்றி பேசுவதில் நாம் இன்னும் நிறைய அறிந்து கொள்ளலாம். )

சரி இப்ப அதுக்கென்ன? என்ன சொல்ல வருகின்றீர்கள் என்று கேட்கின்றீர்கள்தானே.  இதோ. 

யவனர், நன்கலம் தந்த தண்கமழ் தேறல்

பொன்செய் புனைகலத்து ஏந்தி நாளும்

ஒண்தொடி மகளிர் மடுப்ப மகிழ்சிறந்து

ஆங்குஇனிது ஒழுகுமதி ஓங்குவாள் மாற

(புறநானூறு)

(தேறல் = மது; ஒண்தொடி = ஒளி பொருந்திய வளையல்; மடுப்ப = ஊற்றித் தர)

அதாவது, யவனர்கள் என்பவர்கள் ரோமாபுரியிலிருந்து வந்த வணிகர்கள், நல்ல மரக்கலங்களில் கொண்டு வந்த குளிர்ச்சி பொருந்திய நறுமணமிக்க மதுவை, ஒளி பொருந்திய வளையல்கள் அணிந்த இளம்பெண்டிர், பொன்னால் செய்யப்பட்ட கிண்ணங்களில் ஊற்றித் தர, அவ்வினிய மதுவை நாள்தோறும் பருகி மாறன் என்னும் பாண்டிய அரசன் களிப்புடனும், அமைதியுடனும் வாழ்ந்தான். (இந்தப் பாடலின் அர்த்தம் நம் தமிழ் படங்களில் வரும் வில்லன், அல்லக்கைகளையும் நினைவுபடுத்துகின்றது அல்லவா.  அப்போ நம் தமிழ் திரைப்படங்களும் தமிழ் மரபைத்தான் பின் பற்றி எடுக்கின்றனரோ?  பின்னர் ஏன் நாம் மேலை நாட்டுக் கலாச்சாரம் தொற்றிக் கொண்டுவிட்டது என்று குரல் எழுப்புகின்றோம்??!!!!!)

இவ்வாறு இலவந்திகை தூஞ்சிய நன்மாறன் - 82ஆவது பாண்டியன் மன்னனை மதுரைக் கணக்காயனார் மகனார் நக்கீரனார் (நம்ம நெற்றிக்கண் நக்கீரர் தான்) வாழ்த்திப் பாடியதாக வருகின்றது. அடுத்து

இழை அணி வனப்பின் இன் நகை மகளிர், 

போக்கு இல் பொலங் கலம் நிறைய, பல் கால்,

வாக்குபு தரத்தர, வருத்தம் வீட,

ஆர உண்டு, பேர் அஞர் போக்கி,

செருக்கொடு நின்ற காலை,

-பொருநராற்றுப்படை- பாடியவர் முடத்தாமக் கண்ணியார், பாடப்பட்ட அரசன் சோழன் கரிகால் பெருவளத்தான்

இதன் பொருள்,  போக்கு இல் என்பது களைப்பு, வருத்தமும் தீரத் தரப்படும் பானம் என்று சொல்லப்பட்டாலும் அது மதுவைத்தான் குறிக்கின்றது என்று தெரியவருகின்றது. அந்தப் “போக்கு இல்” ஐ, முகம் முழுவதும் இனிய அழகிய புன்னகையுடனும், அழகிய அணிகலன்கள் அணிந்தும், பெண்கள் பொற்கலம் நிறைய, பானம் தீர தீரத் தந்து, அதை அருந்தி, வருத்தம் தீர்ந்து செருக்கோடு நின்ற….

அடுத்து கபிலரும், ஔவையாரும்.  செல்வக் கடுங்கோ வாழியாதன் (கருவூரைத் தலைநகராகக் கொண்டு ஆண்ட பொறையர் குடிச் சேர மன்னர்களில் ஒருவர்) மன்னனை கபிலர் சந்திக்கின்றார். மன்னர் கபிலரின் கைகள் மென்மையாக இருப்பதாகச் சொல்லவும், கபிலர் சொல்வது, மன்னன் போர் புரிவதால் கைகள் காய்ச்சி உள்ளதாகவும், அரசன் வழங்குவதை மட்டுமே பெற்று உண்பதைத் தவிர வேறு எதுவும் செய்யாததால் தனது கைகள் மென்மையாக இருப்பதை இப்படிச் சொல்லுவதாக வருகின்றது.

 ‘மட்டு வாய் திறப்பவும் மைவிடை வீழ்ப்பதும்’

 அட்டான் றானாக் கொழுந்துவை யூன்சோறும்...

--புறநானூறு

மன்னனின் கள் வைத்திருக்கும் பாத்திரம் எப்போதும் வாய் திறந்தே இருக்கும் என்பதை “மட்டு வாய் திறப்பவும்”  என்று சொல்லுகின்றார்.

அடுத்து, புறநானுறில் ஒளவையாரின் பாடல்.

ஒளவையை ஆதரித்த மன்னன் அதியமான் நெடுமானஞ்சி என்பவர். அவரது அரண்மனையில் ஒளவைக்குப் பெரும் மதிப்பு. அந்த மன்னன் இறந்தபோது துயர் தாங்காத விறலியாகிய (ஆடல் பெண்) ஒளவை புலம்புகின்றாள்.

"சிறியகட் பெறினே எமக்கு ஈயும் மன்னே

பெரியகட் பெறினே யாம் பாட தான் மகிழ்ந்துண்ணும் மன்னே....."

அதில், சிறிதாகக் கள் பெற்றால் அக்கள்ளை எனக்குத்தருவாய். பெரிய அளவில் கள் பெற்றால் எம்மைப் பாட வைத்து நீயும் அருந்துவாய் என்ற பொருளில் பாடியுள்ளார்.

மதுவைச் சுவைத்து அவற்றை வாழ்வின் இயல்பாக்கியவள் ஒளவை. அதனைப் பாட்டில் வெளிப்படையாகச் சொல்லி இருப்பதும் அவரது நேர்மையையும், தைரியத்தையும் சொல்லுகின்றதாகத்தான் சொல்லப்படுகின்றது.

இதை எல்லாம் வாசித்த போதுதான்...இப்போது மது அருந்தும் பெண்கள் தங்களுக்குச் சாதகமாக எடுத்துக் கொண்டு விடுவார்களோ என்றும் தோன்றியது.  

அதனாலதான், நம்ம தலைவர்களுக்கும், மக்களுக்கும், நாம் தமிழர்கள்! நாம் டாஸ்மாக்கை மூடிவிட்டால், குடிக்கவில்லை என்றால் நாம் தமிழர்களே அல்ல. பண்டையத் தமிழ் கலாச்சாரம், மரபு எல்லாம் அழிந்து வரும் வேளையில், நாம் தமிழர்கள் என்று சொல்லிக் கொள்ள ஓர் அடையாளமாவது இருக்க வேண்டாமா? அப்படின்ற எண்ணமா இருக்குமோ? ஒரு வேளை அதை எல்லாம் இவங்க தப்பா புரிஞ்சுகிட்டுருப்பாங்களோ? அப்புறம் ஏனப்பா மேலை நாட்டுக் கலாச்சாரத்தினால் தமிழகம் கெட்டுவிட்டது என்று கூப்பாடு போடுகின்றோம்?

நாங்க குடிக்கறதுனாலத்தானே கஜானா நிறையுது நாடு வளருது!!!

சரி அப்புறம் ஏன் திருக்குறளை பேருந்துகளிலும், பல பொது இடங்களிலும் எழுதி வைச்சுருக்காங்க? மது அருந்துதல் வீட்டிற்கும், நாட்டிற்கும் கேடு அப்படினு எழுதி வைச்சுருக்காங்க? என்னமோ போங்க. நல்லா குடிங்கப்பா குடிங்க! உங்க குடியை நல்லா வளருங்கப்பா, வளருங்க! ஒண்ணும் புரியலை.  ஆனா, ஒண்ணும் மட்டும் நல்லா புரியுது. இது டாஸ்மாக்கிற்கு மட்டுமில்லை, மேல்தட்டு “குடி”ல்களுக்கும் சேர்த்துதான் போகிற போக்கைப் பார்த்தால், தமிழகம் “தண்ணீரில்” மிதப்பதைப் பார்த்தால், குடும்பத் தலைவிகள் பலரின் கண்ணீரில் தமிழகம் தத்தளிப்பதைப் பார்த்தால் டாஸ்மாக் தமிழர்களின் அடையாளமாகிப் போனதோ என்று தோன்றுகின்றது.

(பின் குறிப்பு: டாஸ்மாக்கை மூடாத தமிழகத்திற்குச் சிலகேள்விகள். குடித்துவிட்டுத் தலைக்கவசம் போட்டு ஓட்டலாமா? குடித்திருக்கின்றார்களா என்று ஏன் காவல்துறையினர் பரிசோதனை செய்கின்றார்கள்?  பாண்டிச்சேரியிலிருந்து வரும் போது ஏன் வண்டிகள் பரிசோதனை செய்யப்படுகின்றன? முரண்பாடுகள்! ஒன்றுமே புரியலைப்பா...மது, புலால் பற்றி பண்டைய தமிழர்கள், பின்னர் ஏன் மறுத்தல் என்பது பற்றி வேறு ஒரு இடுகை...)

தலைப்பு வைப்பதில் கில்லாடிகள் மதுரைத்தமிழன், சென்னைப்பித்தன் சார், நண்பர் ஸ்ரீராம், சகோதரி துளசி கோபால், சகோதரர் விஜு (சமீபகாலமாக), பழனி கந்தசாமி ஐயா, ந்ண்பர் விசு, நண்பர் கோ இன்னும் சிலர்......மதுரைத் தமிழன் ஏற்கனவே எங்களுக்கும் சொல்லி இருந்தார்...அதனால் இப்படி ஒரு முயற்சி ...ஹிஹிஹி... 

சகோதரர் விஜு அவர்களுக்கு.  இந்தக் கட்டுரையில் ஏதேனும் தவறு இருந்தால் சுட்டிக் காட்டத் தயங்க வேண்டாம் என்று தாழ்மையுடன் கேட்டுக் கொள்கின்றோம்,  நாங்களும் கற்றுக் கொள்வோம். பொருட்பிழையாக இருந்தாலும் சரி, சொற்பிழையாக இருந்தாலும் சரி...)

-----கீதா

படங்கள் - இணையம் 

பின் குறிப்பிற்கு ஒரு பின் குறிப்பு :  இதோ இந்த இடுகைக்கு நம் சகோ/நண்பர் விஜு அவர்கள் கொடுத்த பின்னூட்டத்தையும் இத்துடன் கொடுக்கின்றோம்.  எல்லோருக்கும் உதவலாம் அவரது விளக்கமான, பல தகவல்கள் என்ற ஆர்வத்தில்....

ஊமைக்கனவுகள்.20 ஜூலை, 2015 ’அன்று’ 7:17 பிற்பகல்

அன்பு ஆசானே!

சங்க காலம் என்று நாம் இன்று சொல்லத் துணை செய்யும் இலக்கியங்கள், இனக்குழு சமுதாயங்கள் மெல்ல அழிந்தும் முடியுடை அரசுகளின் கீழ் கொணரப்பட்டும் நாகரிக பண்பாட்டு ரீதியாலான ஒரு பெருவேகப்பாய்ச்சலை நிகழ்த்தத் தொடங்கிய காலமாக அறியப்படுகின்றன.

ஆடு மாடுகளுக்காக நிகழந்த போர் ,நாடு பிடிக்கவும் காக்கவுமாக நீண்ட பரிணாம வளர்ச்சி நடைபெற்ற காலம் இது.

வீர மரணம் விருப்புடையது எனவும் களம்படுதல் கொண்டாற்குரியது எனவும் கருதப்பட்ட காலம்.

மலைவேடர்களும் முல்லை ஆயரும் வேளாண்குடிகளும் கடல்பரதவரும் தத்தம் குடி எல்லையில் இருந்து விலகி மற்ற நில மக்களோடு ஊடாட்டம் நிகழ்ந்த காலம்.

வேட்டையாடியும் கிடைத்ததை உண்டும் வாழ்ந்த தொல்குடிகளின் வாழ்வு வித்தியும் உழுதும் உற்பத்தி செய்யக் கற்ற காலம்.

இக்காலத்தில் தமிழ்ப்பெரு நிலப்பரப்பின் இன்னொருபுறம் காணப்படு நிலங்களை வளைத்தும் குடிகளைத் தன்கீழ்ப்படுத்தியும் முடியுடை மூவேந்தர்கள் நாட்டை, அதன் வளங்களை மக்களைக் கூறிடுகிறார்கள்.

சமூகம் தன்னிற் கலக்கத் தொடங்கிய போது, தன் பசிக்குத் தேடிக்கொண்ட இரை பி்னபு உணவாகி , அதன் உற்பத்தியில் அது வணிகப்பொருளாக மாற்றம் அடைகிறது.

மதுவின் வரலாறு இதனோடு தொடர்புடையது.

“மீன் தடிந்து, விடக்கு அறுத்து,

ஊன் பொரிக்கும் ஒலி முன்றில்,

மணல் குவைஇ, மலர் சிதறி,

பலர் புகு மனைப் பலிப் புதவின்

நறவு நொடைக் கொடியோடு “ (176-180. பட்டினப்பாலை.)

சங்க இலக்கியங்களுள் ஒன்றான பட்டினப்பாலையில் வரும் இவ்வரிகள் இன்றைய மதுபானக்கடைகளோடு ஒத்த காட்சியைக் காட்டுவன.

பூம்புகாரின் அங்காடித் தெருக்களின் வணிகக் கடைகளில் தங்கள் வணிகம் செய்யும் பொருள் குறித்த அடையாளக்கொடிகளைப் பறக்கவிட்டுள்ளன.

மதுபானக் கடையின் கொடியும் பட்டொளி வீசிப்பறக்கிறது.

அக்கடையின் முன் மணல் பரப்பப்பட்டுள்ளது.

பூக்கள் சிதறிக்கிடக்கின்றன.

கூட்டம் நிரம்பி வழிகிறது.

கடைக்கு முன் அரிந்த மீன்களைப் பொறித்தும், இறைச்சியை வறுத்தும் விற்றுக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

கொஞ்சம் இன்றைய மதுபானக்கடையின் சிற்றுணடிச்சாலையோடு இதனை ஒப்பிட்டுப் பாருங்கள்.

தொல்குடிகள் பண்பாட்டு நிலைகளில் மேம்பட மேம்பட அவர்களின் உணவு முறை மாற்றத்தையும், அது வணிகப்பொருளாக மாறியதையும் நாம் இதுபோன்ற பல சான்றுகளின் வழிக் காணலாம்.

இதனால், அறிவுப்பகிர்ச்சியும், தேடலும் கலைகளும் மேம்படத்தொடங்கின என்பதும் உண்மைதான்.

இக்கலப்பின் விளைவாகக் கள்ளின் பலவகைகளை நாம் சங்க இலக்கியத்தில் காணமுடியும்.

அங்குப் பரத்தமை அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தது.

உயிரைப் பொருட்படுத்தா போர்கள், வீரமரணம் விண்ணேற்றம் தரும் கருத்தேற்றம் நிலவியது.

அவை உச்சம்பெற்ற ஒரு கட்டத்தில்தான் சமணம் பௌத்தம் போன்ற சமயங்கள் தமிழ்நாட்டிற்கு வருகின்றன.

மக்களிடையே காணப்படும் சிலவழக்கங்கள் தீங்கானவை என்று உணர்த்துகின்றன.

மெல்ல மெல்ல கள்ளுண்ணுதல் இழிவென்றும், பொருட்பெண்டிர் வழக்கு தகாதென்றும் சமூகத்திற்கு, தனிமனிதனுக்குத் தீங்கு செய்பவை இவையிவை என்று வகைப்படுத்தி அவற்றைத் தவிரக்கச் சொல்லும் கோட்பாடுகள் உருப்பெற்று வலிமை அடைகின்றன.

குடிக்கும் ஒவ்வொருவரும் அப்பழக்கத்தின் தொடக்கத்திலோ தொடர்ச்சியிலோ ஒருகணமேனும் இது தவறென்னும் குற்ற உணர்ச்சி ஏற்பட்டிருந்தால் அதற்கு இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளாய்க் கற்பிக்கப்பட்ட இக்கருத்தேற்றம்தான் காரணம்.

இந்தியாவிற்கு வந்த ஆங்கிலேயரால் நம் நாட்டில் நேர்ந்த சமூக மாற்றங்களோடு இதனை ஒப்பிடலாம்.

சங்க காலத்தில் கள் இருந்தது எல்லாரும் கள்குடியர்களாக இருந்தார் என்று ஒருவர் சொல்வது, தமிழகத்தில் தீண்டாமை இருந்தது, குழந்தை மணம் இருந்தது இப்போது இருந்தால் என்ன என்று கேட்பதைப் போன்றது.

அரசு இதை ஊக்குகிறது என்பதுதான் பேரவலம்.

வரலாறு நிகழ்ந்ததன் தொகுப்பு.

பின்னால் சென்று அதனை விருப்பம்போல மாற்ற இயலும் காலயந்திரம் நம்மிடையே இல்லை.

ஆனால் வரலாற்றில் இது இருந்திருக்கலாம், இது தவிர்த்திருக்கலாம் என்று அறிவதை நம்காலத்தில் ஏற்படாமல் தடுக்க நம்மால் முடியும்.

பொழுது விடிவதும் முடிவதும் குடிக்க மட்டுமே என்று எண்ணும் மக்கள் அதிகரித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர்.

உடலுறுப்புகள் சேதமாகிக் கொண்டிருக்கின்றன.

குடும்பங்கள் அதிலுள்ள நாளைய தலைமுறைகள் நசிந்து கொண்டிருக்கின்றன.

மெல்லக் கொல்லும் நஞ்சினை அரசு ஊட்டிக் கொண்டிருக்கிறது.

சமுதாயத்தில் நிகழும், கொலை, கொள்ளை, பாலியல்வன்முறை, விபத்து போன்றவற்றிற்கான அசாத்தியத் துணிச்சலை மது ஏற்படுத்துகிறது.

யாராயிருந்தாலும் இன்றைய தமிழக மதுக்கடைகளைக் காண்பவரால் ஒருபோதும் அதனை நியாயப்படுத்த முடியாது.

உங்கள் பதிவின் முதல் வாசிப்பிலேயே உங்கள் பதிவில் மேற்கோளாகவேனும் நீங்கள் காட்ட வேண்டும் என நான் நினைந்தது,

“துஞ்சினார் செத்தாரின் வேறல்லர் எஞ்ஞான்றும்

நஞ்சுண்பார் கள்ளுண் பவர்.“

“தீயவை தீய பயத்தலால் தீயவை

தீயினும் அஞ்சப் படும்.“

எனும் இவ்விரு குறள்களைத்தான்.

உங்கள் பதிவில் நான் கண்ட குறை ‘தாழ்மையுடன் கேட்டுக்கொள்கிறோம்’ எனக் குறிப்பிட்ட உங்களின் அந்தத் தாழ்மைதான்.

என்னிடத்து ஒருபோதும் அது தேவையில்லை.

நன்றி ஆசானே.

மிக்க நன்றி சகோ தங்களது மிக மிக அருமையான, விளக்கமான தகவல்களுக்கு...