சில்லு சில்லாய் - 22

 சில்லு - 1 - வரலாறு, பாரம்பரியம் என்பவை இப்படித்தானோ?

மரங்களின் வேர்களில் சித்தர்கள் - என்று படங்களுடன், ஸ்ரீராம், ஒரு வியாழன் பதிவில் கொடுத்திருந்தார். பதிவின் ====> சுட்டி  <====

//ஆ! அங்கு சீக்கிரத்தில் கோவில் வந்துவிடும் என்று கருத்தில் சொல்லியிருந்த நினைவு.// அப்போது, இங்கு அருகில் இருக்கும் பூங்காவில் நடந்த ஒரு சம்பவம் நினைவுக்கு வந்து குறித்து வைத்திருந்தேன். பின்னர் பதிவாக்க மறந்து விட்டுப் போயிருச்சு.

பெங்களூருக்கு வந்த புதிதில், வீட்டருகில் இருந்த மிக அழகான ஏரிக்கரையில், பூங்கா நடைபாதையில் நடைப்பயிற்சிக்குச் சென்ற போது நிறைய புற்றுகள் இருந்தன. இதோ கீழே படங்கள். மனதிற்குள் நினைத்துக் கொண்டேன், இது தெய்வமாகப் போகும் நாள் நெருங்கிவிட்டது என்று. ஓரிரு மாதங்கள் கடந்ததும், ஒரு புற்றின் அருகில் சாமிப்படங்கள் தொங்கின. "ஆரம்பிச்சிட்டாங்கையா ஆரம்பிச்சிட்டாங்க" என்று நினைத்தேன். அடுத்து என்ன மாற்றம் சம்பவிக்கும் என்பதை அனுமானிக்க முடியாதா என்ன?

சந்தனம், குங்குமம், மாலை, பூக்கள், ஊதுபத்தி, அகல் எல்லாம் இருந்த படங்கள் காணாமல் போய்விட்டன.

ஆமா, அதேதான். புற்றில் ஒவ்வொரு கூம்புக்கும் மஞ்சள் பூசப்பட்டு குங்குமம் வைக்கப்பட்டிருந்தது. அதன் பின் சில நாட்களில் ஊதுபத்தி ஏற்றப்பட்டு, பூக்கள் போடப்பட்டிருந்தது. மாலைகளும். சில நாட்களுக்குப் பின் ஒரு சூலம் வைத்திருந்தாங்க. அதன் பின் அகல் விளக்குகள் வந்தன, ஏற்றப்படுகின்றன என்பதற்கு அடையாளமாய். அடுத்து ஒரு வெள்ளிக்கிழமையில் வெற்றிலை பாக்கு, பழம், தேங்காய் கூடவே காசுகளும். என்று வைக்கப்பட்டிருந்தன. யார் அந்தக் காசுகளை எடுத்துக்குவாங்க? தெரியவில்லை. ஆச்சா? அடுத்து என்ன? கோலம் போட்டு பொங்கல் படையல்தான்! 

ஒன்று கவனித்தேன். ஓரளவு பெரிய புற்றுகளுக்குத்தான் இந்த மரியாதைகள் எல்லாம். சின்னதெல்லாம் கண்டு கொள்ளப்படுவதில்லை! செவ்வாய், வெள்ளிகளில் வழிபாடுகள். மற்றொன்று இங்கு ஒரு சில கோவில்களில் புற்றும், நாகர் வழிபாடும் இருப்பதைக் காண்கிறேன்.

வேறு ஏரியாவுக்கு மாறிய போது அடடா கோவில் எழும்புதா இல்லையான்னு பாக்க முடியலையேன்னு தோன்றியது.

பழைய ஏரியாவில் பழைய வீட்டின் அடுத்த வீட்டு, தெங்கிலிஷில் மாட்டலாடும் நட்பு சமீபத்தில் சொன்ன தகவல், "ஆண்டி, எ நியூஸு. லேக்குலு ஸ்னேக்கு சாயில் ஹில் ன? அரௌண்டு தட்டு டின் ஷீட்டு கெப்டு, பீப்புலு ஹேடு டெம்பிள் பில்ட்டு. ஸ்டார்ட்டடு செலிப்ரேட்டு! ஸ்மாலு ஃபெஸ்டிவலு." உங்களுக்குப் புரியும் படி இதோ... "ஆண்டி ஒரு நியூஸ். ஏரியின் கரையில் இருக்கும் அந்தப் புற்றைச் சுத்தி சின்னதா தகரம் எல்லாம் வைச்சு கோயில் போன்று சின்ன கோபுரம் வைத்து சின்னதாகக் கட்டி சின்ன விழா கொண்டாடத் தொடங்கிட்டாங்க" என்று.

"நான் எதிர்பார்த்ததுதான்..."

"ஆண்டி, யு டோல்டு மீ ன? இஃப் டெம்பிள் பில்டு அரௌண்டு தட்டு, யு வில் கம் அண்ட் டேக்கு மில்க் பாட்டு? (பால் குடம்) ஹான்... ரைட்? தட்டிஸ் வொய்யு ஐ கால்டு யு டு டெல் யு. வென் வில் யு கம்மு? (நீங்க சொல்லிட்டுப் போனீங்கல்லியா அந்தப் புற்றைச் சுத்தி கோவில் கட்டினாங்கனா சொல்லுங்க, பால் குடம் எடுக்க வரேன்னு" அதான் சொன்னேன். நீங்க எப்ப வருவீங்க!!!!"

ஓ மை! கடவுளே! நினைவுக்கு வந்தது. மக்கள் பால் குடம் எடுக்கத் தொடங்கிடுவாங்கன்னு, நான் விளையாட்டாக நம் மக்களின் மனதைப் பற்றிச் சொன்னதை, பக்திப் பிரவாகமாய் இருக்கும் அந்த நட்பு, 'நான்' என்று அப்படியே நம்பி எடுத்துக் கொண்டதில் வியப்பில்லைதான்.

அப்பாவி நட்புலு! ஆனால் நல்ல நட்புலு. (நட்பின் மொழி வாசனை எனக்கும் தொற்றிக் கொண்டுவிட்டது.)

ஏற்கனவே சுற்றியிருக்கும் வீடுகளின் கழிவுகளையும், குப்பைகளையும் சுமந்து கொண்டு கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் சுருங்கி வரும் ஏரி இன்னும் குப்பைகளால் நிரம்பத் தொடங்கி பறவைகளின் வாழ்வாதாரமாய் இருந்து வருவதும் போய் விடுமே என்ற வருத்தம். நான் அப்படிச் சொன்னது மக்களின் அறியாமையை நினைத்து. ஏரியைச் சுத்தமாக வைத்துக் கொண்டால் இன்னும் எவ்வளவு  பறவைகள் வரும், அதல்லவா புனிதம்! 

இன்னும் 100, 200 வருடங்களுக்குப் பிறகு, இப்போது பிரபலமாக இருக்கும் ட்வின் டவர்கள், ட்ரேட் செண்டர்ஸ், மால்ஸ் உட்பட எல்லாம் பாரம்பரிய சின்னங்கள் என்று சொல்லப்படுமோ!!!! 23 ஆம் புலிகேசி என்று ஒரு மன்னன் இருந்தான் என்று வடிவேலு கூட வரலாற்றில் இடம் பெறலாம்!

சில்லு - 2 - ஏரிக்கரையின் மீதிருந்து

இதோ அடுத்தாப்ல அந்த ஏரியில் எடுத்த படங்களைச் சும்மா கொஞ்சம் போடுகிறேன். 

இந்தப் படங்களைப் பார்க்கும் போது ஸ்ரீராமிற்குக் கவிதைகள் பிறக்கும் அல்லது திரை இசைப் பாடல்கள் நினைவுக்கு வரும்...

அழகான ரோஸ் நிற அல்லி மலர்கள்

ஏரியின் மீதி படங்களை, என் மூன்றாவது விழியின் பார்வையில்னு ஒரு பகுதி இருக்கே, சும்மா தூங்கிட்டு...அதுல போடுகிறேன். பறவைகளையும் காட்டுகிறேன். பின்னர். உங்களுக்கும் புரியும் நான் மேலே சொன்ன என் ஆதங்கம்.  

சில்லு - 3 - ஏமாற்றிய புதுச் செருப்பு 

சமீபத்திய வியாழன் பதிவில், கல்யாண மண்டபங்களில் செருப்பு வெளியில் விட்டுச் செல்லும் போது செருப்பு தொலைவது பற்றியும், திருடுதான், மாற்றிப் போடுவதென்பது சான்ஸ் இல்லை போடும் போது தெரிந்துவிடும் என்றும் சொல்லியிருந்தார், ஸ்ரீராம். ஆனால் இந்த மாற்றிப் போடும் தப்பை நான் செய்திருக்கிறேன் சமீபத்தில்.

மனதில் கதைகளும் கட்டுரைகளும் அதற்கான வார்த்தைகளும் ஃப்ளாஷாக வேகமாக ஓடிக் கொண்டிருக்கும். ஆனால் வேலைகளினால் அவை பின் தள்ளப்பட்டு பதிவுகளாகாமல்  புஸ்வானம். இப்படி இரண்டிற்கும் இடையே போராட்டம்... இது எதுக்கு இப்ப என்ற கேள்வி எழுந்தால்...நிற்க...

மனம் கற்பனையில் ஓடிக் கொண்டிருந்ததால் வந்த வினை. தற்போது ட்ரெண்டி செருப்பு Breathable Sandals/Perforated clogs Sling Back Sandals என்று பெரும்பான்மையோரின் கால்களில் விதவிதமாக, பல வண்ணங்களில் பார்த்திருப்பீர்கள். கனமாக இருக்காது. முன்பக்கம் நல்ல அகலமாக, காலை மூடும் பகுதியில் ஓட்டைகளுடன், பின்பக்கம் வாரோடு (வார் முன்பகமும் தள்ளிக் கொள்ளலாம்). இப்படியான செருப்பை என் காலுக்கு ஏற்றது என்று வாங்கச் சென்ற போது...

இதுதாங்க நான் மேலே சொல்லியிருக்கும் செருப்பு. இந்த 'வாரை' முன்பக்கமும் தள்ளிக் கொள்ளலாம் பின் பக்கமும் தள்ளிக் கொள்ளலாம்

என் சைஸ், 12 வயது பிள்ளைகளின் சைஸ்னு சொன்னாங்க கடைல!!!!! பாருங்க நான் எவ்வளவு சின்னப் பிள்ளைன்னு. அப்படி அந்த சைஸில் வாங்கிய செருப்பு. செருப்பில் சில கார்ட்டூன் பொம்மைகள் அல்லது பூக்கள் போன்றவை எல்லாம் முன்பக்க ஓட்டைகளில் செருகப்பட்டிருக்கும். 

புச்சோ புச்சு செருப்பை காலம், கண்டம், தசை எல்லாம் பார்த்து முதல் வெளியீடாகப் போட்டுக் கொண்டு கோவிலுக்குச் சென்ற போது செருப்பை வழக்கமான இடத்தில் வைத்துவிட்டு உள்ளே போன போது வழக்கம் போல ஜோஸ்ய பரிகார நிகழ்வுகள் நடந்து கொண்டிருக்க, வழக்கம் போல தொழுத பின்,  வழக்கம் போல மனதில் சில காட்சிகள் விரிந்து  எழுத்துகளில் ஓடின.

வெளியே வந்த பின்னும் நிற்காமல் மனதில் ஓடிக் கொண்டிருந்த சிந்தனைகள் (மனக்)கண்ணை மறைக்க, நான் செருப்பை மாட்டிக் கொண்டு சில அடிகள் நடந்து சாலையைக் கடந்தும் விட்டேன். ஏதோ மாற்றம் நடந்திருப்பதை தப்பு செய்திருக்கிறேன் என்று டக்கென்று உணர்ந்தேன்.

கோவிலுக்குச் சென்ற போது பின் பக்கம் மாட்டிக் கொள்ளும் 'வாரை' முன்பக்கம் இப்படி மாற்றி

கோவிலுக்குச் சென்ற போது பின் பக்கம் மாட்டிக் கொள்ளும் 'வாரை' முன்பக்கம் மாற்றிவிட்டுச் செருப்பைப் போட்டுக் கொண்டேன். ஏனென்றால் கழட்டும் போது கையால் தொட வேண்டாமே. அதனால் பின்பக்கம் காலில் வார் இருந்ததை உணர்ந்தேன். ஆ! (இந்தச் செருப்பைக் காலில் போடும் போது வார் பின் பக்கம் இருந்தாலும் தானே அழகாக நுழைந்துவிடுகிறது, கையால் அட்ஜஸ்ட் செய்ய வேண்டிய அவசியம் இல்லை. எனக்கு)

செருப்பைப் பார்த்தால் என் செருப்பேதான். எந்த வித வித்தியாசமும் தெரியவில்லை. புதியதாகவே இருந்தது. அதே பொம்மைகள். ஆனாலும் மனசுக்குள் செருப்பை மாற்றிப் போட்டுக் கொண்டுவிட்டோமோ என்று தோன்றிட மீண்டும் கோவிலின் வாசலுக்குச் சென்று பார்த்ததும் வார் முன்பக்கம் மாற்றி வைக்கப்பட்ட செருப்பு இருந்தது. கடவுளே!

('எதுக்குக் கடவுளை கூப்பிடற? நிகழ்காலத்துல இருந்திருக்க வேண்டியவள், எனக்கு லகான் போடாம இப்படி என்னை இஷ்டத்துக்குப் பாயவிட்டியானா இப்படித்தான் மாட்டிக்குவ....." மைன்ட் வாய்ஸ்!)

என் செருப்புதானொ இல்லையா? என்று குழப்பத்தில் இருந்த பொழுது, கோவிலுக்குள் இருந்து வந்த ஒரு குழந்தை "மம்மா, பப்பா" என்று கூப்பிட்டுக் காட்டி "ஜூதே கா back sling காயப் ஹை!" - செருப்பின் வார் காணவில்லை?" - என்று கேட்க, "தேக்கோ இதர் ஹை பேட்டி" - இங்கே இருக்கு பாரு - என்று குழந்தையின் அப்பா காலால் அந்த வார் முன்பக்கம் இருந்ததை நகர்த்திக் காட்ட, "யே ஜூதே மேரே நஹின் ஹை" - இது என்னுடையது இல்லை - என்று தன் பெற்றோரிடம் சொல்லிக் கொண்டிருக்க...

எனக்கு ஒரு மாதிரி ஆகி தர்மசங்கடமாயிற்று. 'சரிதான் நான் மாற்றிப் போட்டுக் கொண்டிருக்கிறேன் முந்தைய நாள் மாலைதானே வாங்கினேன்...கோவிலுக்குச் சென்ற போதுதான் முதல் ரிலீஸ்! இன்னும் பழகியிருக்கவில்லை அந்த ஃபீல் இல்லை...' நான் அருகில் சென்று ஸாரி சொல்லிக் கொண்டே இருவரின் செருப்பும் புதிது. ஒரே சைஸ். ஒரே கலர். ஒரே பொம்மைகள்......செருப்பைக் காட்டி விளக்கம் கொடுத்து தெரியாமல் மாற்றிப் போட்டுக் கொண்டுவிட்டேன் என்று வெகுவாக ஸாரி சொல்லிக் கொண்டு அக்குழந்தையின் பெற்றோரிடமும் மன்னிப்பு கேட்டுக் கொண்டு செருப்பை மாற்றிக் கொண்டு வந்தேன்! அவர்களின் வியப்பு, வெள்ளைத் தலைமுடியுடன் இருக்கும் என் செருப்பும் அக்குழந்தையின் செருப்பும் எப்படி ஒரே சைஸ்? என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்தார்கள்!

நல்ல காலம் அது ஒரு வார நாளாக இருந்ததால் தப்பித்தேன்!

(இந்தக் கடைசி வரி எதற்கு?!!!!! புரிந்து கொள்பவர்கள் புரிஞ்சுக்கோங்க, புரியாதவங்க புரிஞ்சவங்ககிட்ட கேட்டுத் தெரிஞ்சுக்கோங்க!!! (நன்றி விவேக்!)

பி கு : ரங்கனத்திட்டு தொடர் பதிவு போரடித்தது போலும், ஜெ கே அண்ணாவைக் காணவில்லை. தொடரில் அடுத்ததாகப் போட வேண்டியது ஸ்ரீரங்கப்பட்டினம் கோவில் படங்கள். இன்னும் தொகுத்தபாடில்லை. அதனால் இடையில் ஒரு சில்லைத் தூக்கிப்போட்டேன். மூன்று சில்லுகளாகிவிட்டது.

-----கீதா