செல்ஃபி/க்ரூப்ஃபி – டைஃபி????!!!!!

செல்ஃபி! இது இப்போது பிரபலமாகி வைரல் ஆகி உள்ளதாக இருக்கலாம். ஆனால், செல்ஃபி 15 நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னர் இருந்தே இருக்கிறது என்று கேம்பிரிட்ஜ் பல்கலைக்கழக உளவியல் பேராசிரியர் டாக்டர் டெர்ரி ஆப்டெர் சொல்லுகின்றார்.

தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொள்ளுவதற்கு வழிமுறைகள் இருந்தால் அதை மக்கள் உபயோகப்படுத்துவதில் முனைப்புடன் இருப்பது என்பது காலம் காலமாக இருக்கிறது. இந்தவகையில் தங்கள் உருவப்படமும், அதனால் உருவாகும் தங்களைப் பற்றிய நடத்தைப் பண்பாட்டையும் முன்நிறுத்துவதை மட்டுறுத்த முடிவது மட்டுமல்லாமல் தங்கள் படம் வெளியாவதன் முக்கியத்துவமும், சமுதாயத்தில் தங்கள் பதவியும், படிநிலையும் (அந்தஸ்தும்) வெளியாவதாகவும் கருதுகின்றார்கள்.

பல கேள்விகளுக்கிடையில் சிக்கியிருந்தாலும், உலகின் முதல் செல்ஃபி என்று கருதப்படுவது, 1839 ஆம் வருடம், ஃபிலடெல்ஃபியாவைச் சேர்ந்த, அமெச்சூர் வேதியியலாளரும், புகைப்படக் கலையில் ஆர்வமும் கொண்ட, ராபெர்ட் கார்னிலியஸ் என்பவர் தன்னை எடுத்துக் கொண்ட புகைப்படம்.

தனது குடும்பத்துக் கடையின் பின்புறம் தனது புகைப்படக் கருவியை மேற்புறமாக வைத்துவிட்டு, அதன் லென்சின் மூடியை நீக்கிவிட்டு, மீண்டும் அந்த லென்சை மூடுவதற்குள், ஓடி வந்து அதன் ஃப்ரேமிற்குள் ஒரு நிமிடம் உட்கார்ந்து எடுத்திருக்கிறார். எடுத்து முடித்ததும், அதன் பின் புறம் இப்படி எழுதியிருந்திருக்கிறார். “The first light Picture ever taken. 1839.” இப்படி எடுப்பது, அதன் பின், அக் காலத்திலேயே பரவலாக இருந்திருக்கிறது.

இப்படி வெளிப்படுத்துவது என்பது, உளவியலில், நம்மை யார் என்று வெளிப்படுத்துவதாகச் சொல்லப்படுகிறது. “looking-glass self” என்பது உளவியலில் சொல்லப்படும் வார்த்தை. அதாவது, நாம் நம்மைப் பற்றிய நமது பார்வை, நாம் எப்படி இருக்கின்றோம் என்பதிலிருந்து வருவதில்லை. மாறாக இந்தச் சமூகம் நம்மை எப்படிப் பார்க்கிறது என்பதிலிருந்து வருவது.

நாம் பிறருடைய முகத்தைக் கவனிப்பதில் ஆர்வம் உள்ளவர்கள்தானே. பிறருடைய முகங்களைக் காண்பதில் ஆர்வம் இருப்பது போல் நம் முகத்திற்கு எத்தனை “லைக்ஸ்” வருகின்றது என்பதை அறியும் ஆர்வமும் மேலிடுவதால் சமூக வலைத்தளங்களில் இது மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாகக் கருதப்படுகிறதாம். அதாவது சுய மரியாதையை மேம்படுத்துவதாக.

சுய மரியாதையை மேம்படுத்துவதால், இதன் பயன்பாடுகள் விற்பனைத்துறையில், ஊடகங்களில் அதிகம் இருந்தாலும், தற்போது பரவி வரும் வேகத்தைப் பார்த்து உளவியலாளர்கள் சொல்லுவது, செல்ஃபிக்கள் அதிகமாக வெளியானால், அது உறவுகளைக் கூடப் பாதிக்கலாம் என்றும் அதனை “narcissism” அதாவது “தற்காதல்” என்றும் சொல்லுகின்றார்கள்.

ஆக்ஸ்ஃபோர்ட் அகராதி “செல்ஃபி” என்ற வார்த்தையை 2013 ஆம் வருடத்து வார்த்தையாகச் சொல்லியிருக்கிறது. எல்லாம் இருக்கட்டும்.

தற்போது செல்ஃபி, க்ரூப்ஃபி என்று எல்லா தரப்பு மக்களிடையேயும் வைரலாகி உள்ளது என்றாலும் குறிப்பாக இளைஞர்களிடையே என்பது எல்லோரும் அறிந்ததே. 

அது தற்காதல் என்று என்ன வேண்டுமானாலும் இருக்கட்டும், செல்ஃபி/க்ரூப்ஃபி எல்லாம் ஜாலிதான். அதுவல்ல விபரீதம். ஆனால் எதுவரை? அதற்கும் ஓர் எல்லை உண்டல்லவா? கத்திக்கு இரு பயன்கள் இருப்பது போல்? ஆனால் இப்போது சமீபகாலத்தில் இந்த ஃபிக்கள், அதனால் விளையும் விபரீதம், உயிர் கொல்லியாகவும் உருவாகி வருகின்றது என்பதுதான் வேதனை. பயமுறுத்துவதும் அதுதான்.

மும்பையில் 14 வயதுப் பையன் ரெயிலில் செல்ஃபி எடுக்கப் போக ரயிலிலிருந்து விழுந்து இறந்திருக்கிறான்.  சில கல்லூரி மாணவிகள் கடற்கரையில் பாறையின் மீது நின்று செல்ஃபி எடுக்கப் போக கடலில் விழுந்து உயிரிழந்திருக்கிறார்கள்.

இதோ இந்தக் காணொளியில் பாருங்கள். பள்ளியில் ஒரு மாணவி செல்ஃபி எடுத்து மரணம்.

இந்தக் காணொளி க்ரூஃபி யினால் மரணம் ஏற்படுவது பற்றி. மொழி புரியாது என்றாலும் படங்கள் நமக்குச் சொல்லிவிடுமே.

மிக மிக மோசமான செல்ஃபி/க்ரூப்ஃபி புனேயில் நடந்த நிகழ்வு. மலை முகட்டில் ஒரு குழு அமர்ந்து கொண்டு ஒருவருக்கொருவர் இடுப்பில் கைகளிட்டு இணைந்து கொண்டு செல்ஃபி எடுக்கப் போகத் தவறி கீழே அனைவரும் விழுந்து இறந்திருக்கிறார்கள்.

உலகம் முழுவதும் இந்த செல்ஃபி வைரஸ் நோய் பரவியிருந்தாலும், 2015ஆம் வருடம் அதிகமாக செல்ஃபிக்கள் எடுக்கப்பட்டதாகவும், உலகிலேயே இந்தியாதான் செல்ஃபியினால் ஏற்படும் இறப்பு விகிதத்திலும் முதலிடம் வகிக்கின்றதாகவும் செய்தி சொல்லுகின்றது. இதோ இந்தக் காணொளியைக் காணுங்கள்.

இந்த நிகழ்வையும் பாருங்கள்.  நீங்கள் ஊடகங்களிலும் வாசித்திருக்கலாம். மனிதர்களின் முட்டாள்தனத்திற்கு அளவே இல்லாமல் போய்க் கொண்டிருக்கின்றது. முட்டாள்தனத்தால் ஆறறிவை எப்படியேனும் உபயோகித்துக் கொண்டுத் தங்கள் அழிவைத் தேடிக் கொள்ளட்டும். ஆனால், இந்தப் பாவப்பட்ட உயிரினம் என்ன பாவம் செய்தது? முட்டாள் மனிதர்களின் கையில் சிக்கி க்ரூப் செல்ஃபி/க்ரூஃபி என்ற பெயரில் உயிரை விடுவதற்கு?

மிகவும் அரிதாகிவரும், அழிந்துவரும் இனமான ஃப்ரான்சிஸ்கானா டால்ஃபின்களில் (Franciscana dolphins) இரு குட்டி டால்ஃபின்கள் கரையை நோக்கி வந்த போது இவர்கள் ஒன்றினை எடுத்துத் தங்களுக்குள் மாற்றி மாற்றிக் கொடுத்து செல்ஃபி எடுத்துக் கொண்டதில் டால்ஃபின் வெகு நேரம் தண்ணீரிலிருந்து வெளியில் இருந்ததால் உடம்பில் நீர் சத்துக் குறைந்து இறந்தே போனது. மனிதாபிமானமற்ற இந்தச் செயலை என்னவென்று சொல்ல?

இளம் பெண்கள், பையன்களை இந்தச் செல்ஃபி ஃபேய் பிடித்து ஆட்டிக் கொண்டு உயிரையும் மாய்த்து எத்தனைப் பெற்றோர்களைப் பரிதவிக்க வைத்திருக்கிறது! மும்பையில் பல இடங்கள் “நோ செல்ஃபி இடங்கள்” என்று பட்டியலிடப்பட்டு எச்சரிக்கைச் செய்யப்பட்டுள்ளதாக அறிய முடிகின்றது.

ஆன்ட்ராய்ட் ஃபோன்/ஸ்மார்ட் ஃபோன்களினால் சமூகத்தில் ஏற்பட்டிருக்கும் எதிர்மறை மாற்றங்களைப் பற்றி எங்கள் ப்ளாகில் பல உண்மைகளைச் சொல்லியிருந்தார்கள். http://engalblog.blogspot.com/2016/02/blog-post_17.html அதில் இதையும் சேர்த்துக் கொள்ளலாம். 

சமீபத்தில் நடந்த திருமணத்தில் தாலி கட்டி முடிந்ததும், பையன், மற்றும் பெண்ணின் நண்ர்கள், தோழிகள் குழாம் மேடைக்கு ஓடிச் சென்று செல்ஃபி/க்ரூஃபி. மந்திரம் சொல்லிக் கொண்டிருந்த வாத்தியார் கொஞ்சம் சத்தம் போட, திடீரென்று ஒரு பையன், "ஹை மாமா உங்க கூட ஒரு செல்ஃபி" என்று சொல்லி எடுத்துக் கொள்ள, கோபக்கண்களின் சிவப்பு அவர் கன்னத்திற்கு வெட்கத்தின் அடையாளமாக மாறியது.

போகிற போக்கைப் பார்த்தால், ஒருவரின் மரணத்தின் போது கூட, ஐயையோ! இறந்தவருடன் இதுவரை புகைப்படம் எடுத்துக் கொள்ளவில்லையே என்று செல்ஃபி எடுத்துக் கொள்வார்களோ??!!. (இதுவும் கூட நிகழ்ந்துவிட்டதாமே!!! ஒபாமா இப்படிச் செல்ஃபி எடுத்துப் பிரச்சனையில் சிக்கிக் கொண்டாராம். நன்றி மைதிலி!)

இறுதியாகச் சொல்ல விழைவது இதுதான்.  தொழில்நுட்பம் மிகவும் அவசியமே!. மாற்றுக் கருத்து இல்லை. தொழில்நுட்பக் கண்டுபிடிப்புகள் ஒரு புறம் முன்னேற்றப் பாதையில் அழைத்துச் சென்றாலும் மறுபுறம் அழிவிற்கும் வழிவகுக்கின்றன என்பதையும் மறுப்பதற்கில்லை. தொழில்நுட்பத்தில் தவறில்லை. அது நம்மை ஆட்சி செய்து அதற்கு நாம் அடிமையாவதை விட, அதனை ஆட்டுவிக்கும் சக்தி நம்மிடம், நம் கட்டுக் கோப்பிற்குள் இருக்க வேண்டும்.

வீட்டிலும், பள்ளியிலும் குழந்தைகளுக்கு இதனைப் பற்றி அறிவுறுத்தலாம் என்றும் தோன்றுகின்றது.

செல்ஃபி எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். மகிழுங்கள். வாழ்க்கையைக் கொண்டாடுங்கள். அதே சமயம் நீங்கள் செய்ய வேண்டியது, அறிவுபூர்வமாக, அதற்கும் ஒரு எல்லை வகுத்துக் கொண்டு, ஆபத்தான இடங்களில் எடுப்பதைத் தவிர்த்துவிடுங்கள். உங்கள் பெற்றோரை ஒரு கணம் சிந்தித்துப் பாருங்கள். உங்கள் எதிர்காலக் கனவுகள், இலட்சியங்களை ஒரு நிமிடம் மனதில் ஓட விடுங்கள். இந்த ஒரு நிமிட மகிழ்வு துன்ப நிமிடமாக மாறுவதை விட, இயற்கை அழைத்துக் கொள்ளும் நிமிடம் வரை, வாழ்க்கையைக் கொண்டாட இன்னும் பல நொடிகள், நிமிஷங்கள், நாட்கள், வருடங்கள் இருக்கின்றன என்பதையும் நினைவில் நிறுத்துங்கள். வாழ்க்கையை அர்த்தமுள்ளதாக்குங்கள்!

படங்கள், காணொளிகள் - நன்றி கூகுள், யூட்யூப்

------கீதா

(இது செல்ஃபிக்கு எதிரானக் கட்டுரை அல்ல.  அதனை விபரீதமாக்கி விடாமல் பாதுகாப்பாக எடுத்துக் கொள்ளுங்கள் என்று சொல்லுவதே)