Vishnu Narayanan Namboothiri Sir, I'm Sorry, I can't agree with you..... 1

மதிப்பிற்குரிய, விஷ்ணு நாராயணன் நம்பூதிரி ஸார், மன்னிக்க!

திரு.விஷ்ணு நாராயணன் நம்பூதிரி 

திரு. கிருஷ்ணவாரியர்

     தாங்கள் ஸ்வாமி விவேகானந்தரின் வாக்குகளை மேற்கோள் காட்டி “Comparative Grammar of Dravidian Linguistics”, எனும் ஆராய்ச்சிப் புத்தகம் எழுதிய ராபர்ட் கால்ட்வெல் (Robert Caldwell - http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Caldwell) எனும் மனிதாபிமானமுள்ள ஒரு அறிஞரை துரோகி என்று சொல்லியதை என்னால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை.  இப்படிச் சொல்ல உங்களுக்குத் தைரியம் தந்தது என்று நீங்களே உங்கள் கட்டுரையில் (மாத்ருபூமி செய்தித்தாளின் வாராந்திர ஞாயிறு மலரில்-ஜனவரி 16 & 23) சொல்லியிருக்கும், திரு. C. நாராயணராவ் மற்றும் திரு N.V. கிருஷ்ணவாரியர் போன்றவர்கள் எழுதியவையும், சொல்லியவையும்தான் ஆதாரம் என்றதால், அதையும் என்னால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை.  காரணம், திரு நாராயணராவ், “சுத்தமான திராவிட மொழி என்று ஒன்று இருக்குமேயானால் அது இந்தி மொழி அன்றி தமிழல்ல” என்றெல்லாம் கண்மூடித்தனமாய் சொன்னதாலும், இப்படிச் சொல்லும் அவரது புத்தகத்தை வாசித்ததும், திரு கிருஷ்ணவாரியர் ஆவேசத்துடன் (நீங்கள் சொன்னதுதான்), “இந்தியாவுக்கு மிக அதிக அளவில் துரோகம் செய்தது ராபர்ட் கால்ட்வெல் தான்”, என்று சொன்னதும்தான்.

     இவர்கள் இருவரும் தமிழர்கள் அல்ல. மட்டுமல்ல, சமஸ்கிருதத்தை உயிருக்குயிராக நேசிப்பவர்கள் போல் தெரிகிறது. அதனால் திராவிடநாடு, திராவிட மொழி என்றெல்லாம் கேட்பதே இவர்களுக்கு எரிச்சல் மூட்டலாம்.  அதனால், அவர்கள் அப்படித்தானே சொல்வார்கள்! 

ராபர்ட் கால்ட்வெல்

மாக்ஸ்முல்லர்                            மோனியர் வில்லியம்ஸ்

லார்ட்மெக்காலே

ஆனால் கால்ட்வெல், மாக்ஸ்முல்லர், லார்ட்மெக்காலே, மோனியர் வில்லியம்ஸ் போன்றவர்கள் அப்படி அல்ல.  அவர்களுக்குத் திராவிட மொழிகள் தாய் மொழி அல்லாததால், திராவிட மொழிகளைத் தலையில் தூக்கி வைத்து ஆடி, சமஸ்கிருதத்தைக் கீழே போட்டு மிதிக்க வேண்டிய அவசியம் ஏதும் இல்லையே!  இறைவன் பெயரால் இந்தியாவில் மட்டும் அவர்கள் கண்ட சில அநீதிகள் “ஏன்” என்ற சிந்தனை, கால்ட்வெல் போன்றவர்களைச் சில ஆராய்சிகள் மேற்கொள்ள வைத்திருக்கலாம்.  அப்படி கால்ட்வெல் அறிந்ததைப் புத்தக வடிவில் அவர் இப்படிக் கொண்டு வந்திருக்கலாம்.

முல்லைப் பெரியாறு அணை             கர்னல் ஜான் பென்னிகுயிக்

ஜெனரல் டையர்

     

மனிதாபிமானமிக்க ஏராளமான இங்கிலாந்து நாட்டினர் இங்கு வாழ்ந்திருக்கின்றார்கள்.  முல்லைப் பெரியார் அணை கட்ட (1887-1895) (அன்றைய மதுரை மற்றும் இராமநாதபுரம் மாவட்டங்களில் தரிசு நிலங்களை விளை நிலங்களாக மாற்றும் நல்லெண்ணத்துடன்) பிரிட்டிஷ் அரசைக் கட்டாயப்படுத்தி, அணை கட்டி, பாதி நிலையில் பணப்பற்றாக்குறை காரணமாக நிறுத்த வேண்டிய நிலை வந்த போது, தன் சொந்த சொத்துக்களை எல்லாம் விற்று, 1895 ல் அணையைக் கட்டி முடித்த அந்த மனிதருள் மாணிக்கமாம் கர்னல் ஜான் பென்னிகுயிக் போன்றவர்களை நாம் இங்கு நினைவு கூற வேண்டும்.  இது போன்று நல்லவர்களுக்கிடையில் ஜெனரல் டையர் போன்ற வெறுக்கப்பட வேண்டியவர்களும் இருக்கத்தான் செய்தார்கள். எனவே, ஆரியர்கள், திராவிடர்கள் என்று சொல்லி இந்தியர்களைப் பிரிக்கப் பார்க்கிறார்கள் என்று கால்ட்வெல் போன்றவர்களைக் குற்றம் சொல்லும், இந்தியர்களை ஒன்றாய் காண விரும்பும் இம்மனிதர்கள், பிராமணர்கள், ஷத்திரியர்கள், வைசியர்கள், சூத்திரர்கள் என்று நான்காய் மனித குலத்தைப் பிரித்தெறிந்த அநீதியையும், பெண்களுக்கு சம உரிமை இல்லை என்பதை பறைசாற்றும் மனுஸ்ம்ருதி போன்றவற்றையும், ஏன் அப்படியே விழுங்குகிறார்கள் என்பதுதான் எனக்கு விளங்காத புதிர்!

     இங்குதான் ஸார், 32 வருடம் கல்லூரிகளில் ஆங்கில இலக்கியம் கற்பித்த, மலையாள கவிதை உலகில் உங்களுக்கெனத் தனி இடத்தைத் தக்க வைத்துள்ள, ஏராளமான விருதுகள் பெற்ற உங்களுடன் எனக்கு முரண்பாடு.  'நெற்றிக் கண் திறப்பினும் குற்றம் குற்றமே' என வாதித்த நக்கீரன் போன்றவர்களின் வாக்குகள் என் சிந்தனைகளில் வளர்ந்து மரமாய் நிற்பதால், என்னால் இதையெல்லாம் கேட்கும் போது மௌனம் சாதிக்க முடியவில்லை.

     பிரிட்டிஷ்காரர்கள், தமிழர்கள், மலையாளிகள், கன்னடியர் மற்றும் தெலுங்கர்களை “திராவிடர்கள்” என்று சொன்னதால் மட்டும், சொல்லிய பிறகு “வாருங்கள் நாம் எல்லோரும் திராவிடர்கள் என்று ஆங்கிலேயர்கள் சொல்லிவிட்டார்கள்.  அதனால், நாம் இனி திராவிடர்களாக வாழ்வோம்” என்று எவரும் தீர்மானிக்கவில்லை. தென்னிந்தியாவில் உள்ளவர்கள் மொழி, உருவம், மற்றும் பண்பாடு போன்றவற்றில், வட இந்தியர்களிடமிருந்து வித்தியாசப்படுகிறார்கள் என்பது எல்லோருக்கும் தெரிந்த ஒன்றே! வட இந்தியாவில் ராஜ்ஸ்தானியர்களுக்கும், குஜராத்தியர்களுக்கும் வித்தியாசம் எப்படியோ, அது போன்ற வித்தியாசங்கள்தான், ஒரு தமிழனுக்கும், மலையாளிக்கும் உள்ளது என்பது ஒவ்வொரு வட இந்தியனுக்கும், தென்னிந்தியனுக்கும் தெரிந்த ஒன்றே! 

இந்தியாவில் மிகவும் தொன்மையான, மற்ற மொழிகள் மற்றும் பண்பாடுகளின் தாக்கம் அதிகம் இல்லாமல், தனித் தன்மையுள்ள ஒரு பண்பாடு தென்னிந்தியர்களின் பண்பாடுதான் என்றும், அதில் வட இந்தியப் பண்பாடும், வடமொழி ஆதிக்கம் ஏதும் ஏற்படாமல், தன் தனித்தன்மையை முன்பு போல் பாதுகாக்கும் பகுதிதான் தமிழ்நாடு என்றும் ஒவ்வொரு இந்தியனுக்கும் (வரலாற்று அறிவுள்ள) தெரிந்ததுதானே!  அதைக் கண்டும், கேட்டும், ஆராய்ந்தும், அறிந்த ஆங்கிலேயர்கள், அதை எழுதவும், உலகுக்கு அறிவிக்கவும் செய்தார்கள் என்பதுதான் உண்மையில் நடந்த சம்பவம்.  எனவே, வெள்ளையர்கள் நம்மைப் பிரிக்கப் பார்த்து அதில் வெற்றி கொண்டார்கள் என்பதை விட, நான் நம்புவது மனுஸ்ம்ருதி போன்றவைகள்தான், இந்தியர்களைச் சாதி அடிப்படையில் பிரித்து, இந்தியர்களைச் சின்னாபின்னமாக்கியது என்பதையே!. எப்படியோ, நாம் இருவரும் ஒரு விஷயத்தில் ஒத்துப் போகிறோம்,  இந்தியர்களைப் பிரித்ததையும், அவர்களை ஒருவருக்கொருவர் பகைவர்களாக்க நடந்த முயற்சியையும் நாம் இருவரும் எதிர்க்கிறோம்.

இருப்பினும், திராவிடர்கள் என்ற ஒரு பிரிவினரே இந்தியாவில் இல்லை, அது வெறும் கற்பனை, கட்டுக்கதை என்பதை என்னால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை.  தமிழகத்தில், ஆட்சிக்கு மாறி மாறி வரும் இரு கட்சிகளும் (திமுக, அதிமுக) திராவிடர்களின் முன்னேற்றம் கருதி உருவாக்கப்பட்டவைதான்.  ஒவ்வொரு தமிழனும் தான் இந்தியன் என்றும், இந்தியர்களில் திராவிடன் என்றும், திராவிடர்களில் தமிழன் என்றும் தான் பெருமையோடும் சொல்லிக் கொள்கிறான்.  அதற்கு முக்கியக் காரணம், அவனுக்கு வேதங்கள், மனுஸ்ம்ருதி, பகவத்கீதை போன்றவற்றை வாசிக்காமலேயே இறைவனையும், வாழ்க்கை நெறிமுறைகளையும் அறிந்து வாழ உதவும் ஏராளமான நூல்கள் தமிழில் உள்ளதுதான்.  சித்தர்களும், யோகிகளும் அருளிய திருமந்திரமும், தேவாரமும், திருவாசகமும் அவனுக்கு இறைவனை அறிய உதவியது போல், திருக்குறள், ஆத்திச்சூடி, இன்னாநாற்பது, இனியவை நாற்பது போன்றவை நல்வாழ்வு வாழ உதவுவதால்தான்.  நற்றிணையும், குறுந்தொகையும், அகநானூறும், புறநானூறும் அவனுக்கு ஆயிரக்கணக்கான வருடங்களுக்கு முன்பு நல்வாழ்வு வாழ்ந்த தன் முன்னோர்களைப் பற்றி அறிய உதவி, தான் “கல்தோன்றி மண் தோன்றா காலத்தே தோன்றி வளர்ந்த மூத்தக்குடித் தமிழன்”  மரபில் வழி வந்தோன் என்று பெருமையுடன் சொல்ல வைக்கிறது.  தமிழ் மரபையும், தமிழையும் உயிருக்கு மேலாக மதிப்பதால்தான், “தமிழ் எங்கள் உயிருக்கு நேர்” என்று சொல்லிலும், குமரிமுனையில் வள்ளுவனுக்கு சிலைவைத்து செயலிலும் காட்டியிருக்கிறான் தமிழன். (வள்ளுவனுக்குச் சிலையெடுத்தக் கலைஞர் இங்கு 970 வருடங்களுக்கு முன்பு வாழ்ந்த ராஜராஜ சோழனுக்குச் சமமாகிறார்).

இதன் தொடர்ச்சி நளைய இடுகையில் முடியும்.........