சில்லு சில்லாய் - 8 - கிழிஞ்சுது போ

 

கிழிஞ்சுது போ 1

“யாராக்கும் வந்திருக்கறவா, இவா எல்லாம்?”

“ஒன் (கொள்ளுப்) பேரனோட கூட்டாளிங்க”

"கூட்டாளிகளா சரி சரி" என்று சொல்லிவிட்டு, பாட்டி குரலைத் தழைத்துக் கொண்டாள்.

“அந்தப் பையனும், பொண்ணும் பாக்க நன்னா இருக்கா ஆனா ஏன் இப்படிக் கிழிசலை போட்டுண்டு வந்திருக்குகள்.” என்று சொல்லிவிட்டு தனக்குத்தானே சொல்லிக் கொண்டார் “அவாத்துல ரொம்ப கஷ்டம் போலருக்கு. எப்படி படிக்கறதுகளோ? செலவாகுமே. நம்ம குழந்தைக்குச் செலவாகறதே. அதுகளுக்கு அப்பா இருக்காரோ இல்லையோ? பாவம்…பகவான் இப்படி ஏன் சோதிக்கறாரோ… பகவானே அதுகள் நன்னா இருக்கணும்” என்று மேலே பார்த்து ஒரு கும்பிடு போட்டுவிட்டு என்னிடம்

“அதுகளுக்கு நன்னா வயறார சாப்பாடு போட்டுட்டு கட்டியும் குடு”

எனக்குச் சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை. உள்ளே வந்த என் மகனிடம் இதைச் சொன்னதும் அவனும் சிரிக்கத் தொடங்கினான்.

“அதுகள் பாவம்னு சொன்னா அதுக்கு இப்படியா சிரிப்பா, போறும் போ. நேக்கென்ன வேணும்?”

“ஹையோ பாட்டி…கொஞ்சம் சும்மாரு….”

வந்தவர்களுக்குத் தமிழ் சுத்தமாகப் புரியாது. அறையில் அவர்கள் கணினியில் ரொம்ப மும்முரமாகப் பாட சம்பந்தமாகத் தேடிக் கொண்டும் விவாதம் செய்து கொண்டும் இருந்தனர். சாப்பிட்டுவிட்டுச் சென்றதும்…

“பாட்டி அவா ஒன்னும் ஏழைலாம் இல்ல. நல்ல பணக்காராதான். ஜீன்ஸ் பான்டை இப்படிக் கிழிச்சுப் போட்டுக்கறதுதான் இப்ப ஃபேஷன். அங்கங்க நூல் தொங்கணும்!!”

“போறும் போ என்ன ஃபேஷனோ…..ஆண் பிள்ளைதான் கிழிச்சு விட்டிருண்டுருக்குன்னா பொண்ணும்னா கண்ட இடத்துல கிழிச்சு விட்டிண்டிருக்கு….கிழிசலை போட்டுண்டா தரித்ரம்னு பெரியவால்லாம் சொல்லியிருக்கா…..தரித்ரம் வந்திடும்னும் சொல்லுவா. இதுகள் என்னவோ கிழிசலை போட்டிண்டிருக்கு…கலிகாலம்.”

“விடு பாட்டி…”

“புதுச வாங்கி இப்படிக் கிழிச்சுவிட்டுப்பாளா இல்ல இப்படிக் கிழிஞ்சேதான் விக்கறதோ?”

“அப்படியேதான் கிடைக்கிறது. அதுக்குப் பேர் Ripped Jeans”

"நான் என்னத்த கண்டேன்" பாட்டி தனக்குள் அந்தப் பெயரை திரும்பத் திரும்பச் சொல்ல முயற்சித்தார்.

அப்பா காய்ந்த துணிகளை எடுத்துக் கொண்டு வந்தார். மகனின் கிழிந்த ஜீன்ஸும் இருந்தது. பாட்டியின் கண்ணில் பட்டுவிட்டது ஜீன்ஸ்.

“ஏண்டா குழந்தே நீயுமா நாகரீகம்ன்னு கிழிச்சு விட்டுண்டுருக்கியா?  ….என்ன கன்றாவியோ”

“ஹையோ பாட்டி, நான் அதெல்லாம் போட்டுக்கறதில்ல. போட்டு போட்டு கிழிஞ்சாச்சு. அதை நான் அம்மாகிட்ட அரை Pant ஆ தைச்சுத் தரச் சொல்லியிருக்கேன். வீட்டுல போட்டுக்க….”

"சமத்து. என் கொள்ளுப் பேரனாச்சே" பாட்டியின் முகத்தில் பெரிய புன்னகை. பாட்டிக்குச் சமாதானம், தன் கொள்ளுப் பேரன் கிழிந்த ஜீன்ஸ் போட்டுக் கொள்ளவில்லை என்று.

“பாட்டி, அதுக்கு ஒரு பேர் சொன்னேனே நீ கூட அதைச் சொல்லி சொல்லிப் பாத்தியே…..சொல்லு பாக்கலாம்!”

“போறும் நான் கத்துண்டு என்ன பண்ணப் போறேன்.....கிழிஞ்சுது போ…!!!!”

(இது நடந்தது 12, 13 வருடங்களுக்கு முன்)

இதை எழுதி முடித்த போது, கதவருகில் “ஆன்டி” என்ற குரல் கேட்டது. எங்களுக்கான மின்சார பில்லை வெளியிலிருக்கும் மீட்டர் பெட்டியிலிருந்து எடுத்துக் கொண்டு வந்திருந்தாள் மாடி வீட்டுப் பெண். அவள் அணிந்திருந்த ஜீன்ஸ் முட்டியில் பெரிதாகக் கிழிந்து நூல் நூலாகப்  பிரிந்திருந்தது.

சமீபத்தில் நிறைய பேர் முட்டியில் கிழிந்திருக்கும் ஜீன்ஸ் போட்டுக் கொண்டு வருவதைப் பார்க்கிறேன். 

"காலம் மாறவே இல்லையோடி குழந்தே! கிழிஞ்சுது போ!!! கலி முத்தியாச்சு. " பாட்டியின் குரல் ஒலிப்பது போல் தோன்றியது.

படம் இணையத்திலிருந்து...(பின்ன மேல் வீட்டுப் பெண்ணையோ, இப்படிப் போட்டுக் கொண்டு திரியறவங்களையா படம் பிடிக்க முடியும்!!!! கிழிஞ்சுது போ

***********

கிழிஞ்சுது போ 2

 

“அண்ணா சொல்லுங்கண்ணா...எப்படி இருக்கீங்க?”

“அது இருக்கட்டும், ஏம்மா இப்பல்லாம் பொண்ணுங்க இப்படி இருக்காங்க?”

“ஏண்ணா என்னாச்சு?”

“நம்ம லக்ஷ்மி தெரியும்லியா, புலம்பறா அவ பையன் சாரதிக்குப் பொண்ணு அமையவே மாட்டேங்குதுன்னு. 35 வயசு. பொண்ணுக்கும் அமையல”

“ஓ! அந்த விஷயமா…..ஆமாம்….35  சொல்றீங்க….40 எல்லாம் கூட இருக்காங்க…பையனுங்க”

“பொண்ணு வீட்டு சைட்லருந்து ஏகப்பட்ட எதிர்பார்ப்பு”

“நிறைய பேர் வருத்தப்படறாங்கதான்...”

“பாவம் லக்ஷ்மி. பொண்ணுக்கும் அமையல, பிள்ளைக்கும் அமையல.  உனக்குத் தெரிஞ்சுருக்கும்னு நினைக்கறேன். பொண்ணு டாக்டரேட். அஸிஸ்டென்ட் ப்ரொசரா இருக்கா. என்ன க்வாலிஃபிக்கேஷன் இருந்து என்ன? ஒண்ணும் செட் ஆக மாட்டேங்குது”

“ஹாஹாஹா….அண்ணா, அவளும் எதிர்பாக்கறால்ல? சாரதியும் தான் ஏதேதோ எதிர்பார்ப்புகள். கிட்ட வரப்ப அவன் வேண்டான்றான். அப்புறம் ஏண்ணா மத்த பொண்ணுங்கள குத்தம் சொல்லணும்?”

“நீ என்ன சொல்ல வரே?”

“என்ன அண்ணா புரியலையா? சாரதி தங்கையும் பையன்கிட்ட அது இருக்கணும் இப்படி இருக்கணும், சம்பள, தகுதி அப்படி இருக்கணுக்கணும்னு எதிர்பார்க்கறாதானே? அதே மாதிரிதான் சாரதிக்குப் பார்க்கற பொண்ணுங்களும் எதிர்பார்க்கறாங்க. சாரதியும் கண்டிஷன்ஸ் போட்டிருக்கான். நல்லா இருக்கறதையும் வேண்டான்றான்.  நம்ம பொண்ணு, பிள்ளைனா மட்டும் ஒண்ணு......?”

“என்ன நீ? இப்படிச் சொல்ற? உனக்கும் ஒரு பையன் இருக்கான். நினைவுருக்கட்டும். ஆமா அவனுக்கும் வயசாகியிருக்குமே…” 

“நடக்கும் போது நடக்கும்ண்ணா.”

“அப்ப நீ இன்னும் பாக்கவே தொடங்கலையா? கிழிஞ்சுது போ…..இதான் நீங்கலாம் பண்ற மிஸ்டேக். பையன்கிட்ட சொல்லணும். கேக்கணும். பேசணும்.”

“அண்ணா, நீங்க என்ன சொல்ல வந்தீங்களோ அதைச் சொல்லுங்க.….”

“இப்படித்தான் இந்தக் காலத்து பெத்தவங்க எல்லாம்…. என்னத்த சொல்ல? பசங்ககிட்ட பேசி காலா காலத்துல பண்ண வேண்டாமா?” அவர் விடுவதாக இல்லை.

“பெத்தவங்க எல்லாம் பாக்கலைனா நினைக்கறீங்க? பாவம் அவங்க. அண்ணா காலம் மாறிப் போச்சு. பசங்களோட எதிர்பார்ப்புகள் அதுக்கேத்தாப்ல மாறிடுச்சு”

“நீயும் இந்தக் காலத்து மாதிரிதான் இருக்க…என்னத்த சொல்ல”

“ஹாஹாஹா....சரி அதிருக்கட்டும், லக்ஷ்மி அக்கா பொண்ண உங்க பையனுக்கே பாக்கலாமே!... எனக்குத் தெரிஞ்சு இன்னொரு பொண்ணு கூட இருக்கா. அவளும் எம் டெக் பண்ணிட்டு டாக்டரேட் பண்ணின பொண்ணு. உங்க பையன் போஸ்ட் டாக்டோரல்! பெரிய டெசிக்னேஷன்லயும் இருக்கான், அவனுக்கும்தான் வயசாகுது….பாக்கலாமா?”

“நீ வேற…..அவன் எங்க...பதிலே சொல்லமாட்டேன்றான். பொண்ணும் கல்யாணம்னா பேசவே மாட்டேன்றாளே!!!!!!!!!!!!!!

"அண்ணா நீங்கதானே இப்ப சொன்னீங்க…."(மேலே உள்ள அவரது உரையாடல்கள் கருப்பு வண்ணம் Recap!!)

"கிழிஞ்சுது போ! உங்கிட்ட போய் என் ஆத்தாமைய சொன்னேன் பாரு!!!!"

------கீதா