கேரள பள்ளி கலைவிழா 2017- 2018 (கேரள ஸ்கூல் கலோல்சவம்)

நம்மை வியக்கவும், அதிசயப்படவும் வைக்கும் ஒவ்வொரு நிகழ்விற்குப் பின்னும் சுயநலமில்லா பொது நலம் பேணும் சில நல்ல மனிதர்களின் கடின உழைப்பும் வியர்வையும் ஒளிந்திருக்கும் தான். அப்படிப்பட்ட ஒரு நிகழ்வைப் பற்றித்தான் நான் இங்கு உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்கிறேன்.

குழந்தை பாக்கியம் இல்லாதிருந்த (ஆதிசங்கரரின்) பெற்றோர் வழிபட்டு ஆதிசங்கரரைத் தங்கள் மகனாய் பெற்றிட அருளிய வடக்கும்நாதர் குடிகொண்டிருக்கும் திருத்தலமாகிய கேரளாவில் திருசிவபேரூர் எனும் திருச்சூரில் 2018 ஜனுவரி 6 முதல் 10 வரை பள்ளி மாணவ மாணவியர்களின் 58 வது கலைவிழா சிறப்பாக நடந்து முடிந்தது. பள்ளி, வட்ட மற்றும் மாவட்ட அளவில் நடந்த போட்டிகளில் முதலிடம் பெற்ற மாணவ மாணவியர்கள் நான்காவது முறையாக மாநில அளவில் பங்கெடுத்த நிகழ்ச்சி அது. ஏறத்தாழ 15000 மாணவ மாணவியர்கள் 231 நிகழ்ச்சிகளில் 24 மேடைகளில் பகல் இரவு பாராது பங்கெடுத்த நிகழ்ச்சி அது. 

ஆசியக் கண்டத்தில் நடக்கும் மிகப்பெரிய இந்தக் கலைவிழாவில் இதற்கு முன் எப்போதும் கேரள முதல்வர்கள்தான் வந்து விழாவை விளக்கேற்றித் தொடங்கி வைப்பது வழக்கம். ஆனால், இம்முறை கல்வி அமைச்சர் பேராசிரியர் திருமிகு ரவீந்திரநாத் விளக்கேற்றித் தொடங்கிவைத்தார். (முதல்வர் பினராய் விஜயன் கலைவிழாவில் பங்கெடுக்காமல் கொல்லம் மாவட்ட கட்சிக் கூட்டத்திற்குப் போனது விவாதமாகியிருக்கிறது!)

திருச்சூரின் நாயகரான வடக்கும்நாதர் கோயிலைச் சுற்றி 64 ஏக்கர் விரிந்து கிடக்கும் தேக்கிங்காடு மைதானத்தின் கிழக்கு கோபுரத்தின் முன் 22 பள்ளிகளிலிருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஆயிரம் மாணவியர்களின்

“தும்பப் பூ மாலையும்

கங்கா நீரும்

கொன்னைப் பூ சூடும்

தம்புரானே”

என்று பாடி ஆடிய திருவாதிரை நடனம் கண்கொள்ளாக் காட்சி. அது போலவே தேக்கிங்காடு மைதானத்தில் உள்ள 12 மரத்தடிகளில் 2 மணி நேரம் நடைபெற்ற கலை நிகழ்ச்சிகளில் பூரக்களி, புலிக்களி, கும்மாட்டி, தெய்யம், மயூரநிருத்தம், படயணி, அர்ஜுன நிருத்தம் போன்ற இந்து மதம் சார்ந்த கலை நிகழ்ச்சிகளுடன் சவுட்டு நாடகம், மார்கம்களி, பரிசமுத்து போன்ற கிறித்தவமத கலைநிகழ்ச்சிகளும், ஒப்பன, கோல்களி, தஃப்முட்டு போன்ற இஸ்லாமிய கலை நிகழ்ச்சிகளும் நடந்தது மனதிற்கு இதமளித்தது.

விழா மேடையில், தனது பள்ளி நாட்களில் இரண்டாவது கலைவிழாவில் (கலோல்சவத்தில்) பாடி, ஜேசுதாசுடன் வெற்றி வாகை சூடிய பாடகர் திருமிகு ஜெயச்சந்திரன் பாடிய பாடலும், திரு முருகன் காட்டாகடையின் வரிகளுக்கு திருமிகு எம் ஜி ஸ்ரீகுமார் இசையமைத்து 58 ஆசிரியர்கள் பாடிய பாடலும் அருமை

.

எல்லா நிகழ்ச்சிகளையும் கண்காணிக்கக் காவல்துறையினர் 124 கண்காணிப்பு கேமராக்களைப் பொருத்திக் கண்காணித்துக் கொண்டிருந்தனர். 1000 காவலர்களும், 1100 தன்னார்வ தொண்டூழியர்களும் 24 நிகழ்விடங்களில் மட்டுமல்ல, அவ்விடங்களுக்குச் செல்லும் வழிகளிலும் நின்று உதவிக் கொண்டிருந்தனர். அவர்களுக்கு உதவ தேசிய மாணவர் படையினரும், மாணவக் காவல் துறையினரும், சாரணர், செஞ்சிலுவைசங்க மாணவ இயக்கங்களும் இருந்ததால் மாணவர்களுக்கும், ஆசிரியர்களுக்கும், பொதுமக்களுக்கும் எந்தவித சிரமமும் ஏற்படவே இல்லை.

வெற்றி வாகை சூடிய 12000 பேருக்கு வழங்க “திருச்சூர் ட்ரோஃபிஸ்” மரத்தாலான பரிசுக் கோப்பைகளை வடிவமைத்திருந்தது. போட்டிகள் நடந்த ஒரு பள்ளியிலிருந்து போட்டிகள் நடந்த மற்ற பள்ளிகளுக்கும், உணவு பரிமாறப்பட்ட காவலர் மைதானத்திற்கும், போட்டியிட்ட மாணவர்களையும், அவர்களுடன் வந்த ஆசிரியர்களையும் கொண்டு செல்ல திருச்சூரிலிருந்த எல்லா பள்ளிகளும் அவர்களது பள்ளிப் பேருந்துகளை அளித்திருந்தனர். எல்லா கட்சிகள் சார்ந்த ஆசிரியர் இயக்கங்களும் ஒவ்வொரு பணியை மேற்கொண்டன. போட்டிகள் நடத்திய “விழா குழு” KSTA (kerala State Teachers Association) எனும் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி சார்ந்த இயக்கமும், உணவு சமைத்துப் பரிமாறும் பொறுப்பை KPSTA எனும் காங்கிரஸ் கட்சி சார்ந்த இயக்கமும் சிறப்பாகச் செய்தார்கள்.

5 நாட்களில் இலட்சக்கணக்கான மாணவர்களுக்கும், ஆசிரியர்களுக்கும் சிரமமின்றி போட்டிகளில் பங்கெடுத்து உண்டு, உறங்கிச் செல்ல எல்லா ஏற்பாடுகளும் இது போன்ற பல ஆசிரிய இயக்கங்கள் செய்து விழாவைச் சிறப்பித்தன.

கடந்த 57 ஆண்டுகளாக கேரள மாநிலத்தில் மாணவ மாணவியர்கள் தங்கள் கலைத் திறமையை வெளிக்கொணர இது போன்ற ஒரு கலைவிழாவை நடத்த தீர்மானம் எடுக்கப்பட்டது 1957ல். அன்று எர்ணாகுளத்தில் அன்றைய கல்வி இயக்குனரான டாக்டர் திரு சி.எஸ். வெங்கடேஸ்வரனது தலைமையில் ஒரு மேடையில் 11 நிகழ்ச்சிகள் 2 நாட்களில் நடத்தப்பட்டது. இப்படி ஒரு விழாவை நடத்த அவருக்குத் தூண்டுதலாய் அமைந்தது 1956 ஆம் ஆண்டு தில்லியில் நடந்த இன்டெர் யுனிவேர்சிட்டி கலைவிழாதான். அதை நேரில் சென்று கண்ட அவரது மனதில் ஏன் இப்படி ஒரு நிகழ்ச்சியைக் கேரளத்தில் பள்ளி மாணவ மாணவர்களிடையே நடத்தக் கூடாது என்று தீர்மானித்துச் செயல்பட்டதுதான் இதற்கெல்லாம் காரணம்.

1975 ஆம் ஆண்டு, கலைவிழாவில் பங்கெடுக்கும் எல்லா மாணவ மாணவிகளுக்கும், ஆசிரியர்களுக்கும் சுவையான விருந்தளிக்கும் வழக்கம் தொடங்கியது. 1986ஆம் ஆண்டு முதல் வெற்றி பெரும் மாவட்டத்திற்கு 117.5 பவுன் தங்கக் கோப்பை பரிசாக வழங்கப்பட்டு வருகிறது. சாதாரணமாக 7 நாட்கள் நடைபெற்று வந்த இந்த விழா இவ்வருடம் 5 தினங்களுக்குள் முடிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

இதில் பங்கெடுக்கும் ஒவ்வொரு கலை நிகழ்ச்சியிலும் 80 மதிப்பெண் பெறுவோருக்கு “A” க்ரேட் வழங்கப்படுகிறது,  “A” க்ரேட் பெறும் மாணவ மாணவியருக்கு 10th, +1, +2 வில் எழுத்துத் தேர்வில் பெறும் மதிப்பெண்களுடன் 30 மதிப்பெண்களும், “B” க்ரேட் பெறுவோருக்கு 18 மதிப்பெண்களும், “C” க்ரேட் பெறுவோருக்கு 12 மதிப்பெண்களும் வழங்கப்படுகிறது. இப்படிக் கிடைக்கப்பெறும் மதிப்பெண்கள்தான் மாணவ மாணவியரை இக்கலைவிழாவில் பங்கெடுக்கத் தூண்டுகிறது. அதனால், அவர்களில் நன்றாகப் படிக்கும் மாணவ மாணவியர்கள் எல்லா பாடங்களிலும் “A” க்ரேட் உடனும், +2 வில் 1200 க்கு 1200ம் பெற முடிகிறது. (1200/1200) அத்துடன் நாட்டுப்புறப்பாடல்கள் (நாடன் பாட்டு), சவிட்டு நாடகம், வஞ்சிப்பாட்டு (படகுப்பாட்டு), பூரக்களி, யட்ஷகானம் போன்றவைகளை எல்லோரும் காண முடிவதுடன் அக்கலைஞர்களும் கௌரவிக்கப்படுகிறார்கள்.

கேரளா பள்ளிக் கலைவிழா ஒரே இடத்தில் நடந்தாலும் அவை மூன்று பகுதிகளாக நடத்தப்படுகிறது. மலையாளம், தமிழ், கன்னடம் உள்ளிட்ட கலைவிழாவும், சம்ஸ்க்ருத கலைவிழாவும், அரபி கலைவிழாவும் தான் அவை. இதில் தமிழிலும் கன்னடத்திலும் கதை, கவிதை, பேச்சுப் போட்டிகள் உட்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன.

என் மனைவியின் மாணவி அஃப்கலா ஃபர்வீன் தமிழ்க் கவிதை எழுதும் போட்டி, பேச்சுப் போட்டி போன்றவற்றில் கலந்துகொண்டதாலும் என் மகள் அபிராமி ஓட்டம் துள்ளல், சவுட்டு நாடகம், குழு நடனம் போன்றவற்றில் கலந்துகொண்டதாலும் இம்முறை எனக்கும் கலைவிழாவில் பங்கு கொள்ளும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. அஃப்கலாவுக்கு நான் மட்டுமல்ல கீதாவும் உதவினார். பேச்சுப் போட்டியில் சமூக சேவையில் மாணவர்களின் பங்கு எனும் தலைப்பு கொடுக்கப்பட்டது. இடுக்கி மாவட்டத்திலிருந்து வந்த ஒரு மாணவி தெளிவாகத் திருக்குறளை மேற்கோள் காட்டிப் பேசி “A” க்ரேட் பெற்றார். அஃப்கலாவுக்கு “B” க்ரேடுதான். வேறு இரண்டு மாணவர்களுக்கு “C” க்ரேடுதான். பங்கெடுத்த மற்ற 6 மாணவ மாணவியர்களுக்கு நோ க்ரேட்தான்.

போட்டியின் போது நான்காவதாக மேடை ஏற வேண்டிய மாணவி பலமுறை அழைத்தும் ஏனோ மேடைக்கு வரவில்லை. இறுதியாக மீண்டும் அழைக்க மேடை ஏற மறுத்த மாணவியிடம் காரணம் வினவ, “பேச்சுப் போட்டிக்குத் தன்னிடம் தலைப்பைச் சொல்லாமல் தாளில் தமிழில் எழுதிக் கொடுத்ததால் தலைப்பு என்ன என்று தெரியவில்லை என்றதும் திகைத்தேன். காரணம் வினவ, இப்படித் தமிழ் வாசிக்கத் தெரியாதவர்கள் எதையாவது மனப்பாடம் செய்து வந்து பேசி ஏதேனும் க்ரேடை வாங்கிப் போகும் வழக்கத்தை ஒழிக்கத்தான் இப்படிச் செய்கிறோம் என்றார்கள். அம்மாணவியின் தாயும் ஒரு போலீசும் பலதையும் சொல்லி எப்படியோ அம்மாணவியை மேடை ஏற்றிவிட்டனர். அம்மாணவி, தான் மனப்பாடம் செய்திருந்த “குழந்தைத் தொழிலாளிகளை”ப் பற்றிப் பேசி மேடையிலிருந்து இறங்கி வந்த பின்தான் மற்றவர்களிடம் கேட்டு, தான் பேச வேண்டிய தலைப்பு வேறு ஒன்று என்பதைப் புரிந்து கொண்டார்.

கேரளத்தில் தமிழ் மொழி கற்பிக்கப்படுவது இடுக்கி, பாலக்காடு, திருவனந்தபுரம் போன்ற மாவட்டங்களில்தான். எனவே இது போன்ற காரியங்களில் மிகவும் கவனமாக இருந்து செயல்பட வேண்டும். அம்மாணவியிடம் இப்படி எல்லாம் கடினமாக நடந்துகொள்ளுவதை முயன்றவரைத் தவிர்த்திருக்கலாமோ என்று தோன்றியது.

இது போலவே வேறு ஒரு நிகழ்ச்சியும் நடந்தது. குச்சுப்புடி நடனத்திற்கு நடுவராக சங்கராபரணம் மஞ்சுபார்கவியை விழா குழுவினர் அழைத்து வந்தார்கள். மாணவிகள் மஞ்சுபார்கவிக்கு முன் தங்கள் திறமைகளை எல்லாம் காட்டி சிறப்பாக ஆடினார்கள். ஆனால் தீர்ப்பளிக்கும் போது மஞ்சுபார்கவி இது குச்சுப்புடியே அல்ல என்று சொல்லி 20க்கும் மேற்பட்ட மாணவிகளில் 4 பேருக்கு மட்டும் “A” க்ரேடை வழங்கி மற்றவர்களைக் கதறி அழ வைத்துவிட்டார். அதே நேரத்தில் மஞ்சுபார்கவி நடுவராகச் செல்லாத அதற்கு முன் நடந்த ஹைஸ்கூல் குச்சிப்புடி நடனப் போட்டியில் 90% பேருக்கும் “A” க்ரேட் கிடைத்திருந்தது! இங்கு நாம் யாரைக் குற்றம் சொல்லுவது?....மஞ்சுபார்கவியையா? மஞ்சுபார்கவியை நடுவராக்கிய விழா குழுவினரையா? 30 மதிப்பெண்ணிற்காக ஓரிரு மாதங்கள் மட்டும் குச்சுப்புடி நடனம் பயின்ற மாணவிகளையா?...அவர்களது பெற்றோர்களையா?

எப்படியோ அபிராமிக்கு ஓட்டம் துள்ளல், சவுட்டு நாடகம், குழு நடனம் போன்றவற்றில் “A” க்ரேட் கிடைத்ததால் வடக்கும்நாதருக்கு நன்றி கூறி தப்பித்தேன் பிழைத்தேன் என்று வீடு வந்து சேர்ந்தேன்!

படங்கள் இணையத்திலிருந்து....நன்றி இணையத்திற்கு

--------துளசிதரன்