சூக்ஷ்ம தர்ஷினி - திரைப்படம் - ஒரு பார்வை

நல்ல கதை, நல்ல திரைக்கதை, நல்ல வசனம், நல்ல நடிப்பு, நல்ல ஒலி அமைப்பு மற்றும் நல்ல ஒளி அமைப்பு. இவை எல்லாம் அமையப்பெற்றால் நல்ல திரைப்படம் உருவாகும். இத்தனை 'நல்ல'துடன் நல்ல ஒரு கருத்தையும் நம்மை சிந்திக்கவைக்கும்படி சொன்னால் அந்தப்படம் எல்லோராலும் எல்லாக்காலத்திலும் பாராட்டப்படும் ஒன்றாகிவிடும். அந்தவிதத்தில் பார்க்கும் போது 'சூக்ஷ்மதர்சினி' எனும் மலையாளப் படம் அப்படி எல்லாவிதத்திலும் ஒரு நல்ல படம்தான். அதைப் பற்றித்தான் இன்று பார்க்கவிருக்கிறோம். 

சூக்ஷ்மதர்ஷினி என்றால் மைக்ரோஸ்கோப் - நுண்ணோக்கி.

சிலரது கண்கள் மைக்ரோஸ்கோப் போல இருக்கும். Microscopic Eye, Microscopic Mind. இப்படத்தில் நாயகியும், நாயகனும் அப்படிப்பட்ட மைக்ரோஸ்கோப்பிக் கண்ணும், மைக்ரோஸ்பிக் மனதும் பெற்றவர்கள். 

மேனுவெல் எனும் இளைஞன், மனநிலை பாதிக்கப்பட்டத் தன் தாயுடன் தான் சிறுவயதில் வசித்த தன் பழைய வீட்டிற்குக் குடிவருகிறான். சுற்றிலும் நடுத்தரவர்கத்தினரான புது மனிதர்கள். ஓரிரு வயதானவர்களுக்கு அவர்களைத் தெரியும். நம் கதாநாயகி, கணவன் மற்றும் மகளுடன் அடுத்தவீட்டில். எதையும் நுண்ணோக்கிக் காணுகின்ற மனம் மற்றும் கண்களால் காணும் திறனுள்ள பிரியதர்ஷினியின் கண்களில் மேனுவெலின் சில செயல்கள் சந்தேகத்தை விதைக்கின்றன. (வாய்ஸ் 2)

'மகன் தாயை உண்மையாக நேசிக்கிறானா? எல்லாம் வெறும் நடிப்பா?' என்ற சந்தேகம். மேனுவெலும், பிரியா தன்னை கவனிக்கிறாள் என்பதைப் புரிந்த பின், பிரியாவை தன் வழியிலிருந்து மாற்ற முயன்று ஓரளவு வெற்றியும் காண்கிறான். இதையெல்லாம் அருமையாக நஸ்ரியாவும் பேஸில் ஜோசஃபும் செய்திருக்கிறார்கள்.  இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் சளைத்தவர்கள் அல்ல என்பதை உறுதிப்படுத்தும் வகையில் எல்லாக் காட்சிகளும் அருமையாக வடிவமைக்கப்பட்டிருக்கின்றன. 

கூடவே மேனுவெலும் அவரது கூட்டாளிகளும் பேசுவதும் செய்வதும் எல்லாம் பிரியாவைப் போல், படம் பார்க்கும் நம்மையும் படத்திற்குள்ளே இழுத்துச் செல்கிறது. எதிர்பார்ப்பு, அடுத்து என்ன நிகழப் போகிறது என்ற பரபரப்பு ஏறுகிறது. இங்கெல்லாம் திரைக்கதையும், வசனமும், நடிப்பும், ஒலிப்பதிவு மற்றும் ஒளி அமைப்பும், ஆர்ட் டைரக்ஷனும் ஒன்றுக்கொன்று கொடுக்கும் ஒத்துழைப்பு பாராட்டத்தக்கது. அப்படி அருமையான ஒரு மிஸ்ட்ரி த்ரில்லர் படமாகத் தொய்வில்லாமல் படம் நகர்கிறது. இதற்கெல்லாம் மேலாகப் படத்தின் க்ளைமேக்ஸ் தரும் அதிர்ச்சி படத்தை எங்கோ கொண்டு செல்கிறது. 

இயக்குநர் ஜிதின் திரைக்கதை ஆசிரியர்கள் லிபின், அதுல் ராமச்சந்திரன்

இதை எல்லாம் அருமையாகப் படமாக்கியிருக்கும் விதம்தான் இயக்குனர் எம் சி ஜிதினையும், திரைக்கதை ஆசிரியர்களான லிபின், அதுல் ராமசந்திரன் உள்ளிட்டவர்களது வியக்கத்தக்கத் திறமையை நமக்குக் காட்டுகிறது. இறுதிக் காட்சிகளெல்லாம் கவிதை வரிகளைப் போல் ரத்தினச் சுருக்கமாக வந்து silence speaks volumes என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது. கூடவே 21 ஆம் நூற்றாண்டு சினிமா ரசிகர்களும் நல்ல வாசகர்கள் வரிகளுக்கிடையில் வாசிப்பது போல் காட்சிகளுக்கு இடையில் நிகழ்வதை ஊகித்துக் கொள்வார்கள் என்ற நம்பிக்கையில் காட்டப்படும் காட்சிகள் எல்லாம் காணும் நம்மை, இத்திரைப்படத்தில் வரும் கதாபாத்திரங்களாகவே மாற்றிவிடுகிறது. (வாய்ஸ் 4)

மட்டுமல்ல அதை எல்லாம் விரிவாகச் சொல்லியிருந்தால் வீண் விவாதத்திற்கு வழி வைக்குமே ஒழிய வேறு பலன் ஒன்றுமில்லை என்பதைத் தெளிவாகப் புரிந்து கொண்டு அவற்றை எல்லாம் தவிர்த்தது உண்மையிலேயே பாராட்டிற்குரியது.  அதே நேரத்தில் படம் பெண்ணியமும் மகளிர் ஓரினச்சேர்க்கை பற்றியும் பேச வேண்டியதைத் தேவையான அளவுக்குப் பேசவும் செய்கிறது. அந்த அளவுக்கு அருமையான திரைக்கதை அமையப்பெற்றத் திரைப்படம் தான் சூக்ஷ்மதர்சினி. 

அத்துடன் இதில் பேசப்படும் பெண்ணியம் Indian Great Kitchen போல ஆவேசத்துடன் பேசப்படுவதோ, How Old are you போல அமைதியாகப் பேசப்படுவதோ, நகைச்சுவை தளும்ப ஜய ஜய ஜய ஹே வில் பேசுப்படுவது போலவும் அல்ல. வாழைப்பழத்தில் ஊசி ஏறுவது போல காண்போரின் மனதில் பெண்ணியமும், மகளிர் ஓரினச்சேர்க்கை பற்றிய சிந்தைகளும் ஏறிவிடுகின்றன. பெண்களுக்கு எதிராகப் பெண்களும் நிற்கிறார்கள் என்பதையும், கௌரவக் கொலைகளுக்குக் காரணம் ஆண்கள் மட்டுமல்ல பெண்களும் உண்டு என்பதையும் படம் காண்பிக்கிறது. இங்கு லெஸ்பியனிஸம் - மகளிர் ஓரினச் சேர்க்கைக்கு எதிராக முன்பந்தியில் நிற்கும் ஒரு பெண் கதாபத்திரத்தைக் காட்டுவதிலிருந்து நாம் அதைப் புரிந்து கொள்ள முடியும். (வாய்ஸ் 5)

பின் அப்படத்தின் இறுதிக் காட்சியில் நஸ்ரியாவின் சாகஸங்கள் கொஞ்சம் எல்லை மீறல் நடத்தினாலும் படத்திற்கு அது ஒருவகையில் கைதட்டல்களை வாங்கித் தருவதுடன் பெண்கள் தனிநபராகத் தைரியத்தைக் கைவிடாமல் போராடினால் வெற்றி பெறலாம் என்ற வலுவான ஒரு கருத்தையும் முன்வைக்கிறதே, அதுவும் இப்படத்திற்கு மெருகேற்றத்தான் செய்கிறது. 

Casting - கதாபாத்திரங்களின் தேர்வு அருமை. எல்லா நடிக நடிகைகளும் இயல்பாக அந்தந்தக் கதாபாத்திரங்களாகவே வந்து மனதில் இடம் பிடிக்கிறார்கள். 

சித்தார்த் பரதன்

சித்தார்த் பரதனின் கதாபாத்திரம் வித்தியாசமாக இருக்கிறது. 

அது போலவே தீபக், அகிலா, பூஜா, மெரின் போன்றவர்களும் இயல்பாகவே நடித்திருக்கிறார்கள். 

ஷரண் வேலாயுதன்

ஷரண் வேலாயுதனின் காட்சிகளைப் படமாக்கிய விதம் அருமையாக இருக்கிறது. 

சாமன் சாக்கோ

அது போலவே சாமன் சாக்கோவின் படத்தொகுப்பும், 

கிறிஸ்டோ சேவியர்

கிறிஸ்டோ சேவியரின் இசையும், 

வினோத் ரவீந்திரனின் அரங்க அமைப்பும், முக்கியமாக, கொல்லப்பட்டவரின் உடலை அப்புறப்படுத்தும் காட்சியில் அருவருப்பூட்டாமல் அரங்கைக் காட்டிய விதம். 

இப்படி எல்லோரும் படத்தின் சிறப்புக்குச் செய்த உதவியும் பாராட்டத்தக்கதே. எப்போதாவது வரும் சில நல்ல திரைப்படங்களில் இதுவும் ஒன்று. எனவே முடிந்தால் பாருங்கள். 

(நெடுநாட்களுக்குப் பிறகு ஒரு பதிவு. ரப்பர் வேலைகள், யுனிவேர்சிட்டி சம்பந்தப்பட்ட சில வேலைகள், வகுப்புகள், அதற்கான தயாரிப்புகள், இடையில் தவிர்க்க முடியாத குடும்ப நிகழ்வுகள் என்று வலைப்பக்கம் வருவதற்கும் வாசிப்பதற்கும் கருத்திடவும் நேரம் கிடைப்பது சிரமமாக இருக்கிறது. எனது சில பயணப் பதிவுகளும் இருக்கின்றன. அதையும் பதிவிட முயற்சி செய்கிறேன்)

https://youtu.be/EgKkACvg7YE

------துளசிதரன்