அழகிக்கும் அழகி கிரீட ஆசை

கண்ணழகிக்கு திடீரென்று அழகிப் போட்டியில் பட்டம் வெல்லும் ஆசை வந்து விட்டது போலும். ஊரிலுள்ள பலரும்  ஆசைப்படும் போது என் கண்ணழகிக்கு ஏன் வரக்கூடாதா என்ன? சரி எப்படி வந்தது? அதை ஏன் கேட்கின்றீர்கள்?! 

ஒரு ஞாயிற்றுக் கிழமை. தினமும் என்னுடன் நெடுந்தூரம் நடக்கும் கண்ணழகிக்கு ஒரே இடம் சலித்துப் போயிருக்குமே! பாவம் கண்ணழகி! மேல்தட்டுக்காரர்கள் மட்டும்தான் அவர்களின் செல்லங்களைக் கடற்கரைக்கு அழைத்து வரவேண்டுமா என்ன? நாமும் அழைத்துச் செல்வோமே என்று ஒரு மாறுதலுக்காகக் கடற்கரை ஓரம் சென்றேன். கடல், கடற்கரை, அங்கு வரும் செல்லங்கள் எல்லாவற்றையும் என் செல்லமும் பார்க்கட்டுமே!

கண்ணழகிக்கு இயற்கை உபாதைகளைக் கழிக்கவே தினமும் புதுப் புது இடம் வேண்டும். முகர்ந்து முகர்ந்து நேரமும் அதிகம் எடுத்துக் கொள்வாள். குப்பை, புல், செடிகள் இருக்கும் இடத்தில் மிகவும் ஓரமாக ஓதுங்கித்தான் தன் வேலையை முடித்துக் கொள்வாள். சாப்பாட்டை விட ஊர் சுற்ற ரொம்பவே பிடிக்கும். தாயைப்(என்னைப்) போல் சேய்!

அப்படியானவளுக்குப் புது இடம் என்றால் கேட்கவா வேண்டும்! அதுவும் முகர்வதற்கும் நிறையவே இருக்கப் பீடு நடை போட்டு வந்தாள். குப்பைகளும் செடிகளும் நிறைந்த இடத்தில் அவளது இயற்கை அழைப்பை முடித்துக் கொள்ள, நடந்தோம். கண்ணழகி கொஞ்சம் ராங்கிக் காரி. எதிரே வந்த பல செல்லங்களைப் பார்த்து. வடிவேலுவைப் போல் “நானும் ரௌடிதான், நானும் ரௌடிதான்” என்று அவ்வப்போது உறுமிக் கொண்டு வந்தாள்.

(அவள் என் கைப்பிடியில் இருக்கும் வரைதான் அந்த உறுமல். தனியாக ஓடிப் போன சமயத்தில் எல்லாம் வால் பின் கால்கள் இரண்டிற்கும் இடையில்தான் இருக்கும். பயம் உள்ளுக்குள். ஆனால் உடம்பையும், காதையும் விரைப்பாக வைத்துக் கொள்வாள். வடிவேலுவின் ஸ்டைலில் பில்டிங்க் ஸ்ட்ராங்க் பேஸ்மென்ட் வீக். ஓடு காலியாக இருந்தவள் இப்போது வீட்டை விட்டு ஓடுவதில்லை. புத்தி தெளிந்துவிட்டது!)

அப்படி வந்தவள் திடீரென்று நின்றாள். வாலை வேகமாக அசைத்தாள்.  வாயிலிருந்து ஜொள்ளு வேறு!  பார்த்தால் எதிரில் மிகவும் அழகான பெண்மணி! அவரைப் பார்த்து இவள் எதற்குப் பரபரக்க வேண்டும் என்று பார்த்தால் அவரது பின்னால் மிகவும் உயரமான அழகான கம்பீரமான இளைஞன்! ராம்பூர் க்ரே ஹௌன்ட்!

ஓ! கண்ணழகியின் ஜொள்ளின் ரகசியம் புரிந்தது! அவனும் இவளைப் பார்த்து அருகில் வர முயற்சி செய்ய, கண்ணழகி ரஜனி ஸ்டைலில் “மகிழ்ச்சி”! அவன் ஆண் ஆயிற்றே! அங்கு வரும் மற்ற பெண் செல்லங்களைப் பார்க்காமல் இருப்பானா? தன்னைப் பார்க்கவில்லையாம், கண்ணழகி ஏக்கத்துடன் தீனக் குரல் எழுப்பினாள். இத்தனைக்கும் கண்ணழகியின் தலைமுறை பெருக்க உறுப்புகளை எல்லாம் மகன் வெளியில் எடுத்துப் போட்டு வருடங்கள் ஆகிவிட்டன என்றாலும் அவள் அவனைத் தோழமைப்படுத்த முயன்றாள்!

போனால் போகட்டும் என்று அண்ணலும் நோக்கினான்! இவளும் நோக்கினாள் இருவரும் முகர்ந்து பார்த்துக் கொண்டதும் அவனது எஜமானி மேல்தட்டுத் தோரணையுடன் கடுப்பானார். அக்மார்க் தமிழ்நாட்டுக்காரர் என்பதை அடையாளப்படுத்த ஆங்கிலத்தில் பேசினார். “உங்கள் நாயை சற்றுத் தள்ளி வைத்துக் கொள்ளுங்கள்.”

ஓ! என் கண்ணழகி தெரு சாதி!  அவரது செல்லத்திற்கு ஏதாவது வியாதி வந்து விடுமோ என்ற பயம் இருக்கலாம். இந்திய பைரவர்களுக்கும் தெருசாதிக்கும் நோய் எதிர்ப்புத் திறன் அதிகம் என்று சொல்லப்படுவதும், என் செல்லத்திற்கு அனைத்து ஊசிகளும் போட்டிருக்கிறோம், தினமும் வெளியில் போய் வந்தால் கால்கள் கழுவி விடப்படும் என்பதும் அவருக்குத் தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லையே! பொதுவாகவே நம் மக்களுக்கு “இனம்(breed) என்றால் “ஓ! என்றும் (இதை நீங்கள் புருவங்களை உயர்த்தி, கண்களை விரித்து, உதடுகளைக் குவித்து உதரவிதானத்திலிருந்து(diaphragm) சொல்லிப் பார்க்க வேண்டும்!) நாட்டு வகை என்றால் கொஞ்சம் அடக்கமான “ஓ” (இது தொண்டையிலிருந்து டெசிபல் குறைவாக) அல்லது “ம்ம்” என்ற பதிலாகத்தான் இருக்கும். “ஐ லவ் டாக்ஸ்” என்று பெருமையாகச் சொல்லிக் கொள்வார்கள். சரி விஷயத்துக்கு வருகிறேன்..

எங்களைப் பார்த்துக் கொண்டே அருகில் வந்தார் மற்றொரு பெண் தன் பொமரேனியன் செல்லத்துடன். அவர்கள் இருவரும் தோழிகள் போலும். அந்தப் பெண் என்னையே பார்த்தார். ஏதோ யோசிப்பது போல் தோன்றியது. இவரும் அக்மார்க் தமிழ்க்காரர்தான். நான் மெதுவாக நகரத் தொடங்கியதும், “நீங்க “.....” க்ளினிக் வந்துருக்கீங்க இல்லையா? உங்க பெட்டின் டாக்டர் “.....”? ஆனா, உங்க பெட் கொஞ்சம் குண்டா வேற மாதிரி இருந்துச்சே! இப்ப அந்த டாக்டரும் வரதில்லையே” என்று என் மகனின் பெயரைச் சொல்லித் தொடர்ந்து பேசியதால், “ஆம். அந்தச் செல்லம் இறந்துவிட்டாள்” என்று சொல்லிவிட்டு, விடு ஜூட் என்று நகர்ந்துவிட்டேன்.

                                     சிப்பிப்பாறையனின் உறவுக்காரன் கன்னி

                                                     

                      கோம்பை

                         

              

கண்ணழகி வர மறுக்கவும் அவளைக் கொஞ்சம் தூக்கியபடி இழுத்துக் கொண்டு சற்றுத் தூரம் வந்து  “கண்ணி. அவன் வட நாட்டுக் காரன். ஹிந்திதான் பேசுவான். உனக்கோ தமிழ் மட்டும்தான் தெரியும். அவன் அம்மாவுக்கோ உன்னைப் பிடிக்கலை. மதுரைக்காரன் சிப்பிப்பாறையனோ, அவன் உறவுக்காரன் கன்னியனோ, இல்ல நல்ல வீரசாலியான கோம்பையனோ கிடைக்காமலா போவான். இவங்க எல்லாம் அந்தக்கால ராஜாக்கள்கிட்ட வளர்ந்த இனம்! ஏன் கண்ணழகி நம்ம தெரு ராஜபாளையத்துக்காரன் நல்லாத்தானே இருக்கான்” என்று இவர்களின் ஜாதகத்தைச் சொல்லிக் கூட்டிக் கொண்டு எங்கள் தெருவிற்குள் நுழைந்த போது தினமும் எதிர்க்கொள்ளும் அந்த ராஜபாளையத்துக்காரன் வந்தான். இவனும் ஒரு வீட்டில் வளர்க்கப்படுபவன். கழுத்துப்பட்டையுடன் அவிழ்த்துவிடப்பட்ட கழுதை! ஓ! மன்னிக்கவும்! பைரவர்! அப்படி வரும் போது சீஸனாக இருந்தால் அப்படியான வேலைகளையும் முடித்துவிட்டுப் போவான். பாவமான நல்ல பையன்தான்.

இந்த ராஜபாளையத்துக்காரனுக்கு ரொம்ப நாளாகக் கண்ணழகி மேல் ஒரு கண். ஆனால், கண்ணழகி அவனை இதுவரை கண்டுகொண்டதில்லை. நான் தனியாகப் போகும் போது பாளையத்துக்காரன் என் பின்னால் வந்து என் கையில்  ஒரு முத்தம் கொடுத்துக் கண்ணழகிக்குத் தூது விடுவான். என்னை முகர்ந்து பார்க்கும் கண்ணழகியும் சில சமயம் “உர்” என்று சிறிதாக உறுமிவிட்டுக் கொஞ்ச நேரம் விலகி இருப்பாள். பொஸசிவ்னெஸ்!

அப்படியான கண்ணழகி சமீபகாலமாக ராஜபாளையத்துக்காரன் எதிரில் வந்ததும் வாலை ஆட்டுகிறாள். நின்று நிதானித்து அவனைப் பார்க்கிறாள். குரல் எழுப்புகிறாள்! அவன் தூது விடும் போது என்னை முகர்ந்து வாலை ஆட்டிப் பரபரக்கிறாள். உடனே பால்கனிக்குச் சென்று ஓட்டை வழியாகத் தலையை நுழைத்துத் தெருவில் இருக்கிறானா என்று எட்டிப் பார்க்கிறாள். அவனும் எங்கள் குடியிருப்பின் வாயிலில் உச்சா அடித்துவிட்டுச் செல்கிறான். பால்கனியைப் பார்த்துக் கொண்டே இருக்கிறான்! கடற்கரையில் அந்த இரு பெண்மணிகளும் தங்கள் செல்லங்களை அழகி/அழகன் போட்டிக்கு அழைத்துச் செல்வது பற்றிப் பேசியது கண்ணழகியின் காதில் விழுந்துவிட்டது போலும். அதனால்....

கண்ணழகி

ராஜபாளையத்துக்காரனின் மேல் ஒரு கண் வைத்துக் கொண்டாலும், அழகிப் போட்டிக்குச் சென்றால் ராம்பூர்க்காரனையும் பார்க்கலாம் என்று நினைத்தாளோ என்னவோ இப்போது ஸீரோ டயட்டில்! ஸ்லிம் ப்யூட்டியாய் பைரவர்க்கே உரிய வடிவத்துடன் இருக்க வேண்டித் தன் சாப்பாட்டை அளவோடு சாப்பிட்டு, புல், பூஷணி, கோவைக்காய் இலைகளைத் தின்னத் தொடங்கியிருக்கிறாள்!!!!   

பின் குறிப்பு 1: பைரவர்கள் இலைகள், புற்கள் இவற்றைத் தின்னால் வயிறு சரியில்லை என்று அர்த்தம். ஆனால் கண்ணழகி சாப்பாடும் சாப்பிடுகிறாள் அவற்றையும் உண்கிறாள் என்பதால் சும்மா சொன்னது! இவள் ஒரு வீட்டின் முன் இருக்கும் புற்களைச் சாப்பிடுவாள். அவர்களிடம் நான் சொல்லவும் செய்தேன் இவள் இங்குப் புற்களை மட்டும் சாப்பிடுவாள் வேறு எதுவும் செய்ய மாட்டாள் என்று. அடுத்த நாள் அந்த வீட்டு வாசல் வெற்றிடமாக இருந்தது. பாவம் கண்ணழகி!

பின் குறிப்பு 2: இந்தச் சுட்டிகளையும் வாசிக்கலாம் நன்றாக இருக்கின்றன. முதல் இரு சுட்டிகளில் கதைகள், நாடகங்கள் அழகாக இருக்கின்றன. அந்தப் பதிவர் வேறு தளங்களும் வைத்திருப்பதாகத் தெரிகிறது. மூன்றாவது சுட்டி தகவல் தளம்!!! அருமையான தளம்!

http://thirukkuralkathaikkalam.blogspot.in  

http://shortstoriesintamil.blogspot.in  

http://s-pasupathy.blogspot.in

-கண்ணழகியின் படங்களைத் தவிர மற்றவை இணையத்திலிருந்து. எங்கள் தெரு ராஜபாளையத்துக்காரனை எடுக்க நினைத்தால் முடியவில்லை. அதனால் இணையத்திலிருந்து.

---------------கீதா