நாராயணவன(ர)ம் கல்யாண வெங்கடேஸ்வரர் கோயில் - ராமகிரி ஸ்ரீ வாலீஸ்வரர் கோயில் – நாகலாபுரம் ஸ்ரீ வேதநாராயணப்பெருமாள் கோயில் – சுருட்டப்பள்ளி ஸ்ரீ பள்ளி கொண்டீஸ்வரர் திருக்கோயில் - பகுதி 5

  ஸ்ரீ வாலீஸ்வரர் கோயில் - ராமகிரி 

அடுத்து இங்கிருந்து மிக அருகில் இருக்கும் ராமகிரி எனும் இடத்தில் உள்ள வாலீஸ்வரர் கோயிலுக்குப் போலாம் என்று சொல்லியிருந்தேன் இல்லையா? வேதநாராயணர் கோயில், நாகலாபுரத்திலிருந்து 6.5 கிமீ தூரம் தான் வாலீஸ்வரர்/காலபைரவர் கோயில். போவோம், வாங்க. 

நன்றி கூகுள்

நாலுசக்கர வாகனம் என்றால் நாகலாபுரத்திலிருந்து திருப்பதி செல்லும் சாலையில் மேலே சொன்ன கிமீ தூரத்தில் ராமகிரி கோயில் பேருந்து நிறுத்தம் உள்ள இடத்திலிருந்து வலது புறம் இருக்கும்  அடையாள வளைவு  உள் செல்லும் பாதை வழியாக சுமார் 2 கிமீ தூரத்திற்குள் இருக்கும் கோயிலுக்கு கோயில் வரை சென்றுவிடலாம்.

சாலையில் இருக்கும் வளைவு

பேருந்தில் சென்றால் இறங்கி அதே பாதையில் ஒரு ஆட்டோ பிடித்தும் செல்லலாம். நடந்தும் செல்லலாம்.  நான், என் தங்கை, தங்கை மகள் மூவரும் பேருந்தில் சென்றதால் இறங்கி நடந்து கொண்டே கிராமத்தின் அழகையும் வயல்களையும், இயற்கையையும் ரசித்துக் கொண்டே சென்றோம். 

இப்போது நீங்களும் என்னுடன் நடக்கத் தயாரா?! அப்பத்தானே கோயில் புராணக் கதை, ஊரின் பெயர்க் கதை எல்லாம் பேசிக் கொண்டே போக முடியும்.  

வாலீஸ்வரர் கோயில் என்ற பெயர் எப்படி வந்தது என்பதற்கு ஒரு கதை சொல்லப்படுகிறது.

ராவணனை வென்ற ராமர், அயோத்திக்குச் சென்று ராஜாவாகப் பொறுப்பு ஏற்கும் முன், பிரம்மஹத்தி தோஷ நிவர்த்திக்காக இராமேஸ்வரம் வந்தார். அங்கு காசியிலிருந்து ஒரு சிவலிங்கத்தைக் கொண்டு வந்து பூஜை செய்ய வேண்டும் என்ற அவரது குருவான வசிஷ்டரின்  அறிவுரைப்படி, ராமர் சிவலிங்கத்தைப் பெற தன் அபரிமித பக்தனான அனுமனை அனுப்பினார்.

அனுமனுக்குச் சந்தோஷம். உடனே காசிக்குச் சென்றார். ஆனால் அங்கோ எது சுயம்பு லிங்கம் என்று தெரியாத அளவிற்கு நிறைய சிவலிங்கங்கள் இருந்ததால் பாவம் அவருக்குக் குழப்பம்.

அப்போது ஒரு குறிப்பிட்ட லிங்கத்தின் மேலே வட்டமடித்து கருடன் உதவிட அங்கிருந்த பல்லியும் குறிப்பால் உணர்த்திட அனுமன் சுயம்புலிங்கத்தை அடையாளம் கண்டு எடுத்துக் கொள்ள அது பிரச்சனையாகிவிட்டது. காசியின் காலபைரவர், தன் அனுமதி இல்லாமல் எடுத்துச் செல்ல இயலாது என்று அதைத் தர மறுத்து அனுமனுடன் சண்டை போட்டார்.  

கோயிலுக்குச் செல்லும் பாதை/சாலை. 

படத்தில் தெரியும் இரு மலைகளுக்கு நடுவில் கோயில் இருக்கிறது. பாதை மலையை முட்டுவது போல் இருக்கும் இடத்தில் இடப்புறம் திரும்பி இன்னும் கூடுதல் இயற்கை எழிலுடன் இருக்கும் பாதையில் தொடர வேண்டும்.

பார்த்து ரசித்துக் கொண்டே கதையையும் கேட்டுக் கொண்டே வாருங்கள்

அச்சமயம் தேவர்களும், முனிவர்களும் வந்து ராமரின் நல்ல காரியத்திற்கே அது அனுமனால் எடுத்துச் செல்லப்படுகிறது என்றும் அதனால் அனுமதிக்க வேண்டும் என்றும் மன்னிப்பு கேட்டுக் கோரிட, அரை மனதுடன் கால பைரவர் அனுமதி கொடுத்தாராம்.

அனுமதி கொடுத்தாலும்  சமாதானம் அடையாத கால பைரவர், அனுமனுக்கு உதவிய கருடன் காசியில் பறக்கக் கூடாது  என்றும் பல்லிகள் அங்கு வாழ்ந்தாலும் சப்தம் எழுப்பக் கூடாது என்றும் சாபமிட்டார். இன்று வரை காசியில் கருடன் பறக்காதாம், அது போல பல்லிகளும் சப்தமிடாதாம். சாபம் கொடுத்தாச்சு, சரி....

அப்புறம் அனுமனை எப்படித் தடுக்கறது? என்ற யோசனை. காளிங்க மடு எனும் நீர்நிலை இருந்த இந்த இடம் அப்போது திருக்காரிக்கரை (இக்கோயில் அருகில் மலையைச் சுற்றிக் காளிங்கியாறு ஓடுகின்றது. நன்றி விக்கி) என்ற பெயரில் இருந்ததாகவும் சொல்லப்படுகிறது. 

கதைக்கு வருவோம். உடனே சூரியனிடம், காலபைரவர் ஒரு டீல். வெப்பத்தைக் கூட்டு என்று. கங்கையிடம் எங்கயும் தண்ணிய காட்டாம ஒளிச்சு வைச்சிரு என்று டீல்.  அனுமனுக்குத் தாகம் ஏற்பட இந்த இடத்திற்கு வரும் போது காளிங்க மடு கண்ணில் பட பறந்து கொண்டிருந்தவர் இந்தத் தலத்தில் இறங்கினார்.  

ஆனால் தரையில் சிவலிங்கத்தை வைக்கக் கூடாது. அங்கு ஆடு மேய்த்துக் கொண்டிருந்த (இது வேற யாரா இருக்கும் சொல்லுங்க? எல்லாம் அந்தக் கால பைரவர்தான். எல்லாம் பக்கா திட்டமாச்சே!) பையனை அழைத்து இந்த சிவலிங்கத்தைக் கொடுத்துக் கீழே வைக்காமல், தான் நீர் அருந்தி வரும் வரை கையில் வைத்திருக்க வேண்டும் என்றிட, கால பைரவருக்கு வேண்டியது அதுதானே!

நீர் அருந்திவிட்டு வந்தப்ப பார்த்தால் சிவலிங்கம் மண்ணில் ஊன்றப்பட்டிருக்க, பையனைக் காணவில்லை.  மண்ணில்தானே! இதென்னப் பிரமாதம் என்று அனுமன் அதைத் தூக்கப்பார்க்க சிவலிங்கத்தை எடுக்க முடியவில்லை.

தன் வாலால் கட்டி இழுக்கப் பார்த்தும் சிவலிங்கம் வடக்கு நோக்கி சரிந்ததே அல்லாமல் எடுக்க முடியவில்லை. (இப்போதும் இங்கு சிவலிங்கம் வடக்கு நோக்கி சரிந்த நிலையில் இருக்கிறது.)

அனுமனுக்குப் புரிந்தது. இந்த வேலை எல்லாம் கால பைரவருடைய வேலை என்று. அவரைத் துதித்து இந்த விளையாட்டுக்கு எல்லாம் நேரமில்லை ராமர் காத்துக் கொண்டிருப்பார் என்று தன் நிலையைச் சொல்லிக் கோரிட வேறொரு சிவலிங்கத்தை காலபைரவர் அருளிட அதைப் பெற்றுக் கொண்டு ராமேஸ்வரம் சென்றதாகப் புராணக் கதை.

போற போக்கில், ‘எல்லாம் இந்த மடுவினால்தானே எனக்கு ஏற்பட்டது’ என்று கோபத்தில் அனுமன் அங்கிருந்த சிறு மலையைப் பெயர்த்து மடுவில் வீசி மடுவை அந்த மலை மறைத்திட வேண்டும் என்றும் (இந்த வரியை நினைவு வைத்திருங்கள். அடுத்த பகுதியில் இதைப் பற்றிய என் ஊகத்தைச் சொல்ல நேரிடும்) அந்த இடம் முழுவதும் வனமாக மாறிட வேண்டும் என்றும் சாபமிட்டாராம். (இப்படி ஒவ்வொருவரும் எத்தனை சாபம் தான் கொடுப்பாங்களோ!) 

அனுமன் ராமபிரானின் வழிபட்டுக்காகக் கொண்டு வந்த சிவலிங்கம் அங்கே பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டதால் ராம என்ற பெயரையும், அனுமன் வீசிய சிறு குன்று (கிரி) நிலைத்ததால் கிரி என்ற பெயரையும் சேர்த்து ராமாயண காலத்தில் இந்த நிகழ்வின் அடிப்படையில் அந்த ஊருக்கு ராமகிரி என்ற பெயர் பின்னர் ஏற்பட்டதாகச் சொல்லப்படுகிறது.

கதை முடிந்தது. நாம கோயில் பக்கம் வந்தாச்சு. கோயிலின் முன்புறமும் பக்கவாட்டிலும் பெரிய நீரோடை/கால்வாய் இருக்கிறது. நீர் நிலையையும், மலைகளையும் கண்டுவிட்டால் என் மகிழ்ச்சி கரை காணாது. உங்களுக்கும் அப்படித்தான் இருக்கும்.

கோயிலின் முன்புறம்

இது கோயிலின் வலப்புறம். இதுதான் சாலையைக் கடந்து கோயிலின் முன்புறம் செல்கிறது.

அடுத்த பதிவில் கோயிலைப் பற்றி...அதுவரை நடந்துவந்த களைப்பு போக, சுற்றியிருக்கும் மலைகளையும், இந்தக் கால்வாயையும், ரசித்துக் கொண்டிருங்கள்.

முந்தையப் பதிவை வாசித்தவர்கள் கருத்திட்டவர்கள் அனைவருக்கும் நன்றி.

இத்தொடரின் முந்தைய பகுதிகள் - 1 , 2, 3, 4

-----------கீதா