காக்கா முட்டை

                           காக்கா                                   முட்டை

இந்த இரு படங்களும் இணைத்திலிருந்து

      காலை எழுந்ததும், தினமும், எங்கள் அடுக்குக் குடியிருப்பின் மாடத்தில் (பால்கனி?!!) நின்று கொண்டு, காலை நேரத்தின் அழகையும், மரங்களையும், நாள் தொடங்குகின்றது என்று தங்களது இனிய சங்கீதக் குரலால் கீச் கீச் என்று அறிவிக்கும் பறவைகளின் சத்தத்தையும் - அப்படி ஒண்ணு சென்னைல இருக்கானு கேக்கறீங்களா? இருக்குங்க...என்னை நம்புங்க!! - கா, கா,  கா - எதிர்த்தார் போல் இருக்கும் குடித்தனக்காரர்கள் சென்னை மாநகரத் தண்ணீர் வரும் குழாயை அடித்து, பொழுது விடிவதை அலாரம் வைத்த கடிகாரம் போல் தினமும் எழுப்பும் அந்தத் தாளத்தையும், நாதத்தையும் ரசித்து அதற்கேற்ப என்ன பாடலாம் என்று என் அற்ப சங்கீத அறிவைப் புரட்டிப் போட்டு முணுமுணுத்துக் கொண்டு, அந்த சப்தம் தவிர எஞ்சி நிற்கும் காலை நேர அமைதியையும், கையில் சூடான காஃபி கோப்பையுடன் ரசிப்பது வழக்கம்.

       அற்ப அறிவில், அன்று – அதாவது இந்தப் பதிவு எழுதக் காரணமான தினம் -  காகங்கள் கரைஞ்ஞு கரைஞ்ஞு எழுப்பிய அந்தக் கரைதல் ஒலி கேட்டதும், பராசக்தி திரைப்படப் பாடல் நினைவுக்கு வந்தாலும் அது முழுவதும் தெரியாததால், நம் எட்டையபுரத்து மீசைக்காரரின் “காக்கைச் சிறகினிலே நந்தலாலா” வை பிருந்தாவனச் சாரங்கா ராகத்தில் பாடிக்கொண்டிருக்க...

அப்படிப் பாடி ரசித்துக் கொண்டிருந்த வேளையில், எதிர் வீட்டில் இருந்த பவளமல்லி மரத்தில் ஒரு சிறு சலசலப்பு. இரு காக்கைகள், ஜோடிகள் போலும், கூடு கட்டுமானப் பணியில் மும்முரமாக இருந்தன. நீங்கள் காக்கைகள் கூடு கட்டுவதைப் பார்த்திருக்கின்றீர்களா?  பார்த்தது இல்லை என்றால், பொறுமை இருந்தால், ரசிக்கும் மனம் இருந்தால், காக்கைகள் இனம் அழியும் முன் பார்த்து விடுங்கள். அற்புதமான  கட்டுமானப் பணி. ஜோடிகள் ஒற்றுமையாகத் தங்களின் வாரிசைப் பெற்றெடுக்க ஒவ்வொரு கம்பு, குச்சி, என்று அலகில் கிடைப்பனவற்றை எல்லாம் எடுத்துக் கொண்டு வந்து, அதை முதலில் ஒரு கிளையில் வைத்து அழுத்திப் பார்க்கும். ஒரு காகம் கொண்டு வந்து கொடுத்தால் மற்றொன்று அதைச் சரி பார்க்கும். கீழே விழுந்துவிட்டால் அதை எடுப்பதில்லை. வேறு ஒரு குச்சிதான். பலமாக இருந்தால் அதை வைத்துவிட்டு வேறு குச்சி பொறுக்கச் சென்று விடும். சற்று நேரத்தில் மீண்டும் இரு காக்கைகளும் வரும்.  எப்படி அவை ஜோடிகள் தங்களை அடையாளம் கண்டு கொள்கின்றன என்பது இயற்கையின் ரகசியங்களில் ஒன்று!

சரி! அவங்க, அவங்க வேலையைப் பார்க்கட்டும்...கூடு கட்டி முடிவதற்குள் அவங்களைப் பற்றி கொஞ்சம் நாம் பேசுவோம்.

தென் அமெரிக்கா மற்றும், ஐம்பெருங்கடல்களில் ஆங்காங்கே காணப்படும் சிறு தீவுகளைத் தவிர உலகெங்கும் காக்கைகள் காணப்படுகின்றன. மரங்களில் வாழும் காகங்கள் பொதுவாக 20 வருடங்கள் வரை உயிர்வாழக் கூடியவை. பெண் காகங்கள் மூன்று வயதிலும், ஆண் காகங்கள் ஐந்து வயதிலும் பருவத்தை அடைகின்றன. பாவம் பெண் காக்கைகள் காத்திருக்க வேண்டும் போலும். இதுவரை உலகில் அதிக வருடம் உயிர்வாழ்ந்த காகமாகக் கருதப்படுவது அமெரிக்காவின் காடுகளில் வாழ்ந்த காகம் ஆகும். அது 30 வருடம் வரை வாழ்ந்துள்ளது. (நன்றி தகவல் களஞ்சியம்) அறிஞர்களின் கருத்துப்படி பறவைகளில் அதிக அறிவுத்திறன் பெற்ற பறவை காகம். இவற்றின் அறிவுத்திறனுக்குக் காரணம் அதன் மூளைப்பகுதியில் அமைந்துள்ள 'நிடோபோடாலியம்”.

      எங்கள் வீட்டு சமையலறைச் சன்னல் வழி என்னுடன் ஒட்டி உறவாடி, என்னிடமிருந்து தோசை, ரொட்டி (சாதம் மட்டும் வேண்டாம் என்று சொல்லிவிடும்.  ஒருவேளை சர்க்கரைவியாதிக் காகம்?) என்று உரிமையுடன் கேட்டு வாங்கிச் சாப்பிடும் காகங்கள் சங்ககால இலக்கியங்களிலும் இடம் பிடித்திருக்கின்றன, ஒரே பெருமைதான் போங்க! நம்ம ஐயன் வள்ளுவன் காகத்தின் அருமையான குணங்களில் ஒன்றான பகுத்துண்ணுதலை எப்படிச் சொல்லி இருக்கார் பாருங்க.

காக்கை கரவா கரைந்துண்ணும் ஆக்கமும்

அன்ன நீரார்க்கே உள. குறள் - 527

முன்றுரை அரையனார், காகத்தை எள்ளி நகையாடக்கூடாது என்று பாடியிருக்கிறார்.

கள்ளி அகிலும் கருங் காக்கைச் சொல்லும்போல

எள்ளற்க யார் வாயின் நல்லுரையை.

இன்னும் பல மேற்கோள்கள் உள்ளன....

கா கா கா..

அட! காக்கா வந்துருச்சு....நம்ம கதைக்குப் போகலாம் வாங்க.

அப்படியாகப்பட்ட காக்கை ஒரு வாரம் எடுத்துக் கொண்டு  கூட்டினைக் கட்டி முடித்திருந்தது.

பக்கத்தில் இருந்த முருங்கை மரத்திலும், மற்றும் பல மரங்களிலும் காக்கைக் கூடுகள்.  ஒரே மரத்தில் பல கூடுகள். காக்கைகளுக்கு மரங்கள் தான் விருப்பம் கூடு கட்ட.  அப்படி மரங்கள் இல்லை என்றால், தொலைபேசி கோபுரங்களில் கட்டுகின்றன.  எனவே, மக்களே காக்கைகளுக்கும், பிற பறவைகளுக்கும் அவர்களது இனம் தழைத்தோங்க மனம் கனியுங்கள்!  மரங்களை வெட்டாதீர்கள் என்று தயவாய் கேட்டுக் கொள்கின்றோம்.

அடை காக்கத் தொடங்கிவிட்டது

    இப்படி ஒவ்வொரு குச்சியாகக் கொண்டுவந்து, முட்டைகளின் கனம் தாங்குமா என்று, அழுத்தி அழுத்திப் பார்த்து, அழுத்தி வைத்து பரிசோதனை செய்து கூட்டைக் கட்டி முடித்துவிட்டு, அவ்வப்போது வந்து, வந்து, பல கோணங்களில் அமர்ந்து, அமர்ந்து பார்த்து, அடுத்த கட்ட பரிசோதனை செய்துவிட்டுச் சென்று விடுகின்றன. பின்னர் இனியதொரு நாளில் (அதற்குத் தெரியும்!) முட்டை இடும் காகம் வந்து முட்டை இட்டுவிட்டுச் சென்று விடுகின்றது. 3 லிருந்து 5 வரை இடும். நான் கண்ட இந்தக் காகம் 4 முட்டை இட்டிருந்தது. இப்போது காகம் வந்து அடை காக்கத் தொடங்கிவிட்டது. இடையில் அதுக்கு மட்டும் பசிக்காதா என்ன? பசினா பத்தும் பறக்கும் இல்லையா அதனால அதுவும் பறந்து போய்டும். அந்த சமயத்தில்தான் பள்ளிவிட்டு வரும் சிறுவர்களில் இருவர், இந்தக் கூட்டைக் கவனித்துவிட்டு பக்கத்து விட்டு மேல் தளத்தின் மீது ஏறி நின்று கொண்டு, 

“ஹை! ஏ! முத்து, அங்க பாருடா 4 காக்கா முட்டை”

“யே!....ராசு, காக்கா முட்டை படத்துல அந்தச் சின்ன காக்கா முட்டை, பெரிய காக்கா முட்டை ரெண்டும் காக்கா முட்டையைத்தானே குடிப்பானுங்க? நாமளும் எடுத்துக் குடிச்சுப் பாப்பமா?”

“அப்ப, நீயி கீள போயி அந்தக் கூட்டுக்கு நேரா உன் கர்சீஃப பிடிச்சுட்டு நில்லு. நான் இங்கருந்து எடுக்கப் பாக்குறேன். கீள விளுந்துச்சுனா நீ பிடிச்சுக்க.  உடையாம பாத்துக்க”

நான் எனது வீட்டு மாடத்திலிருந்து புகைப்படம் எடுக்க முயன்ற போதுதான் இவர்களைப் பார்க்க நேர்ந்தது.  அவர்கள் கத்திப் பேசியதால் எனக்குக் கேட்கவும் முடிந்தது. எனக்கு மனது வேதனையாக இருந்தது. 

“எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு இந்தக் காக்கை கூடு கட்டி முட்டை இட்டிருக்கிறது.  இந்த 4 முட்டைகளிலும் எத்தனை காணாமல் போகப்போகிறதோ, உடையப் போகிறதோ...  அந்த முட்டைகள் உடைந்தால், இல்லை இந்தப் பையன்கள் குடித்துவிட்டால், கரு இறந்துவிடுமே! பாவம் காக்கை!” என்று நினைத்தவாறே

முதலில் அவர்களுடன் அவர்கள் போக்கிலேயே விளையாட நினைத்தேன். 

“டேய் பசங்களா, நீங்க ரன் படம் பாத்தீங்களா?”

“பாத்தோம்..க்கா...”  (அட! என்னையா அக்கானாங்க? பாத்தா வயசு தெரியலையா என்ன...? இல்லை காகா ந்றதுதான் ..பாத்தோம்..”.க்கா” னு வந்துருக்கும் வாயில....”)

“அதுல விவேக் கூட காக்கா பிரியாணி சாப்ட உடனே அவரு குரல் “காகா” நு மாறிடுமே!  அப்படி மாறிடப் போகுதுடா பாத்துடா...அதனால வேண்டாம்டா..”

“யக்கா என்னக்கா .....புளியங்கொட்டைய தின்னா வவுத்துல புளியமரமா முளைக்குது?”  - ராசு...

செம பல்பு!..வாங்கினேன்!

      “யக்கா அவன் கிடக்கான்....இதுக்கு பதில் சொல்லு...கோழி முட்டை சாப்டறோம்...”கொக்கரக் கோ” நா கத்துறோம்?” - முத்து

      ஏற்கனவே பல்பு வாங்கிய எனக்கு அவர்கள் பல்பு வாங்க அருமையான பிடிமானம் கிடைத்த சந்தோஷம்...

“டேய் என்னடா பேசுறீங்க....சேவலா முட்டை போடும்? உங்க வீட்டுல? கொக்கரகோன்னா கத்துறீங்க?”

இருவரும் அசடு வழிய....

“சரி பசங்களா....அதை விடுங்க......“காக்கைக்கும் தன் குஞ்சு பொன் கொஞ்சு” னு சொல்றதக் கேட்டுருக்கீங்களா. உங்க அம்மாக்கு நீங்க செல்லப் பிள்ளைங்கதானே? உங்கள உங்க அம்மா எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டுப் பெத்து பாத்துக்கறாங்க! அதே மாதிரிதாண்டா......காக்கைக்கும்......நீங்க முட்டைய எடுத்துக் குடிச்சீங்கனா குஞ்சு வராது இல்லையா? அதனாலதான் சொன்னேன்.  அந்தக் காக்கா முட்டையை ஒண்ணும் பண்ணாதீங்கனு. குஞ்சு வரட்டும்......பாவம் அந்தக் காக்கா......அங்க பாருங்க... அம்மா காக்கா வந்துருச்சு... அடை காக்க......போங்க. வீட்டுக்குப் போயி கோழி முட்டை இருந்துச்சுனா அதச் சாப்பிடுங்க.....நீங்க நல்ல பசங்க தானே”  என்று சொல்லவும், அவர்களும் “சரிக்கா” என்று சொல்லி விட்டுச் சென்றார்கள்....

எனக்கோ, காக்கா முட்டைகளைக் காப்பாற்றிய மகிழ்வு.  இன்னும் சில நாட்களில் சின்னஞ் சிறு குஞ்சுகள் கரைஞ்ஞு கரைஞ்ஞு கரையும் அந்த இனிய குரலைக் கேட்கலாமே என்ற ஆர்வம் மேலிட என் வீட்டிற்குள் வந்து இப்போது தினமும் அந்தக் கூட்டையே எனது மாடத்திலிருந்து பார்த்துக் கொண்டிருக்கின்றேன்...குஞ்சுகளுக்காக!

(பின் குறிப்பு : அந்தச் சிறுவர்கள் செல்லும் முன் கேட்ட அடுத்த கேள்வி..

“அப்ப கோழி முட்டையயும் குடிச்சா குஞ்சு வராதுல்லக்கா...அப்ப அது மட்டும் சரியா?”....

இதற்கு நான் அவர்களுக்கு அளித்த பதிலை ஒரு பதிவாக இடுகின்றேன்....)

------கீதா