ஹச்சிகோ

 எங்கள் முந்தைய பதிவான நட்பின் அணிகலனாம் நன்றி மறவா டிண்டிம்! ற்கு மதுரைத் தமிழன் கொடுத்திருந்தப் பின்னூட்டம் இது.

“எனது கவலை எல்லாம் அந்த மனிதர் வயதானவராக இருக்கிறார் தீடிரென்று இறந்து போனால் இந்தே பெங்குவினுக்கு எப்படி தெரியும் அல்லது புரியும் இந்த பெங்குவினிற்காகவது இந்த மனிதர் பல்லாண்டு காலம் வாழ வேண்டும் என்று பிரார்த்திக்கிறேன்”

வாசித்ததும் எனக்கு ஆச்சரியம். பதிவை எழுதிக் கொண்டே நானும் எனது மகனும் பெங்க்வினைப் பற்றிப் பேசிக் கொண்டிருந்த போது இதே எண்ணம் என் மனதில் ஓடிட நான் மகனிடம் வருந்தினேன். இவர்கள் நிறைய நாட்கள் இருக்க வேண்டும் என்றும் சொல்லிக் கொண்டேன். பேசிவிட்டு, எனக்கு எழுந்த எண்ணத்தைப் பதிவின் இறுதியில் சேர்த்துவிடலாம் என்று நினைத்துக் கொண்டே, இரவு வெகு நேரம் ஆகிவிட்டதால் அப்படியே தூங்கிவிட்டேன். மறுநாள் வெளியிடும் முன் படங்களை இணைத்து வெளியிடும் போதும் சேர்க்காமல் விட்டு விட்டேன்.

பல வருடங்களுக்கு முன் ஜப்பானில் நடந்த உண்மையான நிகழ்வின் நாயகனான ஹச்சிகோ எனும் நாலுகால் செல்லத்தைப் போன்று உள்ளது இந்த பெங்க்வின் நிகழ்வும் என்று நானும் மகனும் பேசியதால், இந்த எண்ணத்தைப் பதிவாக எழுதிவிடலாமே என்றும் தோன்றியது.  இப்போது பெங்க்வின் மனதை நெகிழ்த்தியது போல் ஹச்சிகோ மனதை நெகிழ்த்தியது அவனைப் பற்றி அறிந்த போது, பல வருடங்களுக்கு முன்.

அக்கிடோ ப்ரீட்: வலது புறம் இருப்பவை ஜப்பானின் வடக்குப் பிரதேச வகை. இடது புறம் இருப்பவை அமெரிக்க அக்கிடோ சாதிவகை

ஹச்சிகோ. 1924 ஆம் வருடம் டோக்யோ பல்கலைக்கழகத்தின் விவசாயத் துறை பேராசிரியர் Hidesaburo Ueno, ஹச்சிகோ என்று பெயரிடப்பட்ட, அக்கிடோ எனும் பெரிய சாதிவகைச் (Akito breed) செல்லத்தை வளர்த்து வந்தார்.

ஒவ்வொரு நாளும் ஹச்சிகோ தன் எஜமானரை வழி அனுப்பி, அவர் திரும்பும் வேளையில் ஷிபுயா ரயில் நிலையத்தில், அந்த ரயில் வரும் சரியான நேரத்திற்குச் சென்றுக் காத்திருந்து அவரை வரவேற்று, தவறாது, 1925 ஆம் வருடம் பேராசிரியர் மூளையில் இரத்தக் கசிவு ஏற்பட்டுக் கல்லூரியிலேயே இறந்த முன் தினம் வரை அழைத்து வந்திருக்கிறான். இறந்த அன்று அவர் திரும்பவில்லை.

ஆனால், ஹச்சிகோ அவரை எதிர்பார்த்து ரயில் நிலையத்தில் காத்திருந்திருக்கிறான். இப்படி ஒரு நாள் அல்ல, 9 வருடங்கள், அவன் இறக்கும் வரை காத்திருந்திருக்கிறான்.

பேராசிரியரும், ஹச்சிகோவும் இப்படி இருப்பதை ஷிபுயா ரயில் நிலையத்தின் வழி பயணம் செய்யும் பல பிரயாணிகளும் பார்த்திருந்ததால், அவர்களை எல்லாம் இவன் தனது காத்திருப்பால் ஈர்த்திருந்திருக்கிறான். என்றாலும் அங்கிருந்த ரயில்நிலையத்தின் பணியாளர்கள் இவனைக் கண்டுகொள்ளவில்லை முதலில்.

அகிட்டோ வகைச்சாதியைப் பற்றி நன்றாக அறிந்திருந்த, பேராசிரியரின் மாணவர் ஒருவர், ஹச்சிகோ, ரயில் நிலையத்தில் இப்படிக் காத்திருப்பதைப் பார்த்து அவனைப் பின் தொடர, ஹச்சிகோ, பேராசிரியரின் தோட்டத்தை முன்பு பராமரித்தவரின் வீட்டிற்குச் செல்லுவதைப் பார்த்து அந்தப் பணியாளரிடம் ஹச்சிகோவின் கதையை அறிந்து, ஹச்சிகோவின் இந்த விசுவாசத்தைப் பற்றியும், அகிட்டோ வகை சாதிச் செல்லங்களின் இந்தக் கடமை உணர்ச்சி மற்றும் விசுவாச குணத்தைப் பற்றியும் 1932 ஆம் ஆண்டு கட்டுரை வெளியிட, ஹச்சிகோ பிரபலமடைய, மக்கள் ஹச்சிகோவுக்கு அவன் காத்திருந்த வேளையில் உணவு அளித்துக் காத்து வந்திருக்கின்றனர். 

அந்த மாணவர் ஹச்சிகோவை அடிக்கடிப் பார்த்துப் பல கட்டுரைகள் வெளியிட அவனது விசுவாசமும், பற்றுதலும் நாடு முழுவதும் பரவ, அவன் மிகவும் புகழ் பெற்று, விசுவாசத்திற்குத் தேசீய சின்னமாகக் கொண்டாடப்பட்டான். குடும்பத்தில் ஒவ்வொருவரும் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்பதற்கு அவனை எடுத்துக்காட்டாக, பெற்றோரும், ஆசிரியர்களும் குழந்தைகளுக்குச் சொல்லிக் கொடுத்தனர்.

ஹச்சிகோ இறப்பதற்கு ஒரு வருடம் முன்னர்

அவனது உருவம் போல ஒரு வெண்கலச் சிலை 1934 ஆம் வருடம் செய்து ஷிபுயா ரயில் நிலையத்தில் வைக்கப்பட்டு அவன் முன்னிலையிலேயே திறப்புவிழா நடத்தித் திறந்து வைத்தனர். அந்தச் சிலை இருக்கும் வழி ஹச்சிகோ எக்சிட் என்றும் பெயரிடப்பட்டது.

இதன் நடுவில் உள்ள செய்தியைப் படித்தால் மனம் கனத்துவிடுகிறது

ஹச்சிகோ 1935 ஆம் வருடம் மார்ச் 8 ஆம் நாள், சிபுயாவில் ஒரு தெருவில் இறந்துக் கிடந்திருக்கிறான். அவனது எஜமானரின் மனைவி மற்றும் ரயில் நிலையப் பணியாளர்கள் அவனுக்கு இறுதி அஞ்சலி செலுத்தியிருக்கின்றனர்.

அவனது மயிர்த்தோல் “டாக்சிடெர்மி” செய்யப்பட்டு, அதாவது உயிருடன் இருக்கும் நிஜ உருவம் போல் செய்யப்பட்டு தேசிய அரும்பொருட்காட்சியகத்தில் வைத்திருக்கிறார்கள். 

அவன் உடல் எரிக்கப்பட்டச் சாம்பலை பேராசிரியரின் கல்லறைக்குப் பக்கத்திலேயே அடக்கம் செய்து கல்லறை எழுப்பியுள்ளனர். ஹச்சிகோ இறந்த தினம், மார்ச் 8, ஒவ்வொரு வருடமும் நினைவு நாளாக அனுசரிக்கப்படுகிறது.

Hachi A Dog's Tale - அமெரிக்கத் திரைப்படம்

ஹச்சிகோ பற்றிய திரைப்படம் ஜப்பானிய மொழியில் 1987 ல் எடுத்திருக்கிறார்கள். மிகப் பெரிய அளவில் வெற்றி பெற்றது. 2009ல் ஹச்சி-எ டாக்’ஸ் டேல் (Hachi  A Dog’s Tale) என்று எடுக்கப்பட்ட அமெரிக்கப் படமும் மிகப் பெரிய அளவில் வெற்றி பெற்றது.

ஹச்சிகோ பற்றி பலரும் அறிந்திருப்பீர்கள். அந்த நிகழ்வின் அடிப்படையில் எடுக்கப்பட்ட மேற்சொன்ன படமும் கூட பார்த்திருப்பீர்கள். பார்த்ததும் நீங்கள் நாலுகால் செல்லங்களின் பிரியர் என்றால் நிச்சயமாக கண்ணில் கண்ணீர் வந்திருக்கும். இந்தப் படத்தைப் பார்த்ததும் மனம் என்னவோ செய்திட என்னை அறியாமல் கண்ணீர் வந்தது.

டிண்டிம் பெங்க்வின் நிகழ்வை வாசித்ததும், ஹச்சிகோ நினைவு வர, டிண்டிமும், டி சுசாவின் காலத்திற்குப் பிறகு இத்தனை தூரம் நீந்தி வருவானோ? தேடுவானோ? தவிப்பானோ? பாவம் குழந்தை. எப்படி உணர்வான் என்று தோன்றி மனம் மிகவும் வேதனை அடைந்தது. டிண்டினும், டி சுசாவும் இன்னும் பல ஆண்டு காலம் வாழ வேண்டும் அந்த அன்பிற்காகவேனும்.

ஒரு வேளை ஹச்சிகோ போல் டிண்டினிற்கும் உருவச் சிலை அமைக்கப்படலாம். படம் எடுக்கப்படலாம். ஹச்சிகோ போல் பிரபலமாகலாம்.

கடந்த வருடம் 2015ல் ஹச்சிகோவிற்கு அவனது எஜமானர், பேராசிரியர் மீண்டும் அவனைச் சந்திப்பது போல உருவச் சிலையை பல்கலைக்கழக விவசாயத் துறையினர் உருவாக்கியிருக்கிறார்கள்.

விலங்குகள் மனிதர்களை விட மேலானவைதான். எனவே, நாயே, எருமை மாடு, கழுதை, குள்ளநரி என்று சொல்லித் திட்டி நாலுகால்செல்லங்களைக் கேவலப்படுத்தவதைத் தவிர்க்கலாமே.

-----கீதா  

படங்கள், தகவல்கள் - நன்றி: இணையம், விக்கி, யூட்யூப்